SYM ADXTG 400 - Πρώτες εντυπώσεις από την πανευρωπαϊκή παρουσίαση στην Ανάβυσσο

Το crossover scooter με το αλουμινένιο ψαλίδι και τον κινητήρα στο κέντρο του πλαισίου
sym adxtg 400 παρουσίαση 2025
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

28/9/2024

Η πανευρωπαϊκή παρουσίαση του ολοκαίνουργιου SYM ADXTG 400 στην Ανάβυσσο της Αττικής έλαβε τέλος και πλέον γνωρίζουμε και εμείς περισσότερα για αυτό βρισκόμενοι στη σέλα του για αρκετές ώρες.

Στον κόσμο των αυτόματων δίκυκλων η νεοσύστατη κατηγορία των adventure-crossover έχει την δική της τιμητική, κάτι αντίστοιχο με τη φρενίτιδα των SUV-crossover που επικρατεί στο αυτοκίνητο. Όλο και περισσότεροι κατασκευαστές ασχολούνται με αυτή και παρουσιάζουν καινούργια scooter σε όλες τις εμπορικές κατηγορίες κυβισμού αφού ο λαός απαιτεί κυρίως σκληροτράχηλο περιπετειώδες look που να συνδυάζεται φυσικά με ανέσεις στην καθημερινή μετακίνηση και ανάλογα με τον κυβισμό και σε βόλτες εκτός των τειχών. Όπως και θέση οδήγησης που να μην οδηγεί σε αναστροφή στη θέα ενός σχετικά πατημένου χωματόδρομου. 

sym adxtg 400 παρουσίαση 2025

Η SYM δεν είναι από τις εταιρείες που αφήνουν τις απαιτήσεις του κοινού αναπάντητες, ακόμη περισσότερο από τη στιγμή που μιλάμε για τη hot από εμπορικής ζήτησης νεοσύστατη κατηγορία των adventure-crossover. Το ADXTG 400 είναι λοιπόν η πρόταση της ταϊβανέζικης εταιρείας στα μεσαίου κυβισμού μονοκύλινδρα adventure-crossover αυτόματα δίκυκλα φέρνοντας πρώτο σε αυτή την κατηγορία κυβισμού στοιχεία από τον κόσμο των μοτοσυκλετών με απώτερο σκοπό να αποτελέσει σημείο αναφοράς, όπως έκανε και η Honda με το Χ-ADV που δημιούργησε επί της ουσίας την κατηγορία. Αποτελεί παράλληλα το κορυφαίο μοντέλο της οικογένειας πλέον ADX καθώς βρίσκεται πάνω από το επίσης νέο ADX 300 και το γνωστό ADX 125.

Πατώντας πάνω στη φιλοσοφία του MAXSYM TL 508 TCS, το ADXTG 400 φέρνει στην κατηγορία των μονοκύλινδρων crossover scooters χαρακτηριστικά μοτοσυκλέτας και αυτό είναι το σημείο που το διαχωρίζει από βασικούς προς το παρόν ανταγωνιστές του, όπως είναι τα Honda ADV350 και Peugeot XP400GT, ενώ στο μέλλον θα ακολουθήσει και το το KYMCO CV-R5 με παρόμοια χαρακτηριστικά με το scooter της SYM αλλά και το Zontes 368G με πιο συμβατική scooter αρχιτεκτονική.

SYM ADXTG 400

 
Σχεδιασμένο από λευκό χαρτί το ADXTG 400 έχει τον κινητήρα του στο κέντρο, όπως και μία μοτοσυκλέτα, με το ατσάλινο σωληνωτό πλαίσιο να παρουσιάζει στοιχεία χωροδικτυώματος και να χρησιμοποιεί το μοτέρ ως ενεργό μέρος του. Μπροστά υπάρχει πιρούνι με διάμετρο καλαμιών στα 41 χλστ., σεβαστού μεγέθους πάνω και κάτω πλάκα και διαδρομή στα 140 χλστ., ενώ πίσω υπάρχει αλουμινένιο ψαλίδι "Euro style", όπως το χαρακτηρίζει η SYM, με τα "νεύρα" του εξωτερικά και κεντρικά τοποθετημένο αμορτισέρ με μοχλικό και διαδρομή στα 115 χλστ.

ADXTG 400

Την επιβράδυνση έχουν αναλάβει ένας δίσκος σε κάθε τροχό με τον εμπρός κυματιστό να έχει διάμετρο 275 χλστ. και να συνεργάζεται με 4πίστονη ακτινικά τοποθετημένη δαγκάνα, ενώ πίσω έχει τοποθετηθεί δίσκος 233 χλστ. και 2πίστονη δαγκάνα. Το σύστημα πέδησης συμπληρώνεται από το τελευταίας γενιάς ABS Bosch 10.3ΜΒ δύο σταδίων, με δυνατότητα επιλογής προγράμματος "Off-Road" που το απενεργοποιεί στον πίσω τροχό και αλλάζει παράλληλα τη λειτουργία του στον εμπρός αυξάνοντας το χρόνο που απαιτείται για να επέμβει. Στον εξοπλισμό περιλαμβάνεται και traction control το οποίο δίνει τη δυνατότητα απενεργοποίησης για οδήγηση στο χώμα.

Για το ADXTG 400 χρησιμοποιήθηκε ένας ολοκαίνουργιος, υγρόψυκτος, 4βάλβιδος κινητήρας 399 κ.εκ., προδιαγραφών Euro 5+, προδιαγραφές που καταφέρνει να καλύψει χάρη και στη χείρα βοηθείας του Hyper-VVS, του συστήματος που μεταβάλλει τον χρονισμό αλλά και το βύθισμα των βαλβίδων εισαγωγής με την αλλαγή του προφίλ του εκκεντροφόρου, ενέργεια που γίνεται στις 5.500 σ.α.λ. Η SYM ανακοινώνει 35 ίππους και 3,78 κιλά ροπής στις 7.000 και 5.500 σ.α.λ. αντίστοιχα, ενώ ήδη από τις 4.500 στροφές είναι διαθέσιμο το 90% της μέγιστης ροπής. 

SYM ADXTG 400 2025

Το μοτέρ έχει σχεδιαστεί με δύο αντικραδασμικούς άξονες που κάνουν πολύ καλή δουλειά και περιορίζουν αισθητά τους κραδασμούς κατά τη λειτουργία του σε όλο το φάσμα έχοντας παράλληλα να κινήσει 213 "γεμάτα" κιλά. Ένα ακόμη στοιχείο που προσθέτει στον adventure χαρακτήρα του νέου SYM είναι το τοποθετημένο πίσω από τον λαιμό του πλαισίου φιλτροκούτι σε σημείο δηλαδή όπου αποφεύγεται σε μεγάλο βαθμό το χώμα και οι σκόνες, ενώ δίνει και τη δυνατότητα στους τολμηρούς να περάσουν με σχετική ασφάλεια και υδάτινο εμπόδιο.

Η τελική μετάδοση γίνεται με αλυσίδα με πλαστικά προστατευτικά που την καλύπτουν σχεδόν ολόκληρη, ενώ ένα ακόμη στοιχείο που κάνει το ADXTG να ξεχωρίζει είναι ο υγρός πολύδισκος φυγοκεντρικός συμπλέκτης που φέρει, όπως και το ότι δεν φέρει ιμάντα για το κιβώτιο συνεχώς μεταβαλλόμενων σχέσεων. Ακόμη περιμένουμε πληροφορίες πάνω σε αυτό το κομμάτι από τη SYM που δεν το διευκρίνισε πως ακριβώς λειτουργεί το CVT κιβώτιο κατά την παρουσίαση του scooter, κάτι που αναμένεται να γίνει σύντομα.

SYM ADXTG 400 2025 - τεχνικές προδιαγραφές

Στον στάνταρ εξοπλισμό του ADXTG 400 περιλαμβάνεται μια LCD οθόνη με αναλογικές και ψηφιακές ενδείξεις που δεν προσφέρει δυνατότητα συνδεσιμότητας με κινητό, keyless σύστημα εκκίνησης με κλειδί-τηλεχειριστήριο που ελέγχει και τη σέλα, η οποία έχει από κάτω της μεγάλο αποθηκευτικό, φωτιζόμενο χώρο 32 λίτρων. Στάνταρ είναι και η ρυθμιζόμενη σε ύψος ζελατίνα που ρυθμίζεται με τα χέρια, σε δύο θέσεις, αλλάζοντας ταυτόχρονα την κλίση της΄, όπως και οι προστατευτικές χούφτες στο τιμόνι και οι ρυθμιζόμενες μανέτες των φρένων.

Από κοντά το ADXTG 400 δείχνει ακριβώς αυτό που περιμένει να δει ο αναβάτης που ψάχνεται για ένα crossover scooter: σύγχρονη και δυναμική σχεδίαση που κερδίζει τις εντυπώσεις , γεμάτη ακμές και γωνίες, στα πρότυπα της κατηγορίας και την έμπνευση για τα κάθετα αιχμηρά LED φώτα ημέρας -LED είναι όλα τα φωτιστικά σώματα- να προέρχεται από τους μαχαιρόδοντες, τα προϊστορικά αιλουροειδή με τους τεράστιους κυνόδοντες. 

SYM ADXTG 400 2025 - τεχνικές προδιαγραφές

Ποιοτικά, η βαφή πλαστικών και μεταλλικών επιφανειών και η συναρμογή ικανοποιεί με τη SYM να έχει δώσει τον καλύτερό της εαυτό και αυτό επιβεβαιώθηκε ακόμη περισσότερο στη βόλτα, στα μερικές εκατοντάδες μέτρα χωματόδρομου που κάναμε για τις ανάγκες της φωτογράφισης. Ακόμη και στα δύσκολα οι τριγμοί απουσιάζουν και το ADXTG 400 δείχνει και εκεί το πόσο στιβαρό και καλοφτιαγμένο είναι και εκπληρώνει την υπόσχεση που δίνει για ασφαλή διέλευση χωματόδρομων.

Με το μοτέρ να προστατεύεται από μεταλλική ποδιά, την διαδρομή εμπρός στα 140 χλστ. και 15άρη τροχό με λάστιχο 120 και 70άρι προφίλ, το ADXTG 400 δεν απειλεί τις adventure μοτοσυκλέτες σε καμία περίπτωση. Θα κινηθεί ωστόσο εξαιρετικά άνετα και ακόμη και διασκεδαστικά σε στρωμένο χωματόδρομο με  το traction control απενεργοποιημένο, ενώ πηγαίνει και ένα βήμα παραπάνω σε αυτά που πρσφέρει: με ασφάλεια μπορεί να αντιμετωπίσει και χωματόδρομους που δεν βρίσκονται στην καλύτερη δυνατή κατάσταση ή στην δική μας περίπτωση όταν βράχοι και φυτεμένες πέτρες εξέχουν παντού και πρέπει να περάσεις αναγκαστικά πάνω από κάποια από αυτά ανοίγοντας το γκάζι.


Σημαντικό ρόλο στην ασφαλή διάσχιση χωματόδρομων παίζει η ευρύχωρη θέση οδήγησης που θα εκτιμήσουν ακόμη περισσότερο όσοι έχουν ύψος από 1,8 μ. και πάνω. Το τιμόνι έχει τοποθετηθεί ψηλά και δίνει έτσι και τη δυνατότητα όρθιας στάσης με τα πόδια να βρίσκουν χώρο στο πίσω μέρος της ποδιάς που είναι “ανοιχτή” και επιτρέπει στα τακούνια να εξέχουν. Καθιστός ο αναβάτης απολαμβάνει τον πολύ καλό μοχλό που δίνει το μεταβλητής διατομής αλουμινένιο τιμόνι έχοντας χώρο να τοποθετήσει τα πόδια του τόσο μπροστά, όπως σε ένα GT scooter όσο και κάθετα. 

SYM ADXTG 400 2025 - τεχνικές προδιαγραφές

Η θέση οδήγησης, κοντά στα πρότυπα των adventure και ακόμη περισσότερο το τιμόνι σε αφήνουν να εκμεταλλευτείς το στιβαρό πλαίσιο αλλά και τις αναρτήσεις που στην άσφαλτο λειτουργούν πολύ καλύτερα και προσφέρουν υψηλή ποιότητα κύλισης που θυμίζει όντως μοτοσυκλέτα. Το ADXTG 400 μπορεί να πάρει με σιγουριά μεγάλες κλίσεις και να αλλάξει εξαιρετικά γρήγορα κατεύθυνση χωρίς να εκδηλώνει κουνήματα και ταλαντώσεις εμπνέοντας έτσι εμπιστοσύνη στις στροφές αλλά και στην ευθεία. Βέβαια αυτό θα το σιγουρέψουμε όταν το crossover scooter της SYM θα περάσει από το MOTO για τη δοκιμή του, αφού το οδηγικό σκέλος έγινε με σβέλτο ρυθμό όχι όμως με ρυθμό δοκιμής, ενώ και ο πολυτισμένος σε λειτουργεία κινητήρας δείχνει να έχει τη δύναμη που χρειάζεται για να κινήσει πολύ σβέτλα το crossover scooter, για τα κιλά του.

Σε γενικές γραμμές το SYM ADXTG 400 έδειξε πολύ καλό “δείγμα γραφής” σε αυτή την πρώτη επαφή που είχαμε μαζί του. Ποιοτική κατασκευή, με την δυναμική σχεδίαση στα μέτρα της κατηγορίας και πιο σημαντικά πολύ ισορροπημένη εικόνα αναφορικά με τη δυναμική του συμπεριφορά στην άσφαλτο και όρεξη για στροφιλίκι. Στο χώμα δείχνει επίσης ότι μπορεί να κάνει με ασφάλεια αυτό που υπόσχεται η SYM, αν και για αυτό θα έχουμε φυσικά πιο ολοκληρωμένη άποψη κατά τη δοκιμή του scooter αφού το μικρό κομμάτι του χωματόδρομου δίπλα στη θάλασσα του Λαυρίου απλά δεν έφτανε για να βγουν συμπεράσματα με ασφάλεια. 

SYM ADXTG 400 2025 - τεχνικές προδιαγραφές

Μένει να μάθουμε και την τιμή του που θα καθορίσει φυσικά και το επίπεδο επιτυχίας του στην ελληνική αγορά αφού οι προδιαγραφές και η γενικότερη εικόνα του ADXTG δείχνουν ότι έχει τα φόντα να πάει καλά και να σημειώσει υψηλό όγκο πωλήσεων.

SYM ADXTG 400

 

Εργοστάσιο – Μουσείο Ducati

Στο λίκνο των θρύλων
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

27/6/2017

Η Bologna είναι μια πόλη που διαθέτει πάρα πολλά στοιχεία που θα μπορούσαν να την κάνουν ξεχωριστή και να την συνυφάνουν με διάφορα πολιτιστικά και πολιτισμικά δεδομένα. Σε όλους εμάς όμως, το όνομα της Bologna είναι το ένα και το αυτό με μία μόνο θρυλική επωνυμία: της Ducati.

Πριν από λίγο καιρό βρεθήκαμε στην Bologna για μια από εκείνες τις σπάνιες περιπτώσεις που μια εταιρεία επιλέγει να κάνει την παρουσίαση ενός νέου μοντέλου στην έδρα της. Συνήθως το μπουλούκι των δημοσιογράφων συγκεντρώνεται σε κάποιο θέρετρο, που συνδυάζει τον καλό καιρό με τις απαραίτητες υποδομές και το πολύ καλό οδικό δίκτυο, προκειμένου να διαπιστώσουμε την αποτελεσματικότητα των σχεδιαστών του. Με το Scrambler Café Racer όμως, η Ducati επέλεξε να το δείξει για πρώτη φορά στον ειδικό τύπο καλώντας τους δημοσιογράφους στο "σπίτι" της. Να οδηγήσουμε το νέο μοντέλο λίγα χιλιόμετρα από εκεί που είδε για πρώτη φορά το φως του ήλιου, εκεί που οδηγήθηκε για πρώτη φορά από τους αναβάτες εξέλιξης, εκεί ουσιαστικά που διαμορφώθηκαν τα χαρακτηριστικά της απόδοσης και της συμπεριφοράς της. Όποιος έχει οδηγήσει εκεί στους πρόποδες των Απέννινων, στο περίφημο Passo della Futa, μπορεί να καταλάβει γιατί γενικότερα οι κόκκινες μοτοσυκλέτες διαθέτουν αυτόν τον ιδιαίτερο και ξεχωριστό χαρακτήρα. Το bonus όμως στην συγκεκριμένη περίπτωση ήταν η δυνατότητα που είχαμε να επισκεφθούμε το εργοστάσιο με τις γραμμές παραγωγής και στη συνέχεια το ανανεωμένο μουσείο της εταιρείας πριν καν οδηγήσουμε την μοτοσυκλέτα, για να δούμε από κοντά πώς φτιάχνονται τα πραγματικά αντικείμενα του πάθους.

 

Η ιστορική γραμμή

Στις αρχές της δεκαετίας του 1900, δημιουργήθηκε μια μεγάλη δραστηριότητα γύρω από την τεχνολογία των τηλεπικοινωνιών, με τον Giuglielmo Marconi –γνήσιο τέκνο της Bologna- να κατοχυρώνει την πατέντα του ραδιοτηλέγραφου. Την ίδια εποχή, ένας συντοπίτης του, ο Adriano Cavalieri Ducati κατοχυρώνει την πατέντα για τον πομπό βραχέων ραδιοκυμάτων και στις 4 Ιουλίου του 1926, μαζί με τα αδέρφια του Bruno και Marcello, ιδρύει την Societa Scientifica Radio Brevetti Ducati. Το αντικείμενο της εταιρείας ήταν η κατασκευή μικρών πυκνωτών Manens, οι οποίοι φτιάχνονταν σε ένα μικρό σπίτι από δύο εργάτες και μια γραμματέα! Μέσα σε δέκα χρόνια, η ανάπτυξη της εταιρείας ήταν τέτοια που απασχολούσε χιλιάδες υπαλλήλους στο καινούργιο εργοστάσιο στην περιοχή του Borgo Panigale. Τον Οκτώβρη του 1944 όμως, το εργοστάσιο βομβαρδίστηκε από τους συμμάχους με αποτέλεσμα να καταστραφεί σχεδόν ολοκληρωτικά, αλλά μέσα σε έναν χρόνο ξαναχτίστηκε με αντικείμενο πλέον την κατασκευή μικρών μοτοσυκλετών, που αποτελούσαν ένα φθηνό μέσο μετακίνησης στην μεταπολεμική περίοδο της Ιταλίας.

Η αρχή έγινε με το περίφημο Cucciolo (κουτάβι στα ιταλικά), έναν μικρό τετράχρονο κινητήρα 48 κυβικών που μπορούσε να προσαρμοστεί σε οποιοδήποτε ποδήλατο, ο οποίος απέκτησε διαστάσεις φαινομένου. Λίγο αργότερα φτιάχτηκε το "60", η πρώτη ολοκληρωμένη μοτοσυκλέτα της Ducati, και στη συνέχεια "μπήκε το νερό στ' αυλάκι" με την έλευση του Fabio Taglioni και την σχεδίαση του 125 Sport. Έκτοτε, η Ducati είχε μια διαρκώς ανοδική πορεία, τόσο εμπορικά όσο και αγωνιστικά, με χαρακτηριστικό παράδειγμα το Ducati Siluro 100 που έσπασε 46 (!) παγκόσμια ρεκόρ ταχύτητας εν έτει 1956. Η ιστορική συνέχεια επεφύλαξε πολλά ορόσημα για την Ducati, όπως τα Scrambler και το 750GT, το πρώτο superbike της εταιρείας την δεκαετία του '70 με τον πρώτο δικύλινδρο desmo V 90° και πρόγονος του SuperSport Desmo του '73 που μπήκε στη συλλογή του μουσείου Guggenheim ως μια από τις ομορφότερες μοτοσυκλέτες που φτιάχτηκαν ποτέ. Το έτερο σήμα-κατατεθέν της Ducati, το πλαίσιο χωροδικτύωμα, εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1979 στο Pantah 500 και την επόμενη χρονιά επανασχεδιάστηκε από τον Taglioni για το 600 ΤΤ2, με το βάρος του να φτάνει μόλις στα 7 κιλά!

Η λίστα με τους ιστορικούς σταθμούς της Ducati είναι μακρά, η οποία συμπεριλαμβάνει από νίκες στο Dakar (με το Cagiva Elefant που είχε κινητήρα της Ducati), μέχρι το θρυλικό 916 που επαναπροσδιόρισε τα superbikes της σύγχρονης εποχής και το Monster που έκανε το ίδιο για την κατηγορία των Naked. Η συνεργασία με την Cagiva δημιούργησε πολύ ισχυρότερους δεσμούς, καθώς το 1985 η εταιρεία του Castiglioni ενέταξε την Ducati στον όμιλο (αφού πιο πριν, το 1950, είχε αναλάβει τον έλεγχο το ιταλικό κράτος), ενώ το 1996 η εταιρεία άλλαξε ιδιοκτησιακό καθεστώς περνώντας στα χέρια της αμερικανικής Texas Pacific Group και το 2005 τα αδέρφια Bonomi επανέφεραν την εταιρεία σε ιταλικά χέρια. Το 2012 όμως, η Ducati εξαγοράστηκε από το Volkswagen Group –και πιο συγκεκριμένα από την Audi που ανήκει στον όμιλο- όπου και παραμένει μέχρι σήμερα ακολουθώντας το επιχειρηματικό πλάνο των Γερμανών.

Το "κόκκινο" εργοστάσιο

Όπως αναφέραμε και παραπάνω, το πρώτο εργοστάσιο της Ducati ήταν ουσιαστικά το υπόγειο του σπιτιού των αδερφών Ducati, όπου κατασκεύαζαν πυκνωτές και εξοπλισμό για ραδιόφωνα. Το 1935 λειτούργησαν για πρώτη φορά οι εγκαταστήσεις στο Borgo Panigale, ως αποτέλεσμα της ραγδαίας αύξησης του κύκλου εργασιών της εταιρείας, δίνοντας μια επιπλέον ώθηση στην δυναμική της Ducati. Μέσα σε λίγα χρόνια κατέληξε να αποτελεί ένα… μικρό χωριό, ενώ λίγο μετά άνοιξαν δύο νέα εργοστάσια της εταιρείας με αντικείμενο τις δραστηριότητες της Ducati στον τομέα των οπτικών. Ενώ το όλο εγχείρημα βρισκόταν σε μια οργιώδη ανάπτυξη, ήρθε ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος να βάλει ένα απότομο φρένο. Το 1943 το εργοστάσιο επιτάχθηκε από τους Γερμανούς και τον Οκτώβριο του 1944 καταστράφηκε από τους βομβαρδισμούς των συμμάχων. Μετά το τέλος του πολέμου ξεκίνησε αμέσως η ανακατασκευή του και το 1948 τα αδέρφια Ducati έφυγαν από την εταιρεία. To 1954 η Ducati διασπάστηκε σε δύο εταιρείες, την Ducati Elettrotecnica και την Ducati Meccanica. Η Ducati Meccanica ήταν η εταιρεία που συνέχισε την παραγωγή μοτοσυκλετών, το εργοστάσιο της οποίας αποτελεί μέχρι σήμερα το βασικό εργοστάσιο της Ducati, καθώς η εταιρεία διαθέτει πλέον κι ένα εργοστάσιο στην Ταϊλάνδη όπου συναρμολογούνται οι μοτοσυκλέτες που έχουν προορισμός τις αγορές της Ασίας.

Σήμερα, το εργοστάσιο της Ducati στην Bologna παραμένει ένα μικρό… χωριό, με ένα σύμπλεγμα κτιρίων και εγκαταστάσεων να αποτελούν την καρδιά της ιταλικής εταιρείας. Εκεί που βρίσκονται τα γραφεία της εταιρείας ήταν οι γραμμές παραγωγής, ενώ οι τωρινές γραμμές συναρμολόγησης κινητήρων είναι στο κτήριο που χτίστηκε μεταξύ του 1969-1973 και αποτελούσε το εργοστάσιο παραγωγής των αλουμινένιων και τα ατσάλινων μερών.

Παντού βλέπεις χαμόγελα και ευχάριστες φυσιογνωμίες που δημιουργούν μια παρεΐστικη ατμόσφαιρα μέσα σε ένα επαγγελματικό και υψηλού τεχνολογικά επιπέδου περιβάλλον

Έχοντας επισκεφθεί πολλά εργοστάσια-και δη ευρωπαϊκά- κατασκευής μοτοσυκλετών, το εργοστάσιο της Ducati δεν ξεχωρίζει για τις τεχνολογικές του καινοτομίες ή για το πρωτότυπο σύστημα των logistics που χρησιμοποιεί, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν ακολουθεί ό,τι πιο σύγχρονο και άρτιο υπάρχει στον συγκεκριμένο τομέα. Λίγο ως πολύ όμως, τα περισσότερα εργοστάσια είναι εναρμονισμένα για τις σύγχρονες τεχνικές και ακολουθούν –με μικρές διαφοροποιήσεις- τις ίδιες μεθόδους. Το εργοστάσιο στο Borgo Panigale ξεχωρίζει για άλλο λόγο κι όχι τόσο για την μειωμένη παρουσία αυτοματισμών σε σχέση με τα άλλα εργοστάσια. Με το που περνάς την πύλη του ιστορικού εργοστασίου –πιστέψτε με, δεν είναι υπερβολή- γίνεσαι αποδέκτης μιας εντελώς διαφορετικής ατμόσφαιρας. Ένα εργοστάσιο, μια εταιρεία, ένας οργανισμός γενικότερα, είναι οι άνθρωποί του και στην Ducati αυτό δεν αποτελεί εξαίρεση. Οι εργάτες, οι μηχανικοί, οι διοικητικοί υπάλληλοι, είναι όλοι τους άνθρωποι παθιασμένοι με την μοτοσυκλέτα και την φίρμα. Δουλεύουν για την Ducati και γουστάρουν που το κάνουν. Παντού βλέπεις χαμόγελα και ευχάριστες φυσιογνωμίες που δημιουργούν μια παρεΐστικη ατμόσφαιρα μέσα σε ένα επαγγελματικό και υψηλού τεχνολογικά επιπέδου περιβάλλον. Στις τέσσερις γραμμές συναρμολόγησης οι εργάτες που μοντάρουν τα πλαίσια με τους κινητήρες δουλεύουν λες και πρόκειται για την δική τους μοτοσυκλέτα. Η έντονη γυναικεία παρουσία (πάνω από το 20% είναι γυναίκες) δίνει μια διαφορετική αισθητική στον βιομηχανικό σκηνικό. Ανάμεσα στα CNC και τους επεξεργασμένους στροφάλους, την μονοτονία του μετάλλου την σπάνε δύο μεγάλες γλάστρες με φίκους, γύρω από τις οποίες στρίβουν ξυστά τα περονοφόρα με τις εξαρτήματα για τις γραμμές παραγωγής. Ακόμη και στον λειτουργικό και ποιοτικό έλεγχο μέσα στα κλειστά δυναμόμετρα, οι εργάτες που κάνουν την διαδικασία μοιάζουν λες κι έχουν στηθεί για κόντρα σε φανάρι, αντί να αλλάζουν βαριεστημένα ταχύτητες και να συλλέγουν στοιχεία. Μικρές λεπτομέρειες που όλες μαζί όμως φτιάχνουν το διαφορετικό κλίμα που "μυρίζει" Ducati.

Από τις τέσσερις γραμμές παραγωγής η μία είναι αφιερωμένη στην οικογένεια των Panigale λόγω της ιδιαιτερότητας των κινητήρων τους και στις άλλες τρεις συναρμολογούνται όλα τα υπόλοιπα μοντέλα της γκάμας. Στις τρεις αυτές γραμμές τα μοντέλα που συναρμολογούνται εξαρτώνται από τις προπαραγγελίες των αντιπροσώπων και όχι από την κάθε παραγγελία ξεχωριστά του εκάστοτε πελάτη, όπως για παράδειγμα συμβαίνει στο εργοστάσιο της BMW, και στην ακμή της σεζόν (που ξεκινάει την άνοιξη και τελειώνει το φθινόπωρο) σε ορισμένες απ' αυτές δουλεύουν έως και τρεις βάρδιες.

Κάπου ανάμεσα στις γραμμές συναρμολόγησης των κινητήρων και μοτοσυκλετών, υπάρχει μια κατακόκκινη –τι παράξενο!- πόρτα, ερμητικά κλεισμένη με ηλεκτρονικές κλειδαριές και καθόλου παράθυρα. Πάνω της έχει μόνο ένα μεγάλο αυτοκόλλητο: Ducati Corse. Πίσω από αυτή την πόρτα βρίσκεται το άντρο του αγωνιστικού τμήματος της Ducati. Η εξέλιξη, ο σχεδιασμός και η βάση των εργοστασιακών ομάδων, τόσο για τα MotoGP όσο και για τα WSBK, γίνεται σ' αυτό το τμήμα του εργοστασίου, στο οποίο φυσικά ούτε λόγος για να ρίξουμε έστω και μια κλεφτή ματιά.

Για τους λάτρεις των στατιστικών, να αναφέρουμε ότι οι εγκαταστάσεις του Borgo Panigale καταλαμβάνουν μια έκταση 71.657 τετραγωνικών μέτρων, ενώ η συνολική έκταση του οικοπέδου είναι 114.873m2. Εκεί εργάζονται 1.187 άνθρωποι, από τους 1.558 που απασχολεί η Ducati παγκοσμίως. Εξίσου εντυπωσιακά είναι και τα νούμερα της παραγωγής, καθώς το 2016 έγιναν 55.451 παραδόσεις μοτοσυκλετών στους ιδιοκτήτες τους (ένα νούμερο ρεκόρ για την εταιρεία), ενώ η παραγωγή της περασμένης χρονιάς στο εργοστάσιο της Bologna ήταν 47.054 μοτοσυκλέτες.

Επένδυση στην εκπαίδευση

Η Ducati είναι όμως κάτι περισσότερο από ένα εργοστάσιο παραγωγής μοτοσυκλετών. Είναι μια φίρμα με δυνατό σήμα και ιδιαίτερα ισχυρούς δεσμούς με τους πελάτες της –και όχι μόνο- όντας ταυτόχρονα συνώνυμο του πάθους και του ιταλικού σχεδιασμού. Αυτά τα στοιχεία είναι που της έδωσαν την ώθηση για να δραστηριοποιηθεί και σε τομείς διαφορετικούς από τον αυστηρά κατασκευαστικό χώρο, επενδύοντας τόσο στην εκπαίδευση, όσο και στην ενίσχυση του brand name της.

Το Fisica in Moto (η φυσική της μοτοσυκλέτας) είναι ένα διαδραστικό εργαστήριο φυσικής μέσα στο εργοστάσιο της Ducati. Είναι κατασκευασμένο για μαθητές γυμνασίου-λυκείου και είναι το αποτέλεσμα της συνεργασίας μεταξύ του Fondazione Ducati (του μη κερδοσκοπικού οργανισμού της Ducati που συμμετέχει σε κοινωνικές, εκπαιδευτικές και πολιτιστικές δράσεις) και του λυκείου Malpighi από την Bologna. Η διαδρομή που έχει σχεδιαστεί για τους μαθητές που επισκέπτονται το εργαστήριο, είναι σχεδιασμένη από κοινού από τους καθηγητές του σχολείου και καθηγητών από το πανεπιστήμιο της Bologna, στην οποία τα παιδιά έχουν την ευκαιρία να δουν στην πράξη την εφαρμογή των νόμων της φυσικής πάνω στην μοτοσυκλέτα, με ενδιαφέρουσες δράσεις και πειράματα.

Παράλληλα, σε ένα πιο υψηλό επίπεδο εκπαίδευσης λειτουργεί το project DESI (Ducati Education System Italy). Είναι ένα πρόγραμμα που ξεκίνησε να λειτουργεί το Σεπτέμβριο του 2014 από την Ducati και την Lamborghini –τις δύο ιταλικές εταιρείες που ανήκουν στο Audi group), με στόχο την φοίτηση και την εκπαίδευση στην Ιταλία. Μέσα απ' αυτό, δίδεται η δυνατότητα σε νεαρούς Ιταλούς να κάνουν το επόμενο βήμα σ' αυτούς τους τομείς και είναι βασισμένο στο σύστημα που χρησιμοποιείται ήδη στην Γερμανία. Ουσιαστικά, παρέχει την ευκαιρία στο να προχωρήσει η εκπαίδευση μέσα από την πρακτική άσκηση σε πραγματικές συνθήκες, μέσα στην εταιρεία. Σε συνεργασία με τα κολέγια Fiorovanti Belluzzi και Aldini Valeriani, συμμετείχαν 48 φοιτητές την πρώτη χρονιά και 26 την δεύτερη σε τρεις διαφορετικούς τομείς της παραγωγικής διαδικασία, παίρνοντας ένα πολύτιμο εφόδιο για την μετέπειτα ένταξή τους στην αγορά εργασίας.

 

Το νέο μουσείο της Ducati

Για την Ducati, κάθε προϊόν της αποτελεί ένα έργο τέχνης και ως τέτοια θα έπρεπε να έχουν τον δικό τους ξεχωριστό χώρο για να εκτίθενται στα μάτια του κοινού.

 

Γι' αυτό το λόγο, το 1998, ιδρύθηκε το μουσείο της Ducati, που συμπεριλαμβάνεται κι αυτό στις εγκαταστάσεις του Borgo Panigale. Πρόκειται για έναν χώρο 850 τετραγωνικών μέτρων το οποίο μέχρι πρότινος στέγαζε μόνο το αγωνιστικό κομμάτι της ιστορίας της Ducati. Πρόσφατα, ο χώρος ανακαινίσθηκε και αναδιοργανώθηκε και πλέον εκτίθενται όλα τα μοντέλα-ορόσημα της Ducati, μαζί με τις καινοτομίες και τα τεχνολογικά στοιχεία που την χαρακτηρίζουν.

Το καλωσόρισμα στο μουσείο γίνεται από μια ιστορική αναδρομή με εκθέματα από τότε που η Ducati δεν κατασκεύαζε μοτοσυκλέτες αλλά πυκνωτές και εξαρτήματα ραδιοφώνων, μαζί με φωτογραφίες από τα αδέρφια Ducati και το σπίτι τους, το οποίο αποτέλεσε το πρώτο εργοστάσιο της φίρμας.

Η συνέχεια είναι αφιερωμένη στις μοτοσυκλέτες, οι οποίες είναι μοιρασμένες σε τέσσερα δωμάτια και σε τρεις τομείς, με το λευκό χρώμα να κυριαρχεί στους τοίχους προκειμένου οι μοτοσυκλέτες να ξεχωρίζουν και να μην αποσπά τίποτε το βλέμμα από πάνω τους, όπως μας είπαν οι άνθρωποι που μας ξενάγησαν στον ανακαινισμένο χώρο.

Ο ένας τομέας έχει να κάνει με την ιστορία των μοτοσυκλετών παραγωγής παραθέτοντας τα κοινωνικά και πολιτιστικά στοιχεία της εποχής που δημιουργήθηκαν. Ο δεύτερος τομέας αφορά τις αγωνιστικές μοτοσυκλέτες και την αγωνιστική παράδοση της εταιρείας, όπου τα εκθέματα συνοδεύονται από τα αμέτρητα τρόπαια που έχουν κερδίσει σε παγκόσμιο επίπεδο, ενώ ο τρίτος τομέας είναι αφιερωμένος στους ίδιους τους αναβάτες της Ducati, τους "ήρωες της Ducati", όπως τους αποκαλούν οι άνθρωποι της εταιρείας.

Συνολικά εκτίθενται 46 μοτοσυκλέτες, εκ των οποίων οι 19 είναι μοτοσυκλέτες παραγωγής, ενώ για μερικές από αυτές είναι η πρώτη φορά που ποζάρουν ως εκθέματα.

Ετικέτες