Μια τριήμερη στάση στην πρωτεύουσα του Αφγανιστάν μετά από 5.200 χιλιόμετρα στους δύσκολους δρόμους της Ασίας ήταν απαραίτητη. Όχι μόνο για να πάρουν μια “ανάσα” τα μέταλλα και το σώμα μηχανής και αναβάτη, αλλά και για να βρεθεί ο χρόνος για μια μικρή περιήγηση στην Καμπούλ, την άλλοτε κοσμοπολίτικη πρωτεύουσα της Ανατολής που τις τελευταίες δεκαετίες έχει αλλοιωθεί ο χαρακτήρας και η ιστορία της από την παράνοια των πολέμων.
“Τρεις μέρες στην Καμπούλ ήταν αρκετές για να ξεκουράσω το ταλαίπωρο κορμί μου, να δείξω λίγη στοργή στην αειθαλή QJ SRT 800X μετά από 5.200 δύσκολα χιλιόμετρα ταξιδιού, να εφοδιαστώ με την απαραίτητη άδεια ταξιδιού (road permit) και να γνωρίσω φυσικά την αφγανική πρωτεύουσα.
Η καρδιά της πολύβουης Καμπούλ κτυπούσε δυνατά στο ποικιλόμορφο παζάρι της, που απλωνόταν στον ιστό της παλαιάς πόλης. Με τους γύρω λόφους γεμάτους πλινθόκτιστα σπίτια και τον γεμάτο σκουπίδια ποταμό Καμπούλ να διασχίζει το κέντρο της, η αφγανική πρωτεύουσα σε τίποτα δεν θύμιζε την κοσμοπολίτικη Καμπούλ της δεκαετίας του 1960. Μετά από 50 χρόνια πολεμικών συγκρούσεων και εμφύλιων συρράξεων, μόνο θλίψη και απογοήτευση σε πλημμυρίζει όταν περπατάς στους δρόμους της.
Επόμενος προορισμός του QJ TRANS ASIA το γειτονικό Πακιστάν, του οποίου η συνοριακή γραμμή απείχε μόλις 230 χλμ. ανατολικά. Η διαδρομή Kabul-Jalalabad-Torhem αποδείχθηκε άκρως θεαματική χάρη στα απόκρημνα φαράγγια, τη φιδίσια σιλουέτα του ποταμού Καμπούλ και τα γρανιτένια βουνά που αντίκριζε η αχόρταγη ματιά μου. Πάμπολλα τα μπλόκα των Ταλιμπάν καθοδόν (συνοριακή περιοχή γαρ), στα ύψη η θερμοκρασία (44°C) και η υγρασία (80%), καλή η κατάσταση του δρόμου, ενώ η παραμονή μου στις συνοριακές εγκαταστάσεις άγγιξε τις 4 ώρες. Και μετά, welcome to Pakistan…”.
