Honda VFR 750R (RC 30) Replica από την Tyga Performance

Από τον

Μπάμπη Μέντη

9/1/2024

Ποτέ δεν ήταν φτηνά τα VFR 750 R (RC 30), ούτε καν όσα είχαν στουκάρει δεκάδες φορές στους αγώνες. Με τεχνολογία διαστημόπλοιου για την εποχή των ‘80ies που παρουσιάστηκε και με ένα εντυπωσιακό ιστορικών νικών σε παγκόσμιου επιπέδου πρωταθλήματα, το RC 30 ήταν μύθος από την πρώτη ημέρα που γεννήθηκε μέσα στα εργαστήρια του HRC.

Για τον υπόλοιπο κόσμο η Honda είχε τα VFR 750 F, με sport-touring χαρακτήρα, αλλά και αρκετά στοιχεία από την “καθαρόαιμη” αδερφή της, όπως το μονόμπρατσο ψαλίδι και τον αντίστοιχου κυβισμού V4 κινητήρα, αλλά με πολλές και ουσιαστικές διαφορές στα εσωτερικά μηχανικά μέρη που περιόριζαν την ιπποδύναμη του στους 100.

Φυσικά διαφορές υπήρχαν στην κατασκευή του αλουμινένιου πλαισίου και υποπλαισίου, τις αναρτήσεις και τα φρένα.

Όμως αυτές οι διαφορές δεν ήταν τεράστιες στο μάτι και όπως βλέπετε σε αυτές τις φωτογραφίες, η Tyga Performance κατάφερε να φτιάξει ένα kit οπτικής μετατροπής του VFR 750 F (RC 36-2) που δύσκολα μπορείς να το ξεχωρίσεις από ένα γνήσιο RC 30.

Το VFR 750 F που χρειάζεσαι ως βάση...

Πέρα από το φαίρινγκ και το ρεζερβουάρ, το Kit της Tyga Performance περιλαμβάνει διαφορετικό υποπλαίσιο, εξάτμιση, ζάντες, πάνω πλάκα τιμονιού με κλιπ-ον, μαρσπιέ, πίσω ζάντα και αλυσίδα-γρανάζια.

Η Replica της Tyga Performance... αν δεν κοιτάξεις το πιρούνι δεν το ξεχωρίζεις από το γνήσιο!

Το αποτέλεσμα είναι τόσο άρτιο αισθητικά, που ο μόνος τρόπος για να ξεχωρίσεις με την πρώτη ματιά το γνήσιο RC 30 από το Replica είναι το πιρούνι και συγκεκριμένα η μπότα του πιρουνιού, όπου στο γνήσιο υπάρχει σύστημα ταχείας αφαίρεσης του άξονα.

Προφανώς ένας μηχανικός του HRC θα βρει εκατοντάδες διαφορές, όμως για τον περισσότερο κόσμο είναι αδύνατον να καταλάβει ποιο από τα δύο είναι το γνήσιο.

Άλλωστε είναι ελάχιστοι εκείνοι που έχουν δει από κοντά ένα RC 30 σε νορμάλ μορφή.

Είχε σχεδιαστεί για αγώνες (ειδικά για αγώνες αντοχής όπως ο 8ωρος της Suzuka γι΄αυτό είχε μονόμπρατσο ψαλίδι πίσω και σύστημα ταχείας αφαίρεσης του άξονα εμπρός) και σχεδόν όλα τους βρέθηκαν στις πίστες από την πρώτη ημέρα.

Σήμερα η συλλεκτική αξία τους είναι πολύ μεγάλη και πολλοί ιδιοκτήτες τα επαναφέρουν σε νορμάλ μορφή, ενώ το HRC έκανε μια πλήρη ανακατασκευή σε ένα RC 30 και έφτιαξε από την αρχή νέα ανταλλακτικά για να υποστηρίξει τους ιδιώτες.

Προφανώς η αγορά και η ανακατασκευή ενός RC 30 είναι ΠΟΛΥ ακριβό σπορ, οπότε η ιδέα να φτιάξεις μια Replica χρησιμοποιώντας ένα “ταπεινό” VFR 750 F δεν ακούγεται καθόλου άσχημα…

https://bit.ly/MOTO_659

Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

12/9/2024

Η Triumph τίμησε την 50^η επέτειο του “Rocket Jump” του Evel Knievel με τη δημιουργία δύο μοντέλων σε ιδιαίτερους χρωματισμούς, στο Twins Falls του Idaho, την Κυριακή 1 Σεπτεμβρίου. Η εορταστική ημέρα ξεκίνησε με ζωντανή μουσική από την Krysten Knievel (κόρη του Robbie Knievel) και τους The Knievel Daredevil Band.

Στα χέρια του Kelly Knievel (γιος του Evel) βρέθηκε η Bonneville T120, ενώ ο Robbie Maddison οδήγησε μια Rocket 3, ως φόρο τιμής στο μοναδικό στο είδος του Skycycle X-2 Rocket που χρησιμοποιήθηκε στο αρχικό άλμα. Στους εορτασμούς της επετείου, συμμετείχε και ο έξι φορές πρωταθλητής των X-Games, Colby Raha, με μία Triumph Speed 400.

Η βαφή που πραγματοποιήθηκε στα επιμέρους σημεία, έμοιαζαν με το περίφημο “Colour Me Lucky” Bonneville T120-TT του Evel, όπως αυτό που είχε οδηγήσει για να εκτελέσει το άλμα των 43 μέτρων πάνω από τα σιντριβάνια του Παλατιού του Καίσαρα, στις 31 Δεκεμβρίου του 1967. Βέβαια, κατά την προσγείωση του έρχεται η συντριβή συνέπεια της οποίας κάταγμα λεκάνης για τον Evel, καθώς και στο μηριαίο οστό, στο ισχίο, τον καρπό και τους δύο αστραγάλους του. Δεν θα ήταν βέβαια η πρώτη φορά που τραυματιζόταν, ούτε ο πρώτος του τραυματισμός και ο Evel συνέχισε με πολλά ακροβατικά με μοτοσυκλέτες της Triumph κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960, μπαίνοντας στις καρδιές των τότε θαυμαστών του μηχανοκίνητου αθλήματος.

Η Triumph γιορτάζει τα 50 χρόνια του θρυλικού Rocket Jump του Evel Knievel

Το 1972 παρουσιάστηκε στον Δημοσιογραφικό Τύπο μια πρωτότυπη Bonneville T120, το οποίο ονομάστηκε ως πρότζεκτ “Skycycle”, πραγματοποιώντας με αυτήν ένα άλμα πάνω από το Grand Canyon, στην οποία είχαν τοποθετηθεί φτερά εντυπωσιάζοντας όλο το κοινό. Ο αεροναυπηγός μηχανικός Doug Malewicki, ασχολήθηκε τότε με το σχεδιασμό και την κατασκευή που στόχο είχε να πηδήξει το φαράγγι του ποταμού Snake. Το Skycycle X-1 βασίστηκε σε ένα βαριά τροποποιημένο πλαίσιο μοτοσυκλέτας και τροφοδοτήθηκε από έναν πύραυλο ατμού που κατασκευάστηκε από τον πρώην μηχανικό της NASA Robert Truax. Μετά από την πρώτη δοκιμή, η οποία είχε ως αποτέλεσμα τη συντριβή του X-1 στον ποταμό Snake River, πάρθηκε η απόφαση να αφαιρεθούν εντελώς οι τροχοί και αντ 'αυτού να απογειωθεί και να πετάξει περισσότερο σαν πύραυλος παρά ως μοτοσυκλέτα.

Η τελική μορφή που πήρε η X-2 με τον Knievel μέσα, έκανε το άλμα στο Snake River Canyon στις 8 Σεπτεμβρίου 1974. Οι ισχυροί άνεμοι τη παρέσυραν προς το φαράγγι, προσγειώνοντας τη μόνο λίγα μέτρα μακριά από το νερό. Παρά την αποτυχημένη προσπάθεια του, ο Evel χαρακτηρίστηκε ως ο Βασιλιάς των Stuntmen και το εγχείρημα έμεινε στην ιστορία!

Ένα σχεδιάγραμα που δείχνει το αρχικό πλάνο του εγχειρήματος: