Ήρθε η ώρα να έρθουν πίσω τα δίχρονα supersport

Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

11/11/2015

Οι δίχρονες μοτοσυκλέτες δρόμου πέθαναν για διάφορους λόγους. Η κάπνα από την εξάτμιση και η μυρωδιά του καμένου λαδιού ήταν σίγουρα μια άσχημη εικόνα για την σύγχρονη εποχή της οικολογικής συνείδησης, που πολλές φορές φτάνει στα όρια της υστερίας. Όμως και τα ίδια τα εργοστάσια δεν έκαναν κάτι για να υπερασπιστούν τους δίχρονους κινητήρες. Η τεχνολογία τους έμεινε στάσιμη για πολλά χρόνια και ποτέ δεν μπήκε στην εποχή των ψεκασμών, μένοντας στην αναχρονιστική τεχνολογία των καρμπιρατέρ. Ακόμα και η Yamaha που έκτισε το όνομά της με τους δίχρονους κινητήρες της, η τελευταία της προσπάθεια ήταν ο V2 του TZR 250 R του 1994. Όσο κι αν ακουστεί περίεργο, ο πιο εξελιγμένος τεχνολογικά δίχρονος κινητήρας σε μοτοσυκλέτα δρόμου σχεδιάστηκε από την BIMOTA. Φυσικά δεν δούλεψε ποτέ σωστά, αφού η BIMOTA είναι μια εταιρεία που ΠΟΤΕ δεν είχε σχεδιάσει δικούς της κινητήρες και απλώς έφτιανε πλαίσια χρησιμοποιώντας κινητήρες της Yamaha, Ducati και πιο σπάνια της Honda και Suzuki. Το αποτέλεσμα ήταν η δίχρονη V2 500 της BIMOTA με τον ψεκασμό, να μην μπορεί να κρατήσει ούτε ρελαντί και οι πλούσιοι ιδιοκτήτες της να την στέλνουν πίσω στην ιταλική βιοτεχνία για να της βάλουν δύο παλιομοδίτικα καρμπιρατέρ.

Κάπου στις αρχές τις δεκαετίας του 2000, μια μικρή start-up εταιρεία στην Αυστραλία με το όνομα Orbital, κατέθεσε μια πατέντα για έναν δίχρονο κινητήρα άμεσου ψεκασμού. Εκείνη την εποχή, μόλις είχε αρχίσει να καθιερώνονται οι έμμεσοι ψεκασμοί (μπεκ στους αυλούς εισαγωγής) στις μοτοσυκλέτες και τα πρώτα αυτοκίνητα παραγωγής με άμεσο ψεκασμό (μπεκ μέσα στο θάλαμο καύσης) εμφανίστηκαν τρία χρόνια αργότερα.

Ενδιαφέρον για τον δίχρονο, άμεσου ψεκασμού κινητήρα της Orbital έδειξε η Aprilia, που έφτιαξε ένα scooter 50 κυβικών και όλοι πιστέψαμε ότι σύντομα θα έδειχνε ένα RS 250 με αυτή την τεχνολογία και έκανε τα όνειρά μας πιο υγρά.

Στην πραγματικότητα όμως, η Aprilia δεν είχε αγοράσει τίποτα από την Orbital. Η αυστριακή Rotax ήταν εκείνη που είχε πρόσβαση στην τεχνολογία άμεσου ψεκασμού για δίχρονους κινητήρες και ήταν ο προμηθευτής της Aprilia μέχρι την ημέρα που το Piaggio Group την εξαγόρασε και σταμάτησε η συνεργασία με τους Αυστριακούς. Κάπου εδώ αρχίζει να αποκτά ενδιαφέρον η ιστορία από τεχνολογικής άποψης, αλλά ίσως και μοτοσικλετιστηκής. Η Rotax είναι κατασκευαστής δίχρονων και τετράχρονων κινητήρων πάσης φύσεως. Το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής της και την φήμη της, την απέκτησε από τους αερόψυκτους boxer για μικρά ελικοφόρα αεροπλάνα και τους μονοκύλινδρους δίχρονους για αγωνιστικά καρτ.

Οι αεροπορικοί κινητήρες ήταν η κύρια αιτία που την εξαγόρασε η Καναδική εταιρεία κατασκευής αεροσκαφών Bombardier (BRP), όμως εξαγοράζοντας την Can-Am και δημιουργώντας την Polaris, μπήκε δυναμικά στα οχήματα ελευθέρου χρόνου και τις μοτοσυκλέτες Cruiser. Όμως ο όμιλος BRP δεν μας ενδιαφέρει για τις μοτοσυκλέτες ή τα ATV που κατασκευάζει, αλλά για τους εξωλέμβιους κινητήρες θαλάσσης της Evinrude! Είναι η μοναδική εταιρεία στο είδος της που κατασκευάζει μεγάλους δίχρονους κινητήρες, οι οποίοι είναι οικονομικότεροι σε κατανάλωση, με λιγότερες εκπομπές ρύπων και φυσικά πολύ ελαφρύτερος από τους αντίστοιχους τετράχρονους των Mercury, Yamaha, Honda και Suzuki, ενώ θέλει service κάθε πέντε χρόνια.

Μιλάμε για ένα V6 δίχρονο κινητήρα 3500 κυβικών, ο οποίος έχει κόφτη στις 7000 στροφές, αποδίδει από 200 έως 300 ίππους (στην αγωνιστική του έκδοση φτάνει τους 385), είναι εντελώς άκαπνος και οι εκπομπές CO είναι τόσο χαμηλές που έχει την άδεια να χρησιμοποιείται σε όλες τις λίμνες και τα ποτάμια με τους αυστηρότερους οικολογικούς περιορισμούς. Το μυστικό του είναι φυσικά η τεχνολογία άμεσου ψεκασμού και η εξέλιξή του από το πρωτότυπο της Orbital. Είναι η πρώτη φορά στην ιστορία που ένας δίχρονος κινητήρας καταφέρνει να καίει λιγότερη βενζίνη και να βγάζει λιγότερα επιβλαβή καυσαέρια από την εξάτμισή του. Όχι μόνο αυτό, αλλά οι συγκεκριμένοι εξωλέμβιοι προσφέρουν καλύτερες επιδόσεις από τον τετράχρονο V8 της Yamaha με τους 350 ίππους και τον υπερτροφοδοτούμενο in-line 6 των 350 ίππων της Mercury. Αν λάβουμε υπόψη μας ότι λόγο χωροταξικών προβλημάτων, οι δίχρονοι εξωλέμβιοι κινητήρες δεν μπορούν να έχουν εξατμίσεις με ογκώδη θαλάμους διαστολής (που είναι κρίσιμο στοιχείου για τους δίχρονους κινητήρες), τότε καταλαβαίνουμε ότι η απόδοση των E-Tec Gen II κινητήρων της Evinrude θα μπορούσε να ήταν ακόμα μεγαλύτερη. Άρα η εφαρμογή της συγκεκριμένης τεχνολογίας σε έναν κινητήρα μοτοσυκλέτας, όχι μόνο δεν είναι οπισθοδρόμηση ή απλώς επιθυμία μερικών ξεμωραμένων που αναπολούν το παρελθόν, αλλά ένα βήμα εμπρός. Μην ξεχνάτε ότι τα λιγότερα μηχανικά μέρη που απαρτίζουν ένα δίχρονο κινητήρα, σημαίνει απλούστερη κατασκευή, δηλαδή λιγότερες εκπομπές CO στο στάδιο παραγωγής. Όσο προσευχόμαστε η BRP να δώσει εντολή στην Rotax να φτιάξει δίχρονους κινητήρες άμεσου ψεκασμού για μοτοσυκλέτας δρόμου, ας θυμηθούμε τις πιο εντυπωσιακές του παρελθόντος.  

Yamaha TZR 250 R

 

SUZUKI RGV 250 Γ

Honda NSR 250 R

Kawasaki H1

SUZUKI RG 500

 

Yamaha RD 500

 

Harley-Davidson: Σταθερή μείωση πωλήσεων δεκαετίας - Έπεσε στο μισό του καλύτερου χρόνου της.

Οι μόνες αγορές με άνοδο, είναι εκείνες που έχουν Έλληνα επικεφαλής!
motomag μείωση πωλήσεων H-D
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

14/5/2024

Απογοητεύουν οι πωλήσεις της Harley Davidson σε παγκόσμιο επίπεδο σημειώνοντας μία από τις χειρότερες επιδόσεις ανάμεσα στους 20 μεγαλύτερους κατασκευαστές μοτοσυκλετών, φτάνοντας πλέον σε σημείο ορόσημο καθώς έπεσαν οριακά κάτω από το μισό που πουλούσαν πριν από μία δεκαετία! Αυτή τη στιγμή η Harley-Davidson δίνει μάχη για να διατηρήσει το μερίδιό της στη τρικυμία που βιώνει η παγκόσμια αγορά, την ίδια ώρα που κάποιες εταιρείες σερφάρουν με μεγάλη επιτυχία τα κύματα σε σταθερή άνοδο! Οι συνολικές πωλήσεις της H-D όμως βαίνουν μειωμένες κατά 5,0% σε ετήσια βάση φτάνοντας τώρα στις 168.050 μοτοσυκλέτες, έναντι των 329.776 που πουλήθηκαν παγκοσμίως το 2014.

Ήταν μία χρονιά ορόσημο παρόλο που το μέλλον προβλεπόταν δύσκολο για τους λίγους στα υψηλά κλιμάκια-διαφορετικά δεν θα έκαναν από τότε την κίνηση να μπουν σε νέες κατηγορίες, σε μία κίνηση που χρειάζεται πολλά χρόνια εξέλιξης και προετοιμασίας. Ακόμη και οι πιο απαισιόδοξοι όμως δεν περίμεναν πως δέκα χρόνια αργότερα οι πωλήσεις της Harley θα είχαν μειωθεί κατά το ήμισυ – σημειώνοντας ένα από τα πιο στενάχωρα ρεκόρ ανάμεσα στους 20 κορυφαίους κατασκευαστές παγκοσμίως. Αντίθετα ένας από τους βασικούς ανταγωνιστές της H-D, η BMW, αύξησε τις πωλήσεις της από 115.215 μοτοσυκλέτες και maxi-scooters το 2013, σε 208.528 μονάδες το 2023.

Δεν είναι λοιπόν περίεργο που η τιμή της μετοχής της Harley-Davidson έχει σχεδόν μειωθεί στο μισό από το ιστορικό υψηλό της πριν από δέκα χρόνια, που ήταν 58,23 δολάρια στις 30 Απριλίου 2014, σε 34,69 δολάρια στις 10 Μαΐου 2024.

Να σημειώσουμε εδώ πως το 2021 αμέσως μετά την πανδημία οι πωλήσεις για πρώτη φορά μετά από έξι χρόνια σημείωσαν οριακή άνοδο, πριν επιστρέψουν στην σταθερά καθοδική πορεία με το αντίστοιχο ποσοστό.

Το ποσοστό αυτό μείωσης ανακόπτεται από την τεράστια άνοδο σε ορισμένες αγορές της Ασίας και ιδιαίτερα στην Ινδία όπου η νέα τους συνεργασία σημειώνει εξαιρετική ανταπόκριση από το κοινό. Παραδοσιακά η Ιαπωνία είναι μία πολύ δυνατή αγορά για την H-D, κόντρα σε αυτό που θα απαντούσε κάποιος για το τι αυθαίρετα πιστεύει για την H-D στην Ιαπωνία. Αντίστοιχα έχει επωφεληθεί και από την άνοδο του βιοτικού επιπέδου σε άλλες αγορές της Ασίας όπου υπάρχουν αυξήσεις έως και 3%.

Όμως με πτώση 9.9% σε ΗΠΑ και Καναδά μαζί, ακόμη 8,8% στην Ευρώπη συνολικά και 14,5% στην Λ. Αμερική, το συνολικό ποσοστό στις παγκόσμιες πωλήσεις συνεχίζει μειούμενο με περίπου σταθερό βήμα.

Όσο απογοητευτικά και αν είναι αυτά τα στατιστικά στοιχεία, ο Αμερικάνος κατασκευαστής δεν αντιμετωπίζει πρόβλημα ύπαρξης ούτε και αναμένεται να γίνουν εσπευσμένες κινήσεις αντιμετώπισης καθώς τα όποια διορθωτικά βήματα απαιτούνταν, έχουν ήδη ακολουθηθεί με την H-D να «σετάρεται» εγκαίρως στην νέα πραγματικότητα. Ίσως αυτό που θα καθυστερήσει ακόμη περισσότερο, είναι να δημιουργηθεί ένα κέντρο αποφάσεων για την Ευρώπη και ταυτόχρονα ένα τμήμα marketing που θα βοηθήσει το όνομα της H-D να ακουστεί περισσότερο.

Ενδιαφέρον επίσης, είναι το γεγονός πως η επιτυχία της H-D στην Ασία πιστώνεται σε έναν Έλληνα, ένα από τα ικανότερα στελέχη που έχει βγάλει η χώρα μας και απόδειξη για τις ικανότητές του αποτελεί το βιογραφικό του.

Ο κύριος Δημήτρης Ράπτης έχει τον τίτλο Vice President Asia Pacific, δηλαδή είναι υπεύθυνος για τις μόνες αγορές της H-D παγκοσμίως που σημειώνουν αύξηση!

Με έδρα την Σιγκαπούρη, ο κος Ράπτης επισκέφτηκε τελευταία φορά την χώρα μας κατά την Έκθεση Μοτοσυκλέτας 2024, ανεπίσημα, και δέχτηκε να φωτογραφηθούμε μαζί, παρότι απαίτησε να μην υπάρχει συνέντευξη και η όποια συζήτηση να είναι ιδιωτική. Ο κύριος Ράπτης συνομίλησε με τον κύριο Άκη Στυλιανίδη εισαγωγέα της Kawasaki στην Ελλάδα, ο οποίος έχει υπάρξει μέντορας και εργοδότης του στα πρώτα χρόνια, της μακρόχρονης καριέρας του.

ΜΟΤΟ, κος Ράπτης και κος Στυλιανίδης
Ο κύριος Δημήτρης Ράπτης στο κέντρο, H-D Vice President Asia Pacific και δεξιά ο κος Άκης Στυλιανίδης, εισαγωγέας Kawasaki στην Ελλάδα, μεταξύ άλλων.

Στη συνέχεια ο κος Ράπτης εργάστηκε για την BMW Hellas φτάνοντας στην υψηλότερη θέση πριν μετακινηθεί στο εξωτερικό ανεβαίνοντας την κλίμακα στην BMW Motorrad φτάνοντας και στο υψηλότερο σημείο που μπορεί να φτάσει ένας μη Γερμανός πολίτης. Ήταν λοιπόν μία σκληρή μεταγραφή για την BMW Motorrad και το αποτέλεσμα δικαιώνει τους Αμερικανούς που διέκριναν την μοναδική αξία του σπουδαίου αυτού Έλληνα, που έχει φτάσει ψηλότερα από κάθε άλλο στέλεχος μοτοσυκλέτας.

Harley-Davidson ο κος Ράπτης με τον κο Στυλιανίδη

Επιστρέφοντας πίσω στην παγκόσμια εικόνα της H-D, η μακρά τους ιστορία τους έχει γαλουχήσει με αντοχές για μεγαλύτερα προβλήματα από την σταδιακή μείωση και μάλιστα με σταθερό ρυθμό, χωρίς δηλαδή επιταχυνόμενη κατρακύλα.

Η ιστορική φράση Boys, today we quit” που ήταν το τελευταίο πράγμα που ακούστηκε στο εργοστάσιο της Excelsior στο Σικάγο κατά το Αμερικάνικο κράχ, δείχνει πως η H-D έχει περάσει πολύ χειρότερα με πάσα επιτυχία. Τότε καταστράφηκαν οι δύο από τις τέσσερις μεγάλες αμερικάνικες εταιρείες, με την Indian να κλυδωνίζεται πολύ περισσότερο από την H-D. Για την ιστορία η Excelsior-Henderson (πλέον) επέστρεψε την δεκαετία του ΄90 αλλά επίσης δεν τα κατάφερε ενώ πρόσφατα τα πνευματικά δικαιώματα πέρασαν στην Bajaj. Είναι βέβαια 5ο χρόνο στην κατοχή της, οπότε ας μην περιμένει κανείς κάποια αναβίωση, ενώ έτσι και αλλιώς αυτό το όνομα έχει πλήρως σβήσει στην συνείδηση της πλειοψηφίας και η προσπάθεια για την αναβίωσή του έχει ακριβώς το ίδιο κόστος με το χτίσιμο ενός καινούριου ονόματος από την αρχή.

Το πιθανότερο για την H-D είναι να πλησιάζουμε σε ένα νέο πλατύσκαλο πωλήσεων από το οποίο δεν θα υπάρχει περαιτέρω μείωση, ώστε να αρχίσουμε μάλιστα να βλέπουμε και μία οριακή άνοδο μετά την σταθεροποίηση. Οι συνολικές πωλήσεις στο τέλος του έτους θα δείξουν αν βρισκόμαστε σε αυτό το επίπεδο, ωστόσο το πρώτο τετράμηνο δείχνει πως δεν θα είναι αυτή η χρονιά. Σύμφωνα με πρόσφατες δηλώσεις του Jochen Zeitz στο REUTERS η οικονομική κατάσταση στις ΗΠΑ δεν επιτρέπει αισιοδοξία και η εταιρεία είναι προετοιμασμένη για ακόμη μεγαλύτερη μείωση μέσα στο 2024. Ήδη το πρώτο τετράμηνο τα έσοδα έφτασαν στα 792 εκατομμύρια δολάρια, κάτω από τα 880,2 εκατ. δολάρια που είχαν προβλέψει οι αναλυτές.