MotoGP Mandalika: Τι μας δίδαξε, τι έγινε με τα ελαστικά, τους χρόνους και τι περιμένουμε στους επόμενους αγώνες

Όλα όσα έγιναν μετά την λήξη του αγώνα
MotoGP_Indonesia_analysis
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

2/10/2024

Συνήθως συμβαίνει να υπάρχει ένας αγώνας που ξεκαθαρίζει ποιος μάχεται για το πρωτάθλημα κάθε χρόνια, συμβαίνει σχεδόν σε κάθε αγωνιστική σεζόν, ακόμη και σε εκείνη που ο Mir, κέρδισε τον τίτλο, ο άνθρωπος που πήρε το έπαθλο γιατί κάθε άλλος που πάλεψε για αυτό και που σε απευθείας αναμέτρηση θα τον είχε κερδίσει, απέτυχε να καταφέρει να έχει διάρκεια και συνέπεια. Για την φετινή σεζόν ο αγώνας της Ινδονησίας ήταν εκείνος που ξεκαθάρισε πως δύο θα κυνηγήσουν το πρωτάθλημα. Θα πείτε πως καιρό τώρα είναι έτσι και θα το επεκτείνω, θα πω πως από την προηγούμενη σεζόν είναι δύο αυτοί που θα μπορούσαν να κερδίσουν τον φετινό τίτλο και απλά όλο αυτό το διάστημα παλεύαμε με τις συγκυρίες να γίνουν τέσσερις. Για του χρόνου δεν θα ισχύει το ίδιο θα είναι αλλιώς τα πράγματα και υπάρχουν πολλοί παράγοντες που θα καθορίσουν τον αριθμό εκείνων που αναμένουμε να δούμε στο τέλος του 2025 να παλεύουν για τον Τίτλο. Ένας από αυτούς η χημεία του Martin με την μοτοσυκλέτα της Aprilia για την οποία υπάρχουν προσδοκίες πως θα έχει ισχυρούς δεσμούς από την αρχή.

Προχθές λοιπόν στην Ινδονησία, ο φετινός τίτλος αποτίναξε από πάνω τους τις προσμίξεις και πλέον βαδίζουμε ολοταχώς για την κατά μέτωπο αναμέτρηση δύο αναβατών που αναμένεται να φτάσει έως τον τελευταίο αγώνα αν δεν υπάρχουν πτώσεις και εγκαταλείψεις από μηχανικά προβλήματα, όπως αυτό που συνέβη στον Marc Marquez.

Δεν είναι και δύσκολο να έρθουν τα πάνω-κάτω, οι τελευταίοι αγώνες το επιβεβαιώνουν άλλωστε. Μετά από λάθος του Bagnaia ο Martin πήγε στην γη της υγρασίας με αέρα 24 βαθμών και χάρισε πίσω, λίγους από αυτούς τους πόντους που του είχαν χαριστεί.

Το ρεπορτάζ του αγώνα στροφή-στροφή εδώ:
MotoGP Ινδονησία: Απόλυτη κυριαρχία Martin σε αλάνθαστη ημέρα με πολλές πτώσεις - Κέρδισε θέσεις από πτώσεις ο Bagnaia

Ο Martin έκανε δώρο την πρώτη θέση στον αγώνα Sprint πέφτοντας και μάλιστα όλο των ποσό των βαθμών καθώς έφτασε πολύ κοντά να ξανά μπει στην περιοχή της βαθμολογίας αλλά δεν είχε τον απαραίτητο χρόνο για κάτι τέτοιο, όμως στο τέλος βγαίνει ζημειωμένος μόλις για τρεις βαθμούς! Θα μπορούσε μάλιστα να ισοφαρίσει ή και να αυξήσει την απόσταση αυτή γιατί φεύγει από την Ινδονησία με 0(SPRTINT) + 25(RACE)=25 βαθμούς, ενώ ο Bagnaia με 12(SPRTINT) + 16(RACE)=28 που θα ήταν 25 αν δεν είχε πέσει ο Bastianini.

Διατηρείται έτσι μία απόσταση 21 βαθμών παρά την πτώση, που δεν είναι καθόλου μεγάλη για τους 5 αγώνες που απομένουν αλλά ταυτόχρονα φαίνεται πως ακόμη και μία αποτυχία στον Sprint μπορεί εύκολα να σβήσει την επόμενη ημέρα και έτσι η διψήφια αυτή διαφορά δεν είναι κάτι ευτελές και δεν θα είναι και πολύ εύκολο να σβήσει. Στο μεταξύ πέρσι τέτοια εποχή ο Martin έχασε σε αυτή την πίστα το πρωτάθλημα. Τουλάχιστον αυτός έτσι το αισθάνεται πως έγινε σε αυτή την πίστα, το δήλωσε άλλωστε λέγοντας για τα φαντάσματα που τον είχαν κυριεύσει και που στον αγώνα Sprint έκαναν την παρουσία τους και πάλι. Για αυτό και είναι εντυπωσιακός ο αυτοέλεγχος που έδειξε ώστε στο τέλος του αγώνα να αυξήσει την διαφορά από τον Acosta που είχε αρχίσεσι να πλησιάζει. Σε μία πίστα που πέρσι τον στιγμάτισε και που φέτος έκοψε τους μισούς πόντους διαφοράς που είχε ήδη κερδίσει, που επιπρόσθετα η πρόσφυση είναι ένας άγνωστος παράγοντας, εκεί κατάφερε να έχει την καλύτερη εικόνα σε μία ημέρα που για όλους ήταν πολύ δύσκολη. Σίγουρα για τον Bagnaia που τόνισε ότι ήταν από τους δυσκολότερους αγώνες. Υπάρχουν εκεί έξω 25*5 και 12*5, συνολικά 185 βαθμοί για όποιον είναι άριστος στους επόμενους αγώνες οπότε μαθηματικά δεν μπορεί να αποκλειστεί κανείς ακόμη. Ωστόσο δύο είναι εκείνοι που ρεαλιστικά παλεύουν για τον φετινό τίτλο όπως είπαμε και θα είναι δύσκολο να καθοριστεί ποιος θα επικρατήσει αν δεν υπάρξουν ατυχίες και πτώσεις.

Ο θαυμασμός για την αυτοκυριαρχία του που εκφράστηκε πιο πάνω, έρχεται κυρίως για έναν άλλο λόγο: Ο Martin έκανε μετά τον αγώνα μία δήλωση αυτογνωσίας αναγνωρίζοντας αυτό για το οποίο ο κόσμος μιλάει εδώ και πολλές σεζόν. Είπε πως ένιωθε πολύ σίγουρος για τον εαυτό του, πολύ δυνατός, και τότε έκανε το λάθος. Αυτό το πράγμα στον Martin -το γνωρίζω από πρώτο χέρι ως γεγονός- του το έχουν πει κατάμουτρα φίλοι, συναθλητές, διευθυντής ομάδας, ένα σωρό διαφορετικός κόσμος σε μία μεγάλη χρονική βεντάλια, όχι όλοι μαζί. Και το έχει καταλάβει, το έχει πάρει το μάθημα. Προφανώς όμως η συνήθεια κόβεται δύσκολα και πάντα δίνοντας βάση στα δικά του λόγια, γιατί μόνο με την χαζή αυτή πτώση στον αγώνα Sprint δεν θα μιλούσε κανείς για συνήθειες που δεν κόβονται εύκολα.

Σε κάθε περίπτωση ο Martin είναι πιο ασφαλές στοίχημα για τον φετινό τίτλο, τόσο λόγο της μικρής διαφοράς που όπως είπαμε δεν θα είναι εύκολο να σβήσει, όσο και της απόδοσης στις πίστες που απομένουν γιατί πέρσι μετά την Ινδονησία η μεγάλη χασούρα πόντων ήταν στην Valencia. Η συγκομιδή πόντων Bagnaia και Martin στους ίδιους ενδιάμεσους αγώνες πέρσι δεν είχε μεγάλη διαφορά, έχασαν και κέρδισαν αντίστοιχους βαθμούς και οι δύο με λίγους περισσότερους ο Bagnaia, οπότε με εξαίρεση την Valencia το λάθος και η ατυχία είναι οι δύο βασικοί παράγοντες που μπορούν να επιδράσουν αρνητικά τον Martin πέρα από την περίπτωση ενός αλάνθαστου Bagnaia. Ο οποίος τόνισε αμέσως μετά τον αγώνα πως ήταν η 5η συνεχόμενη φορά που δεν έχουν καταφέρει να κάνουν σωστή εκκίνηση, αμέσως – αμέσως λοιπόν η περίπτωση να είναι αλάνθαστος έχει ένα μελανό σημείο καθότι ακόμη δεν έχουν βρει την λύση. Μακάρι να την βρουν στο Motegi από την στιγμή που η επιθυμία όλων πλην των ομάδων, είναι να συντηρηθεί ο υψηλότατος ανταγωνισμός μέχρι την τελευταία στροφή στον τελευταίο αγώνα στη Valencia.

Στο μεταξύ ο Bagnaia τόνισε στην Ινδονησία περισσότερες φορές από κάθε άλλη φορά, την διαφορά που έχει η μοτοσυκλέτα του από την περσινή. Το έχει ξανά πει κι άλλες φορές, πως το προηγούμενο μοντέλο έχει καλύτερη πρόσφυση στην έξοδο της στροφής και είναι φυσικό να παραπονιέται για αυτό περισσότερο στην πίστα της Ινδονησίας από άλλες φορές που η πρόσφυση δεν ήταν το κυρίαρχο πρόβλημα.

Στο μεταξύ ο Bezzecchi φυσικά ρωτήθηκε για αυτό το ζήτημα και επιτέλους έχουμε μία πιο «επίσημη» εξήγηση για τις διαφορές τους, διότι μέχρι στιγμής όποιος άλλος πήγαινε να πει το ίδιο, δεν γινόταν πιστευτός. Ο Bezzecchi εξήγησε πως η διαφορά που λέει ο Bagnaia υπάρχει αλλά ταυτόχρονα η νέα μοτοσυκλέτα μπορεί να μπει με περισσότερα χιλιόμετρα στην στροφή και να φρενάρει πιο αργά με ασφάλεια. Επίσης πως η πρόσφυση στον εμπρός τροχό χάνεται απότομα μετά από μερικούς γύρους ενώ στην νέα μοτοσυκλέτα τα πράγματα είναι πιο προοδευτικά. Πριν βιαστείτε, ο Bezzecchi είπε πως αυτό το πρόβλημα το έχουν όλοι οι αναβάτες, όλοι παραπονιούνται για το ίδιο θέμα, που σημαίνει και ο Marc Marquez. Απλά ο Bezzecchi στον τελευταίο αγώνα αποφάσισε να κάνει κάτι διαφορετικά και έβαλε το μαλακό ελαστικό μπροστά αντιπαλεύοντας στην συγκεκριμένη πίστα το πλεονέκτημα της νεότερης μοτοσυκλέτας, μετριάζοντας το μειονέκτημα. Το πείραμά του δούλεψε πολύ καλά στην αρχή του αγώνα και για αυτό είπε και ο Bagnaia πως του πήρε πολύ χρόνο για να τον περάσει και έγινε σε λάθος του Bezzecchi στα φρένα πίσω από τον Morbidelli που δεν ήταν εύκολο να κάνει λάθος καθότι είχε την νεότερη μοτοσυκλέτα. Ο Morbidelli ήταν πιο εύκολη υπόθεση, όχι μόνο γιατί είχαν την ίδια μοτοσυκλέτα αλλά και γιατί είχε πάρει το ρίσκο να βάλει την μαλακή γόμα ώστε να ξεχωρίσει στην αρχή του αγώνα κάτι που πέτυχε. Μετά όπως ο ίδιος είπε είχε δυσκολίες και απλά προσπαθούσε να αμυνθεί όσο καλύτερα μπορούσε και μάλιστα αυτό έγινε αρκετά νωρίς, περίπου μετά την μέση του αγώνα! Πάντα με τα δικά του λόγια…

Στο μεταξύ οι χρόνοι βελτιώθηκαν από πέρσι κάτι που αντανακλάται και στον συνολικό χρόνο του αγώνα που πήγε από τα 41'20.293 στα 41'04.389, δηλαδή μειώθηκε κατά 16 δευτερόλεπτα. Αυτό σημαίνει σχεδόν 0,6 δευτερόλεπτα σε κάθε γύρο και καθώς οι συνθήκες με πέρσι είναι κοντινές, δείχνει και την πίεση που είχαν οι προηγούμενες μοτοσυκλέτες της Ducati να μείνουν κοντά στις νέες.

Ο Bastianini σημείωσε την υψηλότερη τελική στα 318,5km/h πολύ κοντά στο ρεκόρ που έγραψαν μαζί ο Bagnaia με τον Acosta ισοφαρίζοντας μόλις ένα χιλιόμετρο πιο πάνω.

Είναι σημαντικό που η KTM σημείωσε την υψηλή τελική της Ducati, η πίστα της Ινδονησίας δεν προσφέρεται για κάποιο εξωπραγματικό νούμερο και δεν είναι το θέμα μας το ύψος της τελικής αλλά το γεγονός πως από έξοδο στροφής σε είσοδο, αυτές οι μοτοσυκλέτες ήταν κοντά σε δύναμη. Το ένα είναι το πόσο δύναμη παράγεται, το δεύτερο είναι πώς εκμεταλλεύεται κανείς αυτή την δύναμη καθώς στο πρώτο κομμάτι η KTM έχει πιάσει την Ducati κι άλλες φορές, το δεύτερο είναι που προσπαθεί να πετύχει πιο συστηματικά. Την διαχείριση της δύναμης όμως επηρεάζουν πολλοί παράγοντες, με πρώτο τον αναβάτη ενώ το αποτέλεσμα για τον εξωτερικό θεατή αντανακλάται μονάχα στο ποιος φαίνεται ταχύτερος. Συχνά έχει αποδοθεί η αδυναμία ενός κινητήρα να πιάσει τον ανταγωνισμό, όταν στην πράξη είναι διαφορετικό το ζήτημα. Ιστορικό παράδειγμα πως κάποτε η Honda πέτυχε με τα οβάλ πιστόνια να έχει την απόδοση που χρειάζεται αλλά το αγωνιστικό αποτέλεσμα δεν ερχόταν, ήταν παράγοντας πολλών ακόμη συνιστωσών με πρώτη και καλύτερη την λανθασμένη αντίληψη που είχαν για το πώς να διαχειριστούν το φρένο του κινητήρα. Το αγωνιστικό λοιπόν αποτέλεσμα δεν ερχόταν στην ώρα του και σκότωσαν κάτι πρωτοποριακό στο οποίο είχαν επενδύσει απίστευτο κόπο και χρήμα και εν μέρη είναι μάλιστα πετύχει! Χρόνια μετά έβγαλαν και μία μοτοσυκλέτα απλά για να επισφραγίσουν την πορεία αυτή, χωρίς κανένα απολύτως στόχο να σημειώσουν εμπορική πορεία, αλλά μόνο και μόνο για να υπάρχει εκεί έξω αυτό που με κόπο είχαν καταφέρει και κάτι τρελοί και αλλοπαρμένοι στην Ελλάδα το κατάλαβαν και έγιναν οι πρώτοι ιδιοκτήτες εκτός Ιαπωνίας, μόνο και μόνο για να καταφέρουν να πάρουν μία γεύση. Άλλα 30 και βάλε χρόνια μετά κάποιος τυχαίος θα πει πως η Honda τότε απέτυχε και θα το αφήσει σκέτο, διαπράττοντας το λάθος να πει την μισή αλήθεια και η μισή αλήθεια είναι πάντα ένα ψέμα. Στην εποχή μας τώρα Honda και Yamaha έχουν πρόβλημα απόδοσης και μετά διαχείρισης της δύναμης και αυτή είναι όλη η αλήθεια.

Πίσω στον Acosta λοιπόν, είδαμε μία πετυχημένη προσπάθεια της KTM που ευτυχώς δεν ακυρώθηκε όπως κάλλιστα θα μπορούσε γιατί πράγματι οι πιέσεις του Acosta δεν ήταν σωστές. Πέρασαν στην KTM στιγμές αγωνίας γιατί στον τερματισμό οι αγωνοδίκες ανακοίνωσαν πως ο Acosta, ο Binder και ο Nakagami ήταν υπό έρευνα για τις πιέσεις που είχαν χρησιμοποιήσει. Ο Nakagami βρέθηκε λάθος και εισέπραξε τα μπόλικα 16 δευτερόλεπτα, σαν να έτρεχε δηλαδή στον περσινό αγώνα αλλά έτσι και αλλιώς εκτός δεκάδας ήταν και πριν, εκεί που ανήκει η Honda φέτος, εκτός και αν πέσουν μπόλικοι αναβάτες μπροστά και καταφέρει ο Zarco να ανέβει θέσεις, που πέφτει πιο σπάνια από τον Mir και γυρίζει ταχύτερα όλων των άλλων.

Ο Binder απέδειξε πως ο αισθητήρας μετρούσε λάθος και απέφυγε την τιμωρία αλλά η KTM δεν είχε καταφέρει να ηρεμήσει γιατί ο αισθητήρας του Acosta δούλευε σωστά και πράγματι οι πιέσεις του δεν ήταν αυτές που θα έπρεπε αλλά χαμηλότερα! Επέμεναν όμως στους αγωνοδίκες να το ψάξουν καλύτερα γιατί είχαν ξεκινήσει εντός ορίων και τελικά το έκαναν με τον παραδοσιακό τρόπο του βουλκανιζατέρ, βύθισαν τον εμπρός τροχό σε λεκάνη να δουν τις μπουρμπουλήθρες! Ευτυχώς υπήρχαν και αποδείχτηκε πως η ζάντα είχε μία ανεπαίσθητη ρωγμή. Θα φαινόταν αυτό αργότερα στον έλεγχο των μηχανικών αλλά θα ήταν αργά, θα είχαν ήδη τιμωρηθεί, αποχωρήσει από την πίστα και δεν θα γινόταν να αποδειχτεί ότι έτσι είχε αγωνιστεί. Όταν ακούτε ορισμένους που οδηγούν σε δημόσιο δρόμο με πανάκριβες αγωνιστικές ζάντες, να τους υπενθυμίζετε πως είναι λίγα τα παραδείγματα πετυχημένων μακρών δοκιμών σε τέτοια χρήση…

Ο άλλος αναβάτης της KTM ο Miller έπαιξε μπόουλινγκ στην πρώτη στροφή και δεν είχε θέματα πίεσης να ασχοληθεί για να δούμε αν θα τριτώσει το κακό στην πλευρά της KTM. Είναι άτυχος γιατί δεν έχει καλή φήμη, ωστόσο δεν ήταν δικό του λάθος σε καμία περίπτωση και κάθε προσπάθεια να τον μειώσει κανείς, τώρα που ξέρουμε ότι συνεχίζει και του χρόνου με μοτοσυκλέτα Yamaha αντί να αποχωρήσει, είναι λανθασμένη. Το έχω ξανά πει και άλλες φορές ακόμη και για τον Marquez, με τον κόσμο να αντιδρά γιατί ο Marquez είναι πολύ καλός στις εκκινήσεις κάτι που το θαύμασε κανείς και στην Ινδονησία. Ωστόσο τα λόγια του Miller έχουν αξία: «Όσο πιο πίσω τόσο πιο δύσκολα, δεν βλέπεις και δεν έχεις χώρο να στρίψεις» για να μην πέσει πάνω στον Vinales φρέναρε απότομα και έπεσε ο ίδιος κάνοντας strike σε Aleix Espargaro που θα είχε πάει καλά, σε Alex Marquez που δεν θα έκανε τίποτα φοβερό και σε Luca Marini που τον γλίτωσε από τις ερινύες για τις αποφάσεις του…

 

 

 

 

 

 

 

 

 

MotoGP Ινδονησία: Απόλυτη κυριαρχία Martin σε αλάνθαστη ημέρα με πολλές πτώσεις

Κέρδισε θέσεις από πτώσεις ο Bagnaia
MotoGP Ινδονησία: Απόλυτη κυριαρχία Martin σε αλάνθαστη ημέρα με πολλές πτώσεις
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

29/9/2024

Ένας δύσκολος αγώνας για σχεδόν όλους, πλην ελάχιστους αναβάτες στην Ινδονησία με τις δύσκολες συνθήκες και αλάνθαστος για τους δύο πρώτους και ιδιαίτερα για τον Martin που κυνηγώντας το πρωτάθλημα έπρεπε να αποφύγει το ρίσκο ενώ ταυτόχρονα ήταν ο ταχύτερος.

Και ήταν από την πρώτη στιγμή του αγώνα, κάνοντας μία φανταστική εκκίνηση ανοίγοντας την απόσταση. Ο Bagnaia αντιθέτως έκανε λάθος στην εκκίνηση και έχασε πολλές θέσεις και όπως είπε και ο ίδιος ήταν η 5η φορά στην σειρά που δεν τα καταφέρνουν στις εκκινήσεις. Ο Marc Marquez παραλίγο να καταφέρει το ίδιο με τον αγώνα Sprint, αλλά βρέθηκε στην εξωτερική αυτή τη φορά σε αντίθεση με το Σάββατο που είχε κρατήσει την εσωτερική στην πρώτη στροφή. Κέρδισε μόνο τέσσερις θέσεις στην εκκίνηση και μπήκε πίσω από ένα μπουλούκι αναβατών που όλοι μαζί κυνηγούσαν την τρίτη θέση. Κατά επέκταση και τις υπόλοιπες εκείνη την στιγμή, αλλά όσο ο Martin απομακρυνόταν το ίδιο έκανε και ο Acosta και το ενδεχόμενο αυτό απομακρυνόταν. Πριν από αυτό βέβαια έπρεπε να φύγει από την μέση ο Bastianini…

Ταυτόχρονα στην δεύτερη μόλις στροφή απομακρύνθηκε το ενδεχόμενο της συνέχισης του αγώνα και για 4 αναβάτες καθώς ο Miller έχασε πρόσφυση εμπρός και πήρε σβάρνα τον Alex Marquez, Aleix Espargaro και Luca Marini σε ένα περιστατικό που πολύ φυσιολογικά δεν επέφερε την τιμωρία του.

Ο Bastianini κράτησε για πολύ λίγο την δεύτερη θέση του αγώνα, φανερά μακριά από τον ρυθμό του Martin. Πολύ γρήγορα ο Acosta τον πέρασε ενώ πίεζε από την πρώτη στροφή. Πίσω τους είχαν σε μικρή απόσταση τον Morbidelli με τον Bezzecchi ακολουθούμενο από ένα πολύ ενδιαφέρον τρίο αναβατών, με πρώτο τον Bagnaia και πίσω τον Marquez και τον Di Giannantonio που είχαν μία πολύ θεματική μάχη αλλάζοντας συνεχώς θέσεις.

Εναλλάξ επιτέθηκαν και στον Bagnaia που έκανε αμυντική οδήγηση κλείνοντας την πόρτα και αφήνοντας τους δύο να παλέψουν χαρίζοντας θέαμα. Η μάχη έληξε με πτώση του Di Giannantonio αφήνοντας τον Marquez μόνο του, καθώς εκείνη την στιγμή φάνηκε πως δεν είχε τον ρυθμό να ξανά κάνει επίθεση στον Bagnaia. Πράγματι ο Bagnaia είχε ανεβάσει ρυθμό και φαινόταν πως ο Marc Marquez θα έκανε έναν μοναχικό αγώνα χωρίς να μπορεί να απειλήσει κανέναν, όταν ξαφνικά έσπασε ο κινητήρας του! Ήταν τόσο ξεκάθαρο για τον ίδιο τι συνέβη, που βγήκε αμέσως εκτός πίστας για να μην γεμίσει λάδια με την μοτοσυκλέτα ήδη να καίγεται κάτι που κατάλαβε μόλις κατέβηκε από τη σέλα, μπροστά στους κριτές που αμέσως άδειασαν δύο πυροσβεστήρες επάνω της.

Από το τελευταίο ένα τρίτο του αγώνα και μετά ο Acosta άρχισε να μειώνει την απόσταση από τον Martin η οποία είχε ξεπεράσει σε ένα σημείο το 1,5 δευτερόλεπτο και έφτασε στο μισό, πριν ο Martin αρχίσει να ξανά ανεβάζει την διαφορά κοντά στο ένα δευτερόλεπτο χωρίς ποτέ να αφήσει τον Acosta να νιώσει ότι μπορεί να κερδίσει τον αγώνα.

Στο μεταξύ ο Bastianini με τον Bezzecchi είχαν αρχίσει να συνωστίζονται πίσω από τον Morbidelli σε ένα σκηνικό που έμοιαζε αμυδρά με το τρίπτυχο Bagnaia, Marquez και Di Giannantonio γιατί είχε λιγότερες μάχες.

Τελικά ο Bastianini καταφέρνει να περάσει μπροστά και αμέσως κάνει ταχύτερο γύρο, έχοντας έναν ρυθμό με τον οποίο πλησίαζε τον Acosta και διεκδικούσε εκείνη την στιγμή την δεύτερη θέση. Αυτό δεν θα του έβγαινε σε καλό όμως, καθώς σημείωσε πτώση χάνοντας ένα σίγουρο, εκείνη την στιγμή, βάθρο.

Η πτώση της δεύτερης εργοστασιακής Ducati 7 γύρους πριν το τέλος του αγώνα, άνοιγε το παράθυρο για την άνοδο του Bagnaia πιο ψηλά στην βαθμολογία από την στιγμή που δεν είχε διαφορά από τους δύο εμπρός και ξεκάθαρα καλύτερο ρυθμό στους προηγούμενους γύρους.

Δεν χρειάστηκε να παλέψει καθόλου για την θέση του Bezzecchi καθώς έκανε το λάθος εκείνος ανοίγοντας γραμμή και αφήνοντας την πόρτα ανοικτή.

Ο Morbidelli ήταν λίγο πιο δύσκολη περίπτωση, ας μην ξεχνάμε πως ήταν ο ταχύτερος στα πρώτα ελεύθερα δοκιμαστικά και μακράν καλύτερος από τον ίδιο του τον εαυτό στους προηγούμενους αγώνες. Απέναντι στον Bagnaia βέβαια δεν είχε πολλές ελπίδες και η προσπέρασή του ήταν πολύ καθαρή και χωρίς δυνατή μάχη που θα μεγάλωνε το ρίσκο.

Χωρίς άλλα λάθη από τους μπροστά, που θα μπορούσαν εύκολα να γίνουν καθώς όπως είπε ο Martin χαρακτηριστικά πάλευε με την πτώση σε κάθε στροφή σχεδόν, ενώ ο Bagnaia δήλωνε πως ήταν εξαιρετικά δύσκολος αγώνας, το βάθρο ολοκλήρωσε τους δύο γύρους που έμεναν σε ένα σημαντικό για το πρωτάθλημα αποτέλεσμα καθώς ξεκαθάρισε αυτό που φαινόταν καιρό τώρα, ότι μόνο δύο διαγωνίζονται για τον φετινό τίτλο.

Ο Zarco ήταν η καλύτερη Honda για άλλη μία φορά, με άλλη μία πτώση του Mir και βρέθηκε εντός δεκάδας μόνο εξαιτίας των πολλών πτώσεων εμπρός, διαφορετικά θα ήταν στην φυσιολογική για την εποχή ντροπής της Honda, αρκετά μακριά από την δεκάδα.

Ακόμη περιμένουμε το αποτέλεσμα των εξετάσεων στο ελαστικό του Acosta καθώς αν τιμωρηθεί με χρονική ποινή 16 δευτερολέπτων θα φέρει τον Zarco μπροστά και τον Bagnaia στην δεύτερη θέση με μεγαλύτερη συγκομιδή βαθμών. Μένει να δούμε πώς θα εξελιχθεί η απόφαση αυτή.

O Martin σταμάτησε στην 16η στροφή μετά τον αγώνα να την αποχαιρετήσει γιατί θα μπορούσε εύκολα να είναι ο νικητής και στον Sprint αγώνα, ενώ στον τερματισμό έσπασε την ζελατίνα με μία γροθιά, έχοντας παλέψει στο 100% σε κάθε στροφή!

Ένας δύσκολος αγώνας με 9 αναβάτες να μην βλέπουν την γραμμή τερματισμού που ξεκαθαρίζει και ταυτόχρονα εντείνει την μάχη για το πρωτάθλημα.

UPDATE:

Κανένα πρόβλημα με τις πιέσεις ελαστικών του Acosta τελικά, παραμένει λοιπόν η αρχική βαθμολογία: 

Θέσεη

Βαθμοί

Αναβάτης

Ομάδα

Χρόνος / Διαφ.

1

25

89J. Martin

Prima Pramac Racing

41:04.389

2

20

31P. Acosta

Red Bull GASGAS Tech3

+1.404

3

16

1F. Bagnaia

Ducati Lenovo Team

+5.595

4

13

21F. Morbidelli

Prima Pramac Racing

+6.507

5

11

72M. Bezzecchi

Pertamina Enduro VR46 Racing Team

+6.772

6

10

12M. Viñales

Aprilia Racing

+11.330

7

9

20F. Quartararo

Monster Energy Yamaha MotoGP Team

+13.203

8

8

33B. Binder

Red Bull KTM Factory Racing

+14.862

9

7

5J. Zarco

CASTROL Honda LCR

+15.151

10

6

25R. Fernandez

Trackhouse Racing

+21.079

11

5

30T. Nakagami

IDEMITSU Honda LCR

+27.696

12

4

42A. Rins

Monster Energy Yamaha MotoGP Team

+33.633

Πτώσεις – Εγκαταλείψεις

   

23E. Bastianini

Ducati Lenovo Team

20 laps

   

37A. Fernandez

Red Bull GASGAS Tech3

19 laps

   

36J. Mir

Repsol Honda Team

12 laps

   

93M. Marquez

Gresini Racing MotoGP

11 laps

   

49F. Di Giannantonio

Pertamina Enduro VR46 Racing Team

8 laps

Δεν έκαναν ένα γύρο

   

41A. Espargaro

Aprilia Racing

 
   

10L. Marini

Repsol Honda Team

 
   

43J. Miller

Red Bull KTM Factory Racing

 
   

73A. Marquez

Gresini Racing MotoGP

 

 

 

 

Ετικέτες