SYM MIDDLE EAST​: Στους δρόμους της Μέσης Ανατολής, με SYM Joyride 300 - Μέρος 4

Τουρκία
SYM Middle East ταξιδιωτικό με τον Κ. Μητσάκη
Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

6/2/2023

Το συνοριακό πέρασμα από το Ιράκ στην Τουρκία δεν μου επιφύλαξε προβλήματα ή απρόοπτα. Με την είσοδό μου στην Τουρκία – την τέταρτη και τελευταία χώρα του “SYM MIDDLE EAST”– το οδοιπορικό μου στους δρόμους της Μέσης Ανατολής με το μαύρο SYM JOYRIDE 300 μπήκε στην τελική φάση του. Περίπου 1.800 τουρκικά χιλιόμετρα με χώριζαν πλέον από το αιγαιοπελαγίτικο λιμάνι του Cesme, εκεί που θα έφτανα οδηγώντας πάνω στη διαδρομή Cirze–Gaziantep–Adana–Konya–Afyon–Cesme. Πάμε δυτικά, πάμε Cesme!

Η συνοριακή πόλη Cirze, αφού μερίμνησε για την ξεκούραση και τον ύπνο μου, με αποχαιρέτησε το επόμενο πρωινό. Με τον υδράργυρο να προσπαθεί να ξεκολλήσει από τους 0 C, η διαδρομή ως την πόλη Gaziantep (470 χλμ. δυτικά) μού πρόσφερε μια άκρως “παγωμένη” εμπειρία οδήγησης!

Καθ’ οδόν για την Gaziantep επιχείρησα μια μικρή παράκαμψη με προορισμό τον οικισμό Harran. Από τις αρχαιότερες πόλεις της Βόρειας Μεσοποταμίας, η Harran αναφέρεται τόσο σε ασσυριακές επιγραφές, όσο και στη Παλαιά Διαθήκη.

Χαρράν

Σήμα κατατεθέν της Harran αποτελούσαν οι παραδοσιακές πλίθινες κατοικίες με τις θολωτές στέγες, οι οποίες αντιπροσωπεύουν την αρχέτυπη αρχιτεκτονική κληρονομία της μεσοποτάμιας περιοχής.

Gaziantep

Κι από την Harran, άφιξη κατόπιν στην Gaziantep, σε μια από τις παλαιότερες (συνεχώς κατοικημένες) πόλεις στον κόσμο –κατοικείται αδιαλείπτως από το 3650 π.Χ.

Γκαζιαντέπ

Η γνωριμία με την Gaziantep ξεκίνησε από το γεροδεμένο κάστρο της (που ορθώνει τα τείχη του στο κέντρο της παλαιάς πόλης) και συνεχίστηκε στους παρακείμενους μαχαλάδες με τα πλακόστρωτα σοκάκια και τις –γερασμένες από τον χρόνο– πετρόκτιστες κατοικίες.

Adana

Οδηγώντας κατόπιν το SYM JOYRIDE 300 στην διαδρομή Gaziantep–Adana–Konya–Afyon–Cesme (1.210 χλμ.), χρειάστηκε να επιστρατεύσω ότι πιο ζεστό αξεσουάρ διέθετα, αφού ο υδράργυρος κάποια στιγμή κατρακύλησε στους –3 C!

Κεντρική Τουρκία

Το ταξίδι στην… εποχή των παγετώνων της Κεντρικής Τουρκίας συνεχίστηκε μέχρι την πόλη Afyon – μετά η θερμοκρασία ανέβηκε λίγο και κορμί μου ζεστάθηκε!

Βούρλα

Λίγο πριν προσεγγίσω το λιμάνι του Cesme και επιβιβαστώ στο πλοίο για Χίο, έκανα μια μικρή στάση στην παραλιακή λουτρόπολη Urla (53 χλμ. ανατολικά του Cesme). Η κωμόπολη Urla (Βούρλα) αποτελεί την οικιστική συνέχεια της αρχαίας ιωνικής πόλης των Κλαζομενών, η οποία ήταν μία από τις 12 πόλεις του Πανιωνίου και «γέννησε» τον προσωκρατικό φιλόσοφο Αναξαγόρα. Αρκετούς αιώνες αργότερα, στις αρχές του 20ου αιώνα, στον ίδιο χώρο των Κλαζομενών γεννήθηκε ο Γεώργιος Σεφέρης. Το σπίτι που γεννήθηκε και πέρασε τα παιδικά του χρόνια ο νομπελίστας ποιητής μας έχει μετατραπεί σε ξενοδοχείο («Hotel Yorgo Seferis») και στους χώρους του με ξενάγησε ο τωρινός ιδιοκτήτης του.

Βούρλα

Με το ακτοπλοϊκό δρομολόγιο Τσεσμέ–Χίος–Πειραιάς, αναβάτης και scooter επιστρέψαμε ξανά στη βάση μας, μετά από 23 ημέρες περιπλάνησης στις γειτονιές της Μέσης Ανατολής. Ταξιδεύοντας 4.000 χλμ. με το μαύρο SYM JOYRIDE 300 σε μία από τις πιο ταραγμένες και ιστορικές περιοχές του κόσμου, αντίκρισα τις τραγικές συνέπειες ενός παράλογου πολέμου, βίωσα οδικές δυσκολίες και αυστηρούς στρατιωτικούς ελέγχους και περπάτησα σε πόλεις αρχαίες και μυθικές. Αλλά πάνω από όλα, εισέπραξα την αληθινή φιλοξενία και καλοσύνη των ευγενικών κατοίκων αυτού του πολύπαθου τόπου, που προσπαθεί να ανακάμψει και να υποδεχτεί το λευκό περιστέρι της ειρήνης.

Ταξίδι "Volga Route": Στην αφετηρία του Βόλγα (B' Ανταπόκριση)

Grozny, Astrakhan, Volgograd
Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

1/9/2022
Τα ρώσικα σύνορα απείχαν περίπου 160 χλμ. βόρεια της Τιφλίδας. Την μετάβασή μου στην χώρα του Βόλγα ανέλαβε  ο φημισμένος «Military Road», ένας ορεινός οδικός άξονας που ανηφορίζει στην επιβλητική οροσειρά του Καυκάσου, σε υψόμετρο 2.379 μ. (πέρασμα Jvari Pass). 
 
Το φυσικό σκηνικό της διαδρομής ήταν εκπληκτικό και δικαιολογημένα μονοπώλησε το ενδιαφέρον μου. Μέχρι που έφτασα στα ρωσο-γεωργιανά σύνορα και αντίκρισα πανικόβλητος μια ατελείωτη ουρά οχημάτων η οποία ξεπερνούσε τα 3 χλμ. - ο χρόνος αναμονής για την ολοκλήρωση των συνοριακών διαδικασιών έφτανε τις 7 ώρες. Ευτυχώς όμως, εξαιτίας ενός τρακαρίσματος που έγινε η αιτία να ακινητοποιηθούν όλοι, κατάφερα να ξεγλιστρίσω και να προσπεράσω την ουρά των οχημάτων για να φτάσω μόνος μου στα ρώσικα τελωνεία. Χρόνος ολοκλήρωσης των συνοριακών διαδικασιών; Μόλις μια ώρα! Αν έχεις τύχη διάβαινε. 
Η πρωτεύουσα της Τσετσενίας Grozny (140 χλμ. βορειοανατολικά των συνόρων), προσφέρθηκε για την πρώτη διανυκτέρευσή μου επί ρώσικου εδάφους. Αν και μεγάλο τμήμα της Grozny είχε καταστραφεί από τις πολεμικές συγκρούσεις μεταξύ Ρώσων και Τσετσένων αυτονομιστών (1990-2000), τριγυρνώντας στους δρόμους της τσετσένικης πρωτεύουσας με την πράσινη BMW F 850 GS αντίκρισα μια σύγχρονη, νεότευκτη πόλη, στην οποία κυριαρχούσε το ισλαμικό στοιχείο.
Πρωταρχική μέριμνα μου στην Grozny ήταν η αγορά συναλλάγματος (ρούβλια) από την επίσημη κρατική τράπεζα, αφού οι πιστωτικές–χρεωστικές κάρτες μου ήταν εκτός λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεις των Δυτικών χωρών στη Ρωσία.
 
Κι από την λαμπερή Grozny, πορεία κατόπιν προς την πόλη Astrakhan (480 χλμ.), διασχίζοντας ένα επίπεδο τοπίο ερήμου. Κτισμένη στο Δέλτα του Βόλγα, στο γεωγραφικό σημείο όπου ο μεγαλύτερος ποταμός της Ευρώπης χύνεται στην Κασπία Θάλασσα μετά από μια πορεία 3.650 χλμ., η Astrakhan σηματοδότησε και επίσημα την απαρχή του υδάτινου οδοιπορικού «VOLGA ROUTE».
Εδώ στην Astrakhan, ο Τιμούρ και η Νατάσα, ένα ζευγάρι ντοπιων μοτοσυκλετιστών, έγιναν οι οικοδεπότες και ξεναγοί μου στην πρώτη πόλη του Βόλγα. Ρώσικη μοτοσυκλετιστική αλληλεγγύη που μου έμεινε αξέχαστη!
Η πράσινη BMW F 850 GS, ακολουθώντας πιστά την κοίτη του Βόλγα (430 χλμ. βόρεια), με οδήγησε κατόπιν στην πόλη Volgograd (πρώην Στάλινγκραντ), στην οποία διαδραματίστηκαν τραγικά πολεμικά γεγονότα στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Με τον Στάλιν να υπενθυμίζει στους ελεύθερους πολιορκημένους της πόλης πως «ο Βόλγας έχει μόνο μια όχθη», οι ηρωικοί υπερασπιστές του Σταλινγκράντ απέτρεψαν, μετά από 142 μέρες πολιορκίας, την άλωση της πόλης από τους Γερμανούς. Και μπορεί το Σταλινγκράντ να παρέμεινε τελικά σε ρωσικά χέρια, το τίμημα ωστόσο υπήρξε μεγάλο, καθώς 1.000.000 ανθρώπινες ζωές θυσιάστηκαν για την υπεράσπιση της πόλης.
Έναν ελάχιστο φόρο τιμής σε όλους εκείνους που θυσιάστηκαν στην προάσπιση του Σταλινγκράντ αντιπροσωπεύει το τεραστίων διαστάσεων άγαλμα “The Motherland Calls” που δέσποζε στην κορυφή του λόφου Mamayev, όπως και ένα παρακείμενο κυκλικό μνημείο, όπου έκαιγε η άσβεστη φλόγα των ηρώων.
Επιπλέον, ιστορικά «αποτυπώματα» της ηρωικής εποποιίας αντίκρισα στο Πολεμικό Μουσείο της μάχης του Στάλινγκραντ και στην παρακείμενη μισογκρεμισμένη κατοικία του Λοχαγού Pavlova – το μοναδικό κτίσμα της πόλης που απέμεινε όρθιο. Εδώ στο Σταλινγκραντ, δίπλα στις όχθες του Βόλγα, βουβός και συγκλονισμένος βρέθηκα αντιμέτωπος με την Ιστορία και τα απομεινάρια της.