Οδοιπορικό στον Εύξεινο Πόντο: Στον προορισμό των Αργοναυτών

Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

11/7/2016

Τα παρευξείνια παράλια της Τουρκίας, από την πόλη Σαμψούντα ως την Τραπεζούντα, ήταν η επόμενη διαδρομή του ταξιδιού μου με το Honda Supra-Χ. Στην Σαμψούντα, την αρχαία Αμισός, δεν υπήρχαν εναπομείνασες μαρτυρίες από την μακραίωνη παρουσία του ελληνικού-ποντιακού στοιχείου. Όλα είχαν χαθεί στην λήθη του χρόνου και κάτω από το τσιμέντο των άχαρων πολυκατοικιών. Και να σκεφτεί κανείς πως κάποτε στην Σαμψούντα υπήρχε μια αρκετά δραστήρια ελληνική κοινότητα που μετρούσε πάνω από 6.000 άτομα.

Καθοδόν για την Τραπεζούντα (320 χλμ. ανατολικά), όσα παραθαλάσσια αστικά κέντρα προσπέρασα, είχαν όλες καταγωγή από τις αποικίες που ίδρυσαν εδώ στον Πόντο οι αρχαίοι Έλληνες. Πρόκειται για πόλεις όπως η Giresun/Κερασούντα, η Ordu/ Κοτύωρα, η Tirebolu/Τρίπολη, αλλά και η Trabzon/Τραπεζούντα.

Αντίθετα απ’ ότι στην Σαμψούντα, στην Τραπεζούντα το ακούραστο Supra είχε πολλούς προορισμούς να επισκεφθεί. Την αυτοκρατορική εκκλησία της Αγίας Σοφίας, την έπαυλη του Καραγιάννη (νυν βίλα Ατατούρκ), πολλά νεοκλασικά κτίρια εύπορων Ελλήνων αστών της πόλης (της εποχής των αρχών του 20ου αιώνα) και φυσικά το διάσημο μοναστήρι της Παναγίας Σουμελά (48 χιλιόμετρα νότια της πόλης), που βρίσκεται κτισμένο από τον 4ο μ. Χ αιώνα σε μια καταπληκτική ορεινή δασώδη περιοχή. Δυστυχώς, η μονή ήταν κλειστή για συντήρηση των εγκαταστάσεών της κι έτσι έμεινα να θαυμάζω απ’ έξω το μοναστικό συγκρότημα του Πόντου.

Από τις πιο όμορφες και αξέχαστες στιγμές που είχα στην Τραπεζούντα ήταν η συνάντησή μου στην εκκλησία της Αγίας Σοφίας μ’ ένα γκρουπ Ελλήνων επισκεπτών-προσκυνητών. Με ποντιακή καταγωγή οι περισσότεροι, ήταν εμφανώς συγκινημένοι και ενθουσιασμένοι που μπόρεσαν να έρθουν στην ένδοξη γη των προγόνων τους, εκπληρώνοντας έτσι ένα από τα πιο τολμηρά όνειρά τους. Το ίδιο βράδυ περάσαμε υπέροχα σε ένα παραδοσιακό εστιατόριο της παλαιάς πόλης, ανταλλάσσοντας εμπειρίες και εικόνες από την εμπειρίας μας στην γη του Πόντου.

Μόλις 180 χιλιόμετρα ανατολικά της Τραπεζούντας ορθώνονταν τα σύνορα της Γεωργίας. Πλέον στο κοντέρ του μικρού Honda ήταν καταγεγραμμένα τα πρώτα 1.920 χλμ. του οδοιπορικού. Συνοπτικές συνοριακές διαδικασίας και μετά από μόλις 16 χιλιόμετρα το παπί έφτασε στην πόλη Batumi, που αποτέλεσε και προορισμός των Αργοναυτών (τότε λεγόταν Βαθύς Λιμήν). Τι είχα να κάνω εδώ; Διήμερη ξεκούραση και ξενάγηση στα αξιοθέατα της πόλης, που είναι το μεγαλύτερο παραθαλάσσιο κέντρο της χώρας…

Κωνσταντίνος Μητσάκης

https://bit.ly/badilikia25

Επικαιρότητα

Κάγκελα τιτανίου για BMW R1300GS για να λυπάσαι 2 Akrapovic στην πτώση

Η Akrapovic κουρμπάρει τιτάνιο και για κάγκελα στο νέο GS

Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

26/11/2024

Η Akrapovic ακούει το ζήτημα για τα κιλά των μεγάλων Adventure μοτοσυκλετών και πως για την προστασία τους πρέπει να προσθέσεις ακόμη περισσότερο βάρος και μεγαλουργεί: Φτιάχνει κάγκελα από τιτάνιο όπως μόνο αυτή μπορεί και στην επόμενη πτώση σκέφτεσαι σε τι κατάσταση θα είναι το έξτρα κόσμημα προσπαθώντας να σηκώσεις την μοτοσυκλέτα από κάτω!

Δεν είναι η πρώτη φορά που η Akrapovic κατασκευάζει προστατευτικά κάγκελα, η αρχή έγινε με το R1250GS το 2022 σε μία από τις ακριβότερες προσθήκες προστασίας που υπήρχαν για αυτή την μοτοσυκλέτα και την κατηγορία, στις €2.500!

Τώρα όμως που τα κάγκελα στο R1300GS προστατεύουν μόνο το μπλοκ του κινητήρα και δεν επεκτείνονται πιο πάνω, το κόστος απόκτησης μειώνεται στα €1.740, στην Ελλάδα με ΦΠΑ, τελική τιμή.

https://www.tecnomoto.gr/el/kato-mpares-prostasias-akrapovic-bmw-r-1300-gs-2024.html

Το υλικό και έπειτα ο τρόπος υλοποίησης ανεβάζουν το κόστος, όπως φυσικά και το αυτοκόλλητο της Akrapovic που μαρτυρά ότι έχει γίνει μπόλικη δουλειά. Ένα από τα πράγματα που κάνουν την Akrapovic να ξεχωρίζει, είναι πως φτιάχνει τους δικούς της σωλήνες από τιτάνιο με τρόπο που έχουμε δείξει στο περιοδικό πριν χρόνια και είναι δική της πατέντα και έπειτα πως τους κουρμπάρει επίσης με τρόπο που δεν μπορεί να κάνεις άλλος. Συνήθως κόβουν φάλτσα και ράβουν όσοι φτιάχνουν τις δικές τους κατασκευές τιτανίου για να μπορέσουν να δώσουν καμπυλότητα και ορισμένοι το κάνουν τόσο καλά που το τελικό αισθητικό αποτέλεσμα είναι κυριολεκτικά ένα κόσμημα.

Εδώ τα πράγματα είναι ακόμη πιο σύνθετα από την στιγμή που μιλάμε για κάτι τόσο εξιδεικευμένο και λεπτεπίλεπτο από σωλήνες τιτανίου 25mm που λίγοι μπορούν να επεξεργαστούν! Μικρός όγκος, μικρό βάρος με μεγάλη όμως αντοχή σε μία προσεγμένη σχεδίαση που στόχο έχει να εξαφανίζεται οπτικά και να γίνεται κομμάτι του κινητήρα. Τα κάγκελα είναι 40% ελαφρύτερα από αντίστοιχες ατσάλινες λύσεις και ζυγίζουν μόλις 3.02 κιλά.

Έχουν πολλά ενιαία κομμάτια και λίγες κολλήσεις που έχουν γίνει με ρομποτικές TIG και φλάτζες 10mm προσεκτικά κομμένες με το σύνολο να πιάνει σε στρατηγικά σημεία ώστε να μην καταλήγει το κάγκελο στην πτώση να προξενεί το ίδιο, ζημιά στο μπλοκ του κινητήρα, όπως είχαμε αναδείξει παλαιότερα στο περιοδικό σε άλλες φθηνότερες λύσεις.

Τα προστατευτικά που γεφυρώνουν το τιτάνιο και καλύπτουν το καπάκι του κινητήρα είναι από κάρμπον σε πάχος 2.5χιλ και έτσι τα κάγκελα προστασίας στο τέλος δεν επηρεάζουν ούτε στο ελάχιστο την υψηλή γωνία κλίσης που το R1300GS έχει ενώ υπάρχει μέριμνα για την τοποθέτηση μικρών βαλιτσών και προβολέων ομίχλης, απαραίτητο συστατικό για κάθε GS που στην συγκεκριμένη περίπτωση όμως μπορεί να κρύψει το αυτοκόλλητο “Titanium” που είναι ακριβώς αυτό που πληρώνει κανείς.

Σε περίπτωση που υπάρχει ενδιαφέρον, έρχονται στην ελληνική αγορά από την επίσημη αντιπροσωπεία: