Editorial 644 - Ιστορίες με/για αρκούδες

Από το

motomag

1/7/2023

Η Ρουμανία είναι μοτοσυκλετιστικός παράδεισος στην κυριολεξία και αξίζει να μην μείνεις μόνο στην Transalpina και το Transfăgărășan όταν την επισκεφτείς. Είναι βέβαια και ο παράδεισος για το 60% του πληθυσμού της καφέ αρκούδας στην Ευρώπη, οπότε θέλει κι αυτό την προσοχή του. Οι αρκουδίτσες στο Transfăgărășan που έχουν μάθει να της ταΐζει ο κόσμος είναι ένα ευχάριστο αξιοθέατο αλλά εκτός τουριστικής οδού απαιτείται προσοχή. Δύο φορές χτύπησε στα κινητά μας ενημέρωση από το 112 της Ρουμανίας για αρκούδα που κινείται στον αστικό ιστό και ήταν μεγέθους VW. Εμείς βέβαια ήμασταν σε παρακείμενο βουνό έξω από τον αστικό ιστό και προσπαθούσαμε να μαντέψουμε αν αυτό είναι καλό ή όχι. Πάνω από 6.000 αρκούδες ζουν στη Ρουμανία ενώ μόνο σε μία μικρή περιοχή της Transalpina έχουν 2.500 καταγεγραμμένες, δηλαδή περισσότερες αρκούδες από όλη την Φιλανδία μαζί. Πέντε ημέρες μετά την επιστροφή μας, προσπέρασαν έναν ηλεκτρικό φράχτη και έσφαξαν ένα ολόκληρο κοπάδι. Για αυτό τον συγκεκριμένο φράχτη και το πόσο ρεύμα μέτρησαν με το σώμα τους ο Πετράκης με τον Προβιά, θα μάθετε στο επόμενο τεύχος, γεγονός είναι πως θέλει προσοχή η κατασκήνωση σε ορισμένα σημεία καθώς η Ρουμανία μετρά αρκετές επιθέσεις, κι όταν σηκώνεσαι το επόμενο πρωί και βλέπεις παντού γύρω τις πατημασιές, σε λούζει κρύος ιδρώτες κάτω από το αδιάβροχο που ήδη φοράς.

Το φετινό MEGA TEST εξελίχθηκε σε μία μεγάλη περιπέτεια η οποία ξεκίνησε πριν την αναχώρηση, όπως άλλωστε συμβαίνει κάθε φορά. Η συγκέντρωση των υλικών, του εξοπλισμού και των μοτοσυκλετών είναι δύσκολη υπόθεση, ιδιαίτερα των τελευταίων καθώς δεν έχουν αποκατασταθεί ζητήματα διαθεσιμότητας και παραδόσεων. Όταν φτάνουμε να βγαίνουν μοντέλα τρέχουσας χρονιάς τον Σεπτέμβριο, τότε το σίγουρο είναι η ροή δεν είναι φυσιολογική. Σε αυτό τον αγώνα υπάρχουν εταιρείες που θα κολυμπήσουν κόντρα στο ρεύμα και θα προσπαθήσουν να κάνουν τα πάντα για να βοηθήσουν το MEGA TEST να πραγματοποιηθεί έχοντας απαρτία και άλλες που θα προτιμούσαν να μην γίνει καθόλου, γιατί δεν έχουν το καλύτερο μοντέλο της αγοράς και θα ήθελαν να μην χρειαστεί να απαντήσουν σε ερωτήσεις υποψήφιων αγοραστών σχετικά με όσα γράφουμε. Η στάση του MOTO οφείλει να είναι ουδέτερη απέναντι και στους δύο, παρότι η δεύτερη περίπτωση και η τρικλοποδιά είναι η χειρότερη μορφή παρέμβασης.

Ευτυχώς η προσπέραση των συνόρων είναι μία επιτυχία του περιοδικού που μας επιτρέπει να βρίσκουμε μοτοσυκλέτες από άλλες χώρες ή απευθείας από τα εργοστάσια, όπως έγινε πέρσι και χρειάστηκε να γίνει και φέτος, φέρνοντας την Ducati από το εξωτερικό. Το κόστος συμμετοχής μίας μοτοσυκλέτας στο MEGA TEST μερικές φορές συμπίπτει ή προσπερνά την ετήσια διαφημιστική δαπάνη μιας εταιρείας! Για αυτό και δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί δίχως τους αναγνώστες, ακόμη και τους εφήμερους του καλοκαιριού και των χορηγών μας. Για αυτό και είναι αστείο όταν καμιά φορά μπορεί να πεταχτεί κάποιος καλοθελητής και να μιλήσει για διαφήμιση στο MEGA TEST, όταν εμείς έχουμε φέρει με τεράστιο κόστος μοτοσυκλέτες από το εξωτερικό! Αν κάποια λείπει φέτος είναι για δύο λόγους, είτε γιατί έχει έρθει προηγούμενες φορές και εξαντλήσαμε όλα όσα έχουμε να πούμε για αυτή, είτε γιατί δεν είχε διαθεσιμότητα ούτε και στο εξωτερικό γιατί δεν έχει ξεκινήσει την εμπορική της πορεία. Μην ρωτήσετε λοιπόν γιατί δεν έχουμε Triumph, για παράδειγμα, ενώ φέραμε Ducati από το εξωτερικό, αν είχαμε κάτι νέο να πούμε για μία από τις περσινές εκπροσώπους τότε θα φροντίζαμε να την παραλάβουμε από έξω.

Το MEGA TEST το οδηγήσατε εσείς οι αναγνώστες στο σημείο που βρίσκεται σήμερα. Ζητώντας να δώσουμε έμφαση στο “Story” να βρούμε καινούρια μέρη, να μην σταματάμε μπροστά σε αρνήσεις εταιρειών και να το ανεβάζουμε τουλάχιστον ένα σκαλί κάθε φορά. Δείτε το λοιπόν ως έμπνευση για ένα επόμενο ταξίδι, αφορμή για συζήτηση ή για να ακολουθήσετε τις διαδρομές, όπως γίνεται κάθε φορά που βγαίνουμε στα Βαλκάνια, ή τα ξεπερνάμε κιόλας όπως στην συγκεκριμένη περίπτωση. Θα το επαναλαμβάνουμε από δύο φορές τουλάχιστον, κάθε χρονιά: Δεν χρειάζεστε καμία από τις 14 που συμμετέχουν, δεν χρειάζεστε καμία μοτοσυκλέτα εκτός από αυτή που έχετε ήδη. Και τα παπιά φτάνουν μέχρι επάνω, πιο δύσκολα φυσικά, σίγουρα και πιο αργά, αλλά φτάνουν. Δεν χρειάζεται τίποτα περισσότερο από την εκκίνηση, τα υπόλοιπα θα έρθουν μόνα τους!

Editorial 562 - Αφανής τεχνολογία

x
Από το

motomag

1/9/2016

Σ’ αυτό το τεύχος έχουμε μια πολύ ωραία αντίθεση: Απ’ τη μια μεριά δύο εξωτικές Ιταλικές κατασκευές, απ’ την άλλη, τρεις μοτοσυκλέτες που κάνουν περισσότερα απ’ όσα δείχνουν με την πρώτη ματιά.

Κι ενώ είναι άγνωστο τι χρόνους θα έκανε μια Tamburini T12 Massimo στην πίστα, σε σχέση με την δωρητή κινητήρας της BMW S1000RR, δεν μπορεί κανείς παρά να θαυμάσει το απόλυτο της κατασκευής της. Με κινητήρα factory superbike της BMW που βγάζει 235 ίππους, ζυγίζει 154 κιλά, ένα λιγότερο από το ελάχιστο όριο των MotoGP!  Όπως είπαν και οι άνθρωποι της BMW όταν την είδαν από κοντά, δεν υπάρχει περίπτωση μοτοσυκλέτα μαζικής παραγωγής να πετύχει το επίπεδο της ποιότητας και της προσοχής στην λεπτομέρεια που έχει μια Τ12. Kι ούτε βέβαια θα μπορούσε ποτέ να είναι μαζικής παραγωγής μια μοτοσυκλέτα κόστους πάνω από 300.000 ευρώ. Γι’ αυτό και μίλησα για χρόνους, για γυρολόγια, για μετρήσιμα μεγέθη. Γιατί υπάρχει βέβαια η – αξία ανεκτίμητη – απόλαυση της μορφής, της υφής και της ποιότητας του συνόλου και των εξαρτημάτων του, υπάρχει το δέος του ονόματος του Tamburini και της ιστορίας του και της γνώσης πως αυτή ήταν για κείνον η ιδανική superbike, κι αυτά είναι αρκετά για να σε μαγέψουν χωρίς καν να χρειάζεται να την οδηγήσεις. Έχοντας στο μυαλό μου πως σχεδόν όλες οι Bimota (πλην των DB2) που έχω οδηγήσει ήταν μάλλον απογοητευτικές ως σύνολο και συμπεριφορά (και ειδικά η πολυσυζητημένη Tesi), θα ήθελα πάρα πολύ να οδηγήσω μια Τ12 αλλά... απ’ τη μια θα κράταγα και μικρό καλάθι (με τόσες υποσχέσεις, είναι εύκολο να απογοητευτείς), κι απ’ την άλλη, αν όλα ήταν καλά, δεν έχω την ικανότητα να γράψω χρόνους ανταγωνιστικούς με μια μοτοσυκλέτα επιπέδου MotoGP. Μόνο εικόνες και αισθήσεις θα μάζευα, δεν θα μπορούσα να την χρησιμοποιήσω όπως της αξίζει και να μπορέσω να την αξιολογήσω σε ένα απίθανο να συμβεί ποτέ συγκριτικό: Μια Yamaha M1 που θα μας δάνειζε το φιλαράκι μας ο Valentino, μια BMW του παγκοσμίου SBK και μια T12 Massimo… Θα χρειαζόμασταν βέβαια και αντίστοιχα μυθικούς αναβάτες, για να τις οδηγήσουν στο Mugello κατά προτίμηση, για να βγάλουμε μετά τα συμπεράσματά μας. Τα γυρολόγια θα έλεγαν την ψυχρή αλήθεια, θα είχαμε μια τυπική νικήτρια, καλά θα περνάγαμε αν τις κάναμε κι εμείς μια βόλτα, αλλά μήπως έτσι θα χάναμε την ουσία; Τα πιο σημαντικά πράγματα στις μοτοσυκλέτες (όπως και στη ζωή) δεν είναι μετρήσιμα, δεν κατατάσσονται σε πρώτο δεύτερο τρίτο. Επιπλέον, κάθε τέτοια εξωτική κατασκευή έχει πολύ εξειδικευμένο και περιορισμένο πεδίο δράσης: Ακόμα και στην περίπτωση ενός πλούσιου συλλέκτη, ιδιοκτήτη T12, υποπτεύομαι πως περισσότερη ευχαρίστηση θα ήταν για κείνον να την χαζεύει στο γκαράζ του παρέα με τους φίλους του, παρά να κάνει μερικούς γύρους το χρόνο σε πίστα, φοβούμενος μην την κάνει την στραβή, το τσακίσει και το απαξιώσει. Η δε απολύτως χειρότερη περίπτωση θα ήταν να την αγοράσει κάποιος, και να την κρατήσει βουβή ακίνητη κι ανέραστη στο σαλόνι του σπιτιού του. Ως έργο τέχνης.

 

Στην άλλη άκρη του μοτοσυκλετιστικού σύμπαντος, έχουμε απλές και χρηστικές μοτοσυκλέτες όπως οι BMW F700GS και R 9T Scrambler, μαζί με την NC750X της Honda. Το κοινό τους χαρακτηριστικό είναι πως ως σύνολο αποδίδουν καλύτερα απ’ ότι θα πίστευε κανείς βλέποντας τα επί μέρους εξαρτήματά τους και το εμφανές επίπεδο της τεχνολογίας τους. Μπορεί να έχουν μόνο τα απολύτως απαραίτητα, να μην προσπαθούν να εντυπωσιάσουν με την τεχνολογία τους, ας μην ξεχνάμε όμως πως η καλύτερη τεχνολογία δεν είναι κάποιο σύστημα ή ηλεκτρονικό βοήθημα, αλλά η φαιά ουσία του εγκεφάλου αυτών που εξέλιξαν τη συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα. Στην περίπτωση του Honda, η "αφανής" τεχνολογία συγκεντρώνεται κυρίως στην εφαρμογή της τεχνογνωσίας ενός κατασκευαστή κολοσσού σε μοτοσυκλέτες και αυτοκίνητα, έτσι ώστε να φτιάξει αυτό που ξέρει πως οι περισσότεροι αναβάτες χρειάζονται: Μια μοτοσυκλέτα που μπορεί να καλύψει όλο το φάσμα χρήσεων στην άσφαλτο, με αξιοπιστία, πρακτικότητα και οικονομία.  Έφτιαξε δηλαδή η Honda αυτό που χρειάζεται η πλειοψηφία των μοτοσυκλετιστών, κάτι που δεν ταυτίζεται αναγκαστικά με αυτό που ονειρεύονται. Κάτι δηλαδή σαν την γυναίκα που θα ήσουν ευτυχής αν παντρευόσουν, σε αντίθεση με αυτή που θα επιθυμούσες να έχεις στο κρεβάτι σου. Λίγοι είναι τόσο ρεαλιστές ώστε να κάνουν τη σωστή επιλογή για συμβίωση, δυστυχώς.

Παρόμοιας φιλοσοφίας και το 700 της ΒΜW, με το σύνολο να αποδεικνύεται ανώτερο των επί μέρους εξαρτημάτων του, με πιο σπορ χροιά και απόδοση σε σχέση με το Honda. Τόσο μάλιστα, που λίγες αλλά καίριες αλλαγές το κάνουν να ανταγωνίζεται το "ανώτερο" στα χαρτιά, και προσανατολισμένο περισσότερο από το 700 προς το χώμα, F800GS.   

     

Διαφορετικού είδους και επιδόσεων μοτοσυκλέτες χρειάζονται και άλλες δόσεις τεχνολογίας, δεν μπαίνουν όλες στο ίδιο τσουβάλι, κάνοντας άκυρες τις συζητήσεις του είδους "χρειάζεται το traction control ή όχι;". Για μια superbike είναι απαραίτητο, ειδικά αν ο αναβάτης της θέλει να απολαμβάνει την οδήγηση στην πίστα αντί να περιμένει το επόμενο high siding. Για τους 90 ίππους στο τροχό του Scrambler στις περισσότερες περιπτώσεις όχι, σε μερικές ναι, και τελικά μπορεί να κάνει και χωρίς αυτό. Κι αυτές είναι οι προφανείς τεχνολογίες, ενώ πιο σημαντικές είναι οι αφανείς, που σε συνδυασμό με την τεχνογνωσία και την σωστή κρίση, φτιάχνουν απολαυστικές, άρτιες και ομοιογενείς μοτοσυκλέτες. Για παράδειγμα, ένα πιρούνι με σωστά επιλεγμένα ελατήρια και αποσβέσεις, χωρίς ρυθμίσεις, θα δουλέψει καλύτερα από ένα πολύ μαλακό, αλλά πολυρυθμιζόμενο. Γιατί το δεύτερο, θα είναι μια ισχυρή ένδειξη πως αυτοί που εξέλιξαν την συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα δεν έκαναν τις σωστές επιλογές, με πιθανότερη κατάληξη πως και το σύνολο δεν θα λειτουργεί σωστά τελικά. Από το "τεχνολογικά εντυπωσιακό, αλλά πλημμελώς εξελιγμένο", το "καλοεξελιγμένο, αλλά απλό", είναι πάντα προτιμότερο. Και ο αναβάτης του, δένεται πολύ περισσότερο μαζί του, αφού δεν απογοητεύεται από τεχνολογίες που υποτίθεται θα του έκαναν τη ζωή εύκολη, ενώ αντίθετα του την κάνουν περίπλοκη χωρίς λόγο. 

 

 

Το MOTO HAPPENING αναβάλλεται μέχρι νεωτέρας. Ο λόγος; Η ανωτέρα βία!