Κωνσταντίνος Μητσάκης, KOVE 800X Pro, Silk Road, Ε’ Ανταπόκριση - Ιράκ: στην Πόλη Των Ανθρώπων

Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

21/5/2024

Έχοντας ξετυλίξει το κουβάρι της ιστορίας, που είχε έως τώρα μήκος πάνω από 4.800 χιλιόμετρα, ήρθε η ώρα για την KOVE 800X και τον Κωνσταντίνο Μητσάκη να πάρουν τον δρόμο της επιστροφής. Αυτή τη φορά όμως η πυξίδα της αναζήτησης δείχνει το Ιράκ και την πόλη Erbil, όπου εκεί η ανθρωπότητα πάτησε το πόδι της πριν 8.000 χρόνια και δεν την εγκατέλειψε ποτέ!

Ας μας τα πει όμως ο ίδιος ο Κωνσταντίνος Μητσάκης: "Με αφετηρία τη Shiraz, ξεκίνησε ο δρόμος της επιστροφής του KOVE SILK ROAD για Ελλάδα. Έτσι, με καταγεγραμμένα 4.800 χλμ. στο κοντέρ της ασυγκράτητης KOVE 800X PRO, έκανα μεταβολή και άρχισα την κατά δυσμάς πορεία μου.

Ακολουθώντας μέσα στις δυο επόμενες μέρες την διαδρομή Shiraz – Khorramabad – Kermanshah – Sanandaj, προσέγγισα τα σύνορα του Ιράκ, τα οποία και πέρασα σχετικά εύκολα – η είσοδός μου έγινε στην ημιαυτόνομη περιοχή του Ιρακινού Κουρδιστάν…

Η πόλη Erbil (τελεί πρωτεύουσα του Ιρακινού Κουρδιστάν) φιλοξένησε το σύντομο πέρασμά μου από το Ιράκ. Με τα παλαιότερα ίχνη κατοίκησης να χρονολογούνται από το 6.000 π. Χ., η Erbil (τα αρχαία Άρβηλα) είναι μια από τις πόλεις με την πιο μακροχρόνια συνεχή διαμονή ανθρώπων στον κόσμο.

Σήμα κατατεθέν της Erbil αποτελεί το κάστρο που δέσποζε στο κέντρο της πόλης, ενώ δεν παρέλειψα να περιπλανηθώ μέσα στον λαβύρινθο της σκεπαστής (αλλά και της υπαίθριας) αγοράς…

Μετά την Erbil, η κοντινή συνοριακή πύλη της Τουρκίας (Ιbrahim Khalil) ήταν ο επόμενος προορισμός του KOVE SILK ROAD. Πριν όμως πραγματοποιήσω την συνοριακή υπέρβαση, επέλεξα να οδοιπορήσω με την KOVE 800X PRO βορειοανατολικά της Erbil, εξερευνώντας κάτω από άστατες καιρικές συνθήκες την τραχιά ιρακινή γη μέσω ελικοειδών ορεινών διαδρομών. Καθοδόν, η άγρια ομορφιά του τοπίου, σε συνδυασμό με την στριφτερή γεωμετρία της ευέλικτης KOVE 800X PRO, ήταν τα δυο στοιχεία που με ενθουσίασαν απόλυτα. Και μετά, Τουρκία… “

Ετικέτες

μητσάκης

silk road

ταξίδι

ταξιδιωτικό

kove

https://bit.ly/MOTO_658

Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

29/8/2022

Μπορεί άραγε ένας ποταμός να αποτελέσει την αφορμή για την πραγματοποίηση ενός δίτροχου εναλλακτικού ταξιδιού; Κατηγορηματικά ναι!

Η αρχή έγινε το 2019, όταν –με συνεπιβάτη τον γιό μου Γιώργο– ταξίδεψα κατά μήκος του Δούναβη, του δεύτερου μεγαλύτερου σε μήκος ποταμού της Ευρώπης (2.872 χλμ.). Το γεγονός ότι ο Δούναβης είναι ο μοναδικός ποταμός στον κόσμο που διασχίζει τέσσερεις πρωτεύουσες κρατών (Βιέννη, Μπρατισλάβα, Βουδαπέστη και Βελιγράδι) αποτέλεσε το βασικό στοιχείο που ενέπνευσε το συγκεκριμένο ταξίδι.

Τρία χρόνια μετά, σειρά είχε ο Βόλγας, ο μεγαλύτερος σε μήκος ποταμός της Ευρώπης (3.530 χλμ.), να μου χαρίσει την εμπειρία ενός ανατρεπτικού οδοιπορικού στη γεωγραφική καρδιά της Ρωσίας. Κρατώντας στιβαρά το τιμόνι μιας πράσινης BMW F 850 GS αποφάσισα να ακολουθήσω όλη την υδάτινη πορεία του Βόλγα, από τις εκβολές του (στην Κασπία Θάλασσα) ως τις πηγές του (περιοχή Valdai Hills της Δυτικής Ρωσίας), παραβλέποντας τους κινδύνους και τις επιπτώσεις του μαινόμενου ρωσο-ουκρανικού πολέμου.

Με αφετηρία τη ρωσική πόλη Astrakhan (στο Δέλτα του Βόλγα), επτά παραποτάμιες πόλεις (Αστραχάν, Βόλγογκραντ, Σαράτοφ, Σαμάρα, Καζάν, Νίζνι Νόβγκοροντ, Γιάροσλαβλ) θα φιλοξενούσαν την πορεία του παραποτάμιου οδοιπορικού “Volga Route” προς τις πηγές του Βόλγα. Και φυσικά, για να προσεγγίσω την πόλη–αφετηρία του μεγαλύτερου ευρωπαικού ποταμού, θα έπρεπε πρωτίστως να διασχίσω την Τουρκία και τη Γεωργία.

Με την αποβίβασή μου στην Τουρκία (μέσω των δύο ακτοπλοικών συνδέσεων Πειραιάς–Χίο & Χίος–Τσεσμέ), το “Volga Route”ξεκίνησε. Με την πυξίδα στραμμένη ανατολικά, η διήμερη οδική αποστολή της πράσινης BMW F 850 GS στην τουρκική επικράτεια περιελάμβανε ένα γρήγορο πέρασμα από τις πόλεις Cesme, Ankara, Samsun, Trabzon και Hope.

Με μόλις δυο αστικές διανυκτερεύσεις (Ankara, Samsun) και περίπου 1.600 χλμ. καταγεγραμμένα στο κοντέρ της μοτοσυκλέτας, αποχαιρέτησα την Τουρκία του Εύξεινου Πόντου και πέρασα κατόπιν τα παραθαλάσσια σύνορα της ελκυστικής Γεωργίας.

Για δυο τροχαίες παραβάσεις που είχα πραγματοποιήσει στην Γεωργία το 2019, υποχρεώθηκα στα γεωργιανά σύνορα να πληρώσω 90 ευρώ -αλλιώς, σφραγίδα εισόδου στο διαβατήριό μου δεν έμπαινε! Αυτό κι αν ήταν καλωσόρισμα!

Στη διαδρομή Batumi-Tbilisi (406 χλμ.) ταλαιπωρήθηκα αρκετά, τόσο από τα πάμπολλά έργα κατασκευής του οδικού άξονα, όσο κι από την άκρως επικίνδυνη συμπεριφορά των Γεωργιανών οδηγών. Τελικά κατάφερα να αντικρίσω την πρωτεύουσα Τιφλίδα μετά από 7 ώρες εξοντωτικής οδήγησης.

Κτισμένη στη στενή κοιλάδα του ποταμού Mtkvari (Κύρος), κυριολεκτικά στο σταυροδρόμι της Ευρώπης με την Ασία, η Τιφλίδα (Tbilisi) είναι η πρωτεύουσα –και το μεγαλύτερο αστικό κέντρο– της Γεωργίας, μιας χώρας που πολιτισμικά ανήκει στον ευρωπαϊκό χώρο. Χάρη στην όμορφη ευρω-ασιατική αρχιτεκτονική της, τις παραδοσιακές ανατολίτικες αγορές της, τις πάμπολλες γεωργιανού ρυθμού εκκλησίες της, τις μοντέρνες γέφυρες και τα ατμοσφαιρικά cafe της, η κομψότατη Τιφλίδα δεν δυσκολεύτηκε διόλου να με γοητεύσει.

Μόλις 160 χλμ. χώριζαν την Τιφλίδα από τα ρώσικα σύνορα. Για να προσεγγίσω την χώρα του ποταμού Βόλγα, θα έπρεπε να οδηγήσω την πράσινη BMW F 850 GS στον φημισμένο οδικό άξονα «Military Road», ο οποίος σκαρφαλώνει πάνω στη τραχιά οροσειρά του καταπράσινου Καυκάσου. Πάμε λοιπόν Ρωσία…