Australian tour 2015: Στο μεγάλο νησί του Νότου

19/8/2015

Στο νότο της Αυστραλίας

Στην πόλη Perth παρέμεινα τρεις ολόκληρες μέρες. Εκτός από μια σύντομη γνωριμία με την πρωτεύουσα της πολιτείας Western Australia, ήθελα να αποτινάξω μακριά την κούραση των χιλιομέτρων της δυτικής ακτογραμμής και να ετοιμαστώ για το επόμενο σκέλος του "Australian tour 2015", την οριζόντια διάσχιση της Αυστραλίας – από την Perth που ήμουν, είχα να οδηγήσω 3.000 χιλιόμετρα ως την Adelaide.
Παράλληλα, ρίχνοντας μια πρόχειρη ματιά στην μαύρη ΚΤΜ, διαπίστωσα πως δεν χρειαζόταν κάποια "φροντίδα" μετά από 11.150 χλμ. ταξιδιού. Έτσι, με ξεκούραστο κορμί, ανεβασμένη ψυχολογία και ετοιμοπόλεμη μοτοσυκλέτα, ξεκίνησα να ενώσω οδικά την δυτική με την ανατολική Αυστραλία, οδηγώντας πάνω στην διαδρομή που είχε ακολουθήσει πρώτος το 1841 ο τολμηρός Άγγλος εξερευνητής Edward John Eyre. Όπως καταλαβαίνετε, στον συγκεκριμένο οδικό άξονα δόθηκε τιμητικά το όνομα του πρωτοπόρου εξερευνητή (Eyre Hwy).

Πέντε υπήρξαν τα δυνατά περιστατικά που κατέγραψα στο "ημερολόγιο καταστρώματος" του Eyre Hwy. Το απρόσμενο κύμα ψύχους που έφτασε στα νότια παράλια της Αυστραλίας από την Ανταρκτική –για μια ολόκληρη μέρα οδηγούσα με θερμοκρασίες κάτω από το μηδέν. Η διάσχιση της μεγαλύτερης ασφαλτοστρωμένης ευθείας της αυστραλιανής ηπείρου: είχε μήκος 146,6 χιλιόμετρα και βρισκόταν στη διαδρομή Balladonia – Caiguna. Η κωμόπολη Kimba, που ήταν ακριβώς στα μέσα της οριζόντιας διάσχισης της Αυστραλίας – δεν παρέλειψα να φωτογραφηθώ μπροστά στην σχετική ενημερωτική πινακίδα. Τα πανύψηλα βράχια Bunda Cliffs, που γκρεμίζονταν απότομα από ύψος 90 μέτρα μέσα στα νερά του Νότιου Παγωμένου Ωκεανού. Και φυσικά, η διάσχιση της άνυδρης περιοχής Nullarbor Plan – η λέξη "nulla arbor" σημαίνει στα λατινικά "κανένα δέντρο" και δικαιολογημένα δόθηκε στην περιοχή, αφού δέντρο δεν υπήρχαν ούτε για δείγμα…

Με την άφιξή μου στην πόλη Port Augusta (300 χλμ. βόρεια της Adelaide), η τρομερή αυστραλιανή έρημος αποτελούσε πια παρελθόν. Ναι, τα δύσκολα χιλιόμετρα στο μεγάλο νησί του Νότου είχαν περάσει. Από εδώ και πέρα, όλα θα ήταν αρκετά πιο εύκολα και ξεκούραστα…

Ο μεγάλος του ωκεανού δρόμος

Προσεγγίζοντας την Adelaide, την πρωτεύουσα της πολιτείας South Australia, τα ατελείωτα χιλιόμετρα της περιπλάνησής μου στην καρδιά της Αυστραλίας είχαν τελειώσει. Τρία μεγάλα αστικά κέντρα της χώρας (Adelaide, Μελβούρνη, Καμπέρα) ήταν οι επόμενοι -και καθοριστικότεροι- σταθμοί στο "Australian tour 2015", που μετρούσε πλέον τα τελευταία του χιλιόμετρα.

Η Adelaide, που ιδρύθηκε το 1836 με σκοπό να αποτελέσει το διοικητικό κέντρο όλης της νότιας Αυστραλίας, χαρακτηριζόταν από ένα αρκετά σύγχρονο αστικό προφίλ, ενώ η φίλη Ελένη Βάσσου έμελλε να μου χαρίσει τις καλύτερες αναμνήσεις από την πόλη της.
Ταξιδεύοντας από την Adelaide στην Μελβούρνη, την σκυτάλη του ταξιδιού πήρε κατόπιν ο παραθαλάσσιος οδικός άξονας "Great Ocean Road" (G.O.R.). Μετά την εμπειρία της αυστραλιανής ερήμου, σειρά είχε ο Νότιος Ωκεανός να καλωσορίσει τον δίτροχο ταξιδιώτη του κόκκινου νησιού. Απολύτως σίγουρη για την ομορφιά και τη γοητεία της, η μεγάλη θάλασσα του νότου βάλθηκε εδώ να με αποπλανήσει με δαντελωτές ακτογραμμές, κλειστούς απάνεμους κόλπους, βατές και άγριες παραλίες, βραχώδεις σχηματισμούς (Loch Ard Gorge, London Bridge, Twelve Apostles) και έναν καταπράσινο μανδύα που κυλούσε μέχρι τα κύματα.

Με σήμα κατατεθέν τους φημισμένους βραχώδεις σχηματισμούς Twelve Apostles, ο G.O.R. αντιπροσώπευε έναν περίτεχνο πίνακα ζωγραφικής με έντονες πινελιές πρασίνου, αρμονικά συνδυασμένες με το απέραντο γαλάζιο του ωκεανού. Δικαίως χαρακτηρίζεται ως η θεαματικότερη παραθαλάσσια διαδρομή της Αυστραλίας.
Στην Μελβούρνη, τα πάντα "μύριζαν" Ελλάδα. Και όχι άδικα, αφού στην δεύτερη πολυπληθέστερη πόλη της Αυστραλίας βρίσκεται η μεγαλύτερη ελληνική κοινότητα της χώρας, με περισσότερους από 350.000 ομογενείς, σε σύνολο περίπου 700.000 Ελλήνων που υπάρχουν σ’ όλη την Αυστραλία.

Θερμή όσο και αξέχαστη υπήρξε η υποδοχή που έτυχα από τον Παναρκαδικό Σύλλογο της Μελβούρνης "Κολοκοτρώνης", αλλά και απ’ όλη γενικά την τοπική ομογενειακή κοινότητα. Ζεστές αγκαλιές, λουκούλλεια τραπεζώματα στην ελληνική συνοικία Oakleigh, συνεντεύξεις σε ραδιόφωνα, δημοσιεύματα σε εφημερίδες και συνάντηση με την Ελληνίδα Πρόξενο της Μελβούρνης ήταν τα γεγονότα που γέμισαν τις τέσσερεις μέρες που παρέμεινα στην "Marvelous Melboune", μια πόλη που δικαίως καυχιέται για την υψηλή ποιότητα ζωής που προσφέρει στους 4.500.000 κατοίκους της…

Συνέχεια στην Νέα Ζηλανδία

Κτισμένη 580 χιλιόμετρα μακριά από την Μελβούρνη –και μόλις 280 χλμ. νοτιοδυτικά του Σύδνεϋ– η Καμπέρα, η πρωτεύουσα της Αυστραλίας, ήταν το τελευταίο αστικό κέντρο που έμελλε να επισκεφθώ πριν ολοκληρώσω το "Australian tour 2015". Αποχαιρετώντας την Μελβούρνη, το κοντέρ της ΚΤΜ 1050 είχε καταγράψει περισσότερα από 17.200 χιλιόμετρα, ενώ το ημερολόγιο του ταξιδιού πλησίαζε στην 40η σελίδα του.

Ο ευθυτενής οδικός άξονας Hume Hwy που ανέλαβε να με μεταφέρει στην διοικητική καρδιά της χώρας, κυριολεκτικά με κοίμισε. Σωτήριες στάθηκαν ευτυχώς οι φιλότιμες προσπάθειες της τοπικής φύσης, που με τα απεριόριστα χρώματα της παλέτας της, κατάφερε να ομορφύνει λίγο το σκηνικό της διαδρομής και να μετριάσει -εν μέρει- την ανία της οδήγησης.

Όπως στα άλλα αστικά κέντρα της Αυστραλίας, έτσι και στην Καμπέρα, ο τοπικός ομογενειακός πληθυσμός με αγκάλιασε με θέρμη και φρόντισε να μου χαρίσει όμορφες αναμνήσεις από παρουσία μου στην πόλη. Με ξεναγό τον αντιπρόεδρο της τοπικής ελληνικής κοινότητας κ. Πωλ Λεβεντή, έμαθα και γνώρισα ενδιαφέροντα πράγματα και καταστάσεις από την πολύχρονη παρουσία των Ελλήνων της αυστραλιανής πρωτεύουσας.

Ο ελληνορθόδοξος ναός του Αγίου Νικολάου και η λέσχη "HELLENIC CLUB", εκτός από ύψιστα σημεία αναφοράς της τοπικής ελληνικής κοινότητας, αποτελούν παράλληλα κι έναν ισχυρό συνδετικό κρίκο μεταξύ των 8.000 Ελλήνων της Καμπέρα.
Και φυσικά, η μαύρη ΚΤΜ δεν παρέλειψε να με οδηγήσει στο Παλαιό Κοινοβούλιο, στο μνημείο "Australian Memorial War", στη Νέα Βουλή και στην Εθνική Βιβλιοθήκη, στα πιο φημισμένα αξιοθέατα της αυστραλιανής μητρόπολης…

Μπορεί η τελευταία μέρα του ταξιδιού να μην είχε πολλά χιλιόμετρα, μου επιφύλασσε όμως δυνατά συναισθήματα, όμορφες εικόνες και ανεξίτηλες αναμνήσεις. Με την επιστροφή μου στο Σύδνεϋ, έπεφταν οι τίτλοι της ταξιδιωτικής ταινίας δρόμου "Australian tour 2015", αυτό όμως δεν σήμαινε ότι η παρουσία μου στην ήπειρο της Ωκεανίας είχε τελειώσει.
Το αεροπορικό εισιτήριο Σύδνεϋ-Auckland που κρατούσα στα χέρια, σε λίγες μέρες θα με μετέφερε στους δρόμους της Νέας Ζηλανδίας. Εκεί, στην σέλα μιας απαστράπτουσας Harley Davidson, θα ξεκινήσω το "New Zealand Tour". Και το ταξίδι στους μακρινούς αντίποδες της γης συνεχίζεται…

Κωνσταντίνος Μητσάκης

https://bit.ly/MOTO_665

Νέα Μοντέλα

Επικαιρότητα

Ducati Desmo450 MX 2026 - Παρουσιάστηκε η έκδοση παραγωγής [Video]

Με 63,5 ίππους η μοναδική MΧ με δεσμοδρομικό σύστημα - Στάνταρ traction control και Riding Modes

Ducati Desmo450 MX 2026 - Motocross παραγωγής 2025

Από τον

Θοδωρή Ξύδη

4/4/2025

Η Ducati Desmo450 MX είναι το νέο Motocross κεφάλαιο στην ιστορία της ιταλικής εταιρείας που προχώρησε στην αποκάλυψη της μοτοσυκλέτας παραγωγής, με στόχο οι πρώτες παραδόσεις να ξεκινήσουν τον Ιούνιο.

Σύμφωνα με το Borgo Panigale η μοτοσυκλέτα έχει σχεδιαστεί για να είναι αξιόπιστη και φιλική προς όλους τους αναβάτες, από τον νεοεισερχόμενο έως και τον επαγγελματία έχοντας και τα ηλεκτρονικά συστήματα για να το κάνει αυτό πράξη.

Η Ducati Desmo450 MX, που ξεκίνησε να εξελίσσεται μυστικά το 2021, έχει ήδη δώσει τα πρώτα της αγωνιστικά διαπιστευτήρια πριν ακόμη παρουσιαστεί η έκδοση παραγωγής αφού το 2024 κέρδισε τον τίτλο στο Ιταλικό Πρωτάθλημα Prestige, στην κατηγορία MX1. Φέτος η Ducati συμμετέχει σε όλους τους αγώνες του MXGP με αναβάτες για την εργοστασιακή ομάδα Aruba.it - Ducati Factory MX Team τους Mattia Guadagnini και Jeremy Seewer υπό τη διαχείριση της Maddii Racing.

Σε μια κίνηση που δεν συνηθίζεται στη Motocross κατηγορία η Ducati ανακοίνωσε και την απόδοση του μονοκύλινδρου μοτέρ με το δεσμοδρομικό σύστημα κίνησης για τις 4 βαλβίδες του, με την ισχύ να βρίσκεται στους 63,5 ίππους στις 9.400 σ.α.λ. και τη ροπή στα 5,46 κιλά στις 7.500 σ.α.λ. Το 70% της ροπής είναι διαθέσιμο ήδη από τις 4.200 σ.α.λ. και έτσι ενισχύεται η οδηγισιμότητα της μοτοσυκλέτας που γίνεται πιο εύκολη και λιγότερο κουραστική στην οδήγησή της. Παράλληλα, το όριο περιστροφής έχει οριστεί στις 11.900 σ.α.λ. με την Ducati να αναφέρει πως πρόκειται για νέο σημείο αναφοράς για την κατηγορία.

Ο κύλινδρος έχει υπερτετράγωνες διαστάσεις με διάμετρο στα 96 χλστ. και διαδρομή στα 62,1, ενώ οι βαλβίδες εισαγωγής (από τιτάνιο) έχουν διάμετρο στα 40 χλστ. και εκείνες της εξαγωγής 33 χλστ. Οι βαλβίδες εξαγωγής είναι ατσάλινες και έχουν κούφιο στέλεχος γεμισμένο με νάτριο που βοηθά στην αποτελεσματικότερη απαγωγή της θερμότητας με στόχο τη βελτίωση της αξιοπιστίας και τη σταθερότητα στην απόδοση. Η αλλαγή πιστονιού έχει οριστεί στις 45 ώρες, όπως και ο έλεγχος των βαλβίδων και στις 90 ώρες η γενική του μοτέρ και τα δύο νέα σημεία αναφοράς σύμφωνα με το Borgo Panigale.

Για την σταθερότητα στην απόδοση φροντίζει και το κύκλωμα ψύξης, στο οποίο η Ducati έδωσε ιδιαίτερη προσοχή εισάγοντας για πρώτη φορά στα MX ψυγεία με ρομβοειδές σχήμα, τα οποία ισχυρίζεται πως χάρη στο σχήμα τους προσφέρουν 6,5% μεγαλύτερη επιφάνεια έναντι των συμβατικής σχεδίασης, ενώ βοηθούν στο να σχεδιαστεί η μοτοσυκλέτα με μικρότερες διαστάσεις.

Ο αναβάτης έχει στη διάθεσή του και Riding Modes, τα οποία επηρεάζουν εκτός από την απόδοση του κινητήρα και τη λειτουργία του στάνταρ traction control και του συστήματος που ελέγχει το φρένο του κινητήρα (Engine Brake Control -EBC), ενώ στάνταρ είναι και το σύστημα ανίχνευσης πτώσης, όπως και ο μετρητής ωρών λειτουργίας. Περιλαμβάνεται επίσης Launch Control αλλά και quickshifter.

Οι Ιταλοί κάνουν επίσης λόγο για ένα μοναδικό, για τα δεδομένα του MX, traction control τεσσάρων σταδίων (περιμένουν να κατοχυρώσουν και τη σχετική πατέντα), το οποίο μπορεί να υπολογίσει με ακρίβεια την ολίσθηση του πίσω τροχού. Το σύστημα είναι σε θέση να αναγνωρίσει τις συνθήκες κάτω από τις οποίες δεν πρέπει να ενεργοποιηθεί (!), όπως για παράδειγμα σε ένα άλμα, ώστε να μην επηρεάσει την απόδοση της μοτοσυκλέτας και κατά επέκταση την προσπάθεια του αναβάτη. Μπορεί επίσης να απενεργοποιηθεί άμεσα εν κινήσει, όπου κρίνει ο αναβάτης ότι είναι απαραίτητο, με ένα ελαφρύ τράβγημα της μανέτας του συμπλέκτη, ώστε να αξιοποιήσει όλη την ισχύ του κινητήρα χωρίς παρεμβολές, ενώ επανέρχεται αυτόματα σε λειτουργία μετά από λίγο.

Το βάρος της Desmo450 MX, χωρίς καύσιμο στο ρεζερβουάρ των 7,2 λίτρων, βρίσκεται στα 104,8 κιλά με το ύψος της σέλας στα 970 χλστ. Η ιταλική ΜΧ έχει μεταξόνιο 1.494 χλστ. με γωνία κάστερ στις 27,3 μοίρες και ίχνος στα 118,4 χλστ.

Το αλουμινένιο περιμετρικό πλαίσιο σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε με γνώμονα την απλότητα, τη μείωση για το χρόνο συντήρησης και το μικρό βάρος που βρίσκεται στα 8.96 κιλά, όπως και για να έχει τις λιγότερες δυνατές κολλήσεις. Αποτελείται συνολικά από 11 κομμάτια, περίπου τα μισά σε σχέση με τα πλαίσια του ανταγωνισμού. Κατασκευάζεται με τις ίδιες τεχνολογίες που χρησιμοποιεί η Ducati στις superbike μοτοσυκλέτες της ώστε να υπάρχει απόλυτος έλεγχος στο πάχος των σωλήνων τετραγωνικής διατομής, σε κάθε τους σημείο. Αλουμινένιο είναι και το χυτό ψαλίδι, ενώ η προοδευτικότητα του μοχλικό καθορίστηκε από τα δεδομένα που μάζεψε η Ducati από τη συμμετοχή της στο ιταλικό πρωτάθλημα.

Στις αναρτήσεις έχουμε ανεστραμμένο πιρούνι της Showa με διαδρομή 310 χλστ. και διάμετρο καλαμιών στα 49 χλστ. και αμορτισέρ επίσης από την ιαπωνική εταιρεία με διαδρομή τροχού στα 301 χλστ. Και τα δύο πλήρως ρυθμιζόμενα. Ιαπωνικός είναι και ο ψεκασμός της Keihin με σώμα Mikuni διαμέτρου 44 χλστ. Παράλληλα οι τροχοί Takasago Excel και τα ελαστικά πρώτης τοποθέτησης είναι τα Pirelli Scorpion MX32 Mid-Soft.

Αναφορικά με τα φρένα η Ducati προτίμησε την Brembo με το εμπρός να αποτελείται από πλευστή δαγκάνα δύο εμβόλων και δίσκο 260 χλστ. της Galfer, ενώ πίσω έχουμε μονοπίστονη δαγκάνα και δίσκο 240 χλστ. επίσης της Galfer.

Οι παραδόσεις του Ducati Desmo450 MX θα ξεκινήσουν τον Ιούνιο του 2025 σε επιλεγμένους αντιπροσώπους σε όλη την Ευρώπη, συνεχίζοντας τον Ιούλιο στις ΗΠΑ και στη συνέχεια στον υπόλοιπο κόσμο. Ακολουθεί το ενδιαφέρον video που αποκαλύπτει πως η ιταλική MX έφτασε στην παραγωγή όπως και γκάλερι φωτογραφιών.