Η σχέση ποσότητας και τιμής ήταν πάντα το δυνατό χαρτί όλων των μοντέλων της σειράς των MT-07 και MT-09. Το ίδιο ακριβώς σκεπτικό υπάρχει και στην έκδοση SP, παρά το γεγονός ότι πρόκειται για την πιο ακριβή MT-09 που έχει φτιαχτεί μέχρι σήμερα. Παίρνεις πολλή μοτοσυκλέτα για τα λεφτά που δίνεις και αυτό εξηγεί την εμπορική επιτυχία των MT-07/09 σε όλη την Ευρώπη και τις ΗΠΑ. H Yamaha τοποθετεί την MT-09 SP ανάμεσα στο βασικό μοντέλο (που ήδη έχει τα πάντα από εξοπλισμό) και την τετρακύλινδρη MT-10.
Αυτό σημαίνει ότι τιμή έπρεπε να κρατηθεί μέσα σε αυτό το πλαίσιο και πράγματι, τα €10.700 που κοστίζει είναι ελάχιστα παραπάνω από τα €9.450 της βασικής έκδοσης.
Αξίζει να δώσεις αυτά τα €1250 παραπάνω ευρώ; Η άποψή μας είναι ένα απόλυτο ΝΑΙ!
Βασικά, μόνο αν είναι αδύνατον να βρεις αυτά τα χρήματα της διαφοράς θα πρέπει να σκεφτείς τη βασική έκδοση. Με το SP δεν παίρνεις μόνο μια ειδική έκδοση, αλλά μια πιο ικανή στο σύνολό της μοτοσυκλέτα. Η έκδοση SP σου επιτρέπει να εκμεταλλευτείς για πολύ μεγαλύτερο χρονικό διάστημα τον υπέροχο τρικύλινδρο κινητήρα CP3 και ταυτόχρονα, προσφέρει καλύτερη άνεση στις χαμηλές ταχύτητες και είναι πιο απολαυστικό στη καθημερινή χρήση και την βόλτα. Εξακολουθεί να είναι ένα fun-bike και όχι μια μονοδιάστατη μοτοσυκλέτα για trackday ή μόνο για οδήγηση στο όριο, αλλά αυτό είναι και το στοιχείο που την ξεχωρίζει στην κατηγορία του.
Δείτε το video που ετοιμάσαμε από την παρουσίαση της νέας Yamaha MT-09 SP στην Ισπανία:
Οι αλλαγές που έχει κάνει η Yamaha δεν αφορούν την ποσότητα του εξοπλισμού, αλλά την ποιότητά του. Όλη η προσπάθεια έπεσε πάνω στη ρύθμιση των αναρτήσεων, όπου τώρα έχουμε ένα αμορτισέρ της Ohlins πίσω και ένα ακριβότερο μοντέλο της Kayaba για το πιρούνι των 43mm εμπρός με επιπλέον ρύθμιση αργό/γρήγορο για τη συμπίεση.
Όχι μόνο αυτό, αλλά τα ελατήρια και η εσωτερική ρύθμιση των βαλβίδων μέσα στις αναρτήσεις είναι ειδικά μελετημένες για το SP και δεν πρόκειται για εξαρτήματα που πήραν από το ράφι και τα τοποθέτησαν κατευθείαν πάνω στη μοτοσυκλέτα. Στην πραγματικότητα, τα ελατήρια είναι πιο μαλακά από την βασική έκδοση και οι αποσβέσεις πιο σφιχτές, καταφέρνοντας να δώσουν στιβαρή σπορ αίσθηση όταν πιέζεις τη μοτοσυκλέτα στις στροφές και ταυτόχρονα αποδοτικότητα στις χαμηλότερες ταχύτητες, προς όφελος της άνεσης. Τα υπόλοιπα στοιχεία που διαφοροποιούν την SP από το βασικό μοντέλο είναι αισθητικής φύσεως, όμως και εδώ έχουν ποιοτικά χαρακτηριστικά. Η μεταλλική διχρωμία του ρεζερβουάρ, χωρίς αυτοκόλλητα να εξέχουν μέσα από το βερνίκι και το κάλυμμα της σέλας με τα δύο αντιολισθητικά υλικά και την μεταλλική μπλε κλωστή, είναι στοιχεία που βρίσκεις συνήθως σε μοτοσυκλέτες με διπλάσια τιμή. Διαφορές υπάρχουν στους διακόπτες του τιμονιού και την οθόνη TFT των οργάνων που έγιναν μαύρα αντί για γκρι.
Τα γεωμετρικά χαρακτηριστικά του πλαισίου και η απόδοση του κινητήρα έμειναν αμετάβλητα, αλλά η συνολική συμπεριφορά της μοτοσυκλέτας στις στροφές είναι σαφώς πιο σπορ και προσφέρει καλύτερη επικοινωνία ανάμεσα στον αναβάτη και την μοτοσυκλέτα,
λόγω της λειτουργίας των αναβαθμισμένων αναρτήσεων. Η οδήγηση στο δρόμο εξακολουθεί να είναι το κύριο πεδίο δράσης της, αλλά πλέον η έκδοση SP αισθάνεται πολύ πιο άνετα σε συνθήκες που μοιάζουν με πίστα και δεν θα πει όχι αν βρεθεί μέσα σε αυτή. Ο μόνος περιορισμός που θα συναντήσει ο αναβάτης του στην πίστα είναι η αδυναμία ρύθμισης και απενεργοποίησης του ABS και η όρθια θέση οδήγησης που θέτουν τα όρια πιο νωρίς από τις δυνατότητες του κινητήρα.
Οδηγούμε: Ducati Hypermotard 698 Mono - Πρώτες εντυπώσεις
Εξωτική τεχνολογία σε έναν κύλινδρο
Από τον
Μπάμπη Μέντη
12/2/2024
Πριν τρεις μέρες οδηγήσαμε στη Βαλένθια της Ισπανίας το ολοκαίνουριο μονοκύλινδρο Hypermotard 698 Mono της Ducati, ενώ την ίδια στιγμή οι πρώτες μοτοσυκλέτες έχουν ήδη φτάσει στα καταστήματα και αρχίζουν να παραδίδονται στους πελάτες.
Όχι, δεν ξεχάσαμε να δημοσιεύσουμε τις πρώτες -έστω- εντυπώσεις μας. Η ιταλική εταιρεία έβαλε εμπάργκο σε όλους τους δημοσιογράφους που την οδήγησαν μέχρι σήμερα 12 Φεβρουαρίου. Ο βασικός λόγος ήταν για να αποφύγουν έναν “πόλεμο πρωτιάς”με τα πρώτα γκρουπ των δημοσιογράφων να βιάζονται να δημοσιοποιήσουν εντυπώσεις πριν οι υπόλοιποι καβαλήσουν τη μοτοσυκλέτα. Αυτό μπορεί να ακούγεται ως ένας απλός επαγγελματικός ανταγωνισμός μεταξύ δημοσιογράφων, όμως έχει μεγαλύτερη σπουδαιότητα από αυτή την απλοϊκή εξήγηση. Διότι όλα όσα έχουν γραφτεί και ακουστεί για το Hypermotard 698 Mono έως σήμερα απέχουν πάρα πολύ από την πραγματικότητα!
Όποιος βιάστηκε να κρίνει πριν μάθει λεπτομέρειες εις βάθος για το πως σχεδιάστηκε και κατασκευάζεται, έχει χάσει από την αρχή τη επαφή με τον βασικό στόχο της δημιουργίας της. Η πραγματικότητα σε αυτή την περίπτωση είναι πως σε αυτές εδώ τις φωτογραφίες βλέπετε το πιο προηγμένο τεχνολογικά μονοκύλινδρο παραγωγής του κόσμου και όχι απλώς το ισχυρότερο μονοκύλινδρο παραγωγής του κόσμου.
Η διαφορά ανάμεσα στα δύο είναι τεράστια και φυσικά δύσκολο να κατανοηθεί από το ευρύ κοινό. Σίγουρα φταίει σε μεγάλο βαθμό η εξωτερική εμφάνιση που ακολουθεί την αισθητική των V2 Hypermotard της Ducati και γενικά δεν ξεφεύγει πολύ αισθητικά από όσα έχουμε δει έως σήμερα σε αυτή την κατηγορία.
Μόνο που το Hypermotard 698 Mono δεν είναι ένα Hypermotard 950 που του αφαίρεσαν τον ένα κύλινδρο για να φτιάξουν μια μικρότερη και φτηνότερη supermoto. Ακριβώς το αντίθετο έκαναν!
Για πρώτη φορά μετά από πολλές δεκαετίες στον κόσμο της βιομηχανίας μοτοσυκλετών, η εντολή στους σχεδιαστές ήταν: “Φτιάξτε το καλύτερο μονοκύλινδρο του κόσμου και ΜΗΝ ΑΣΧΟΛΗΘΕΙΤΕ ΚΑΘΟΛΟΥ με το τελικό κόστος παραγωγής”.
Σε μια εποχή που όλοι οι κατασκευαστές έχουν κάνει συνεργασίες με εταιρείες της Ασίας ή έχουν φτιάξει οι ίδιοι δικά τους εργοστάσια στην Ασία για να κατασκευάζουν με όσο το δυνατόν μικρότερο κόστος παραγωγής όλες τις μοτοσυκλέτες με κυβισμό κάτω από 750-1000cc, η Ducati κάνει την πιο “παράλογη” επιχειρηματική επιλογή και αποφάσισε να κατασκευάσει στο εργοστάσιο της Ιταλίας μια εξωτικής τεχνολογίας μονοκύλινδρη μοτοσυκλέτα μεσαίου κυβισμού!
Αντί να πάρουν τον V4 του Multistrada χωρίς το Desmo, να τον κόψουν στη μέση και να φτιάξουν κι αυτοί έναν λογικού κόστους δικύλινδρο εν σειρά με 600-700 κυβικά και 80-100 ίππους, ακολουθώντας το άκρως επιτυχημένο παράδειγμα της Aprilia, στην Μπολόνια αποφάσισαν να πάρουν τον πανάκριβο κινητήρα της 1299 PanigaleSuperleggera των 100.000€, να κρατήσουν τον έναν κύλινδρο και την κεφαλή και να φτιάξουν από την αρχή νέα κάρτερ που θα αποτελούν ενεργό τμήμα του πλαισίου!
Όχι δεν έχει την κεφαλή του “φτηνού” 1299 Panigale/S των 25.000€… Εκείνο έχει σιδερένιο χιτώνιο. Το Hypermotard 698 Monoέχει χιτώνιο από ειδικό κράμα αλουμινίου με επίστρωση σκλήρυνσης Nikasil , για ταχύτερη απαγωγή της θερμότητας και μικρότερο βάρος.
Τα κάρτερ είναι κατασκευασμένα από χυτοπρεσαριστό κράμα αλουμινίου για μείωση του βάρους και αύξηση της αντοχής και σχεδιάστηκαν ταυτόχρονα με το πλαίσιο, καθώς το ψαλίδι δένει απευθείας πάνω τους (pivot-less) με το χρωμομολυβδενιούχο πλαίσιο χωροδικτύωμα, που έχει σφυρήλατες βάσεις στήριξης για τον κινητήρα, να δένει στα κάρτερ. Καμία άλλη μονοκύλινδρη μοτοσυκλέτα σήμερα δεν έχει αυτή την αρχιτεκτονική πλαισίου/κινητήρα.
Με λίγα λόγια αυτός ο κινητήρας σχεδιάστηκε για αυτή τη μοτοσυκλέτα συγκεκριμένα και όχι για να μπει σε καμιά δεκαριά άλλα μοντέλα διαφορετικής χρήσης. Κρατήστε το αυτό στο πίσω μέρος του μυαλού σας, διότι έχει τη σημασία του.
Στην κεφαλή τα πράγματα είναι εξίσου “παράλογα” ακριβά για μονοκύλινδρο κινητήρα. Βαλβίδες εισαγωγής τιτανίου και ατσάλινες εξαγωγής (λόγω θερμοκρασιών οι βαλβίδες εξαγωγής δεν μπορούν να είναι από τιτάνιο γιατί μειώνεται δραματικά η αξιοπιστία τους) και φυσικά υπάρχει ο περίπλοκος δεσμοδρομικός μηχανισμός κίνησης των βαλβίδων με όλα τα εξαρτήματά του να έχει επίστρωση DLC και διαστήματα ρύθμισης βαλβίδων κάθε 30.000 χιλιόμετρα.
Για τα φρένα η Ducati ζήτησε από την Brembo να της φτιάξει έναν νέο δίσκο 330mm, ο οποίος έχει αλουμινένιο κέντρο από τους δίσκους των 320mm με στόχο την μείωση του βάρους και την αύξηση της επιφάνειας τριβής.
Η επιλογή αυτή ήταν ακριβότερη από την χρήση δύο δίσκων, όμως η Ducati αδιαφόρησε εντελώς για την εικόνα και το κόστος, επιλέγοντας την λύση που θα είχε το μικρότερο δυνατό μη-αναρτώμενο βάρος και την μικρότερη επίπτωση στο γυροσκοπικό φαινόμενο.
Το πιρούνι της Marzocchi είναι 100% αλουμινένιο, με επίστρωση DLC και είναι το ελαφρύτερο upside-down πιρούνι παραγωγής στον κόσμο με αυτή τη διαδρομή! (215mm)
Το πίσω αμορτισέρ είναι της Sachs, επίσης ειδικά σχεδιασμένο για αυτή τη μοτοσυκλέτα και μόνο.
Ρε βάλτε του ένα κινέζικο KYB με 40 ρυθμίσεις που δεν κάνουν τίποτα να γουστάρει ο κοσμάκης ή έστω ένα από τα πιο φτηνά Ohlins να τα μοστράρουμε στην καφετέρια που κάθεστε και παιδεύεστε…
Τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο ενδιαφέροντα με τα γεωμετρικά χαρακτηριστικά του πλαισίου.
Συνήθως τα αγωνιστικά supermoto έχουν μεγάλα μεταξόνια και μακριά ψαλίδια για να μην κάνουν εύκολα σούζες, αλλά και πολύ κλειστή γωνία κάστερ, ώστε να είναι ευέλικτα στις αργές στροφές.
Εδώ η Ducati αλλάζει την κλασική συνταγή επιλέγοντας ένα κοντό σχετικά μεταξόνιο (1.443mm) και μια ανοιχτή γωνία κάστερ (26,1°) μια επιλογή που προήλθε μετά από τρία χρόνια δοκιμών σε πίστες και στους δρόμους.
Το Hypermotad 698 Mono έχει και άλλη μια παγκόσμια πρωτιά για την κατηγορία των μονοκύλινδρων. Μιλάμε φυσικά για τα ηλεκτρονικά βοηθήματα, όπου όλο το Hardware έρχεται απευθείας από τις καινούριες Panigale!
Αυτό σημαίνει πως η ταχύτητα επεξεργασίας δεδομένων και οι αισθητήρες είναι ό,τι καλύτερο μπορεί να έχει κάποιος σε μοτοσυκλέτα παραγωγής αυτή τη στιγμή.
Αντίστοιχου επιπέδου είναι και το λογισμικό του πλήρους ρυθμιζόμενου ΤractionControl, του ρυθμιζόμενου WheelieControl και του μοναδικού στο είδος του CorneringABS που έχει δυνατότητα ρύθμισης του SlideControl σε δύο θέσεις.
Πρόκειται για μια εντελώς νέα δυνατότητα της μονάδας του CorneringABS, όπου όταν πατάς δυνατά το εμπρός φρένο, ρυθμίζει ΑΥΤΟΜΑΤΑ την πίεση στο πίσω φρένο ΑΝΕΞΑΣΤΗΤΑ από το πόσο πατάς το πεντάλ του πίσω φρένου, ώστε να ντριφτάρει ο πίσω τροχός σε συγκεκριμένη γωνία!
Ο καιρός την ημέρα που οδηγήσαμε εμείς ήθελε να μας κάνει καψόνι, ξεκινώντας με ένα δυνατό μπουρίνι τα χαράματα, βρέχοντας την πίστα καρτ της Βαλένθια.
Όσοι ξέρουν από πίστες καρτ, τα καρτάκια αφήνουν πολύ γόμα πάνω στην άσφαλτο η οποία προσφέρει φοβερό κράτημα όταν κάνει ζέστη και η πίστα είναι στεγνή, αλλά γλιστράει σαν να την έχεις ψεκάσει με πετρέλαιο όταν είναι βρεγμένη.
Εκ του αποτελέσματος και αφού είχαμε την τύχη να οδηγήσουμε στα δυο από τα έξι συνολικά σκέλη με εντελώς στεγνή την πίστα, μπορούμε να πούμε πως ήμασταν το πιο τυχερό γκρουπ απ’ όλους, διότι με βρεγμένη την πίστα είχαμε την ευκαιρία να δοκιμάσουμε σε πραγματικές συνθήκες τα απίστευτα ηλεκτρονικά που έχει το Hypermotard 698 Mono.
Ειδικά όταν η πίστα άρχισε να στεγνώνει σε κάποια σημεία και να μένει βρεγμένη σε κάποια άλλα, φάνηκε ακόμα περισσότερο η τεχνολογία και η δουλεία που έχουν κάνει οι μηχανικοί μαζί με τους δοκιμαστές σε αυτή τη μοτοσυκλέτα.
Ο RidebyWire ψεκασμός είναι άψογα ρυθμισμένος στο πρόγραμμα Road για οδήγηση σε βρεγμένο (υπάρχει και Rain) και το TractionControl επεμβαίνει ακριβώς όπως θέλεις από την θέση 1 έως την 4. Ούτε πνίγει τον κινητήρα, ούτε όμως αφήνει να γλιστρήσει ο πίσω τροχός πέρα από ένα εκατοστό.
Με στεγνή άσφαλτο, ελαστικά slick και το SportMode, το Hypermotard 698 Mono γίνεται σοβαρό όπλο μέσα στην πίστα, αρχίζοντας να δείχνει τα δόντια του σε “καθαρόαιμες” Supermoto, κάτι που δεν μπορεί ούτε καν να ονειρευτεί ένα δικύλινδρο Hypermotard 950 και τα αντίστοιχα δικύλινδρα supermoto.
Οδηγήσαμε τη “βασική” έκδοση περισσότερο με βρεγμένη πίστα με ελαστικά δρόμου, ενώ την έκδοση RVE που είχε πιο ψηλή σέλα και το RacingKit (εξατμίσεις Termignoni, φίλτρο και πρόγραμμα) την οδηγήσαμε με σχεδόν στεγνή την πίστα και ελαστικά slick. Θα περίμενε κανείς πως η “βασική” έκδοση με τα ελαστικά δρόμου θα είχε πιο βαριά και “μουδιασμένη” αίσθηση σε σχέση με την RVE, όμως φάνηκε στην πράξη πως η Ducati δεν έφτιαξε δύο διαφορετικές μοτοσυκλέτες. Τόσο η βασική έκδοση, όσο και η RVE νοιώθουν σαν στο σπίτι τους μέσα στην πίστα και η μόνη διαφορά ήταν στο κράτημα από τα ελαστικά και στην απόκριση του γκαζιού στις μεσαίες στροφές υπέρ της RVE, λόγω ελεύθερης εξάτμισης, φίλτρου και προγραμματισμού. Όλα αυτά, με κάθε λεπτομέρεια θα τα αναλύσουμε στο επόμενο τεύχος του ΜΟΤΟ.
Τί είναι λοιπόν το νέο Hypermotard 698 Mono; Πιο εύκολα λες τί δεν είναι παρά τί ακριβώς είναι, διότι δεν υπάρχει κάτι αντίστοιχο σήμερα στην παραγωγή για να το συγκρίνεις.
Κάποτε υπήρχε! Το έλεγαν KTMDuke 620 FirstEdition, είχε carbon κουστούμι, πανάκριβο αγωνιστικό κινητήρα υψηλής απόδοσης, τα καλύτερα φρένα, τις καλύτερες αναρτήσεις και κόστιζε όσο ένα ιαπωνικό superbike 1000! Μάλιστα και η Husqvarna επί εποχής Castiglioni (MVAgustaGroup) είχε βγάλει μια αντίστοιχα εξωτική Supermoto με το όνομα NOX…
Δεν είχαν φτιαχτεί για να κερδίζουν παγκόσμια πρωταθλήματα supermoto, όμως πρόσφεραν την ίδια οδηγηκή απόλαυση στους ιδιοκτήτες τους μέσα και έξω από τις πίστες.
Ίδιας φιλοσοφίας μοτοσυκλέτα είναι και το Hypermotard 698 Mono, με τεχνολογία κινητήρα και ηλεκτρονικών από τον κόσμο των εξωτικών ιταλικών superbike και αναμενόμενα αντίστοιχου επιπέδου τιμή.
Αυτή τη στιγμή η Ducati δεν έχει τη δυνατότητα να αυξήσει την ετήσια παραγωγή της και να φτιάξει στο εργοστάσιο της Ιταλίας μεγάλους αριθμούς φτηνών μοτοσυκλετών.Στο μέλλον ίσωςπάει κι αυτή προς Ασία μεριά…
Αποφάσισε λοιπόν να φτιάχνει τις πιο προηγμένες τεχνολογικά μοτοσυκλέτες που μπορεί, αδιαφορώντας για το κατασκευαστικό κόστος και στοχεύοντας αποκλειστικά στο κοινό που θέλει όλες μαζί οι βαλβίδες στον κινητήρα της μοτοσυκλέτας του να είναι ελαφρύτερες από την μία βαλβίδα των υπόλοιπων μοτοσυκλετών κι ας κοστίζει εκείνος όσο ένα ολόκληρο scooter.
Υπάρχει τέτοιο κοινό για να στηρίξει οικονομικά μια τέτοια φιλοσοφία; Οι πρώτες παραγγελίες για το Hypermotard 698 Mono δείχνουν πως η απόφαση των Ιταλών ήταν σωστή!
ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ Hypermotard 698 Mono
Αντιπρόσωπος:
KOSMOCAR Α.Ε.
Τιμή:
Από 14.600€
ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ
Μήκος (mm):
-
Ύψος (mm):
-
Μεταξόνιο (mm):
1.443
Απόσταση από το έδαφος (mm):
-
Ύψος σέλας (mm):
904
Ίχνος (mm):
108
Γωνία κάστερ (˚):
26,1
ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος:
Ατσάλινο σωληνωτό χωροδικτύωμα
Πλάτος (mm):
-
Βάρος κατασκευαστή, κενή / γεμάτη (kg):
- / 151
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος:
Τετράχρονος, υγρόψυκτος, μονοκύλινδρος desmo με 2ΕΕΚ και 4 β/κ
Διάμετρος επί διαδρομή (mm):
116 x 62,4
Χωρητικότητα (cc):
659
Σχέση συμπίεσης:
13,1:1
Ισχύς (ΗΡ/rpm):
77,5/9.750
Ροπή (kg.m/rpm):
6,42/8.000
Ειδική ισχύς (ΗΡ/l):
118,89
Τροφοδοσία:
RBW ψεκασμός με σώματα 62mm
Σύστημα εξαγωγής:
1 σε 2
Σύστημα λίπανσης:
Υγρό κάρτερ
Σύστημα εκκίνησης:
Μίζα
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Συμπλέκτης:
Υγρός, πολύδισκος, μονόδρομος με υδραυλική λειτουργία
Πρωτεύουσα μετάδοση / σχέση:
Γρανάζια / 1,968
Τελική μετάδοση / σχέση:
Αλυσίδα / (15/42)
ΕΜΠΡΟΣ
ΑΝΑΡΤΗΣΗ
Ανεστραμμένο τηλεσκοπικό πιρούνι Marzocchi
Διαδρομή/Διάμετρος (mm):
215/45
Ρυθμίσεις:
Πλήρεις
ΤΡΟΧΟΣ
Ζάντα:
3,5 x 17
Ελαστικό:
120/70 ZR17 Pirelli Diablo Rosso IV
ΦΡΕΝΟ
Ένας δίσκος 330mm με ακτινικά τοποθετημένη δαγκάνα τεσσάρων εμβόλων Brembo M4.32 και cornering ABS της Bosch
ΠΙΣΩ
ΑΝΑΡΤΗΣΗ
Μονό αμορτισέρ Sachs με μοχλικό
Διαδρομή (mm):
240
Ρυθμίσεις:
Πλήρεις
ΤΡΟΧΟΣ
Ζάντα:
5,0 x 17 MT
Ελαστικό:
160/60 ZR17 Pirelli Diablo Rosso IV
ΦΡΕΝΟ
Δίσκος 245mm και cornering ABS της Bosch
ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ
Έγχρωμη LCD οθόνη 3,8 ιντσώνμεενδείξειςγιαταχύτητα, στροφές, επιλεγμένησχέση, ολικόχιλιομετρητή, ρυθμιζόμενο Traction Control και Cornering ABS μεδυνατότηταρύθμισηςτου Slide Control σε 2 θέσεις, 4 Riding Modes (Sport, Road, Urban, Wet) και 3 διαφορετικέςαπόκρισειςκινητήρα (High, Medium, Low), Launch Control, Wheelie Control & Assist λυχνίεςγιαφλας, φώταπορείαςκαιμεγάληςσκάλας, λειτουργίαςκινητήρακαι ABS, πίεσηςλαδιού,