τεύχος 1, Ιανουάριος 1986
τεύχος 554, Ιανουάριος 2016
"Παιδιά ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ. Διπλά αυτή τη φορά, γιατί εκτός από τις γιορτές φέτος κλείνουμε τριάντα χρόνια παρέα. Έχω στα χέρια μου το πρώτο τεύχος του Γενάρη του 1986 και αναπολώ ουσιαστικά μια ζωή ολόκληρη. Δεκαοχτώ ετών τότε, σαρανταοχτώ τώρα. Αν αραδιάσω τι άλλαξε δεν θα τελειώσω ποτέ. Θα πω όμως πως το πάθος για τις δίτροχες φίλες μας μένει ίδιο. Θα καβαλάω όσο μπορώ και θα σας παρακολουθώ όπως τότε στο HOLIDAY INN, το MAG, την Κωνσταντινούπολη, τα Μέγαρα, την Μουρτερή και ειδικά στα περίπτερα κάθε μήνα. Εύχομαι υγεία δύναμη και μια επόμενη δεκαετία που θα μας επιτρέψει στα σαράντα χρόνια του περιοδικού ΜΑΣ να είμαστε πιο αισιόδοξοι, κυρίως για τη χώρα μας. Άλλωστε ΕΜΕΙΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΝΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ! Κάποιος εκεί έξω σας παίζει τα φώτα. ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, Αντύπας Παναγής. "
Αυτό το mail έφτασε καθώς κοιτούσα μια λευκή οθόνη, ακριβώς τη στιγμή που θα ξεκινούσα να γράψω αυτό το editorial. Και τα είχε πει όλα, μου πήρε τις λέξεις από το πληκτρολόγιο: Τριάντα χρόνια παρέα! Μια ζωή ολόκληρη! Το πάθος μένει το ίδιο! Θα καβαλάω όσο μπορώ! Εμείς κάνουμε τα πράγματα να συμβαίνουν!
Αυτό το "εμείς" είναι ό,τι πολυτιμότερο έχουμε καταφέρει στο ΜΟΤΟ. Να νιώθουν οι αναγνώστες μας ένα με το περιοδικό, μια παρέα όλοι στο ίδιο μαγικό ταξίδι. Είμαστε τυχεροί, ακριβώς γιατί έχουμε όλους εσάς συνοδοιπόρους σ’ αυτόν τον γύρο του κόσμου της μοτοσυκλέτας που κρατάει τριάντα χρόνια τώρα.
Λένε πως δεν πρέπει να συναντάς τους ήρωές σου. Λέω πως θα είχα χάσει πολλά από την ζωή μου αν δεν τους συναντούσα. Καβαλάω πάνω από 36 χρόνια, είμαι στο ΜΟΤΟ 28, κι οι ήρωές μου πάντα γκάζωναν στους δρόμους τα χώματα και τις πίστες. Στην αρχή ήταν ένα περίεργο μίγμα από τετρακύλινδρη αλητεία με τέσσερις σε καμία, δίχρονων χωματερών που αντιλαλούσαν στα στενά αλλά και στέναζαν στις ανηφοριές της πίστας του Μαραθώνα, παρέα με εικόνες από άλλους πλανήτες, που έρχονταν με τα αμερικάνικα και αγγλικά περιοδικά που έφερνε ο Σαμούχος.
15 Δεκεμβρίου του 1985 κυκλοφόρησε το πρώτο τεύχος του ΜΟΤΟ, και στο εξώφυλλό του έγραφε "Ιανουάριος 1986". Αυτό που έφερε στην ελληνική μοτοσυκλέτα ήταν το πάντρεμα του πάθους και της γνώσης με τον επαγγελματισμό, σε σωστές δόσεις. Πριν το ΜΟΤΟ δεν υπήρχαν μετρήσεις, δυναμομετρήσεις, πλήρη τεχνικά χαρακτηριστικά και αναλύσεις, σαλόνια-εκθέσεις μοτοσυκλέτας κι εκδηλώσεις για (και μαζί με) τους αναγνώστες. Πράγματα που σήμερα θεωρούνται δεδομένα, όπως η τακτική ημερομηνία κυκλοφορίας, ήταν τότε άγνωστα.
Γίναμε ταξιδιώτες παρέα με τους ήρωές μας, που δεν είναι τόσο τα τρανταχτά διεθνή ονόματα της μοτοσυκλέτας, όσο οι πάντα επώνυμοι για μας αναγνώστες. Παρέα με σας, ζήσαμε τα πιο σημαντικά μοτοσυκλετιστικά γεγονότα των τελευταίων τριάντα χρόνων. Ακόμα και γάμος να ήταν, ζήτημα αν θα διαρκούσε τόσο! Φανταστείτε την καλύτερη παρέα να ζει εμπειρίες σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, πατώντας τα λάστιχά της στην άμμο του Dakar και στην παράνοια του Isle of Man, στα άδυτα των εταιριών μοτοσυκλέτας σε όλες τις ηπείρους, την φιέστα της Daytona και στις ερήμους της Arizona, στο παράλληλο σύμπαν των εξωγήινων των MotoGP, σε ταξίδια από την Σιβηρία ως την Αυστραλία, οδηγώντας τα όνειρά της, καβάλα στις καλύτερες μοτοσυκλέτες του κόσμου.
Ό,τι άξιζε να γίνει, ό,τι άξιζε να δούμε, ό,τι άξιζε να μάθουμε, όποια τρέλα μας ερχόταν να κυνηγήσουμε, μαζί τα ζήσαμε, εμπειρίες που τα χρήματα από μόνα τους δεν θα μπορούσαν ποτέ να αγοράσουν. Και που τις ζήσαμε χάρη σε σας, τους αναγνώστες μας.
Ήρωές μας, σας ευχαριστούμε γι’ αυτό το μοναδικό ταξίδι.
Βασίλης Καραχάλιος