Honda Forza 300: Η άλλη ματιά από τον Μάκη Παπαδημητρίου

"Πού είναι το διαστημόπλοιο μπαμπά...;"
22/10/2020

Η ιδέα να δώσουμε ένα Honda Forza 300 για μία εβδομάδα στον ηθοποιό Μάκη Παπαδημητρίου, μόνο "περίεργη" δεν ήταν, καθώς όπως θα διαβάσετε και παρακάτω, ο Μάκης ήταν... ένας από εμάς. Πριν αρχίσει να διαγράφει μια λαμπρή καριέρα στον χώρο της Τέχνης, είχε "θητεύσει" στην Συντακτική Ομάδα του περιοδικού. Τώρα, με τις υποχρεώσεις να τον κυνηγούν χειρότερα κι από... τύψεις, ήταν η ιδανική ευκαιρία για να δούμε μια διαφορετική ματιά από αυτή της δικής μας δοκιμής, με το Forza 300 στο πεδίο του καθημερινού "τρεξίματος", των παραστάσεων, των σχολείων και της βόλτας. Απολαύστε το!

 

Εκτός από το Typhoon 80, το πρώτο μου μηχανάκι το μακρινό 1996, δεν είχα ποτέ ξανά scooter. Ανέβηκα λοιπόν στο Honda Forza 300 και έκανα στο μυαλό μου μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα ένα αστραπιαίο ταξίδι εξέλιξης είκοσι και πλέον ετών σε ένα είδος μοτοσυκλετών που σχεδόν αγνοούσα. Η εξέλιξη των scooter και δη των μεγάλων scooter, είναι τόσο έντονη σε όλους σχεδόν τους τομείς, που μπορείς να πεις ότι το είδος κυριολεκτικά αναδημιουργήθηκε.

Όλα επάνω στο Forza είναι προσανατολισμένα προς την άνεση του αναβάτη και του συνεπιβάτη. Η θέση οδήγησης είναι όρθια φέρνοντας το σώμα σε όρθια στάση, αποφορτίζοντας έτσι σε μεγάλο βαθμό την ένταση στους ραχιαίους, ακόμα και μετά από αρκετή ώρα οδήγησης. Εδώ συνεισφέρει και η εξαιρετική σέλα, που αν και για το ύψος μου είναι λίγο φαρδιά, παραμένει πολύ αναπαυτική. Τα χέρια έρχονται μπροστά σε φυσική θέση και το άνοιγμα του τιμονιού είναι ακριβώς όσο πρέπει (τουλάχιστον για τις διαστάσεις μου... ευχαριστώ Honda).

Ο γνωστός από το SH  αξιόπιστος κινητήρας, κάνει πολύ διακριτικά τη δουλειά του και συμβάλλει με τρόπο που αντανακλάται και στη συνολική ποιότητα κίνησης. Ούτε ξεσπάσματα, ούτε μηχανικοί θόρυβοι, ούτε κραδασμοί. Και κατανάλωση μόλις 4,2lt/100km σε συνθήκες πόλης (και μάλιστα το όργανο του Forza έδειχνε ελαφρώς μεγαλύτερη κατανάλωση, στα 4,5lt/100km!). Σίγουρα πέφτει και κάτω από τα τέσσερα λίτρα σε μεγαλύτερες διαδρομές.
Μετά από τόσα χρόνια και τόσα διαφορετικά μηχανάκια, καταλήγω να μην ενδιαφέρομαι τόσο για ιπποδυνάμεις και επιδόσεις, αλλά για ποιότητα μετακίνησης. Και στο Forza 300, η συνολική φιλοσοφία με βρίσκει απολύτως σύμφωνο. Δεν είναι το πιο γρήγορο ή το πιο δυνατό, αλλά θέλεις να το καβαλάς συνέχεια.


Αν και μικροί οι τροχοί του, στρίβει με ασφάλεια και τα φρένα με το ABS κάνουν εξαιρετική δουλειά σε όλα τα είδη ασφάλτου. Κι εδώ είναι κάτι που δεν μου λείπει, το αντίθετο μάλιστα. Το μπροστινό φρένο δεν έχει αυτό που λέμε δυνατό αρχικό δάγκωμα, επιβραδύνει προοδευτικά και σε φρενάρισμα διαρκείας από πολλά χιλιόμετρα ίσως θέλει λίγη δύναμη παραπάνω. Αλλά! Καλά κάνει και δεν έχει. Μου αρέσει που δεν με ταράζει. Θέλει να με πάει από εδώ εκεί και να μην καταλάβω ούτε το παραμικρό. Δεν θέλω απόδοση supersport σε scooter. Ηρεμήστε με τα άλογα και τις επιδόσεις, τα "στρίβει σαν ξυράφι" και "φρενάρει πετώντας άγκυρες".
Έχει και traction control που απενεργοποιείται κιόλας με κουμπί στο αριστερά χειριστήρια. Μπαίνει μόνο στις εκκινήσεις με τέρμα γκάζι και άσφαλτο "γυαλί". Κατά τ' άλλα, απλώς το ξεχνάς.


Στο Forza 300 υπάρχει άπλετος χώρος. Είναι χαρακτηριστική η άνεση και η ευκολία με την οποία το μεταφέρει αναβάτη και συνεπιβάτη (και με αποσκευές) και νομίζω ότι τον χώρο κάτω από τη σέλα θα τον εκτιμήσουν όσοι έχουν παιδί στο δημοτικό, όταν θα ανοίξουν για να βάλουν την τσάντα της έκτης με όλα τα βιβλία και θα ανακαλύψουν ότι την χωράει!
Η ζελατίνα είναι ηλεκτρική και έχει διαδρομή 14 εκατοστών από το ναδίρ στο ζενίθ (καλο;). Ψαρώνουν οι "αυτοκινητισταί" στα φαναρια. Τώρα γιατί λέγεται ζελατίνα...; Ας πούμε ο ανεμοθώραξ!
Πλησιάζεις το Forza, με το κλειδί στην τσάντα (είναι keyless). Καβαλάς, γυρνάς τον διακόπτη, πατάς τη μίζα κι έφυγες. Έτσι απλά. Ήσυχα. Ξεκούραστα. Με ποιότητα. Με ασφάλεια.

Όταν το επέστρεψα στο περιοδικό, πήγα να πάρω το γιο μου από το σχολείο με τη δική μου μοτοσυκλέτα. "Που είναι το διαστημόπλοιο;", με ρώτησε. "Το έδωσα αγόρι μου, δεν ήταν δικό μου"... απαντώ. "Γιατί ρε μπαμπά;" αποκρίθηκε.

Του Μάκη Παπαδημητρίου

Φωτό: του ιδίου

* Ο Μάκης Παπαδημητρίου είναι ένας από τους πλέον ταλαντούχους ηθοποιούς της νέας… κοπής. Πριν αποφασίσει να ασχοληθεί με την δραματική τέχνη, ο Μάκης φοιτούσε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών στο τμήμα Φυσικής, αλλά τελικά τον κέρδισε η τέχνη εις βάρος της επιστήμης καθώς αποφοίτησε από την δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Στο ενεργητικό του έχει πολλές επιτυχίες και διακρίσεις στην τηλεόραση, στο θέατρο και στον κινηματογράφο, ενώ το 2009 τιμήθηκε με το βραβείο Χορν. Είναι ένας από τους ταχύτερους στην Ελλάδα στο να λύνει τον κύβο του Rubik, ενώ το σημαντικότερο στοιχείο στο βιογραφικό του (για εμάς τουλάχιστον…) είναι το ότι ανήκε στην συντακτική ομάδα του περιοδικού πριν από 21 χρόνια!

Ετικέτες

BMW M 1000 RR Competition και M 1000 R Competition 2024 - Τις οδηγούμε στις Σέρρες

Με διαστημική αεροδυναμική και υλικά
1
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

29/9/2023

Έως το 2021 η BMW Motorrad χρησιμοποιούσε τα γράμματα “HP” (High Performance) για τις μοτοσυκλέτες και τα εξαρτήματα που σχεδίαζε το αγωνιστικό τμήμα της. Οι πρώτες μοτοσυκλέτες “HP2” χρησιμοποιούσαν το αερόψυκτο boxer των 1200 κυβικών του R1200GS του 2005, με διαφορετικούς εκκεντροφόρους και τροφοδοσία, ξεπερνώντας τους 110 ονομαστικούς ίππους. Αυτοί οι κινητήρες χρησιμοποιήθηκαν αργότερα σε όλα τα μοντέλα με τον αερόψυκτο boxer κινητήρα, έως την εμφάνιση του υγρόψυκτου. Λίγα χρόνια αργότερα, η BMW παρουσίασε την HP4, την πρώτη και μοναδική έως σήμερα μοτοσυκλέτα παραγωγής (έστω και περιορισμένης) με carbon πλαίσιο. Έκτοτε, τα γράμματα “HP” αφορούσαν τα αξεσουάρ, τα εξαρτήματα και κάποια σπορ πακέτα εξοπλισμού για τις μοτοσυκλέτες της γερμανικής εταιρείας, χάνοντας την αίγλη που είχαν οι μοτοσυκλέτες HP2/HP4 ως μοναδικά δημιουργήματα.

Όμως από το 2022 με την παρουσίαση της M1000RR, η BMW επαναπροσδιορίζει τη θέση του αγωνιστικού της τμήματος, δίνοντάς του ξανά έναν πιο ουσιαστικό ρόλο στην εξέλιξη των μοντέλων της.

2

Το γράμμα “M” (Motosport) προέρχεται από το αγωνιστικό τμήμα των αυτοκινήτων της BMW και εμφανίστηκε πρώτη φορά στο αυτοκίνητο Μ1 το 1972, που σχεδιάστηκε για αγώνες GT και πρωταθλήματα ενιαίου τύπου. Ο εξακύλινδρος εν σειρά κινητήρας του ήταν αποκλειστικά σχεδιασμένος από το αγωνιστικό τμήμα της γερμανικής εταιρείας και η έκδοση παραγωγής του αυτοκινήτου κατασκευαζόταν στο εργοστάσιο της Lamborgini στην Ιταλία. Στο ευρύ κοινό, το γράμμα “M” απέκτησε μυθικές διαστάσεις το 1984 όταν παρουσιάστηκε η πρώτη M3, που ήταν ειδικά σχεδιασμένη για το γερμανικό πρωτάθλημα τουρισμού DTM και ακολούθησε η M5 που τρόμαζε τις Porsche στις γερμανικές Autobahn.

Έκτοτε το γράμμα “M” θα το βρεις στις πιο σπορ και πιο ισχυρές εκδόσεις αυτοκινήτων στη γκάμα της BMW, με ειδικά σχεδιασμένους κινητήρες που δεν βρίσκεις σε κανένα άλλο μοντέλο της.

Το ίδιο πλέον ισχύει και για τις μοτοσυκλέτες, με τα μοντέλα M1000RR και M1000R να είναι τα πρώτα δείγματα, ενώ ήδη έχουν ετοιμάσει το M 1000 XR και θα έρθει σίγουρα M 1300 GS, αλλά και M 900 GS/XR/R με “πειραγμένους” boxer και δικύλινδρους εν σειρά κινητήρες.

Πέρα όμως από τις εκδόσεις “M”, επιλεκτικά θα υπάρξουν και εκδόσεις “M Competition”, που στα αυτοκίνητα αφορούν ειδικά μοντέλα “M” σχεδιασμένα για Trackday και το ίδιο ισχύει μέχρι στιγμής για της μοτοσυκλέτες.

Στις Σέρρες βρεθήκαμε για να πάρουμε μια πρώτη γεύση από τις κορυφαίες εκδόσεις M 1000 RR Competition και M 1000 R Competition, στα πλαίσιο της πανελλήνιας παρουσίασης αυτοκινήτων και μοτοσυκλετών “M”.

Παρά τον περιορισμένο χρόνο που είχαμε στη διάθεσή μας λόγω της παρουσίας και των αυτοκινήτων μέσα στην πίστα, δεν ήταν τόσο δύσκολο να πάρεις μια ιδέα για την προσωπικότητα των δύο μοτοσυκλετών και τις διαφορές που έχουν από τα S 1000 RR και S 1000 R.

4

Θα ξεκινήσουμε από το M 1000 RR Competition, όχι μόνο γιατί η εμφάνισή του είναι από ταινία επιστημονικής φαντασίας, αλλά και γιατί έχει την πιο μεγάλη διαφορά από τις S 1000 RR και M1000RR.

Όλη αυτή η carbon πανοπλία που φοράει δεν είναι για να εντυπωσιάζει στις καφετέριες, αν και μπορεί να το κάνει και αυτό με απόλυτη επιτυχία!

Ό,τι φτερό και αεροτομή βλέπετε πάνω του είναι μελετημένο σε επίπεδο αεροδυναμικής Formula 1. Κι αυτό το αποδεικνύουν με εμφατικό τρόπο οι αριθμοί, όπου έχουμε 22,6 κιλά κάθετης δύναμης στα 300km/h ενώ την ίδια στιγμή μειώνουν την αεροδυναμική αντίσταση, ανεβάζοντας την τελική ταχύτητα στα 314km/h από 306km/h που έχει το “απλό” M 1000 RR.

Συνήθως τα φτερά που αυξάνουν το downforce δημιουργούν και μεγαλύτερη αεροδυναμική αντίσταση, μειώνοντας την τελική. Εδώ έχουμε ταυτόχρονη αύξηση του downforce και μείωση της αεροδυναμικής αντίστασης! Μάλιστα η BMW λέει πως το M1000RR χωρίς τα φτερά του Competition Pack θα χρειαζόταν να έχει 10 ίππους περισσότερους για φτάσει τα 314km/h.

6

Βλέπουμε δηλαδή πως η πρόοδος στην αεροδυναμική δεν βελτιώνει μόνο τη συμπεριφορά μιας μοτοσυκλέτας, αλλά ταυτόχρονα βελτιώνει και τις επιδόσεις της χωρίς να χρειάζεται να βγάλει περισσότερους ίππους ο κινητήρας της. Αν φυσικά τα έχεις σχεδιάσει όλα σωστά… Ακόμα και τα carbon καλύμματα στα φρένα μειώνουν την θερμοκρασία τους κατά 10⁰ όταν φρενάρεις από ταχύτητες άνω των 200km/h.  

Βέβαια ο κινητήρας της M1000RR έχει θεμελιώδεις διαφορές σε σχέση με τον κινητήρα της S1000RR. Η πιο εντυπωσιακή (και πανάκριβη) είναι οι μπιέλες τιτανίου της Pankl. Ακολουθούν το ελαφρύτερο κατά 220 γραμμάρια ψαλίδι, το built-in σύστημα GPS για καταγραφή δεδομένων μέσα στην πίστα και η νέα αλυσίδα της Regina που ονομάζεται M Endurance και έχει λιγότερη ανάγκη για λίπανση.

Εννοείται πως το Competition Pack περιλαμβάνει δεκάδες εξαρτήματα από ενιαία κομμάτια αλουμινίου σκαλισμένα σε CNC, όπως είναι οι μανέτες, τα μαρσπιέ, οι λεβιέδες και πολλές βάσεις. Επίσης η πλεξούδα είναι διαφορετική, ώστε να αποσυνδέονται εύκολα τα φώτα και τα φλας χωρίς να “τρελαίνεται” το σύστημα Can Bus και φυσικά είναι έτοιμη να συνδεθεί με τα αγωνιστικά ηλεκτρονικά.

 

Για αγωνιστική χρήση η BMW προσφέρει τα ακόλουθα:

  Kit motors (type 5 -7) (είναι ολόκληροι blueprint κινητήρες)

- Kit electronics (STK & SBK)

- Race exhaust system

- Tank-seat configuration

- Race body kit

  

Μάλιστα όλα αυτά μπορείς να τα παραγγείλεις από το τοπικό κατάστημα της γειτονιάς σου και δεν χρειάζεται να έχεις “γνωστούς” στην εργοστασιακή ομάδα της BMW για να τα προμηθευτείς.   

Μπαίνοντας στην πίστα με M1000RR Competition αισθάνεσαι αμέσως πως αυτή η μοτοσυκλέτα έχει σχεδιαστεί για να έχει φιλικές σχέσεις με τα χρονόμετρα. Η παραδοσιακή φιλικότητα των S 1000 RR παραμένει, όμως εδώ τα πράγματα έχουν πολύ πιο απόλυτο χαρακτήρα. Ειδικά στους αργούς γύρους για ζέσταμα, το M 1000 RR Competition σου φωνάζει να ανοίξεις το γκάζι και να πάρεις φόρα. Η θέση οδήγησης μεταφέρει περισσότερο βάρος στον εμπρός τροχό και το ίδιο κάνουν τα αεροδυναμικά βοηθήματα, επιβάλλοντας ένα στιλ οδήγησης που απαιτεί το γκάζι να είναι σταθερά ανοιχτό.

11

Ο κινητήρας σε παρακαλεί να κρατάς τις στροφές πάνω από τις 11.000 και οι συμβατικές αναρτήσεις (επιβάλλονται από τους κανονισμούς του WSBK) χρειάζονται πίεση για να δείξουν τις δυνατότητές τους. Τα φρένα και τα ηλεκτρονικά χασμουριούνται από βαρεμάρα μέχρι να πάρεις πραγματικά φόρα και γενικά όλη η μοτοσυκλέτα δυσανασχετεί και δεν έχει την υπομονή που έχει η S 1000 RR με όσους ψάχνουν τον βηματισμό τους μέσα στην πίστα. Μόλις όμως αρχίσεις να στύβεις το γκάζι, αρχίζει να ηρεμεί, όπως αρμόζει σε μια μοτοσυκλέτα υπερεπιδόσεων που έχει σχεδιαστεί για να την πιέζεις στα όριά της.

7

Η αλλαγή σέλας από την “καθαρόαιμη” M 1000 RR Competition στην γυμνή M1000R Competition, χρειάζεται ολοκληρωτικό reset του μυαλού σου. Μπορεί η μόνη διαφορά τους στα χαρτιά να είναι η απουσία φαίρινγκ και η εργονομία της θέσης οδήγησης, όμως στην πράξη το M1000R Competition έχει τεράστια διαφορά, τόσο από την superbike αδερφή της, όσο και από την S 1000 R στην οποία βασίζεται. Ήδη από τον πρώτο γύρο καταλαβαίνεις πως έχει σχεδιαστεί για πίστα, αλλά όχι για να σπάσει τα χρονόμετρα. Είναι πολύ πιο hardcore και άμεση στις αντιδράσεις της από την S 1000 R, αλλά ταυτόχρονα δεν συγχωρεί λάθη, ούτε συμπαθεί τους τεμπέληδες αναβάτες που ζητάνε από την μοτοσυκλέτα τους να κάνει εκείνη τον χρόνο για πάρτη τους. Εδώ θα πρέπει να κοπιάσεις για να δεις το αποτέλεσμα και κυρίως θα πρέπει να είσαι συγκεντρωμένος από το πρώτο δευτερόλεπτο. Πρόκειται για μια έκδοση που ακολουθεί το πνεύμα των καιρών, το οποίο θέλει τα Streetfighter να είναι θηρία μέσα στην πίστα και να χορταίνει ο αναβάτης τους με ωμή βία.    

Στο μόνο που μοιάζει με την M 1000 RR Competition είναι στον εξοπλισμό, με τα εντυπωσιακά αεροδυναμικά φτερά και επιπλέον έχει ζάντες carbon, ημί-ενεργητικές αναρτήσεις και σύστημα key-less.

9

 

Ετικέτες