Ταξίδι στην Κεντρική Ασία: Δ' ανταπόκριση

Στο ψηλότερο πέρασμα της Κ. Ασίας
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

22/7/2019

Ήταν αδύνατον να βρεθώ στην Κεντρική Ασία και να μην επιχειρήσω την διάσχιση του φημισμένου “Pamir Road”, του ορεσίβιου οδικού άξονα που διασχίζει την απόκρημνη οροσειρά των Pamir. Από τα ίδια αυτά βουνά είχε περάσει και ο Μάρκο Πόλο, όταν ταξίδευε με προορισμό την μυθική Κίνα.

Περίπου 1.200 χιλιόμετρα είναι το μήκος του “Pamir Road”, με αφετηρία την πρωτεύουσα Dushanbe του Τατζικιστάν και τερματισμό την κωμόπολη Sary Tash του Κιργιστάν. Σύμφωνα με το “επιχειρησιακό σχέδιο” που κατέστρωσα επιμελώς, το οδικό πρόγραμμα του “Pamir Road” χωρίστηκε σε 4 μέρες – διαδρομές: α) Dushanbe – Qalai Khum (350 km), β) Qalai Khum – Khorog (250 km), γ) Khorog – Murgab (320 km), δ) Murgab – Sary Tash (230 km).
Τις δυο πρώτες μέρες, πρωταγωνιστικό ρόλο στο τοπίο καθοδόν είχε ο ποταμός Pyandzh, που εκτελούσε παράλληλα και χρέη συνοριακής γραμμής. Ο δρόμος πήγαινε παράλληλα με την κοίτη του ποταμού, ενώ ακριβώς απέναντί μου απλωνόταν το Αφγανιστάν.
Η πιο δύσκολη διαδρομή ήταν αναμφίβολα η διαδρομή Qalai Khum – Khorog. Λόγω της άσχημης κατάστασης του οδικού άξονα, τόσο το κορμί μου, όσο και οι αναρτήσεις της λευκής Honda CB500X, ταλαιπωρήθηκαν αφάνταστα. Για 10 ολόκληρες ώρες, αναβάτης και μοτοσυκλέτα χοροπηδούσαμε μαζί στον ρυθμό της πέτρας. Τελικά, αντέξαμε και οι δυο.


Στην διαδρομή Khorog – Murgab (320 km) τα πράγματα ήταν σαφώς καλύτερα, αφού η άσφαλτος (αν και με πάμπολλες λακκούβες) διευκόλυνε την οδήγηση και με βοήθησε να απολαύσω το επιβλητικό τοπίο των γρανιτένιων βουνοκορφών. Όμως, μυϊκή ατονία, πονοκέφαλος και δυσκολία στην αναπνοή ήταν τα συμπτώματα που άρχισαν να με ταλαιπωρούν, αφού το υψόμετρο σταδιακά ανέβαινε πάνω από τα 3.800 μ. Στόχος μου άλλωστε ήταν να σκαρφαλώσω στα 4.655 μ., στο ορεινό πέρασμα Ak Baital Pass, το ψηλότερο πέρασμα της Κεντρικής Ασίας, που απείχε μόλις 80 χιλιόμετρα βόρεια της Murgab.


Και τελικά τα κατάφερα. Το έπαθλό μου για την διάσχιση του “Pamir Road” με καρτερούσε στο ορεινό πέρασμα Ak Baital και το πανηγύρισα δεόντως! Στην υπόλοιπη διαδρομή ως την πόλη Os (Κιργιστάν), τα δυνατότερα σημεία ήταν τα δυο ορεινά περάσματα (Kasil Art 4.282 m., PassTarduk Pass 3.615 m.), η γαλάζια λίμνη Karakul και οι σκηνές καθημερινότητας των κατοίκων στην μεταξένια πόλη Os.


Έχοντας πραγματοποιήσει την υπέρβαση του “Pamir Road”, και με καταγεγραμμένα 10.200 χιλιόμετρα από την αρχή του ταξιδιού, ξεκίνησε η επιστροφή μου στα πάτρια εδάφη. Το οδοιπορικό μου στα χνάρια του εξερευνητή Παναγιώτη Ποταγού είχε πια ολοκληρωθεί, προσφέροντάς μου αλησμόνητες κεντροασιατικές εμπειρίες και συγκινήσεις. Τι έχω να σας προτείνω; Βάλτε οπωσδήποτε την Κεντρική Ασία στα ταξιδιωτικά σας πλάνα…

Το άρθρο συνοδεύεται από πλούσιο φωτογραφικό υλικό

QJMOTOR TRANS ASIA 2024, Μέρος ΙΗ’ - Λετονία - Λιθουανία - Πολωνία

Από τον Παράδεισο στην Κόλαση 
Kaunas
Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

16/9/2024

Επίπεδα καταπράσινα λιβάδια, μεσαιωνικά κάστρα και μια ενεργή εμπόλεμη ζώνη χωρίζουν την QJMOTOR SRT 800X από τον Παράδεισο και την Κόλαση που καλείται να διασχίσει στο δρόμο της για την επιστροφή…

"Η οδική αποστολή της QJMOTOR SRT 800X στη Λετονία ήταν αρκετά σύντομη, αφού κύλησε τους τροχούς της στους δρόμους της επίπεδης βαλτικής χώρας για μόλις 180 χλμ. Δίχως συνοριακές διαδικασίες, τη σκυτάλη πήρε κατόπιν η -εξίσου επίπεδη- Λιθουανία, που μου συστήθηκε με την πόλη Kaunas, τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της χώρας, όπου και διανυκτέρευσα. Και στην καταπράσινη Λιθουανία, λίγα ήταν τα χιλιόμετρα που κλήθηκα να οδηγήσω (μόλις 300 χλμ.).

Βαρσοβία

Με καταγεγραμμένα τα πρώτα 1.100 χλμ. της επιστροφής, ήταν η σειρά της Πολωνίας να υποδεχτεί τον δίτροχο ταξιδευτή του QJMOTOR TRANS ASIA 2024 -εδώ, η πρωτεύουσα Βαρσοβία είχε την τιμητική της. Πριν ακόμα καταλύσω σ’ ένα ξενοδοχείο, κατευθύνθηκα στην περιοχή της παλαιάς πόλης, που κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου είχε ισοπεδωθεί από τους Γερμανούς. Μετά το τέλος του πολέμου, όλα τα μεσαιωνικά και αναγεννησιακά αρχιτεκτονήματα του ιστορικού κέντρου ξανακτίστηκαν σε πιστά αντίγραφα, αποτελώντας ένα ρεαλιστικό σκηνικό εποχής που με καταγοήτευσε και με ταξίδεψε πολύ πίσω στο χρόνο.

Και μετά την Πολωνία, τί; Υιοθετώντας τα σοφά λόγια ενός καλού φίλου: 'Αν δεν έχεις περιπέτεια, τη δημιουργείς εσύ', άφησα πίσω μου τη Βαρσοβία και κατευθύνθηκα 320 χλμ. νοτιοανατολικά. Εκεί, ο δρόμος σταμάτησε μπροστά στη συνοριακή πόρτα της ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ. Δίχως δεύτερη σκέψη ή δισταγμό, την άνοιξα και μπήκα! Το σκυλί του πολέμου είναι εδώ."

Ετικέτες