Ένταση μέχρι το τέλος με την πρώτη θέση να έχει προ πολλού κριθεί, σε έναν αγώνα που μετρούσε 5 πτώσεις τους πρώτους δύο γύρους και 6 μόλις στον τρίτο, μην αφήνοντας έτσι την αγωνία να πέσει καθώς οι πιθανότητες ενός λάθους ήταν τεράστιες. Έτσι ακριβώς ψαλιδίστηκε και το πολύ μεγάλο προβάδισμα του Marquez, φέρνοντας τον Rossi στην δεύτερη θέση του πρωταθλήματος: Ο Marquez ξεκίνησε επιθετικά, βγάζοντας έξω τον Petrucci για να καταφέρει να ανέβει θέσεις, κάνοντας μία πολύ καλή εκκίνηση και υπερβάλλοντας μετά στα φρένα προσπαθώντας να κερδίσει ακόμα μία θέση. Ο Lorenzo έφυγε εμπρός και από την στιγμή που κανείς δεν τον προσπέρασε ώστε να αρχίσει να χάνεις θέσεις, όπως συνήθως συμβαίνει, έκανε το θαύμα για το οποίο είναι γνωστός: Οδήγησε σταθερά και αλάθητα φτιάχνοντας μία τεράστια διαφορά, μεγαλύτερη των έξι δευτερολέπτων.
Ο ίδιος, εκστασιασμένος που έδωσε μία νίκη στην Ducati μέσα στο Mugello και μάλιστα στην καλύτερη συγκυρία, τώρα που τους αποχαιρετά, ήταν όσο διαχυτικός του επέτρεπαν οι περιστάσεις:
«αυτά συμβαίνουν όταν μου φτιάχνουν την μοτοσυκλέτα που θέλω, ζήτησα καινούριο ρεζερβουάρ, μου το έδωσαν και κατάφερα να οδηγήσω χωρίς προβλήματα που είναι ένας από τους λόγους που κέρδισα» δήλωσε όσο ήταν για πρώτη φορά εκστασιασμένος εδώ και δύο χρόνια…
Είναι ο Dovizioso όμως που εξηγεί καλύτερα από όλους τι συνέβη: «Είδα τον Rossi τρεις φορές να χάνει πρόσφυση εμπρός, και είχα και εγώ μεγάλο πρόβλημα παρόλο που αποφάσισα να τον περάσω. Νομίζω ότι κάναμε λάθος επιλογή ελαστικού σήμερα και οι δύο ,κι αυτό ευνόησε τον Lorenzo,που δεν μπορούσαμε να τον φτάσουμε. Εμάς (στην Ducati) μας βοήθησε και η μεγαλύτερη τελική. Στο τέλος δεν είχα ούτε πίσω λάστιχο αλλά το πρόβλημα ήταν μπροστά».
MotoGP Mugello: Σουρωτήρι το ρεκόρ πίστας – Pole position για Rossi με νέο ρεκόρ γύρου!
Έτσι εξηγείται που αν ο αγώνας είχε ακόμα έναν γύρο ο Rossi θα ήταν στην δεύτερη θέση, έχοντας κόψει πάνω από 0,7 δευτερόλεπτα από τον Dovizioso λίγο πριν την γραμμή του τερματισμού. Οπότε η δεύτερη θέση είναι αρκετά σίγουρο πως θα άλλαζε χέρια, με λίγο μεγαλύτερη διάρκεια
Ο Rossi ήθελε να ανέβει στο βάθρο του Mugello οπωσδήποτε, δεν ήθελε να χάσει την θέα του κατακίτρινου πλήθους από εκεί ψηλά και για αυτό πάλεψε με τον Iannone στο τέλος παίρνοντας λίγο πιο μεγάλο ρίσκο από αυτό που είχε αποφασίσει πριν τον αγώνα. Ο Iannone είχε επίσης ιδιαίτερα μεγάλο πρόβλημα με την πρόσφυση και κάνοντας το ένα λάθος πίσω από το άλλο, διέγειρε ανησυχίες για κάποιο ατύχημα…
Σήμερα στο Mugello κανείς δεν ήθελε να κάνει το παραμικρό που θα μπορούσε να γίνει αιτία για πτώση, και ιδιαίτερα του Rossi πράγμα που το έδειξε τόσο ο Petrucci, όσο και ο Marquez. Ο Ισπανός περίμενε αρκετά, και το αρκετά είναι σύμφωνα με τα δικά του δεδομένα, πριν προσπεράσει τον Rossi και το έπραξε απόλυτα καθαρά, ώστε να μην επαναληφθούν σκηνικά όπως στην αξέχαστη Αργεντινή…
Αμέσως μετά θα ξεχνούσε την δέσμευση που έδωσε στον ίδιο του τον εαυτό, για απόλυτα ελεγχόμενες κινήσεις χωρίς ρίσκο. Ήδη την είχε αθετήσει στην εκκίνηση και θα το έκανε ξανά αφού πέρασε τον Rossi και μετά, θέλοντας να μην αφήσει τον Lorenzo να απομακρυνθεί. Η επιλογή ελαστικών με σκληρή γόμα εμπρός και πίσω ήταν κιόλας μία μεγάλη πρόκληση, αν και στοχευμένη επίτηδες με στόχο να πάει μέχρι το τέλος, όπως οι μικρές αυξομειώσεις στην θερμοκρασία της πίστας, απειροελάχιστες διαφορές αλλά απόλυτα κρίσιμες όταν βρίσκεσαι στην κόψη του ξυραφιού, ήταν τελικά ένα από τα στοιχεία που οδήγησαν στο λάθος. Ο Marquez γλιστρά μπροστά στον Rossi και κρατά την μοτοσυκλέτα με απίστευτο πείσμα προσπαθώντας να κάνει άλλο ένα θαύμα, όπως μόνο εκείνος μπορεί. Αν ήταν διαφορετική η καμπή της στροφής και είχε μεγαλύτερο περιθώριο ίσως να τα κατάφερνε καλύτερα, αλλά τώρα μπήκε με σχεδόν 60 χιλιόμετρα πεσμένος στην αμμοπαγίδα, πάντα προσπαθώντας να κρατήσει την μοτοσυκλέτα όρθια! Με την βοήθεια των κριτών μπήκε ξανά στον αγώνα σκορπώντας χαλίκια, έχοντας πλέον στόχο να πάρει έστω και έναν βαθμό, πράγμα αδύνατο ακόμα και για τον Marquez σε αυτό το σημείο…
MotoGP: Ο Iannone φεύγει από την Suzuki & Ο Mir έρχεται - Ο Lorenzo έχει βρει ομάδα
Μπροστά ο Rossi θα είχε τα ίδια προβλήματα, όπως και ο Dovi, που εκμεταλλευόμενος όμως το γκάζι της Ducati στην μεγάλη ευθεία του Mugello, προσπέρασε και βολεύτηκε σε έναν μοναχικό αγώνα στην δεύτερη θέση, πολύ πίσω από τον Lorenzo.
Η θέα των δύο Ducati στην κορυφή του αγώνα, μέσα στον ιταλικό ναό της ταχύτητας, θα μπορούσε να πει κανείς πως δεν γινόταν καλύτερη, όμως στα MotoGP δεν πρέπει να γίνονται προγνώσεις. Εκεί που οι υπόλοιποι κρατούσαν έως και δέκα χιλιόμετρα τελικής στην ευθεία, ώστε να μην χρειαστεί να παλέψουν με το εμπρός ελαστικό στην πρώτη κλειστή στροφή, ο Petrucci στην 5η θέση είχε 355 χιλιόμετρα και έκανε τον έναν γύρο ταχύτερα από τον άλλο. Μπροστά του ήταν ο Iannone που πάλευε με τον Rossi και ο Petrucci απλά περίμενε την κατάλληλη στιγμή, θέλοντας να μην αποτελέσει αιτία για το παραμικρό. Το ίδιο και ο Crutchlow πιο πίσω, αναβάτες που δεν φημίζονται για την σύνεσή τους, αλλά αναγνώριζαν πως με την ζέση και τα διαστήματα συννεφιάς, όλοι βρισκόντουσαν στο όριο.
Η ευκαιρία δεν θα αργούσε να έρθει για τον Petrucci και ήταν ο Iannone που του την έδωσε πιέζοντας τον Rossi. Τρεις Ιταλοί σε τρεις τελείως διαφορετικές μοτοσυκλέτες, όλοι τους εξίσου ικανοί για την τρίτη θέση στο βάθρο. Και ήταν και η τελευταία, σε αυτό τον αγώνα, καθώς δεν υπήρχε περίπτωση να διεκδικήσουν την επόμενη, να περιμένουν μήπως ο εμπρός αναβάτης περνούσε και τον δεύτερο. Σήμερα ή περνούσες τον εμπρός ή έμενες εκτός βάθρου…
Η πρόσφυση θα ήταν σε λίγο και το πρόβλημα του Petrucci όμως, που θα έχανε ξαφνικά πολύ χρόνο, τόσο που ούτε στην ευθεία δεν γινόταν να ξεφύγει. Κρατώντας πίσω του τον Rossi, οι δύο τους έφταναν ξανά τον Iannone που ήταν ο πρώτος με το μεγαλύτερο πρόβλημα πρόσφυσης και τώρα μπορούσε ξανά να παίξει μαζί τους. Ο Rossi ήξερε καλά πως όσο πήγαιναν όλοι μαζί θα ήταν πρόβλημα, οπότε πέρασε γρήγορα τον Petrucci αλλά μαζί του ήρθε και η Suzuki του Iannone, δίνοντας γρήγορα δύο αφορμές για ανησυχία, με καλύτερη την στιγμή που προσπάθησε να φρενάρει πολύ αργά στην ευθεία, ενώ σε όλο το τρίτο μέρος του αγώνα γλιστρούσε εμπρός. Μία απερισκεψία από την ένταση της στιγμής, το πάθος για την νίκη που είναι βέβαια προαπαιτούμενο για έναν πρωταθλητή, και την ιδιαίτερη προσωπικότητα, που ο ίδιος τονίζει με τον παρατσούκλι: “The Maniac”.
Στον προτελευταίο γύρο ο Rossi είχε ήδη φροντίσει να αποκτήσει ένα μικρό κενό ώστε να μην κινδυνεύει από μία τέτοια παράτολμη επίθεση και ταυτόχρονα τα έδωσε όλα για όλα, φτάνοντας τον Dovi, σε σημείο που με λίγη περισσότερη διάρκεια, θα τον είχε περάσει…
Ο αγώνας του Mugello που βάφτηκε κατακίτρινος με τον Rossi να παίρνει την pole position και μία θέση στο βάθρο, είχε με όλα αυτά μία αγωνία κρατώντας τις κερκίδες σε αναβρασμό, που διαχυτικά εκδηλώθηκε απότομα με την πτώση της καρό σημαίας..
Επόμενος σταθμός ο αγώνας στη Βαρκελώνη με τον Marquez να είναι και πάλι μπροστά, αλλά με μικρότερη πλέον διαφορά..