Motul WSBK – Στην πίστα του Estoril θα λάβει χώρα τελικά ο προτελευταίος γύρος του Πρωταθλήματος
Η ακύρωση του γύρου της Ουγγαρίας, φέρνει νέα δεδομένα, με τα Motul WSBK να επισκέπτονται δύο φορές την Πορτογαλία το 2024
Από τον
Αλέξανδρο Λαμπράκη
7/6/2024
Αλλαγές έχουμε στο πρόγραμμα των Motul WSBK 2024, με την πίστα του Estoril της Πορτογαλίας να είναι τελικώς αυτή που θα φιλοξενήσει τον 11ο και προτελευταίο γύρο του Πρωταθλήματος στις 11-13 Οκτωβρίου, μία εβδομάδα πριν η αυλαία πέσει στην Jerez, με το Balaton Park της Ουγγαρίας να μένει εκτός προγράμματος.
Η ένταξη της πίστας του Estoril στο πρόγραμμα των Motul WSBK για το 2024 έρχεται ως έκτακτη προσθήκη, μετά την ακύρωση του γύρου της Ουγγαρίας στο Balaton Park, ο οποίος είχε προγραμματιστεί για τις 23-25 Αυγούστου, όμως οι εργασίες συντήρησης δεν προβλέπεται να έχουν ολοκληρωθεί μέχρι τότε. Υπομονή τουλάχιστον μέχρι το 2025, λοιπόν, για την επιστροφή των Motul WSBK στην Ουγγαρία, καθώς δεν προβλέπεται να συμβεί φέτος. To Estoril, ωστόσο, έρχεται με νέα ημερομηνία, στις 11-13 Οκτωβρίου, παίρνοντας την θέση του 11ου και προτελευταίου γύρου του Πρωταθλήματος. Η πορτογαλική πίστα θα φιλοξενήσει τις κατηγορίες WSBK, WSSP και WorldWCR, αλλά και ο ευρωπαϊκός τελικός Superfinale του Yamaha R3 bLU cRU, όπως δηλαδή ήταν προγραμματισμένο να συμβεί και στην Ουγγαρία.
Η ημερομηνία αυτή, τοποθετεί το Estoril μία ακριβώς εβδομάδα, προτού τα Motul WSBK ταξιδέψουν στην δεύτερη χώρα της Ιβηρικής χερσονήσου, την Ισπανία, και πιο συγκεκριμένα στην πίστα της Jerez για τον τελευταίο γύρο του Πρωταθλήματος για το 2024. Μέχρι και το 2022 η πίστα του Estoril αποτελούσε έναν από τους σταθερούς θαμώνες του προγράμματος του Πρωταθλήματος, επομένως οι περισσότεροι αναβάτες έχουν ήδη εμπειρία, όσον αφορά την συγκεκριμένη πίστα.
Την τελευταία χρονιά μάλιστα, το Estoril χάρισε μπόλικο θέαμα, τόσο σε όσους βρέθηκαν εκεί για να παρακολουθήσουν τα Motul WSBK, όσο και σε όσους τα είδαν από την άνεση του σπιτιού τους. Σε όλες τις κατηγορίες, ο νικητής κλήθηκε να παλέψει μέχρι και την τελευταία στροφή, με όλα να κρίνονται στον τελευταίο γύρο. Οι απίστευτες μάχες περιλάμβαναν το Titanic Trio, με τους Jonathan Rea, Alvaro Bautista και Toprak Razgatlioglu να μάχονται μέχρις εσχάτων για την πρώτη θέση και στους τρεις αγώνες. Στην κατηγορία WSSP, ο Dominique Aegerter ήταν αυτός που πήρε την νίκη και στους δύο αγώνες, ενώ στην μικρότερη WSSP300, ο Samuel Di Sora κατάφερε το απίστευτο. Ξεκινώντας από την 31η θέση, κατόρθωσε να περάσει όλους του τους αντιπάλους, παίρνοντας στο τέλος την νίκη. Η ιστορία όμως δεν σταματά εκεί, καθώς το Estoril ήταν ο χώρος που ο Jonathan Rea γιόρτασε το 2020 τον 6ο του τίτλο. Ευελπιστούμε ότι όπως έχει συμβεί στο παρελθόν, έτσι και φέτος το Estoril θα μας χαρίσει σπουδαίες μάχες και μπόλικο θέαμα.
Isle of Man TT 2024, Senior TT – Νικητής ο Davey Todd σε έναν δραματικό αγώνα - [VIDEO]
Εγκατάλειψη για τον Dunlop και πτώση, ευτυχώς ανώδυνη, για τον Hickman
Από τον
Αλέξανδρο Λαμπράκη
9/6/2024
Την δεύτερη νίκη του στο IOMTT κατάφερε να πάρει ο Davey Todd, σε έναν δραματικό αγώνα Senior TT με τον αναβάτη της Milwaukee BMW να ολοκληρώνει πρώτος τους τέσσερις γύρους, 39,084 δευτερόλεπτα μπροστά από τον Josh Brookes (Monster Energy BMW by FHO Racing) και τον Dean Harrison (Honda Racing UK) στην τρίτη θέση.
Ο παραδοσιακά τελευταίος αγώνας του Isle of Man TT, Senior TT, ολοκλήρωσε με εντυπωσιακό τρόπο τις δύο εβδομάδες του TT – μία δοκιμαστικών και μία αγωνιστική – δικαιολογώντας τον λόγο που αποτελεί την αυλαία του θεσμού. Η ολοκλήρωση του πρώτου γύρου, βρήκε τον ομόσταυλο του Brookes, Peter Hickman στην πρώτη θέση με μέση ωριαία 135,523 μ.α.ω. (218,103 χ.α.ω.). Ο ρυθμός του έμοιαζε ότι ο “Hickey" είχε μπει στον δρόμο για νέο απόλυτο ρεκόρ. Δυστυχώς, όμως, στο Ginger Hall, τον περίμενε η πτώση, ευτυχώς χωρίς να τραυματιστεί – ή κάτι χειρότερο… Ο νέος θρύλος του Βουνού με 29 νίκες, Michael Dunlop είχε ήδη αποσυρθεί από τον πρώτο γύρο.
Η επιτυχία του Todd χάρισε στην TAS Racing την πρώτη της νίκη μετά από 20 ολόκληρα χρόνια, όταν ο Adrian Archibald είχε κερδίσει τον αγώνα Senior TT του 2004. Ταυτόχρονα, η νίκη του Todd ήταν η 21η συνολικά, για την ομάδα του.
Η εκκίνηση δόθηκε στις 6:00 το απόγευμα (τοπική ώρα), με τις καιρικές συνθήκες στο Βουνό να είναι οι καλύτερες που είχαν υπάρξει ολόκληρη την ημέρα. Περνώντας από το Glen Helen, ταχύτερος ήταν ο Hickman, μόλις ένα δέκατο μπροστά από τον Todd. Στην τρίτη θέση με 2,3 δευτερόλεπτα απόσταση, βρισκόταν ο Dunlop, με τον Harrison μόλις 1,3 δευτερόλεπτα πίσω του, στην τέταρτη. Οι Brookes και James Hillier (WTF Racing Honda) συμπλήρωναν την πρώτη εξάδα. Στην έβδομη θέση με ένα δευτερόλεπτο διαφορά, ακολουθούσε ο John McGuinness (Honda Racing). Στο μεταξύ, ο Jamie Coward της KTS Racing αναγκάστηκε να αποσυρθεί από τον αγώνα, εξαιτίας του τραυματισμένου του ώμου που συνεχίζει να τον ταλαιπωρεί.
Φτάνουμε στην γέφυρα Ballaugh, με τον Hickman να συνεχίζει τον ταχύτατο ρυθμό του, αυξάνοντας την απόστασή του στα 1,5 δευτερόλεπτα. Αν και ο Dunlop παρέμενε στην τρίτη θέση, μετρούσε πλέον 4 δευτερόλεπτα από τον πρωτοπόρο. Ο McGuinness είχε καταφέρει να περάσει έκτος, με τον James Hind της North Lincs Components Suzuki να έχει σκαρφαλώσει στην έβδομη θέση.
Μέχρι να φτάσουμε στο Ramsey, ο Hickman είχε προσθέσει ένα ακόμα δευτερόλεπτο, έχοντας σημειώσει τον ταχύτερο χρόνο μέχρι στιγμής στην ιστορία, από το Ballaugh μέχρι το επόμενο σημείο ελέγχου, ενώ ο Todd είχε ανοίξει την ψαλίδα στα 6 δευτερόλεπτα από τον Dunlop. Ο Harrison ήταν μόλις δύο δέκατα μπροστά από τον Brookes, στην μάχη για την τέταρτη θέση. Σύντομα, όμως, η ατυχία ήρθε για τον Dunlop, ο οποίος αποσύρθηκε στο Bungalow, αλλάζοντας τα δεδομένα.
Στην ολοκλήρωση του πρώτου γύρου, γράφοντας 135,23 μ.α.ω. (217,631 χ.α.ω.) ο Hickman βρίσκεται 2,7 δευτερόλεπτα μπροστά από τον Todd με μέση ωριαία 135,159 μ.α.ω. (217,517 χ.α.ω.). Ο Brookes είχε πλέον περάσει τρίτος, με τον Αυστραλό να σημειώνει 133,388 (214,298 χ.α.ω.). Harrison, Hillier και Mike Browne συμπλήρωναν την πρώτη εξάδα. Ο τελευταίος μάλιστα, κατάφερε για πρώτη φορά να σπάσει το φράγμα των 130 μιλίων, γράφοντας πάνω στην IN Competition Aprilia 130,536 μ.α.ω. (210,077 χ.α.ω.). Η πρώτη δεκάδα αποτελούνταν από του McGuinness, Shaun Anderson (Team Classic Suzuki), Nathan Harrison (Honda Racing UK) και Dominic Herbertson (Burrows Engineering/RK Racing BMW).
Η εκκίνηση του δεύτερου γύρου, βρήκε τον Hickman να σημειώνει ένα ακόμα ρεκόρ μεταξύ δύο σημείων ελέγχου, από το Grandstand μέχρι και το Glen Helen. Αυτό του έδωσε την ευκαιρία να μεγαλώσει το κενό του στα 4,8 δευτερόλεπτα από τον Todd. Ο αναβάτης της Milwaukee BMW προσπαθούσε πιο σκληρά από ποτέ, όμως ο απίστευτος ρυθμός του Hickman τον άφηνε στην δεύτερη θέση, ανήμπορο να αντιδράσει.
Περνώντας από την γέφυρα Ballaugh, ο Hickman γράφει ένα ακόμα νέο ρεκόρ μεταξύ δύο σημείων ελέγχου, για να φτάσει τα 8,3 δευτερόλεπτα απόστασης. Ο ρυθμός του ξεκαθάριζε ότι είχε απασφαλίσει και όλοι περίμεναν να δουν αν ο Todd θα μπορέσει να απαντήσει. Κανείς δεν πήρε την απάντησή του, όμως, καθώς ο Hickman δεν θα έφτανε μέχρι το Ramsey, σημειώνοντας πτώση στο Ginger Hall. Σηκώθηκε γρήγορα, δείχνοντας ότι ευτυχώς δεν έχει τραυματιστεί. Αυτό σήμαινε ότι ο Todd βρισκόταν πλέον στην πρώτη θέση, με τον Brookes σχεδόν 20 δευτερόλεπτα πίσω του. Ο Dean Harrison είχε επιστρέψει στο βάθρο, βρισκόμενος στην τρίτη θέση.
Η ολοκλήρωση του δεύτερου γύρου με μέση ωριαία 134,789 μ.α.ω. (216,921 χ.α.ω.) από τον Todd, έφερε το προβάδισμά του στα 18,6 δευτερόλεπτα. Από την άλλη, ωστόσο, ο Brookes βρισκόταν επίσης στα καλύτερά του, σημειώνοντας τον καλύτερο προσωπικό του γύρο με 134,056 μ.α.ω. (215,742 χ.α.ω.), ενώ ήταν μόλις ο πέμπτος αναβάτης που έσπασε το φράγμα των 134 μιλίων. Χωρίς να απειλείται στην τρίτη θέση, ο Dean Harrison με 132,445 μ.α.ω. (213,149 χ.α.ω.), μπροστά από τον Hillier με 132,068 μ.α.ω. (212,542 χ.α.ω.). Browne και McGuinness συμπλήρωναν την πρώτη εξάδα. Ο χαμός που έλαβε χώρα στις μπροστινές θέσεις, είχε επιτρέψει στον Herbertson να περάσει έβδομος, μπροστά από τους Nathan Harrison, Rob Hodson και Michael Rutter.
Το μοναδικό υποχρεωτικό pitstop του Senior TT, χάρισε ακόμη μεγαλύτερη απόσταση για τον Todd, του οποίου η στάση στα pits ήταν 7 δευτερόλεπτα ταχύτερη από του Brookes. Ο αναβάτης της FHO Racing, με την σειρά του ήταν σχεδόν δέκα δευτερόλεπτα μπροστά από τον Harrison, φτάνοντας στο Glen Helen για τρίτη και προτελευταία φορά. Ο Hillier έμοιαζε να έχει ασφαλίσει την τέταρτη θέση, ενώ ο Browne είχε ξεμακρύνει από τον McGuinness, ο οποίος έχασε αδικαιολόγητα πολύ χρόνο στα pits. Η πολύ καλή πορεία του Herbertson σταμάτησε απότομα στο Crosby, όπου αποσύρθηκε.
Ξεκινώντας τον τέταρτο και τελευταίο γύρο, ο Todd είχε ανεβάσει την ψαλίδα σε περισσότερο από μισό λεπτό, οδεύοντας για την δεύτερη νίκη του. Παρά το τεράστιο πλεονέκτημά του, συνέχισε να πιέζει, ανεβάζοντάς το κι άλλο. Χωρίς να αντιμετωπίσει κανένα πρόβλημα στον τελευταίο γύρο, ο 28χρονος έφερε την μοτοσυκλέτα του στον τερματισμό 39 ολόκληρα δευτερόλεπτα (!) μπροστά από τον Brookes, ο οποίος σημείωσε το καλύτερό του αποτέλεσμα στο TT με αυτή την δεύτερη θέση.
Ο Dean Harrison ήταν άνετα τρίτος, με τον έτερο αναβάτη της Honda, Hillier, πίσω του. Στην πέμπτη θέση βρέθηκε ο McGuinness, που κατάφερε να πάρει 7 δευτερόλεπτα απόστασης από τον εντυπωσιακό Browne. Ο Nathan Harrison τερμάτισε στην έβδομη, το καλύτερό του αποτέλεσμα στο TT. Ο καλύτερος προσωπικός γύρος του Anderson με 130,703 (210,346 χ.α..ω) τον βοήθησε να έρθει όγδοος, μπροστά από τους Rutter και Paul Jordan.
Ο αγώνας Senior TT αποτέλεσε, για μία ακόμη χρονιά το φινάλε του Isle of Man TT, του πιο ιστορικού και επικίνδυνου αγώνα στον κόσμο της μοτοσυκλέτας, αλλά και του μηχανοκίνητου αθλητισμού γενικότερα. Οι θαρραλέοι αναβάτες ανανέωσαν το ραντεβού τους για το 2025, με όλους όσους το παρακολουθούμε να μετράμε ήδη αντίστροφα για την επόμενη αναμέτρηση στους στενούς δρόμους του Βουνού.