Αυτή την στιγμή έχουμε επικοινωνία με τρεις διαφορετικές κατηγορίες κοινού, τους αναγνώστες, τους θεατές και τους ακολούθους. Η ποικιλία αυτή, άκρως επιθυμητή και στο μέτρο του δυνατού -επειδή πρωτίστως πρέπει να οδηγούμε-, απαντούμε πιο διεξοδικά από όσο περιμένει όποιος κάνει την ερώτηση ή το σχόλιο. Από τη στιγμή που όλα διαβάζονται και σε όλα απαντάμε, αναπόφευκτα βλέπουμε και τις διαφορές που υπάρχουν μεταξύ αυτών των κατηγοριών. Διαφορές που φανερώνουν τεράστια άγνοια σε βασικά πράγματα που θα έπρεπε να είναι γνωστά ώστε να υπάρχει μεγαλύτερη ασφάλεια στους δρόμους. Δύσκολα θα βρεις αναγνώστη που να μην ξέρει τι είναι η προφόρτιση, τα συνδυασμένα φρένα ή το γυροσκοπικό, βασικά όσο μεγαλώνει το εύρος επικοινωνίας και η απήχηση, τόσο περισσότερο καλούμαστε να εξηγήσουμε πράγματα αυτονόητα. Να διευκρινίσω εδώ πως τίποτα δεν θεωρείται αυτονόητο, όλοι από κάπου ξεκινούμε, απλά περιμένει κανείς πως αφότου έχει διαβάσει κάποιος καμιά δεκαριά φορές, ποια μοντέλα μοτοσυκλέτας και ποια ελαστικά, έχουν την τάση να αντιστέκονται στο γυροσκοπικό και γιατί, κυρίως το γιατί, θα έχει εξοικειωθεί με τον όρο. Τουλάχιστον αυτό, το πιο απλό και το πιο βασικό. Να οδηγεί μοτοσυκλέτα με συνδυασμένα φρένα και να μην ξέρει τι είναι αυτό; Επίσης είναι κάτι που υπάρχει εκεί έξω, στους ελληνικούς δρόμους. Βλέπουμε πως όσο αυξάνει το μέγεθος της πληροφορίας, τόσο λιγότερο ενημερωμένο κοινό υπάρχει. Ή το αντίθετο, είναι η πρώτη φορά που υπάρχει δίαυλος επικοινωνίας με τον λιγότερο ενημερωμένο. Θεωρώ πως ισχύουν και τα δύο σε ένα βαθμό. Το ερώτημα ή το σχόλιο από αναγνώστη συνεχίζει να ξεχωρίζει. Φανερώνει γνώση, σε βάζει σε σκέψεις και θέλει χρόνο να απαντηθεί. Εκτός και αν θεωρεί πως του θίγεις την μοτοσυκλέτα του, εκεί η κριτική ικανότητα χάνεται για λίγο.
Ο αποσπασματικός αναγνώστης / θεατής αγνοεί επίσης την διαφορά μεταξύ παρουσίασης, δοκιμής και συγκριτικού, έχει συνηθίσει σε ένα πράγμα όλα ίσιωμα χωρίς βουνά και προεκτάσεις. Δεν έχει μάθει πως υπάρχει κάτι βαθύτερο από την παρουσίαση και κατ’ επέκταση δεν έχει συνηθίσει και τις δοκιμές, και έτσι όταν του αναφέρεις μειονεκτήματα θεωρεί πως πέφτει μαύρο γιατί δεν έχει μάθει να ακούει για μειονεκτήματα. Φταίμε και εμείς σε αυτό. Οι δοκιμές αποτελούν μία αποκλειστικότητα του εντύπου, ελάχιστες έχουν αναρτηθεί στο internet και λίγες από αυτές έχουν γυριστεί σε video. Τα οποία κάνουν αμέσως την διαφορά, το εισπράττουμε από τα σχόλια και επιστρέφει και ως προβληματισμός αμέσως μετά: «Αναφέρετε ότι δεν είναι καλό εκεί και εκεί, άρα να μην το πάρω;» Η απάντηση σε αυτό τον προβληματισμό ξεκινά πάντα με τον ίδιο τρόπο: «Αγοράζετε πάντα το απολύτως καλύτερο; Γιατί μοτοσυκλέτα δεν θα βρείτε έτσι, motherboard για το PC σας πιο πιθανό». Έχει μπερδευτεί ο κόσμος με τα καταναλωτικά προϊόντα και νομίζει πως κάτι τέτοιο ισχύει και στην μοτοσυκλέτα. Ακόμη και με το αυτοκίνητο δεν μπορείς να κάνεις σύγκριση. Η μοτοσυκλέτα απαιτεί να κινήσεις το σώμα σου άρα εξ αρχής η εμπειρία οδήγησης είναι ένας συνδυασμός εξατομικευμένος. Οπότε καλή μία συγκεκριμένη για ποιον; Για τον Κώστα με 1,70 ύψος και μεγάλη εμπειρία οδήγησης, ή για τον Γιώργο που έχει ύψος 1,85 και θα καβαλήσει για πρώτη φορά; Εκ πρώτης όψης αυτοί οι δύο θεωρούν τους εαυτούς τους ίδιους, μόλις συζητήσεις μαζί τους θα φτάσουν να σου πουν πως ναι, τελικά ψάχνουν διαφορετικά πράγματα και έχουν διαφορετικές ανάγκες. Αυτή βέβαια η μαιευτική μέθοδος δεν είναι εύκολη υπόθεση παρότι υπάρχει πλέον μία διαφορετική ευκολία στην επικοινωνία. Ο αναγνώστης διαβάζοντας μπαίνει σε μία διαδικασία που γεννά τη σκέψη. Αρχίζει να φαντάζεται πως θα ήταν ο ίδιος στη συμπεριφορά που διαβάζει, και αυτό ακόμη και υποσυνείδητα, τον οδηγεί να ανακαλύψει περισσότερα. Είναι μία διαφορά που δεν την είχαμε αντιληφθεί αλλά την παρατηρούμε πλέον περισσότερο. Πως γίνεται να υπάρχει πολλή πληροφορία αλλά μικρή απορρόφησή της, και τελικά λιγότερη εκπαίδευση από πριν; Μετρώντας την πληροφορία μόνο με τον όγκο είναι πρόβλημα. Το βλέπουμε από εκείνους που θέλουν να αποκτήσουν μία νέα μοτοσυκλέτα, καταλήγουν σε μία και μετά διαβάζουν και ρωτούν μόνο για αυτή. Ουσιαστικά ψάχνοντας την επιβεβαίωση της επιλογής τους και όχι την πληροφορία. Αλλιώς θα είχαν ξεκινήσει την διαδικασία πολύ πριν την επιθυμία αγοράς, θα ήταν σωστά ενημερωμένοι, όχι προβληματισμένοι μπροστά στο μειονέκτημα και φυσικά θα συνέχιζαν να παρακολουθούν / διαβάζουν και μετά την αγορά, αντιλαμβανόμενοι πως αυτή είναι μία δημιουργική διαδικασία…
