Τα μεγάλα λάθη όταν αγοράζεις μεταχειρισμένη μοτοσυκλέτα

Τα έχουμε κάνει όλοι
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

6/2/2019

Προφανώς ό,τι γράφουμε παρακάτω είναι βασισμένο σε εμπειρίες που έχουμε ζήσει εμείς οι ίδιοι, είτε σε προσωπικό επίπεδο, είτε στο άμεσο φιλικό μας περιβάλλον. Οπότε πρόθεσή μας δεν είναι να σας το παίξουμε έξυπνοι (αφού ήδη την έχουμε κάνει την πατάτα και εμείς…), αλλά να σας βοηθήσουμε να αποφύγετε να κάνετε τα ίδια λάθη. Όοοοσο περνάει από το χέρι μας βέβαια, διότι το συγκεκριμένο λάθος που θα μας απασχολήσει σε αυτό το κείμενο, επαναλαμβάνεται διαρκώς, ακόμα και από ανθρώπους που ήδη την έχουν πατήσει πολλές φορές! Μιλάμε φυσικά για την αγορά της λάθος μεταχειρισμένης μοτοσυκλέτας. Λάθος μοτοσυκλέτα, όχι με βάσει τον τύπο , το μοντέλο ή την μάρκα, αλλά με βάσει την τσέπη μας.

Κράτα καβάτζα

Όλα ξεκινούν στραβά από το γεγονός ότι έχεις 1000€ στην τσέπη και κοιτάς στις αγγελίες μοτοσυκλέτες που πωλούνται 2000€. Αν έχεις 2000€ στην τσέπη κοιτάς όσες κάνουν 3000€-4000€ και πάει λέγοντας. Στην περίπτωση της αγοράς μιας καινούριας μοτοσυκλέτας αυτό θεωρείται φυσιολογικό και η αλήθεια είναι πως οι λόγοι για να μην το κάνεις είναι λίγοι. Οι καινούριες μοτοσυκλέτες καλύπτονται από 2 χρόνια εγγύηση, έχουν φυσικά καινούρια λάστιχα, καινούριες αλυσίδες και το μόνο που θα χρειαστούν οι περισσότερες από αυτές μετά από 10.000 χιλιόμετρα χρήσης είναι μια αλλαγή λαδιών και φίλτρων. Αν έχεις λεφτά να πληρώνεις το δάνειο, την ασφάλεια, τα τέλη κυκλοφορίας και τις βενζίνες σου είσαι ΟΚ.

Όμως στην περίπτωση μιας μεταχειρισμένης μοτοσυκλέτας, τίποτα απολύτως δεν είναι δεδομένο. Ακόμα και μοτοσυκλέτες φίλων, που ξέρεις πως τις πρόσεχαν σα να ήταν μωρά στην κούνια, μπορεί να χρειαστούν πανάκριβες επισκευές. Διότι ΟΛΑ τα μηχανήματα φθείρονται και χαλάνε και όλα τα υλικά έχουν ένα χρονικό όριο ζωής. Ειδικά τα πλαστικά, τα καλώδια και τα ηλεκτρονικά, μπορεί να δείχνουν σαν καινούρια απ’ έξω αλλά από μέσα τα πράγματα να θυμίζουν στοιχειωμένο δάσος. Ξεχάστε τις μπούρδες του τύπου “αυτά δεν χαλάνε”. Οποιαδήποτε μοτοσυκλέτα έχει φάει τον ελληνικό ήλιο στο κεφάλι για δέκα χρόνια ή έχει ψηθεί μέσα στο κέντρο της πόλης, είναι βέβαιο πως κάποια περιφερειακά εξαρτήματα θα χρειαστούν αντικατάσταση. Πιθανόν να χρειαστεί μια ντίζα γκαζιού (από 10€ έως και 300€ σε κάποιες περιπτώσεις), ίσως μια πλαστική ή λαστιχένια βάση για τα όργανα, το φαίρινγκ κ.τλ..

Κάτι τέτοιες “χαζές” ζημιές που παραμελήθηκαν, έχουν οδηγήσει στην ολική καταστροφή πολλές μοτοσυκλέτες. Οπότε, ακόμα κι αν η μεταχειρισμένη μοτοσυκλέτα που σκοπεύετε να πάρετε είναι “καλύτερη κι από καινούρια” εσείς κρατήστε στον κουμπαρά σας ένα ποσό για κάποια “μικροέξοδα”.     

Αν ήταν ακριβή καινούρια θα έχει ακριβή συντήρηση

Ουάου! Με 3000€ παίρνω Hayabusa! Όταν 3000€ έχει πλέον ένα καινούριο ταϊλανδέζο παπί ή scooter με μόλις 125 κυβικά, είναι σίγουρα δελεαστικό να μπορείς να αγοράσεις με τα ίδια χρήματα μια μοτοσυκλέτα που έχει 180 ίππους και ξεπερνάει τα 300km/h. Όμως αυτό δεν σημαίνει πως τα ανταλλακτικά του Hayabusa κοστίζουν το 1/10 της τιμής που είχαν όταν η μοτοσυκλέτα ήταν καινούρια. Μάντεψε! Τα καινούρια ανταλλακτικά έχουν τιμές… καινούριων ανταλλακτικών! Οπότε μια μοτοσυκλέτα που έκανε 15.000€ και το ρεζερβουάρ της ως ανταλλακτικό έκανε 2000€, συνεχίζει ακόμα και σήμερα να κάνει 2.000€.

Κι αν το παράδειγμα της Hayabusa είναι εξόφθαλμο λόγω επιδόσεων, τα πράγματα δεν είναι τόσο ευδιάκριτα με τα χρηστικά μοντέλα μοτοσυκλετών, όπως ας πούμε τα On-Off.

Ένα BMW R 1200 GS του 2007 ήταν από τις ακριβότερες μοτοσυκλέτες της αγοράς. Το γεγονός πως τώρα το αγοράζεις ως μεταχειρισμένο μεταξύ 4.000-6.000€ δεν σημαίνει πως η BMW θα σου πουλάει τα ανταλλακτικά με έκπτωση -90%.

Θα πρέπει να καταλάβεις πως με 4000€ αγόρασες μοτοσυκλέτα των 20.000€ και το κόστος συντήρησής της, εξακολουθεί να είναι αντίστοιχο με μια μοτοσυκλέτας των 20.000€, όχι των 4.000€. Ακόμα χειρότερα, επειδή είναι μεταχειρισμένη οι ανάγκες της για συντήρηση είναι ακόμα μεγαλύτερες.

Βρες έναν δότη!

Ας περάσουμε για λίγο από το πιο γενικό, στο πιο ειδικό, διότι ως Έλληνες θα πούμε «λύσεις πάντα υπάρχουν» και υπάρχουν! Απλά δεν κάνουν για όλους! Δηλαδή: Έστω πως έχουμε αγοράσει ένα μεταχειρισμένο Enduro με 1.500 Ευρώ, όπως και έχουμε κάνει οι ίδιοι, μιας και όπως είπαμε στην αρχή δεν σας μιλάμε τυχαία. Κι έστω πως μετά από λίγο "καρφώνει σασμάν". Δεν θα πούμε την μάρκα επίτηδες, για να μην εστιάσει κανείς στην μάρκα μιας και το κοινό των εντουράδων έχει την τάση να θεωρεί πως κάποια πράγματα συμβαίνουν μονάχα σε λίγους... Η πρώτη λύση σε αυτή την περίπτωση, είναι να παραγγείλεις ανταλλακτικά που φτάνουν μερικές φορές να είναι ακριβότερα από την ίδια την αγορά της μοτοσυκλέτας, στην προκειμένη περίπτωση πάνω από χίλια Ευρώ ακριβότερα από το αρχικό κόστος απόκτησης! Ουσιαστικά δεν είναι λύση λοιπόν και το μόνο που μένει είναι να βρεις μία μεταχειρισμένη ή ακόμη καλύτερα ένα ολόκληρο κιβώτιο και είτε μόνος σου, είτε με κάποιο φίλο μηχανικό να ασχοληθείς με την αντικατάσταση. Αυτό όμως, το να βρεις ένα μεταχειρισμένο ή τρακαρισμένο, δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση, παρόλο που θα σου την προτείνουν όλοι ως την πρώτη λύση! Στην πράξη είναι χρονοβόρα διαδικασία η οποία δεν ταιριάζει σε όλους και μόνο αν είσαι πολύ τυχερός καταλήγεις να ξεμπερδεύεις γρήγορα, έχοντας ξοδέψει και σε αυτή την περίπτωση αρκετό χρόνο.

Δεν ξέρεις αν έχει τρακάρει!

Κι έστω πως έχεις κάνει την δουλειά που πρέπει, έχεις αποφασίσει σε ένα μοντέλο με βάση το κριτήριο για το τι μπορεί να σου ζητήσει στα επόμενα χιλιόμετρα κι αν ταιριάζει στην χρήση για την οποία την θέλεις. Ποιος όμως μπορεί να σου πει, η ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ που θέλεις να αγοράσεις, αν δεν έχει τρακάρει, αν στην πρώτη λακκούβα, ή μεγάλο ταξίδι δεν θα δεις το πλαίσιο να σε χαιρετά; Μέχρι τώρα αυτό στην χώρα μας μπορούσε να γίνει μονάχα με κάποιον «ειδικό», συνήθως τον μάστορα που ξέρεις προσωπικά, και που έπρεπε να βασιστείς στην εμπειρία του μετά από μία δεκάλεπτη βόλτα. Εξαιρετικά δύσκολο να τα βρει όλα σε μία τέτοια βόλτα, όσο κι αν ριψοκινδυνεύει μέσα στην κίνηση για να δει αν κουνάει στα πολλά χιλιόμετρα… Η λεπτομέρεια εδώ, είναι πως από φέτος στην Ελλάδα ο ίδιος ο μάστορας –δεν πας αλλού δηλαδή- έχει στα χέρια του ένα νέο εργαλείο στο μικρότερο κόστος της Ευρώπης. Καλεί την MotoCert και παίρνει πιστοποιητικό και διάγνωση από 3D lazer, χωρίς να λύσει βίδα: Ότι κι αν έχει η συγκεκριμένη που θέλεις να αγοράσεις, θα βρεθεί με ακρίβεια σε υποδιαίρεση του χιλιοστού. Υπάρχει και σε αυτό το πρόβλημα λύση λοιπόν!

Ψέματα κι αλήθειες

Υπάρχει λόγος που μια μεταχειρισμένη μοτοσυκλέτα είναι φτηνότερη από μια καινούρια. Κι ο λόγος αυτός είναι πως ΚΑΝΕΙΣ δεν μπορεί να σου εγγυηθεί ότι δεν θα χαλάσει.

Στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν ΑΠΟΛΥΤΑ ΑΞΙΟΠΙΣΤΑ μηχανάκια, που κατουράς μέσα στο ρεζερβουάρ και δουλεύουν χωρίς πρόβλημα για τα επόμενα σαράντα χρόνια. Σαφώς υπάρχουν μοντέλα που αντέχουν περισσότερο ή εμφανίζουν λιγότερες φθορές με το πέρασμα του χρόνου, όμως ό,τι δουλεύει χαλάει κιόλας.  

Μην σας παρασύρουν όλα αυτά τα παραμύθια που παλιά κυκλοφορούσαν από στόμα σε στόμα και τώρα έχουν  γίνει σχόλια στο διαδίκτυο. Στο facebook και στα site γράφουν σχόλια μόνο όσοι είναι συναισθηματικά φορτισμένοι. Σκέψου το λίγο… Θετικό σχόλιο θα γράψεις αν γουστάρεις με τρέλα τη μοτοσυκλέτα σου και αρνητικό σχόλιο αν σου έχει βγάλει την ψυχή. Έτσι δεν είναι τυχαίο που τα περισσότερα σχόλια που διαβάζεις είναι γεμάτα με υπερβολικά θετικούς ή αρνητικούς χαρακτηρισμούς. Η Honda, η Suzuki, η Yamaha, η Kawasaki πουλάνε ΚΑΘΕ χρόνο εκατομμύρια δίκυκλα, αλλά δεν υπάρχουν εκατομμύρια σχόλια. Ακόμα και μικρότερες σε μέγεθος εταιρείες, όπως η Harley, η Ducati, η BMW πουλάνε χιλιάδες μοτοσυκλέτες κάθε χρόνο. Ούτε όλες χαλάνε, ούτε όλες είναι αλεξίσφαιρες. Οπότε πριν δώσεις τα λεφτά για την αγορά της επόμενης μεταχειρισμένης μοτοσυκλέτας σου, λάβε υπόψη τις παρακάτω συμβουλές μας:

 

1- Κράτα ένα ποσό στην άκρη για πιθανές βλάβες.

Δώσε μικρότερη προκαταβολή και αναλόγως του είδους της μοτοσυκλέτας, κράτησε στην άκρη ένα ποσό για τα “πρώτα έξοδα”.

 

2- Οι ακριβές μοτοσυκλέτες έχουν ακριβά ανταλλακτικά

Όσο πιο περίπλοκη τεχνολογικά είναι μια μοτοσυκλέτα, τόσο πιο ακριβά κοστίζουν οι βλάβες της

 

3- Τα χρόνια είναι το ίδιο σημαντικά με τα χιλιόμετρα

Είναι λάθος να νομίζεις πως μια μοτοσυκλέτα 10-20 ετών που έχει κάνει μόνο 10.000km δεν θα έχει προβλήματα. Ο χρόνος προκαλεί φθορές στα πλαστικά, τις τσιμούχες και τα καλώδια, τόσο εξωτερικά του κινητήρα, όσο και μέσα στον κινητήρα, ανεξάρτητα από την χρήση.

 

4- Πάρε μαζί σου έναν εξειδικευμένο μηχανικό

Τα πρώτα λεφτά που πρέπει να δώσεις όταν αγοράζεις μεταχειρισμένη μοτοσυκλέτα είναι σε έναν εξειδικευμένο μηχανικό για να την ελέγξει πριν δώσεις προκαταβολή. Όχι απλά σε ένα φίλο που “ξέρει”, ούτε απλά σε έναν οποιοδήποτε μηχανικό. Βρες έναν που έχει εξειδικευμένες γνώσεις πάνω στη μοτοσυκλέτα που θέλεις να αγοράσεις και ο οποίος να γνωρίζει πόσο θα σου κοστίσει η κάθε βλάβη ή φθορά που έχει η μοτοσυκλέτα που ενδιαφέρεσαι να αγοράσεις. Υπάρχουν μοτοσυκλέτες που είναι καλύτερο να λείπει ο κινητήρας τους, παρά το φαίρινγκ τους! Κι από εκεί και πέρα, ζήτα από αυτόν τον μηχανικό που ήδη ξέρεις και εμπιστεύεσαι και που μπορεί να σου απαντήσει πόσο θα σου κοστίσει μία βλάβη, να πιστοποιήσει την συγκεκριμένη που σκοπεύεις να αγοράσεις μέσω της MotoCert, καθώς δεν υπάρχει αυτή την στιγμή πιο γρήγορος και άμεσος τρόπος στην Ελλάδα, να δεις με απόλυτη ακρίβεια πόσο κοντά σε κατάσταση καινούριας, είναι η γεωμετρία της μοτοσυκλέτας, που σε ενδιαφέρει. Να ξέρεις με κάθε βεβαιότητα αν έχει πέσει ή όχι.

Μην πεις ποτέ: “Έλα μωρέ, ένα φανάρι θέλει…” αν δεν ξέρεις πόσο κοστίζει, διότι το φανάρι μπορεί να κάνει πιο ακριβά από την μοτοσυκλέτα που θέλεις να αγοράσεις.

Τι σου λέμε, με λίγα λόγια, να μην πάρεις μεταχειρισμένη; Σε ΚΑΜΙΑ περίπτωση, το ακριβώς αντίθετο: Πάρε μεταχειρισμένη μοτοσυκλέτα! Απλά να πάρεις εκείνη που θα είναι κατάλληλη για εσένα προσωπικά, να την ελέγξεις καλά πριν την κάνεις δική σου, ώστε στο τέλος αυτό που θα σου μείνει να είναι μονάχα η ευχαρίστηση να την κάνεις βόλτα! Τόσο απλά, και καλά χιλιόμετρα από εμάς!

Τροχαίο ατύχημα μοτοσυκλέτας με πεζό: Τι πρέπει να κάνει ο αναβάτης

Η ψυχοφθόρα νομική διαδικασία ενός ατυχήματος με τραυματισμό
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

2/9/2020

Τα στατιστικά στοιχεία είναι ξεκάθαρα. Τα περισσότερα ατυχήματα συμβαίνουν μέσα στις πόλεις με μικρές ταχύτητες και τα περισσότερα ατυχήματα με τραυματισμούς και θανάτους αφορούν εκείνα που εμπλέκονται πεζοί. Σε αυτό το άρθρο θα προσπαθήσουμε να ξεκαθαρίσουμε μερικά βασικά πράγματα που πρέπει να κάνει ένας μοτοσυκλετιστής σε περίπτωση που εμπλακεί σε ατύχημα με πεζό, αλλά και την νομική διαδικασία που ακολουθεί. Πρόκειται για ένα θέμα που έχει καλυφθεί ελάχιστα, αλλά τα στατιστικά των τροχαίων στις ελληνικές πόλεις δείχνουν πως θα έπρεπε όλοι μας να ξέρουμε τι πρέπει να κάνουμε, ξεκινώντας από το πλέον βασικό: Σταματάμε, δεν εγκαταλείπουμε το σημείο και βλέπουμε πώς μπορούμε να βοηθήσουμε τον συνάνθρωπό μας καλώντας παράλληλα το ΕΚΑΒ και την Τροχαία. Διασφαλίζουμε πως τα υπόλοιπα αυτοκίνητα δεν θα πέσουν επάνω στον τραυματία και χωρίς να τον μετακινήσουμε ακολουθούμε τις οδηγίες του ΕΚΑΒ και της Τροχαίας, αφού τους έχουμε ήδη ενημερώσει. Φαντάζει περίεργο να δηλώνει κανείς το αυτονόητο, αλλά τα στατιστικά δείχνουν άλλα πράγματα. Ενδεχομένως οι εγκαταλείψεις συμβαίνουν γιατί κανείς δεν γνωρίζει την νομική διαδικασία και ο φόβος τους υπερνικά. Γι' αυτό ας δούμε και όλες τις κινήσεις μετά από αυτό το σημείο. Δεν θα μπούμε σε νομικές λεπτομέρειες που το πιθανότερο είναι να σας μπερδέψουν. Θα ασχοληθούμε μόνο με την ουσία και θα προσπαθήσουμε να απλοποιήσουμε όσο γίνεται τα πράγματα για να γίνουν κατανοητά σε όλους.

Ένα τροχαίο ατύχημα με πεζό, χωρίζεται σε δύο στάδια. Το πρώτο είναι οι ενέργειες που πρέπει να κάνουμε αμέσως μετά το ατύχημα στον τόπο του ατυχήματος και το δεύτερο έχει να κάνει με την νομική διαδικασία (σε περίπτωση που ακολουθήσει τέτοια).

 

Οι ενέργειες που πρέπει να κάνουμε αμέσως μετά το ατύχημα είναι άκρως σημαντικές, διότι καθορίζουν σε απόλυτο βαθμό την διάσταση που θα πάρουν οι νομικές διαδικασίες στο επόμενο στάδιο (αν υπάρξει τέτοιο, που συνήθως υπάρχει όταν τραυματιστεί κάποιος).

 

Τα δύο πρώτα πράγματα που κάνουμε ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΩΣ είναι να καλέσουμε από το ΔΙΚΟ ΜΑΣ τηλέφωνο την τροχαία και το ΕΚΑΒ. Γιατί από το δικό μας και όχι από κάποιου άλλου; Διότι σε περίπτωση που ακολουθήσει ποινική διαδικασία ο εισαγγελέας το αναγράφει στο Κλητήριο Θέσπισμα (δηλαδή στο κατηγορητήριο) και είναι το ΜΟΝΟ στοιχείο υπέρ σου το οποίο λαμβάνει πολύ σοβαρά υπόψη ο/η πρόεδρος του δικαστηρίου.

Ποτέ δεν εγκαταλείπουμε τον τόπο του ατυχήματος και ποτέ δεν αφήνουμε τον πεζό να πάρει εκείνος τηλέφωνο την τροχαία και το ΕΚΑΒ. Δεν τον αφήνουμε με την έννοια πως το έχουμε κάνει ήδη εμείς. Άμεσα! Διαφορετικά ο εισαγγελέας θα καταγράψει πως ο πεζός κάλεσε σε βοήθεια που είναι το ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΕΠΙΒΑΡΥΝΤΙΚΟ στοιχείο εναντίον σου σε περίπτωση που βρεθείς στην αίθουσα του δικαστηρίου για την ποινική διαδικασία.

 

Προφανώς σε περίπτωση που έχουμε τραυματιστεί και εμείς σοβαρά κάτι τέτοιο ίσως να μην είναι εύκολο να γίνει, αλλά αν μπορούμε τουλάχιστον να μιλήσουμε και η ζωή μας δεν βρίσκεται σε άμεσο κίνδυνο από τον τραυματισμό μας, είναι σημαντικό να κάνουμε εμείς όλες τις απαραίτητες ενέργειες και να μείνουμε στον τόπο του ατυχήματος περιμένοντας την ιατρική βοήθεια για εμάς και κάθε εμπλεκόμενο καθώς και την Τροχαία, που όταν υπάρχει τραυματισμός έρχεται πιο γρήγορα. Τουλάχιστον εμπειρικά, έτσι συμβαίνει.

 

Τι να προσέξουμε κατά την διάρκεια της αυτοψίας από την τροχαία:

 

Δυστυχώς στην Ελλάδα, η τροχαία και τα δικαστήρια δεν λαμβάνουν όσο θα έπρεπε υπόψη την κακή ποιότητα των δρόμων, την κακή σήμανσή τους, τα παράνομα σαπουνόνερα από το λούκι της κυρα-Μαρίας που πλένει το μπαλκόνι κ.τ.λ.

Ακόμα κι οι αστυνομικοί του τμήματος του Ανακριτικού της Τροχαίας που είναι φιλότιμοι και τιμούν τον όρκο που έδωσαν να υπηρετούν το Σύνταγμα και τους Νόμους του ελληνικού κράτους, δεν συνηθίζουν να γράφουν στην έκθεσή τους πως η άσφαλτος είναι εκτός προδιαγραφών ή πως το STOP και το φανάρι είναι πίσω από τη νεραντζιά που δεν κλάδεψε ο Δήμος ή πως οι διαγραμμίσεις της διάβασης των πεζών έχουν ξεθωριάσει τελείως. Δύσκολα κάποιος δημόσιος λειτουργός θα γράψει (από μόνος του/της) σε έγγραφο που θα πάει στο ποινικό δικαστήριο κάτι που να λέει πως υπάρχει ευθύνη μιας άλλης δημόσιας υπηρεσίας ή δημόσιου υπαλλήλου. Ακόμα κι αν το κάνει, το δικαστήριο ενδέχεται να μην το λάβει σοβαρά υπόψη του. Γενικά στις εκθέσεις που στέλνει η τροχαία στα δικαστήρια, οι ελληνικοί δρόμοι παρουσιάζονται στην πλειοψηφία τους ως άριστα φωτισμένοι, με άριστη σήμανση και πρόσφυση πίστας. Παρ' όλα αυτά, δεν χάνεις τίποτα αν τους ζητήσεις (επίμονα) να καταγράψουν τις πραγματικές συνθήκες. Μην ελπίζεις όμως πως θα το κάνουν ή πως θα το λάβει υπόψη του το δικαστήριο, διότι αυτό θα ανοίξει τον δρόμο να ζητήσεις εσύ αποζημίωση από κάποια δημόσια υπηρεσία και κάτι τέτοιο προσπαθούν να το αποφύγουν με κάθε τρόπο. Άλλωστε ο ΚΟΚ έχει προβλέψει να λύσει όλα αυτά τα προβλήματα για τις δημόσιες αρχές με μία φράση κλειδί, πως ο οδηγός πρέπει να προσαρμόζει την ταχύτητά του με βάση την κατάσταση του οδοστρώματος.

Εκείνο που πραγματικά θα πρέπει να ζητήσεις επίμονα από το ανακριτικό της τροχαίας είναι να πάρει επί τόπου καταθέσεις από τον πεζό, από εσένα και αν είναι δυνατόν από μάρτυρες που είδαν το ατύχημα. Ειδικά οι επί τόπου καταθέσεις των μαρτύρων είναι πολύ χρήσιμες, διότι με αυτόν τον τρόπο θα έχεις τα προσωπικά στοιχεία τους σε περίπτωση που τους χρειαστείς στο δικαστήριο. Επίσης θα πρέπει να τους κάνεις σαφές πως ΕΣΥ πήρες τηλέφωνο για να έρθουν και πως ΕΣΥ τηλεφώνησες στο ΕΚΑΒ. Το επαναλαμβάνουμε ξανά διότι από αυτό θα εξαρτηθούν ΤΑ ΠΑΝΤΑ στο δικαστήριο.

Επίσης, θα πρέπει να ζητήσεις να κάνουν ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ αλκοτέστ στον/στην πεζό, αν έχεις εμφανή ένδειξη. Θα πρέπει να καταλάβεις πως στα δικαστήρια μετράνε μόνο τα στοιχεία που έχει καταγράψει η τροχαία και όχι οι ισχυρισμοί σου στις καταθέσεις σου. Η επιτόπου παρουσία του ΕΚΑΒ είναι ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ, ακόμα κι αν ο τραυματισμός είναι μια απλή γρατσουνιά, ενώ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ είναι να ζητήσεις να εξετάσουν και εσένα, ακόμα κι αν νομίζεις πως δεν έχεις πάθει τίποτα. Σε περίπτωση που ακολουθήσει ποινική/αστική διαδικασία, οι ιατρικές γνωματεύσεις είναι υψίστης σημασίας. Επίσης αυτό που είναι ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ και δεν κάνει ΚΑΝΕΙΣ, είναι να ζητήσεις από την τροχαία να επιβάλει τα προβλεπόμενα πρόστιμα στον πεζό αν εκείνος έχει παραβιάσει κάποια διάταξη του άρθρου 38 του Κ.Ο.Κ.

Ναι, μπορεί οι πεζοί να μην χρειάζεται να πάρουν δίπλωμα για να κυκλοφορούν στους δρόμους, όμως η ελληνική νομοθεσία μέσω του Κ.Ο.Κ. καθορίζει πότε ένας πεζός χρησιμοποιεί νόμιμα ή παράνομα τον δρόμο και μάλιστα προβλέπει διοικητικά πρόστιμα.

Για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι, αν ο πεζός έχει παραβιάσει κόκκινο σηματοδότη διασχίζοντας τον δρόμο ή έχει περάσει τον δρόμο 10 μέτρα μακριά από το σημείο που βρίσκεται διάβαση, η τροχαία είναι υποχρεωμένη να του κόψει επί τόπου κλήση και να του επιβάλει το προβλεπόμενο χρηματικό πρόστιμο. Δεν πρόκειται να το κάνουν μόνοι τους, ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ να τους το υποδείξεις εσύ. Επίσης, μόνο αυτές οι δύο παραβάσεις των πεζών έχουν πραγματικό αντίκτυπο στις αποφάσεις των δικαστηρίων και καμία άλλη από εκείνες που προβλέπει το άρθρο 38 του Κ.Ο.Κ… Ελλαδάρα!   

 

Από το νοσοκομείο στο δικαστήριο

Σε περίπτωση τραυματισμού, μετά την επιτόπου συλλογή στοιχείων, το ανακριτικό τμήμα της τροχαίας είναι υποχρεωμένο να συντάξει επίσημη έκθεση και να επαναλάβει την διαδικασία της ανάκρισης, παίρνοντας ξανά καταθέσεις από εσένα, τον πεζό και τους μάρτυρες που είδαν το ατύχημα (αν είχες φροντίσει να πάρουν τα στοιχεία τους στον τόπο του ατυχήματος...) και φτιάχνει σχεδιάγραμμα που συμπεριλαμβάνει στην τελική της έκθεση. Έως αυτό το σημείο ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΣ ΓΙΑ ΤΙΠΟΤΑ. Είσαι απλώς μάρτυρας όπως και ο πεζός. ΟΜΩΣ! Και αυτό είναι πολύ σημαντικό όπως θα δούμε παρακάτω. Η ελληνική νομοθεσία επιτρέπει σε όποιον τραυματιστεί, να ζητήσει την ποινική δίωξη εκείνου που θεωρεί υπεύθυνο για τον τραυματισμό του. ΠΡΟΣΟΧΗ! Δεν είναι δεδομένη η ποινική σου δίωξη, δηλαδή δεν πας κατευθείαν στο ποινικό δικαστήριο ως κατηγορούμενος αν δεν το ζητήσει ο τραυματίας πεζός (εξαιρούνται οι περιπτώσεις βαρύ τραυματισμού. Σε περιπτώσεις ελαφρού τραυματισμού ο εισαγγελέας ενεργεί μετά από κλήτευση - έχει όμως το δικαίωμα να ασκήσει ποινική δίωξη αυτεπάγγελτα, αλλά τηρεί το δικαίωμα παραίτησης από την κλήτευση αν δεν υπάρχει σοβαρός τραυματισμός ή κίνδυνος για την ζωή του ενάγοντος). Με λίγα λόγια, στους μη σοβαρούς τραυματισμούς πρέπει πρώτα να το ζητήσει εκείνος που τραυματίστηκε και ΜΟΝΟ τότε ο εισαγγελέας ξεκινά την διαδικασία της ποινικής δίωξης. ΠΡΟΣΟΧΗ ΞΑΝΑ! Αυτό σημαίνει πως αν τραυματιστείς εσύ ή και εσύ, ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΖΗΤΗΣΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΙΝΙΚΗ ΔΙΩΞΗ ΤΟΥ ΠΕΖΟΥ για τον τραυματισμό σου, αν εκείνος έχει παραβιάσει το άρθρο 38 του Κ.ΟΚ. Όμως για να έχει νόημα κάτι τέτοιο, θα πρέπει στην έκθεση της τροχαίας να περιγράφεται με σαφήνεια η παραβίαση κάποιας από τις διατάξεις του άρθρου 38 του Κ.Ο.Κ. Επίσης η ποινική διαδικασία είναι κάτι που θέλεις να αποφύγεις, όχι μόνο εσύ, αλλά και ο πεζός, ασχέτως αν δεν το ξέρει ούτε ο ίδιος. Οπότε μην ζητήσεις την ποινική δίωξη του πεζού αν εκείνος δεν έχει ζητήσει την δική σου, διότι θα ξεκινήσεις μια ποινική διαδικασία που θα χάσεις χρόνο και χρήμα, ακόμα κι αν την κερδίσεις!

Η νομική άγνοια είναι ο μεγαλύτερος εχθρός σου σε αυτές τις περιπτώσεις. Όχι μόνο για εσένα, αλλά και  για τον πεζό. Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων οι πεζοί που τραυματίζονται σε τροχαία, ζητούν ουσιαστικά από τα δικαστήρια ΜΟΝΟ τη χρηματική αποζημίωσή τους, δηλαδή ζητούν από εσένα ΑΣΤΙΚΕΣ ΕΥΘΥΝΕΣ και όχι ποινικές. Δηλαδή δεν ενδιαφέρονται πραγματικά αν θα “φας” έξι μήνες φυλακή με αναστολή ή όχι - εκτός βέβαια αν μιλάμε για υποθέσεις που ο αναβάτης οδηγούσε μεθυσμένος/μαστουρομένος ή έκανε παντιλίκια εκεί που σε στενά που παίζουν μικρά παιδιά ή εγκατέλειψε το θύμα κτλ... περιπτώσεις δηλαδή που θέλουμε να δούμε τον θύτη βαθιά στην φυλακή. Έτσι αν έχουν πάρει τα λεφτά που ζητούσαν από τα αστικά δικαστήρια, συνήθως (κατόπιν συνεννοήσεων των δικηγόρων...) εμφανίζονται στο ποινικό δικαστήριο και ζητούν την διακοπή της ποινικής δίωξης του οδηγού.

Παρ’ όλα αυτά, η πλειοψηφία των υποθέσεων χωρίς σοβαρό τραυματισμό αποκτά και ποινικό σκέλος, διότι η εξέλιξη της ποινικής δίωξης χρησιμοποιείται ως πρόκριμα για την έκβαση του αστικού δικαστηρίου. Η αλήθεια είναι πως στην ποινική διαδικασία, ο τραυματίας έχει δικαίωμα να ζητήσει ΚΑΙ αστική αποζημίωση πέραν της ποινικής τιμωρίας σου, όμως προς τιμήν τους οι περισσότεροι Έλληνες πρόεδροι των ποινικών δικαστηρίων αποφεύγουν να καθορίσουν χρηματικές αποζημιώσεις και αφήνουν αυτό το σκέλος της υπόθεσης για την αίθουσα του αστικού δικαστηρίου.

Από τα παραπάνω γίνεται σαφές πως εσένα και τον πεζό, σας συμφέρει να λυθεί το πρόβλημα χωρίς δικαστήρια ή έστω αν οδηγηθούν εκεί τα πράγματα να είναι στα αστικά δικαστήρια, όπου πλέον ο πεζός έχει να κάνει κυρίως με την ασφαλιστική σου εταιρεία σε περίπτωση που αυτή αρνείται να τον αποζημιώσει. Έτσι κι αλλιώς, εκεί θα δοθεί τελικά η πραγματική λύση και όχι στα ποινικά. Καθώς είπαμε πολλά, καλό είναι να ανακεφαλαιώσουμε υπογραμμίζοντας τα βασικότερα σημεία:

 

ΠΟΤΕ-ΠΟΤΕ-ΠΟΤΕ δεν εγκαταλείπεις το σημείο του ατυχήματος (Ναι, ακόμα και αν οδηγούμε μεθυσμένοι ή χωρίς δίπλωμα) διότι αυτό λαμβάνει υπόψη του το ποινικό δικαστήριο. Πέρα από χυδαία ενέργεια, η εγκατάλειψη τραυματία θα έχει βαρύτατες ποινικές συνέπειες, που μπορείς να αποφύγεις.

 

Καλείς εσύ την τροχαία και το ΕΚΑΒ, ανεξάρτητα αν υπάρχει εμφανής τραυματισμός, ώστε να έχεις τα στοιχεία που αποδέχεται το δικαστήριο σε περίπτωση που οδηγηθούν εκεί τα πράγματα

 

Η ποινική διαδικασία είναι χάσιμο χρόνου για εσένα και τον πεζό, αλλά πολλές φορές κρίνεται απαραίτητη από τους νομικούς συμβούλους για τους λόγους που εξηγήσαμε παραπάνω. Αν ο πεζός θέλει μόνο χρηματική αποζημίωση, συζήτησε μαζί του πώς θα τον βοηθήσεις να την εισπράξει από την ασφαλιστική εταιρεία σου χωρίς να μπλέξετε στα δικαστήρια για τα επόμενα 3-4 χρόνια

 

Σε περίπτωση που τελικά βρεθείς στις αίθουσες του δικαστηρίου, καλό είναι να εμφανιστείς με δικηγόρο ακόμα κι αν ξέρεις από πριν πως η μεγαλύτερη ποινή είναι φυλάκιση μερικών μηνών με αναστολή (δηλαδή δεν πας φυλακή και δεν πληρώνεις τίποτα), διότι η νομική διαδικασία μπορεί να κρύβει παγίδες για τις οποίες δεν είσαι προετοιμασμένος.  

 

Τέλος να πούμε πως σε αυτές τις περιπτώσεις φαίνεται η πραγματική αξία της ασφαλιστικής σου εταιρείας, ιδιαίτερα αν έχεις πληρώσει για νομική κάλυψη.

 

Το πιο βασικό όλων όμως είναι ένα. Μην εγκαταλείψεις τον χώρο του ατυχήματος επειδή φοβάσαι τα δικαστήρια και μην πας φυλακή. Φυλακή θα πας και βαριά χρηματικά πρόστιμα θα υποστεί μονάχα αν φύγεις! Ακόμα κι αν φταις 100% και δεν έχεις δίπλωμα, δεν έχεις ασφάλεια ή είσαι μεθυσμένος, μείνε εκεί.

ΜΕΙΝΕ ΕΚΕΙ και ΚΑΛΕΣΕ την αστυνομία και το ΕΚΑΒ. Οι νόμοι και οι δικαστές θα είναι υπέρ σου σε αυτή την περίπτωση

 

Ετικέτες