Οι περισσότερες φθορές στο κράνους μας γίνονται όταν δεν το φοράμε στο κεφάλι μας.
Φτηνό ή ακριβό κράνος, δεν έχει καμία σημασία. Ο βασικός λόγος που αγοράζουμε κράνος δεν είναι για να μην μας γράψει η τροχαία (τουλάχιστον δεν θα πρέπει να είναι αυτός…) αλλά για την ασφάλειά μας και για να μας προσφέρει άνεση ώστε να μπορούμε να οδηγάμε περισσότερο και γρηγορότερα. Ένα κράνος που είναι λάθος νούμερο ή έχει πλέον χάσει τα αρχικά χαρακτηριστικά του, όχι μόνο γίνεται επικίνδυνο, αλλά ταυτόχρονα υποβαθμίζει την άνεση και συνολικά την ποιότητα της οδηγηκής εμπειρίας. Εδώ υποθέτουμε ότι έχεις αγοράσει το καλύτερο κράνος που άντεχε η τσέπη σου και στο σωστό μέγεθος, οπότε θα πούμε μερικά πράγματα για το πώς μπορείς να το διατηρήσεις σε καλή κατάσταση για όσο μεγαλύτερο διάστημα γίνεται.
Πιάσε το σωστά
Σπάνια δίνουμε σημασία στον τρόπο που κρατάμε το κράνος μας όταν το βγάζουμε από το κεφάλι μας, αλλά σε αυτό το σημείο γίνονται οι περισσότερες φθορές στην εσωτερική του επένδυση και στο αφρώδες υλικό. Το σωστό είναι να δένουμε το λουράκι και να το κρατάμε από εκεί. Ο,τιδήποτε άλλο κάνουμε θα προκαλέσει αργά ή γρήγορα κάποιου είδους ζημιά. Για παράδειγμα, η κλασσική κίνηση να περνάνε το χέρι μας μέσα από το κράνος είναι βέβαιο ότι θα χαλάσει την τσιμούχα στεγανοποίησης της ζελατίνας, με αποτέλεσμα την αύξηση του αεροδυναμικού θορύβου και την εισροή παγωμένου αέρα. Σε ακραίες περιπτώσεις, αυτή η αλλαγή ροής του αέρα, μπορεί να μειώσει την αποτελεσματικότητα του συστήματος εξαερισμού του κράνους μας.
Επίσης λάθος είναι να κρατάμε το κράνος με τρόπο που να συμπιέζουμε το αφρώδες στα μάγουλα. Σε αυτή την περίπτωση το αφρώδες χάνει γρήγορα την ικανότητά του να κρατάει το κράνος σταθερά στο κεφάλι μας, με αποτέλεσμα να αρχίζει να κουνάει στις υψηλές ταχύτητες και στις λακκούβες.
Τοποθέτησέ το σωστά
Όλοι μας έχουμε να διηγηθούμε μια ιστορία που περιγράφει ένα ολοκαίνουριο κράνος να πέφτει από το τιμόνι, το καθρέπτη ή την σέλα της μοτοσυκλέτας μας. Αφήνοντας το κράνος μας στον καθρέπτη ή το τιμόνι δεν κινδυνεύει μόνο από πτώση, που θα προκαλέσει εξωτερικές φθορές. Μεγάλη ζημιά προκαλείται μέσα στο αφρώδες, το οποίο παίζει καθοριστικό ρόλο στην ασφάλειά μας, καθώς απορροφά το σοκ του χτυπήματος σε περίπτωση ατυχήματος. Αν συμπιέζεται συχνά από την κακή συνήθεια να το “φοράμε” στον καθρέπτη, θα χάσει μεγάλο μέρος από την απορροφητικότητα του.
Κουκουλώσου
Τα γένια μας (οι κοπέλες εδώ έχουν πλεονέκτημα) γίνονται σαν σκληρή βούρτσα και τρίβουν την επένδυση στο σημείο που ακουμπά με τα μάγουλά μας. Δυστυχώς, αν δεν είσαι φρεσκοξυρισμένος κόντρα δεν μπορείς να κάνεις κάτι γι’ αυτό.
Η μόνη λύση για να μειώσεις αυτού του τύπου τις φθορές είναι η όσο το δυνατόν πιο συχνή χρήση μιας μπαλακλάβας. Η αλήθεια είναι ότι ακούγεται σαν μπελάς να φοράς μπαλακλάβα στις καθημερινές σου μετακινήσεις, αλλά αν δεν είσαι courier ή ντελιβεράς, θα διαπιστώσεις ότι δεν είναι τόσο μεγάλος μπελάς. Ίσα-ίσα που τον χειμώνα θα εκτιμήσεις την προστασία που προσφέρει από το κρύο στην περιοχή του λαιμού και στο σαγόνι. Ακόμα και στα καλοκαιρινά ταξίδια, μια καλής ποιότητας μπαλακλάβα χωρίς ραφές θα κρατήσει σταθερή τη θερμοκρασία στο κεφάλι σου και θα απορροφήσει τον ιδρώτα, μειώνοντας τα χρονικά διαστήματα που θα χρειαστεί να πλύνετε το κράνος σας.
Προϊόντα περιποίησης
Ούτε θα διαφημίσουμε, ούτε θα προτείνουμε κάποια μάρκα ή προϊόν. Υπάρχουν πολλά εκεί έξω που κάνουν την δουλειά που θέλουμε. Σημασία έχει να γνωρίζουμε τι χρειαζόμαστε. Ένα πανάκι κατασκευασμένο από μικροΐνες είναι απαραίτητο. Μπορείς να το βρεις στα supermarket από 5-10 ευρώ την πεντάδα ή να αγοράσεις εξειδικευμένα από τα καταστήματα που πουλάνε κράνη και αξεσουάρ αναβάτη. Θα σου χρειαστεί για τον εξωτερικό καθαρισμό του κράνους, καθώς δεν γδέρνει το βερνίκι και την επιφάνεια της ζελατίνας όπως κάνει το χαρτί κουζίνας. Επίσης μπορείς να κάνεις ένα γρήγορο καθαρισμό της εσωτερικής επένδυσης με αυτό το πανί, χρησιμοποιώντας τους ειδικούς αφρούς καθαρισμού.
Σε περίπτωση που πλένετε τις εσωτερικές επενδύσεις με σαπουνόνερο, μην χρησιμοποιείτε υγρά πλυντηρίου που περιέχουν μαλακτικά ή χλώριο, διότι διαβρώνουν τις ελαστικές ίνες που είναι κατασκευασμένες οι περισσότερες επενδύσεις. Επίσης, σε πολλές περιπτώσεις διαβρώνουν και τις κόλλες που συγκρατούν τα αφρολέξ, στην περίπτωση που θέλετε να πλύνετε ολόκληρο το κράνος ή οι επενδύσεις του δεν είναι πλήρως αποσπώμενες. Η καλύτερη λύση αν δεν έχετε κάποιο εξειδικευμένο σαπούνι ή αφρό, είναι να φτιάξετε όσο πιο παχύ αφρό γίνεται με αφρόλουτρο σώματος και να ρίξετε μέσα (λίγο) μυκητοκτόνο σαπούνι, που θα εξαφανίσει τις οσμές.
Η διατήρηση της ελαστικής τσιμούχας γύρω από την ζελατίνα σε καλή κατάσταση και η αποφυγή να ξεραθεί, μπορεί να γίνει με την χρήση ειδικών υγρών με βάση την σιλικόνη που μπορείτε να βρείτε εύκολα στα καταστήματα πώλησης κρανών, ενώ σε κάποιες premium εταιρείες υπάρχει μέσα στο κουτί του κράνους, όταν το αγοράζετε. Μια φορά τον μήνα αρκεί για να διατηρήσεις την τσιμούχα σε άριστη κατάσταση για πολλά χρόνια.
Μεγάλη προσοχή θα πρέπει να δείξουν όσοι έχουν στο κράνος τους ζελατίνα με επικάλυψη τύπου χρωμίου. Ποτέ δεν την καθαρίζουμε με χαρτί ή συμβατικά σαπούνια.
Αυτές οι ζελατίνες χρειάζονται οπωσδήποτε μαλακό πανάκι μικροϊνών και ειδικά καθαριστικά σπρέι.
Σωστή αποθήκευση
Όπως συμβαίνει όταν ακουμπάμε το κράνους μας όπου βρούμε όταν είμαστε έξω από το σπίτι, έτσι και μέσα στο σπίτι μπορούμε να προκαλέσουμε φθορές από την κακή αποθήκευσή του. Καλό είναι να το έχουμε πάντα μέσα στην υφασμάτινη κουκούλα του, ώστε να το προστατεύσουμε από τις γρατσουνιές λόγο πιθανής επαφής του με τοίχους ή άλλα αντικείμενα.
Κυρίως όμως για να το προστατεύσουμε από την σκόνη, που εκτός από το θέμα της καθαριότητας και της υγιεινής στο εσωτερικό του, ξεραίνει τα ελαστικά και σκληραίνει κάθε μαλακό πλαστικό εξάρτημα. Επίσης καλό είναι να αποφεύγουμε σημεία αποθήκευσης που τα χτυπάει ο ήλιος ή έχουν μεγάλες διακυμάνσεις στη θερμοκρασία, όπως ράφια και έπιπλα δίπλα σε σώματα καλοριφέρ.
Νέα αρχή MV Agusta: Συμπληρώνει 80 χρόνια Ιστορίας! - Όλη η πορεία της μέχρι τις τελευταίες σημαντικές εξελίξεις!
Ένα μεγάλο αφιέρωμα του MOTO στην διαχρονική Ιταλική εταιρεία
Από τον
Θοδωρή Ξύδη
31/10/2024
Με μέγεθος αντιστρόφως ανάλογο της φήμης και του κύρους της, η MV Agusta ετοιμάζεται να γράψει το επόμενο κεφάλαιο στην ιστορία της, μιας ιστορίας με πολλά σκαμπανεβάσματα αλλά και ασύλληπτα επιτεύγματα που έχτισαν τον θρύλο της.
Το 2025 είναι το έτος που η MV Agusta θα συμπληρώσει 80 χρόνια από την ίδρυσή της δηλώντας παρούσα στα παγκόσμια μοτοσυκλετιστικά δρώμενα. Η εταιρεία του κόμη Agusta, που έχει γράψει το δικό της χρυσό κεφάλαιο στους αγώνες και παρήγαγε επί σειρά ετών τις πιο εξωτικές μοτοσυκλέτες που είχε δει ο κόσμος των δύο τροχών, ατενίζει το μέλλον με αισιοδοξία και ετοιμάζεται για τα επόμενα βήματά της με την αρχή να γίνεται στη φετινή EICMA.
Εντός έδρας, στη διεθνή ιταλική έκθεση του Μιλάνο, η MV Agusta θα κάνει την πρώτη της εμφάνιση στο ευρύ κοινό ως μέλος της Pierer Mobility δίνοντας την ευκαιρία στους επισκέπτες να δουν από κοντά τις υπάρχουσες μοτοσυκλέτες της και όπως δείχνουν όλα, να υπάρχουν και νεότερα για το πώς θα κινηθούν προς τον εμπλουτισμό της γκάμας τους σε αυτό το νέο της ξεκίνημα.
Το μέλλον της MV Agusta είναι ένα στοίχημα της Pierer Mobility, κι ακόμη περισσότερο ένα προσωπικό στοίχημα του αφεντικού του ομίλου, κ. Stefan Pierer που έφτασε πολύ κοντά να κάνει δική του την Ducati πριν από λίγα χρόνια και δεν τα κατάφερε για λόγους... εκτός επιχειρηματικού κόσμου, σε μία πλευρά της ιστορίας των εργοστασίων που δεν έχει επίσημα ειπωθεί. Όποτε τώρα έχει βαλθεί να επαναφέρει την ιστορική ιταλική εταιρεία στην πρότερη δόξα της και να δημιουργήσει σε γερές βάσεις το αντίπαλο δέος του Borgo Panigale!
Εδώ στο MOTO ψοφάμε για τέτοιου είδους ιστορίες. Όπως άλλωστε ψοφάει και ο κάθε γνήσιος "πυροβολημένος" μοτοσυκλετιστής που, όπως και εμείς, ρουφούσε και αυτός μικρός σα στεγνό σφουγγαρόπανο οτιδήποτε σχετικό με μια εταιρεία ή μοτοσυκλέτα έπεφτε στα χέρια του, σε μια εποχή που το ίντερνετ δεν υπήρχε ούτε στη σφαίρα της φαντασίας και οι πληροφορίες έρχονταν με το σταγονόμετρο. Τότε που τα παραμύθια και οι θρύλοι ήταν ακόμη στο μυαλό μας εξίσου πραγματικά με τα γεγονότα, τότε που φτιάχτηκαν και σφυρηλατήθηκαν υποσυνείδητα δεσμοί, δημιουργήθηκαν στρατόπεδα και συναισθήματα για μια ζωή που γιγαντώνουν έναν κατασκευαστή στα μυαλά όλων, στο πέρασμα του χρόνου.
Με το βλέμμα στο μέλλον, το εργοστάσιο και οι εγκαταστάσεις της εταιρείας στη λίμνη Varese ανακαινίζονται σε όλα τα επίπεδα
Τέτοια είναι και η ιστορία της MV Agusta με την Pierer Mobility να θέλει να την διαφυλάξει στο ακέραιο και να χτίσει πάνω σε αυτή οδηγώντας τη σε νέες ημέρες δόξας από τότε που την πήρε στα χέρια της. Οι επενδύσεις που πραγματοποιούνται στο Varese, στο εργοστάσιο της εταιρείας στη Schiranna, αναμφίβολα δείχνουν πως όλα κινούνται προς αυτή την κατεύθυνση αφού εκεί ετοιμάζεται ακόμη και τμήμα σχεδιασμού αποκλειστικά για τις μοτοσυκλέτες της MV Agusta που δεν θα έχουν σχέση με τις υπόλοιπες του ομίλου. Η Pierer Mobility θέλει να διαφυλάξει την ιταλικότητα της MV Agusta και να περιορίσει την παραγωγής της σε νούμερα που θα δίνουν έμφαση στην ποιότητα και την αποκλειστικότητα.
Ένδειξη για τις προθέσεις της Pierer Mobility ήταν και το κόψιμο -σχεδόν- κάθε δεσμού με την κινέζικη QJMOTOR, αν και οι προϋπάρχουσες συμφωνίες μεταξύ των δύο πλευρών διατηρούνται για την διανομή των Ιταλικών μοτοσυκλετών εντός Κίνας. Η στρατηγική συνεργασία ξεκίνησε το 2020, ως μέρος του πενταετούς πλάνου οικονομικής εξυγίανσης του τότε ιδιοκτήτη της Agusta, Timur Sardarov, ο οποίος παραμένει για λίγο ακόμη στο μετοχικό σχήμα της έχοντας το 49,9% της εταιρείας, χωρίς να ασκεί επηρροή στον έλεγχό της.
Ένθερμος υποστηρικτής της MV Agusta ο Sardarov, ένας ακόμη που δεν την βλέπει απλά ως μία επιχείρηση
Ο Ρώσος ανέλαβε να βγάλει την MV Agusta από μία ακόμη κρίση το 2019, όταν και πέρασε υπό τον έλεγχό του, με τους Ιταλούς να στρέφουν το βλέμμα τους στην αχανή αγορά της Κίνας αλλά και στις τσέπες του κινέζικου κολοσσού που βρήκε την κατάλληλη ευκαιρία για να ενισχύσει την τεχνογνωσία του και να τη μεταφέρει στις δικές του μάρκες. Η MV Agusta βρήκε το δίκτυο που χρειαζόταν για τη διανομή των μοτοσυκλετών της, μια συμφωνία που συνεχίζει να ισχύει, όπως και η αδειοδότηση για την κατασκευή των πολυκύλινδρων κινητήρων της ιταλικής εταιρείας από την QJMOTOR, για δικά της μοντέλα.
Ο Sardarov παρέλαβε την οικονομικά προβληματική MV Agusta από τον Giovanni Castiglioni τον γιο του Claudio, του ανθρώπου που άνοιξε το σύγχρονο κεφάλαιο της MV Agusta με την απόκτηση των δικαιωμάτων του ονόματος της εταιρείας το 1992, με τους Castiglioni να βρίσκονται φυσικά πίσω και από τη σωτηρία της Ducati, την οποία και πούλησαν το 1996 στην αμερικάνικη Texas-Pacific Group, αφού όμως ΄"χάρισαν" στον κόσμο της μοτοσυκλέτας το Mostro και την 916. Αυτή η ιστορία είναι πιο σύνθετη, αλλά δεν αφορά το συγκριμένο κεφάλαιο.
Ένα βιβλίο θα μπορούσε να γραφτεί μόνο για τον Claudio και τον αδερφό του Gianfranco που έτρεφαν άσβεστο πάθος για την MV Agusta και το είχαν εκδηλώσει ήδη από το 1977, που διαφαινόταν ότι η εταιρεία οδεύει σε έναν αργό και βασανιστικό θάνατο.
Όταν τελικά τα δικαιώματα της εταιρείας πέρασαν στα χέρια του Castiglioni το 1992 όλοι πίστεψαν ότι ο Ιταλός είχε τρελαθεί και η πράξη του είχε καθαρά συναισθηματικό υπόβαθρο αφού δεν υπήρχε περίπτωση να αναστηθεί ξανά η MV Agusta. Άλλωστε το Gagiva Group είχε ήδη στις τάξεις του την Ducati που ετοιμαζόταν να συνταράξει το κοινό των δύο τροχών.
Ο Giacomo Agostini ποζάρει παρέα με την μοτοσυκλέτα έβαλε ξανά την MV Agusta στον χάρτη και έκλεψε δικαιωματικά τον τίτλο της ομορφότερης στον κόσμο
To 1994 που παρουσιάστηκε η εμβληματική 916, ο Castioglioni σφύριζε αδιάφορα στα δημοσιεύματα του Τύπου που ήθελαν το ιταλικό γκρουπ να εξελίσσει 4κύλινδρο κινητήρα. Προφανώς ο Ιταλός δεν ήθελε να κάνει κακό στη νέα δημιουργία της εταιρείας του και τα δημοσιεύματα ήταν αρκετά για να καταλάβουν όλοι ότι αυτός ο άνθρωπος τελικά σοβαρολογεί για την ανάσταση της MV Agusta.
Τέσσερα χρόνια μετά ο χρόνος σταματά με την αποκάλυψη της F4 Serie Oro στην έκθεση του Μιλάνου -όσοι την είδαν τότε πρώτη φορά το θυμούνται καλά αυτό- με τον Massimo Tamburini να τραβά έναν ακόμη σχεδιαστικό άσο από το μανίκι του, μετά την 916, και την Agusta να αναγεννάται από τις στάχτες της με κάθε επισημότητα έχοντας στις τάξεις της την ομορφότερη ίσως μοτοσυκλέτα που κατασκευάστηκε ποτέ.
Για όσους είχαν γνωρίσει την εταιρεία του κόμη Domenico Agusta τις ημέρες της απόλυτης κυριαρχίας της στους αγώνες, η αποκάλυψη της F4 ήταν σα να μην είχε περάσει ούτε μία μέρα από τότε που η MV Agusta έκλεισε τις πύλες του εργοστασίου της, χωρίς να γνωρίζει κανείς αν θα ανοίξουν ξανά. Τόσο δυνατή ήταν η σχέση που είχε η MV Agusta με το κοινό της, με τους Ιταλούς να τη θεωρούν εθνικό προϊόν με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης, σαν την παρμεζάνα.
Πιο χαρακτηριστικό ίσως παράδειγμα για αυτό η αναταραχή που δημιουργήθηκε από τον ιταλικό Τύπο το 1986 όταν η MV Agusta έβγαλε στο σφυρί τις αγωνιστικές μοτοσυκλέτες που σάρωναν τα πρωταθλήματα και επιστρατεύτηκαν μέχρι και υπουργοί της ιταλικής κυβέρνησης για να το αποτρέψουν. Δεν τα κατάφεραν τελικά αλλά εσείς γνωρίζετε άλλη εταιρεία για την οποία θα δημιουργούνταν τόσος ντόρος, ειδικά αν είχε εξαφανιστεί σχεδόν μία 10ετία; Ούτε και εμείς.
Χάρη στον Giovanni Agusta η Ιταλία έγινε η πρώτη χώρα στο κόσμο με το δικό της σμήνος πολεμικών αεροπλάνων
Ο θρύλος της MV Agusta δεν χτίστηκε στην τύχη και σε αυτό συνέβαλαν τα μέγιστα οι αγωνιστικές της επιτυχίες που ήταν μια διαρκής επιδίωξη της οικογένειας Agusta με μπροστάρη τον Domenico, ο οποίος, ως άλλος Enzo Ferrari, έριχνε τα χρήματα που έβγαζε η εταιρεία από τις πωλήσεις των μοντέλων παραγωγής στους αγώνες. Η εν λόγω "επενδύσεις" απέδωσαν καρπούς και έφεραν στην MV Agusta 37 τίτλους Κατασκευαστών στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ταχύτητας, εκ των οποίων οι 16 στην κορυφαία κατηγορία -η σημερινή MotoGP. Ήταν όμως και ο λόγος που την έβαλαν τόσες φορές σε οικονομικούς μπελάδες και οδήγησαν τελικά στο κλείσιμό της.
Ο Domenico είχε και τη διορατικότητα να καταλάβει ότι οι μοτοσυκλέτες είναι η κατεύθυνση που πρέπει να ακολουθήσει η αεροναυπηγική εταιρεία που ίδρυσε ο πατέρας τού, Giovanni, μετά το τέλος του 2ου ΠΠ, αν είναι να επιβιώσει. Μια "ανάγκη" που οδήγησε στη δημιουργία της MV Agusta (Meccanica Verghera Agusta) ως τμήμα της Costruzioni Aeronautiche Giovanni Agusta S.A., η οποία, ως πρωτοπόρος στα αεροπλάνα -ο κόμης Giovanni έφτιαξε το πρώτο του αεροπλάνο τέσσερα χρόνια μετά τους αδερφούς Wright, το 1903-, έπειτα από τη λήξη του πολέμου έμεινε χωρίς αντικείμενο εργασίας αφού απαγορεύτηκε στην Ιταλία η κατασκευή τους.
Από εδώ ξεκίνησε η δίτροχη ιστορία της MV Agusta με τη μοτοσυκλέτα της να μην ονομάζεται τελικά Vespa, όπως είχε αρχικά προγραμματιστεί
Αυτό που δεν απαγορεύτηκε ήταν η μεταφορά τεχνογνωσίας από τους αιθέρες στους δύο τροχούς με τον Domenico να σχεδιάζει την πρώτη μοτοσυκλέτα της Agusta, το 1943, δύο χρόνια πριν από η λήξη του πολέμου και την ίδρυση της MV. Η πρώτη μοτοσυκλέτα ήταν η δίχρονη MV 98 που παρουσιάστηκε το 1945 και ονομάστηκε αρχικά Vespa όμως άλλαξε το όνομά της μετά από διαμάχη με την Piaggio, ενώ έπειτα ακολούθησαν και τετράχρονες, με όλα τα δίχρονα μοτέρ να σχεδιάζονται από τον ίδιο τον Domenico μέχρι και το 1950!
Η 4κύλινδρη 500 Turismo δεν μπήκε τελικά ποτέ στην παραγωγή, όχι όμως και η MV 600 του 1966 που ήρθε τρία χρόνια νωρίτερα από την CB750 της Honda, το 1966
Έναν χρόνο μετά, το 1946 έκανε την εμφάνισή της η τετράχρονη MV 250, -επίσης με μοτέρ του Agusta- που την έβαλε στο κλαμπ των κατασκευαστών μοτοσυκλετών "μεγάλου" κυβισμού. Παράλληλα στην έκθεση του Μιλάνου του 1949 οι Ιταλοί σόκαραν τον κόσμο της μοτοσυκλέτας παρουσιάζοντας την 500 Turismo, την πρώτη 4κύλινδρη παραγωγής, με τον στρόφαλο του κινητήρα κάθετα ως προς το πλαίσιό της, 18 χρόνια νωρίτερα από το CB750 της Honda που τότε είχε μόλις παρουσιάσει την πρώτη της μοτοσυκλέτα.
Η έμφαση στην καινοτομία και τον πειραματισμό της MV Agusta, που δοκίμαζε ήδη πριν το '50 τροφοδοσία με ψεκασμό και αυτόματα κιβώτια, όπως και τα πολύ ανταγωνιστικά της μοντέλα αύξησαν τη δημοφιλία της και έδεσαν γάντι με την ανάγκη του κόσμου για οικονομική μετακίνηση σε μια ρημαγμένη Ιταλία.
Σε σύντομο χρονικό διάστημα η εταιρεία αναρριχήθηκε στην κορυφή των πωλήσεων στη γειτονική χώρα, ως ο μεγαλύτερος εγχώριος κατασκευαστής μοτοσυκλετών της 10ετίας του '50 με τριπλάσια παραγωγή από τον επόμενο.
Ο ένας και μοναδικός John Surtees
Οι τεχνολογικές αναζητήσεις της MV Agusta έδεσαν γάντι και με τους αγώνες, όπως και η μεταγραφή του μεγάλου μηχανικού Piero Remor από την Gilera, ο οποίος είχε ήδη σχεδιάσει εν σειρά 4κύλινδρο από το 1923, μαζί με τον Carlo Gianini, ενώ από την Gilera ήρθε και ένας άλλος που έγραψε αγωνιστική ιστορία με την Agusta, o Arturo Magni. Βέβαια βοήθησαν με τη σειρά τους και οι τεράστιοι αναβάτες που οδήγησαν τις MV Agusta προς τη δόξα στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα όπου οι Ιταλοί κατέκτησαν το πρώτο τους στη μεγάλη κατηγορία (GP 500) με τον John Surtees, τον πιο αδικημένο από την ιστορία μεταξύ των θρύλων των δύο τροχών, αφού είναι και ο μοναδικός που κατέκτησε το πρωτάθλημα και στη Formula 1.
Η αρχή βέβαια είχε γίνει πολύ νωρίτερα στις μικρότερες κατηγορίες με τον Carlo Ubbiali το 1949, με τον Ιταλό να κερδίζει το παγκόσμιο στα GP 125 το 1953. Η MV Agusta κυριάρχησε επίσης και στους αγώνες αντοχής αλλά και στα Tourist Trophy, ενώ έχτισε τον θρύλο της με αναβάτες αστέρες όπως οι Taveri, Hailwood και Read και φυσικά τον απόλυτο Giacomo Agostini που συνδέθηκε με την εταιρεία περισσότερο από όλους.
O Mike "The Bike" Hailwood πήρε 4 σερί Παγκόσμια Πρωταθλήματα στη σέλα μιας MV Agusta στην κορυφαία κατηγορία
Η Pierer Mobility θέλει να επιστρέψει η MV Agusta στον φυσικό της χώρο που είναι οι αγώνες και όχι οπουδήποτε αλλά στην κορυφαία κατηγορία MotoGP για να κλείσει ένα μαύρο κεφάλαιο για την ιταλική εταιρεία και να ανοίξει ένα άλλο λαμπρό. Στα πλάνα ομίλου είναι η επιστροφή της το 2027 όταν και θα αλλάξουν οι κανονισμοί στο MotoGP. Το γεγονός ότι πλέον γίνεται λόγος για κάτι τέτοιο, πάνω σε σωστές οικονομικές βάσεις δείχνει ότι η MV Agusta βαδίζει προς το μέλλον πιο σίγουρη από ποτέ και ετοιμάζεται να μας χαρίσει νέες ιστορίες που θα χτίσουν περαιτέρω τον θρύλο της.
Σε προηγούμενη EICMA είχαμε ακούσει με τα αυτιά μας τους Ιταλούς να μονολογούν πως το πιο ισχυρό κάστρο στην υπεράσπιση του "Made in Italy" ετοιμαζόταν να πέσει, φτιάχνοντας Made in China μοτοσυκλέτες όπως το 5.5 που παρουσίαζαν, ανακοινώνοντας την νέα πορεία της εταιρείας. Ποιος θα το περίμενε πως την πορεία αυτή θα ανέκοπτε ένας Αυστριακός που υποστηρίζει την παγκοσμιοποίηση των δομών των κατασκευαστών, όταν φυσικά γίνεται επιλεκτικά και με αυστηρούς όρους. Εξοπλισμένη με νέα εφόδια και έναν ξεκάθαρο, ιδιαίτερα υψηλό στόχο, η MV Agusta γυρίζει σελίδα στο νέο κεφάλαιο, και ετοιμάζεται να γράψει την πρώτη παράγραφο σε bold γράμματα!
