Ducati Monster 1200S

Οδηγούμε αποκλειστικά το νέο Monster στο Monte Carlo
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

22/11/2016

Στην πόλη της χλιδής, με ένα λιτό σπορ naked. Δεν θα μπορούσε να υπάρξει μεγαλύτερη αντίθεση, τόσο ακραία όσο και το αυθεντικό concept της οικογένειας των Monster, το οποίο φιλοδοξεί να αναζωπυρώσει η ανανεωμένη ναυαρχίδα, το Monster 1200S. Ίσως το "ανανεωμένη" να μην είναι ο πιο δόκιμος όρος, καθώς με τόσες αλλαγές και βελτιώσεις είναι πιο σωστό να μιλάμε για μια νέα μοτοσυκλέτα κι όχι απλώς κάτι αναβαθμισμένο.

Οι δρόμοι του πριγκιπάτου του Μονακό έχουν ένα κύριο χαρακτηριστικό: Φουρκέτες… πολλές φουρκέτες. Ίσως όχι το πιο κατάλληλο τερέν για μια μεγάλη γυμνή μοτοσυκλέτα 1200 κυβικών, αλλά από την άλλη ήταν ένα μεγάλο στοίχημα σε ένα απαιτητικό περιβάλλον. Ένα εξαιρετικό πεδίο δοκιμής για το κορυφαίο πακέτο ηλεκτρονικών που ανήκει στην "προίκα" του νέου Monster και το οποίο προέρχεται από το 1299 Panigale, αλλά και μια επί του πρακτέου επιβεβαίωση για την αποτελεσματικότητα της πιο γρήγορης γεωμετρίας του.

Η αίσθηση στο δρόμο είναι εντελώς διαφορετική από τον προκάτοχό του και κάθε χιλιόμετρο πάνω στη σέλα του Monster1200S ήταν και μια έκπληξη-αποκάλυψη. Ο συνδυασμός της προσέγγισης μέσα από το παρελθόν της οικογένειας και της σύγχρονης τεχνολογίας αλλάζει τα δεδομένα των Monster, κάτι στο οποίο συμφώνησε κι ένας από τους συναδέλφους με τεράστιο ειδικό βάρος της γνώμης του, ο πρώην παγκόσμιος πρωταθλητής των 250GP, Tetsuya Harada. Ο "Στρατηγός" οδήγησε μαζί μας και μοιράστηκε τις απόψεις του, ενώ ο Project Engineer της μοτοσυκλέτας (ο οποίος είναι και ο Project Engineer για το νέο Supersport) δεν σταματούσε να γράφει σημειώσεις στη σελίδα από το μπλοκάκι του που είχε τίτλο "Il Greco" (ο Έλληνας) με τις παρατηρήσεις που τον τροφοδοτούσαμε καθ' όλη την διάρκεια της δοκιμής, κάτι που όπως μας είπε αργότερα δεν το είχε κάνει για κανέναν άλλο συνάδελφο.

Διαβάστε για όλα αυτά στο τεύχος που θα κυκλοφορήσει την 1η Δεκεμβρίου στα περίπτερα, αποκλειστικά στο ΜΟΤΟ.

 

Εξοπλισμός

Κράνος: HJC R-PHA 11 SPICHO MC-2

Μπουφάν: Colori

Παντελόνι: Alpinestars Urban Collection

Μπότες: Forma Arrow SX Dry

 

Δείτε πλήρες φωτογραφικό υλικό από την αποστολή του MOTO:

MBE 2019: KTM & BMW 50-50! Αγαπήσαμε τον συνδυασμό…

Έγινε κατά λάθος και ήταν σωστό
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

18/1/2019

Από το λογότυπο ξεκινάς που είναι η ιδέα του αιώνα και μετά εστιάζεις και στα υπόλοιπα. Από μακριά, ειδικά αν πέφτει κάποια σκιά επάνω του μόνο με BMW δεν το κάνεις κι ας έχει Boxer. Ο κινητήρας του R100 του 1994 είναι μινιμαλιστικός και οι κύλινδροι εκτός από το να μην προεξέχουν πολύ, έχουν και μικρότερο συνολικό μέγεθος χωρίς τίποτα περιττό, ντυμένοι μονάχα με τις ψύκτρες τους. Επάνω του ένα γνήσιο ρεζερβουάρ KTM του 1976, πλαίσιο από το GS και υποπλαίσιο χειροποίητο με την τεχνική του κόψε-ράψε. Έτσι άλλωστε προέκυψε και όλη η μοτοσυκλέτα. Ο ιδιοκτήτης ενός GS έδωσε στον κύριο Zampolini ένα GS R100 που δεν ήταν και σε ιδιαίτερα καλή κατάσταση και του είπε κόφτο και κάνε ότι καταλαβαίνεις, κάνε μου έκπληξη!

Ο Luca Zampolini πριν από επτά χρόνια δεν είχε ούτε συνεργείο, ούτε και πολλά εργαλεία. Οι μόνες δουλειές που έκανε σε μοτοσυκλέτα ήταν εκείνες της συντήρησης, κι αυτό όχι και πολύ συχνά γιατί δεν είχε χρόνο. Σταδιακά άρχισε να κόβει από την δουλειά που δεν άντεχε άλλο και να αφοσιώνεται όλο και περισσότερο στο γκαράζ, επισκευάζοντας τις δικές του μοτοσυκλέτες. Πήρε εργαλεία, πήρε και μηχανάκια όταν τέλειωσε με αυτά που είχε, άρχισε να πουλά τα προηγούμενα και στο τέλος απέκτησε δύο δουλείες. Τότε ήταν που παράτησε τελείως την πρώτη και να αναλαμβάνει μοτοσυκλέτες φίλων, ενώ λίγο μετά ήρθε και το μαγαζί, οι συνεργασίες με άλλους builders και το χτίσιμο μιας υγιούς επιχείρησης όπως είναι τώρα η CMC!

Το «κατεμομπεμβέ» προέκυψε όπως είπαμε από την επιθυμία ενός φίλου και την εμπιστοσύνη που έδωσε στον Zampolini με βάση την παραπάνω πορεία. Ο ψηλός Luca Zampolini δεν είναι και μικρός, γύρω στα πενήντα με ευγενικό παρουσιαστικό που παίρνεις σοβαρά όσα σου λέει. Κατά λάθος έβαλε το ρεζερβουάρ του KTM πάνω στο πλαίσιο, το άφησε εκεί λέγοντας «σιγά» και «όχι» και όταν γύρισε το πρωί, έχοντας πιει καφέ, είπε αυτό ακριβώς είναι και του ήρθε και το λογότυπο.

Το φτερό εμπρός είναι αλουμινένιο φτιαγμένο από τον ίδιο, όπως και τα πλαϊνά ενώ το πιρούνι έρχεται από Husgvarna έχοντας χαμηλώσει για να μην έχει άσχημη γεωμετρία η νέα πανάλαφρη μοτοσυκλέτα, δίχως καθόλου βάρος εμπρός. Πίσω άφησε τα πράγματα όπως τα είχε η BMW, κι έσπασε λίγο το κεφάλι του με το φρένο που έπρεπε να γίνει από την αρχή. Το ατημέλητο της εμφάνισης ήταν κι αυτό θέμα επιλογής, με την απόφαση να ανήκει 50-50 στον Luca και στον ιδιοκτήτη που το είδαν και είπαν πως κάτι τέτοιο πρέπει να αποπνέει περιπέτεια.

Η ιδέα μας κέντρισε το ενδιαφέρον, θα θέλαμε ένα κατεμομπεμβέ σίγουρα, τώρα κατά πόσο θα ήταν BMW και κατά πόσο KTM αυτό είναι μία άλλη κουβέντα… Αλλά το λογότυπο είπαμε ήδη στον Zampolini πως το αντιγράφουμε!