Παρουσίαση στις Σέρρες: KTM 790 Duke, 390 Duke, 390 RC race kit, 1290 Superduke GT

Πορτοκαλί ημέρα
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

8/5/2018

Η KTM S.E.E. διοργάνωσε μια παρουσίαση στην πίστα των Σερρών με απόλυτο σεβασμό στο πνεύμα Ready to Race της αυστριακής εταιρείας. Βασίλισσα της ημέρας ήταν φυσικά η ολοκαίνουρια 790 Duke, που είχαμε οδηγήσει αποκλειστικά για εσάς στα Gran Canaria και έκανε το ντεμπούτο της στην Ελλάδα στην έκθεση μοτοσυκλέτας στο Ελληνικό. Μαζί της ήταν το 390 Duke, ένα 390 RC με το αγωνιστικό κιτ που έχουν οι μοτοσυκλέτες που συμμετέχουν στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ταχύτητας και το 1290 Superduke GT.

Όλα αυτά τα λαχταριστά μοντέλα, μας περίμεναν στην αγαπημένη μας πίστα των Σερρών για να τα οδηγήσουμε όπως πραγματικά τους αξίζει.

790 Duke: Η Ελλάδα της ταιριάζει

Οι διεθνείς παρουσιάσεις στο εξωτερικό είναι πάντα σημαντικές για εμάς τους δημοσιογράφους, διότι έχουμε την μοναδική ευκαιρία να μιλήσουμε απευθείας με τους ανθρώπους που σχεδίασαν και κατασκεύασαν το κάθε νέο μοντέλο και είναι οι μόνοι που μπορούν να μας δώσουν να καταλάβουμε ποιοι ήταν οι στόχοι και ποιες είναι οι προσδοκίες τους. Όμως αυτό δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να μειώσει την αξία που έχει η δοκιμή ενός νέου μοντέλου επί ελληνικού εδάφους. Σε αυτή τη χώρα ζούμε, σε αυτούς τους δρόμους και σε αυτές τις συνθήκες οδηγάμε τις μοτοσυκλέτες μας, όχι στις γερμανικές Autobahn, ούτε στις Αυστριακές Άλπεις, ούτε στις ιταλικές πίστες. Οπότε η πρόσκληση να οδηγήσουμε την 790 Duke στην πίστα των Σερρών είχε την ίδια βαρύτητα για εμάς με εκείνη για την διεθνή δημοσιογραφική παρουσίαση στα κανάρια Νησιά δύο μήνες πριν.

Πέρα όμως από την δημοσιογραφική αξία αυτής της παρουσίασης, η οδήγηση του 790 Duke είναι πάντα μια απόλαυση που δεν μπορείς να αρνηθείς. Ειδικά μέσα στην πίστα των Σερρών που είναι μία από τις καλύτερες πίστες της Ευρώπης για να ευχαριστηθείς την οδήγηση μιας σπορ μοτοσυκλέτας. Κι αυτό το λένε άνθρωποι που έχουν οδηγήσει στις πιο διάσημες πίστες του κόσμου!

Για άλλη μια φορά, το 790 Duke επιβεβαίωσε όλα όσα είχαμε γράψει στο τεύχος 581 του ΜΟΤΟ. Το καβαλάς στα πιτς και μέχρι να φτάσεις στην Κ1 σε έχει κάνει να πιστέψεις ότι ξέρεις τα πάντα γι΄αυτό και νοιώθεις σαν να το οδηγούσες χρόνια. Τα πάντα πάνω της είναι εκεί που πρέπει και τα μηχανικά μέρη αντιδρούν στις εντολές σου όπως ακριβώς περιμένεις να κάνουν. Ο χρόνος εξοικείωσης μαζί του είναι μηδενικός στην κυριολεξία.

Τα τρία 790 Duke που είχαμε στη διάθεσή μας (δύο μαύρα και ένα πορτοκαλί) ήταν εντελώς νορμάλ, ακριβώς όπως πωλούνται στα καταστήματα και δεν είχαν καν ειδικά λάστιχα για πίστα. Τα Maxxis που φοράνε από το εργοστάσιο και έχουν γίνει αιτία να συζητηθεί αυτή η επιλογή της KTM στα “πηγαδάκια” των social media, αποδείχτηκαν αξιοπρεπέστατα σε επίπεδο πρόσφυσης μέσα στην πίστα. Παρά το γεγονός ότι είναι ελαστικά δρόμου, το κράτημά τους παρέμενε σταθερό ακόμα κι όταν έκανες πάνω από πέντε συνεχόμενους γρήγορους γύρους και δεν “σαπούνιαζαν” από την υπερθέρμανση.

Φυσικά το σχήμα της κορόνας τους είναι προοδευτικό, όπως στα περισσότερα ελαστικά δρόμου, κάτι μέσα στην πίστα που έχει ως αποτέλεσμα να ανοίγει τις γραμμές σου στις γρήγορες παρατεταμένες με ανοιχτό το γκάζι, όπως είναι η Κ4. Καθώς εγώ ζυγίζω περίπου 70 κιλά μαζί με την φόρμα, δεν είχα κάποιο ιδιαίτερο παράπονο από τις αναρτήσεις. Για την ακρίβεια το πιρούνι μου άρεσε πάρα πολύ. Φαντάζομαι όμως ότι αν κάποιος βάλει ελαστικά για οδήγηση σε πίστα και το επίπεδο του κρατήματος αυξηθεί, τότε ένα πίσω αμορτισέρ με πλήρεις ρυθμίσεις να είναι μια καλή ιδέα.

Σε κάθε περίπτωση, το 790 Duke είναι μια φανταστική μοτοσυκλέτα για όσους θέλουν να κάνουν track day. Το μεγαλύτερο πλεονέκτημά της είναι ότι σε αφήνει από τον πρώτο κιόλας γύρο να ασχοληθείς με τις γραμμές σου. Δεν χρειάζεται την βοήθειά σου σε τίποτα, οπότε όλη σου η προσοχή στρέφεται στο πως θα βελτιωθείς εσύ. Το δεύτερο σημαντικό πλεονέκτημά της είναι ότι δεν σε κουράζει ποτέ, όσους γύρους κι αν κάνεις. Η θέση οδήγησης και η ομαλή απόδοση της δύναμης σε όλο το φάσμα των στροφών, χωρίς κενά και ξεσπάσματα, σε βοηθούν να μην σπαταλάς σωματική δύναμη. Κι όπως όλοι ξέρουν πλέον, η No1 αιτία πτώσεων στα track day είναι η κόπωση, που με τη σειρά της προκαλεί απώλεια συγκέντρωσης και κακή εκτίμηση των καταστάσεων.

390 Duke: Μικρός γίγαντας

Αυτό ήταν η έκπληξη της ημέρας. To 790 Duke απλώς επιβεβαίωσε μέσα στην πίστα των Σερρών όλα όσα είχαμε ήδη γράψει έως σήμερα. Όμως το 390 Duke συνεχίζει να μας εκπλήσσει κάθε φορά που το οδηγάμε σε διαφορετικό περιβάλλον. Έχουμε κάνει μαζί του ταξίδι 800 χιλιομέτρων σερί (αυθημερόν Αθήνα-Μετέωρα-Αθήνα) και μας εντυπωσίασε η άνεση της σέλας του. Το οδηγήσαμε στην πόλη και μας εντυπωσίασε η ευελιξία, η οικονομία στην κατανάλωση βενζίνης και φυσικά ο κεφάτος χαρακτήρας του. Το οδηγήσαμε σε πίστα καρτ και ήταν μακράν καλύτερο του άμεσου ανταγωνισμού.

Όμως τώρα μέσα στη μεγάλη πίστα των Σερρών μας άφησε με τον στόμα ανοιχτό. Γενικά οι πίστες κάνουν τους κινητήρες να δείχνουν πιο αδύναμοι απ’ ότι στο δρόμο, γιατί σου επιτρέπουν να χουφτώνεις το γκάζι πιο εύκολα. Ως εκ τούτου, περιμέναμε ότι ο μικρός μονοκύλινδρος κινητήρας του 390 Duke θα λιγοψυχούσε και το γεγονός ότι θα το οδηγούσαμε μετά από το 790 Duke και το 1290 Superduke GT, έκανε την δύναμή του να φαίνεται ανεπαρκής. Όμως ο μικρός Δούκας είναι μια πραγματικά πολυτάλαντη μοτοσυκλέτα. Όχι μόνο δεν ξενερώνεις όταν την οδηγείς στις Σέρρες, αλλά μπορεί να σου ζωγραφίσει ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά. Από την Κ5 έως την Κ9 οποιαδήποτε μεγάλη μοτοσυκλέτα είναι μπροστά σου αποτελεί εμπόδιο! Το ίδιο και από την Κ11 έως την έξοδο για την ευθεία που κουτουλάς πάνω τους. Είναι λίγο άδικο που σε ξαναπερνάνε στη μεγάλη ευθεία, όμως η Κ1 δεν αργεί να έρθει και με το 390 Duke τους έχεις ξαναπεράσει έως την Κ4. Μέσα στο τριπλό εσάκι κάνει όργια και το κόβει στη μέση σαν ξυράφι. Απίστευτα διασκεδαστικό για έναν έμπειρο αναβάτη, απόλυτα ασφαλές και πραγματικό σχολείο οδήγησης για όποιον θέλει να μάθει να οδηγά μέσα σε πίστα.

390 RC Race Kit: Νεανικό θράσος  

Σε αντίθεση με το 390 Duke που είναι παιχνίδι διασκέδασης για όλους, το 390 RC με το αγωνιστικό κιτ είναι μια μικρή μοτοσυκλέτα που θέλει γνώσεις και πολύ θάρρος για να πάει γρήγορα. Είναι μεν εύκολη και πολύ φιλική για να ευχαριστηθείς οδήγηση μέσα σε μια πίστα, όμως όταν στην κουβέντα αρχίζεις και μιλάς για χρόνους, τότε τα πράγματα σοβαρεύουν πολύ. Τα “υπερφυσικά μωρά” που έχει η αγωνιστική ομάδα του Σάκη Σκούρτα γυρίζουν στις Σέρρες στο 1:29 με αυτό το πυραυλάκι. Μέχρι το 1:34 τα πράγματα είναι εύκολα πάνω στη σέλα του και το μόνο που χρειάζεται είναι να έχεις την σωστή γραμμή και την σωστή σχέση στο κιβώτιο. Όμως για να κατέβεις κάτω από το 1:34 χρειάζεται πολύ μεγάλη ψυχική και σωματική ενέργεια.

Αυτή η μοτοσυκλέτα με κούρασε περισσότερο από το 790 Duke, αφού έπρεπε διαρκώς να την βοηθάω με το σώμα μου, πιέζοντας τα μαρσπιέ και αλλάζοντας στάση πάνω στη σέλα. Ακόμα και το σημείο που θα την σηκώσεις όρθια μετά την κορυφή της στροφής, έχει δραματική επίπτωση στο χρόνο.

Κυρίως όμως απαιτεί θάρρος και νεανικό θράσος στην είσοδο της στροφής για να πάει γρήγορα, κάτι που με τη σειρά του απαιτεί πολλές ώρες προπόνησης για να το αποκτήσεις.

1290 Superduke GT: Αγωνιστικός τουρισμός

Αν θέλεις μια μοτοσυκλέτα να πας δικάβαλος και με άνεση οδικώς από την Αθήνα στις Σέρρες και με την ίδια μοτοσυκλέτα να μπεις στην πίστα και να την οδηγήσεις σαν Superbike, τότε αυτή είναι η 1290 Superduke GT. Το μεγάλο σταθερό φαίρινγκ προσφέρει προστασία από τον αέρα και οπτικά προσθέτει “τουριστικό” όγκο όμως κάτω από αυτό το περιτύλιγμα ζει ένα Superduke. Από τη στιγμή που θα μπεις μέσα στην πίστα δεν υπάρχει καμία διαφορά από το streetfighter αδερφάκι του, οπότε είτε οδηγάς το GT, είτε οδηγάς το R είναι το ίδιο πράγματα. Εμείς βέβαια στο MOTO έχουμε την πρόσθετη εμπειρία μαζί στην πίστα των Μεγάρων, όπου την επισκεφτήκαμε όταν πραγματοποιούσαμε την δοκιμή του, ακριβώς για να δούμε πόσο κοντά βρίσκεται στην ψυχολογία του αδελφού του. Είναι που οι ανάγκες των δοκιμών στο MOTO δημιουργούν τεράστιες απαιτήσεις...

Πολύ ελαφριά μοτοσυκλέτα στις απότομες αλλαγές πορείας, σχεδόν εντυπωσιακή μέσα στο εσάκι και με μεγάλα περιθώρια κλίσης για να στρίβεις με υψηλές ταχύτητες. Το μόνο πράγμα που μπορεί να επιρρεάσει τους χρόνους του Superduke GT στις Σέρρες είναι τα ελαστικά που θα επιλέξεις να του βάλεις.

Ετικέτες

Οδηγούμε Moto Guzzi V85TT 2019 [video]: Η ξεχωριστή πρόταση στα μεσαία On-Off

Πρώτες εντυπώσεις από την Σαρδηνία – teaser video
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

15/3/2019

Ο ενθουσιασμός πάνω σε μία Moto Guzzi είχε πάντοτε αρκετά συγκεκριμένη ερμηνεία. Μην το παρεξηγήσετε, το ίδιο ισχύει για όλους τους κατασκευαστές και μονάχα το εύρος αλλάζει από μάρκα σε μάρκα. Λίγες είναι οι μοτοσυκλέτες που αυτό το εννοείς ποικιλοτρόπως και λιγότερο συγκεκριμένα. Επιπρόσθετα έχει αντίστοιχη ευρύτητα ο όρος «ενθουσιώδης οδήγηση» στην σέλα μίας KTM με την καβάλα σε Moto Guzzi. Μπορεί δηλαδή να έχουν το ίδιο τονάζ, αλλά βρίσκονται σε διαφορετική πορεία πλεύσης.

Αυτά ήταν τα δεδομένα με τα οποία βρεθήκαμε στη σέλα του V85TT, πάνω από έναν εγκάρσια τοποθετημένο αερόψυκτο V, που αν και νέος δεν φτιάχτηκε με σκοπό να ξεφύγει από την προσωπικότητα της μητέρας Moto Guzzi, οπότε δεν πακετάρεις στις βαλίτσες σου άδεια μπουκάλια να τα γεμίσεις με απόσταγμα έκπληξης, να έχεις να θυμάσαι στην επιστροφή. Όλα αυτά τα στερεότυπα ωστόσο απλά γιγάντωσαν την έκπληξη από την ενθουσιώδη οδήγηση στους φιδωτούς δρόμους της νότιας Σαρδηνίας, με τον ίδιο τρόπο που μία καλά κλειστή χύτρα γιγαντώνει το αποτέλεσμα της εκρηκτικής ύλης. Ογδόντα ίπποι ονομαστικά για 208 κιλά συνολικού βάρους, πάντα κατά δήλωσή τους μέχρι το ΜΟΤΟ να την ζυγίσει, αλλά κάπου στο δρόμο χάσαμε μερικά δεκάκιλα και βρήκαμε ταυτόχρονα και μία αγέλη άγριων αλόγων, πολλαπλασιάζοντας όσα περιμένει κανείς να εισπράξει, κοιτώντας τα τεχνικά χαρακτηριστικά του V85TT...

Δείτε το trailer της δοκιμής: 

Ναι, για μία μεσαία on-off με κλασσική εμφάνιση, δίνοντάς σου την εντύπωση πως έχει δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στην εικόνα της, αντί για το στήσιμό της, το νέο V85TT είναι μία τρικολόρε σφαλιάρα που σου λέει με άμεσο τρόπο να σταματήσεις να κρίνεις τις μοτοσυκλέτες από φωτογραφίες βγάζοντας γρήγορα συμπεράσματα. Στους ίδιους δρόμους έχουμε οδηγήσει Caponord 1200, Multistrada Enduro, GS και τώρα το νέο Moto Guzzi που ούτε κατά διάνοια δεν υπολειπόταν σε ρυθμό, όπως βλέπετε στο teaser video αλλά και στις φωτογραφίες! Όλες οι μοτοσυκλέτες μπορούν να στρίψουν στο όριο πάνω σε έναν ιδανικό δρόμο, όμως το ζήτημα είναι να αγγίζεις το όριο αυτό χωρίς η καρδιά σου να δουλέψει διπλή βάρδια και να μπορείς να κρατήσεις έναν τέτοιο ρυθμό για το σύνολο της μεγάλης του αυτονομίας.

Στο μικροκαμωμένο V85TT η Moto Guzzi έχει τοποθετήσει ρεζερβουάρ 23 λίτρων που βρίσκεις μονάχα σε μοτοσυκλέτες με περισσότερο όγκο, όπως αντίστοιχα ισχύει και για τον άξονα στα κυβικά αυτά. Καλοζυγισμένη μοτοσυκλέτα με μπόλικες αφαιρετικές δόσεις «γκουτζίασης» όπως εκείνη που εισπράττεις από το Stelvio για παράδειγμα. Χρειάζεται αρκετή ανάλυση η πρόταση αυτή στο επόμενο τεύχος, αλλά ας μείνουμε επιφανειακά στην συμπεριφορά του άξονα και την λειτουργία του κιβωτίου. Η Guzzi εφαρμόζει στα δόντια εμπλοκής των γραναζιών για την πρώτη, μία σχετικά γνωστή δική της νέα πατέντα. Αντί να πολλαπλασιάσει τα δόντια εμπλοκής για πιο ομαλό κούμπωμα, όπως στο πλέον πρόσφατο παράδειγμα έπραξε η Honda με την σειρά CB500 - η Guzzi εφαρμόζει στα δόντια εμπλοκής μικρές γλίστρες και προσδίδει ακριβώς εκείνο το περιθώριο ελαστικότητας που θέλεις σε ένα κιβώτιο για καθημερινή χρήση. Από μία on-off Guzzi, περιμένεις στο κλείσιμο του γκαζιού να υπάρχει πολυφωνία, να σου μιλά μάγκικα ιταλικά το κιβώτιο, να κάνει γκριμάτσες ο άξονας, όπως αντίστοιχα στο άνοιγμα του γκαζιού σε επισκέπτεται το φαινόμενο της καμήλας. Αν θυμάστε από τις δοκιμές και τα συγκριτικά του Honda Crosstourer, τότε θα ξέρετε ακριβώς ποια είναι αυτή η καμήλα. Σε on-off με άξονα ήταν έως σχετικά πρόσφατα σύνηθες να σε επισκέπτεται το φαινόμενο, ωστόσο τα τελευταία χρόνια το έχουν εκμηδενίσει σχεδόν όλοι, λίγο ή πολύ. Το V85TT ευνοείται από την μικρή απόσταση από το έδαφος, όμως κάθε ρυθμός οδήγησης θέλει την δική του αναφορά και αρκετή ανάλυση. Για τους γρήγορους στην ανάγνωση κρατήστε την θετική αναφορά στην λειτουργία του άξονα.

Η Moto Guzzi είχε πολύ υψηλούς στόχους όταν σχεδίαζε την νέα της μεσαία On-off ξεκινώντας από τον κινητήρα πρώτα και χτίζοντας προς τα πάνω. Τα δύο αυτά στάδια έγιναν ξεχωριστά, πρώτα ήθελαν έναν κινητήρα που θα μπορεί να ανταποκριθεί σε περισσότερα μοντέλα, κι έπειτα έχτισαν επάνω του μία μοτοσυκλέτα που θα μπορούσε να βάλει την εταιρία στην κατηγορία που γνωρίζει αυξημένο ανταγωνισμό. Για να έχει και την παραμικρή ελπίδα, δεν θα έπρεπε να στηριχτεί μονάχα στην εμφάνιση…

Το V85TT βασίζεται στην κλασσική του εικόνα, η Moto Guzzi το ονομάζει “Classic Enduro” κι αυτό σημαίνει πως ήταν απαραίτητο να συνοδεύεται από συγκεκριμένα στοιχεία στην εμφάνισή του, όπως ο διπλός στρόγγυλος προβολέας και το φτερό, όλα τους όμως προσαρμοσμένα στις επιταγές της εποχής. LED παντού και φώτα ημέρας που αποτελούν σχεδιάγραμμα του αετού στο εμβληματικό λογότυπο της Moto Guzzi κόβοντας στην μέση, τους ολότελα παραδοσιακούς και στρόγγυλους προβολείς. Δεν θα αρέσει σε όλους, δεν μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο άλλωστε, όμως ήδη στις Διεθνείς Εκθέσεις που εμφανίστηκε, και το είδαμε από κοντά με τα μάτια μας, φάνηκε πως προσελκύει πολλούς για μία σειρά από λόγους. Κυρίαρχος είναι το γεγονός πως το μοτοσυκλετιστικό κοινό είναι το πλέον συντηρητικό, οι ίδιοι άνθρωποι που καλοβλέπουν ένα μοντέρνο τετράροδο θέλουν η μοτοσυκλέτα τους να έχει κλασσική γραμμή ή πιο απλά να μην σε παραξενεύει κοιτώντας την, να μην είναι τόσο μοντέρνα που να ξεχωρίζει. Το V85TT ασπάζεται ακριβώς αυτό το σκεπτικό, ποντάροντας στην πλειοψηφία. Το βλέπεις και παίρνεις την αίσθηση πως είναι μία μασίφ μοτοσυκλέτα γεμάτη σίδερο.

Η Moto Guzzi έκανε εδώ κάτι έξυπνο, εμφάνισε και τόνισε τα μεταλλικά της τμήματα και δεν μιλάμε για τον χαρακτηριστικό κινητήρα, που έτσι κι αλλιώς ξεχωρίζει. Ιδιαίτερα στον κιντρινοάσπρο χρωματισμό με το βαμμένο κόκκινο πλαίσιο, και το εμπρός και πίσω υποπλαίσιο, χορταίνεις μέταλλο, όμως το μυστικό είναι αλλού. Τα βαμμένα με πέρλα και με ποιοτική βαφή πλαστικά, μιλούν στο υποσυνείδητό σου και σε κάνουν να πιστεύεις πως αντικρύζεις μία ολότελα μεταλλική μοτοσυκλέτα.

Τα έγχρωμα όργανα ακολουθούν κατά πόδας τον ανταγωνισμό. Στον πρόσθετο εξοπλισμό τους, συνδέονται με κινητό τηλέφωνο για το οποίο υπάρχει θήκη, καθώς και ακουστικά, επιτρέποντας στον αναβάτη να βλέπει ποιος τον καλεί και να ελέγχει κλήσεις και μουσική από τα χειριστήρια της μοτοσυκλέτας. Με την χρήση της εφαρμογής μπορείς να έχεις και ενδείξεις κατεύθυνσης, όχι δηλαδή λεπτομερή χάρτη, αλλά να εισάγεις προορισμός και να βλέπεις τις οδηγίες για τις διασταυρώσεις στην οθόνη. Ο χάρτης αυτός βέβαια χρησιμοποιεί δεδομένα της “here” πράγμα που σημαίνει πως δεν υπάρχει η λεπτομέρεια των Google Maps, ούτε και η ενημέρωση για την κίνηση. Πληροφοριακά, η μόνη μέχρι στιγμής εταιρία που έχει απευθείας συνεργαστεί με την Google για την χρήση των χαρτών, είναι η Triumph για το νέο της Scrambler 1200. Σε κάθε περίπτωση η οθόνη είναι ευανάγνωστη ενώ επίσης παραδοσιακά για το Group Piaggio που στεγάζει και την αδελφή Aprilia, οι αλλαγές ανάμεσα στις τρεις χαρτογραφήσεις που επηρεάζουν την απόκριση και όχι την ιπποδύναμη, γίνονται με το κουμπί της μίζας ενώ βρίσκεσαι σε κίνηση.

Το V85TT είναι μία διαφορετική πρόταση σε μία κατηγορία που ολοένα και πληθαίνει σε συμμετοχές. Στο επόμενο τεύχος εξηγούμε με ακρίβεια τα καλά του σημεία, τι έχει κάνει η Moto Guzzi στον κινητήρα και πού θα μπορούσε να γίνει καλύτερο για κάθε τύπο αναβάτη και επίπεδο χρήσης. Φτιαγμένο για να φέρει την Moto Guzzi σε μία ανταγωνιστική κατηγορία, το V85TT αξίζει ιδιαίτερη προσοχή καθώς συγκεντρώνει στοιχεία φτιάχνοντας έναν συνδυασμό που είναι μοναδικός και δεν υπάρχει αντίστοιχος!

 

 
 
Κινητήρας
Εγκάρσιος 90° V με δύο βαλβίδες σε κάθε κύλινδρο – οι εισαγωγής είναι τιτανίου
Ψύξη
Αερόψυκτο
Χωρητικότητα
853 cc
Διάμετρος x Διαδρομή
84 x 77 mm
Συμπίεση
10.5: 1
Ιπποδύναμη
80 HP (59 kW) / 7,750 rpm
Ροπή
80 Nm / 5,000 rpm
Τροφοδοσία
Ηλεκτρονικά ρυθμιζόμενο ψεκασμός με σώμα 52mm και ηλεκτρονική οδήγηση γκαζιέρας
 
 
Ρεζερβουάρ / Ρεζέρβα(l)
23 / 5
Προδιαγραφές
Euro 4
 
Μετάδοση
 
Συμπλέκτης
Ξηρός μονόδισκος
Σχέσεις
1st 16/39 = 1: 2.437
 
2nd 18/32 = 1: 1.778
 
3rd 21/28 = 1: 1.333
 
4th 24/26 = 1: 1.083
 
5th 25/24 = 1: 0.960
 
6th 27/24 = 1: 0.889
Πλαίσιο
Ατσάλινο σωληνωτό με τον κινητήρα ενεργό μέρος
Ανάρτηση Εμπρός
Ανεστραμμένο τηλεσκοπικό πιρούνι με ρυθμίσεις προφόρτισης και υδραυλική επαναφορά
Διάμετρος / Διαδρομή
41 / 170 mm
Ανάρτηση Πίσω
Αλουμινένιο ψαλίδι με ένα αμορτισέρ που ρυθμίζεται στην προφόρτιση
Διαδρομή πίσω
170 mm
Εμπρός Φρένο
Δύο ατσάλινοι πλευστοί δίσκοι 320 mm με ακτινικές τετραπίστονες δαγκάνες της  Brembo
Πίσω Φρένο
Ένας ατσάλινος δίσκος 260 mm με πλευστή διπίστονη δαγκάνα
Εμπρός Τροχός
2.50” x 19” (110/80 - R19”)
Πίσω τροχός
4.25” x 17” (50/70 - R17”)

 

Ετικέτες