Kawasaki: Κατασκευάζει το πρώτο τάνκερ υγροποιημένου υδρογόνου! Το τεράστιο όφελος για το μέλλον της μοτοσυκλέτας

Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

2/1/2020

Η Kawasaki μας φέρνει πιο κοντά σε μία οικονομία υδρογόνου, από μία οικονομία με βάση το πετρέλαιο όπως είμαστε τώρα. Κι αυτό έχει άμεσο ενδιαφέρον για την ελληνική οικονομία πρώτα, κι έπειτα για όλους τους μελλοντικούς μοτοσυκλετιστές!

Στο editorial του τεύχους 602 Ιανουάριος 2020 που μόλις κυκλοφόρησε, διαβάζετε για «τα ηλεκτρικά που καίνε βενζίνη» και την σημασία που έχει για το μέλλον -όχι το άμεσο- το υδρογόνο. Κάτι που πρώτη φορά γράφαμε πριν από δέκα χρόνια στο ΜΟΤΟ.

Πρωτοπόρος στον τομέα της ναυτιλίας, εξειδικευμένη στην κατασκευή δορυφόρων και εξαρτημάτων αεροσκαφών, με καινοτομίες στις αμαξοστοιχίες, η Kawasaki έχει ένα τεράστιο έργο και είναι γνωστή στο ευρύ κοινό μονάχα από το μικρότερο, το απειροελάχιστο επιχειρηματικό κομμάτι της. Τον τομέα της αναψυχής, όπως η ίδια ονομάζει το τμήμα μοτοσυκλέτας, τα ATV και τα Jet Ski, κι αυτό λέει πολλά για τον τρόπο που αντιμετωπίζει -και κατασκευάζει- τις μοτοσυκλέτες.

Στον ευρύτατο τομέα δραστηριοποίησής της, περιλαμβάνονται η παραγωγή και η διαχείριση της ενέργειας, ξεκινώντας από τους κινητήρες για εργοστάσια παραγωγής μέχρι τις σωληνώσεις μεταφοράς. Σχεδιάζει και κατασκευάζει εργοστάσια για άλλους, ρομποτικές και συμβατικές εργαλειομηχανές και ο κατάλογος αρχίζει να ξεφεύγει από αυτό που μας ενδιαφέρει αυτή την στιγμή: Τον πρώτο τρόπο μαζικής μεταφοράς υδρογόνου!

Με βάση τα παραπάνω αντιλαμβάνεται κανείς πως η Kawasaki είναι η πλέον κατάλληλη, για να κατασκευάσει το πρώτο τανκερ που μεταφέρει υγροποιημένο υδρογόνο στους -253^οC! Αυτή την στιγμή η ανθρωπότητα αναζητά τον αποτελεσματικότερο τρόπο αποθήκευσης του υδρογόνου. Μπορεί να είναι το στοιχείο με την περισσότερη αφθονία στο σύμπαν, αλλά δεν του αρέσει να μένει μόνο του δημιουργώντας ισχυρούς δεσμούς. Δεν το συλλέγεις αλλά το παράγεις και μετά ψάχνεις τρόπους να το αποθηκεύσεις. Μέχρι τώρα η μαζική του μεταφορά ήταν αδύνατη. Η Kawasaki το αλλάζει αυτό.

Στους -253^οC το υδρογόνο υγροποιείται και συμπιέζεται κατά 1/800 καθιστώντας την κρυογονική θερμοκρασία συμφέρουσα. Στον τομέα της ναυτιλίας δεν αποτελεί έκπληξη ούτε είναι παντελώς άγνωστες οι πολύ χαμηλές θερμοκρασίες. Το υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG) που επίσης μεταφέρεται με τεράστια τάνκερ, απαιτεί -162^οC για να φτάσει σε κατάσταση υγρού από αέριο και η διαδικασία συντήρησης αυτής της θερμοκρασίας σε τεράστια τάνκερ, έχει τελειοποιηθεί.

Σχεδόν άλλους εκατό βαθμούς Κελσίου κάτω από το μηδέν, δεν φτάνεις εύκολα κι ας κατέχεις την τεχνολογία για τους πρώτους εκατό πενήντα. Για αυτό και η Kawasaki αναγκάστηκε να φτιάξει την πρώτη βιομηχανική μονάδα υγροποίησης υδρογόνου της Ιαπωνίας.

Μικρότερες εγκαταστάσεις υπήρχαν και υπάρχουν στην Ιαπωνία και σε ολόκληρο τον κόσμο. Όμως τώρα η Kawasaki φέρνει την πρώτη βιομηχανικής παραγωγής, με δυνατότητα υγροποίησης πέντε τόνων υδρογόνου ημερησίως.

Κάπου εδώ μπαίνει και λίγο από μοτοσυκλέτα στην ιστορία, μιας και οι άνθρωποι που σχεδίασαν τις φτερωτές, είναι οι ίδιοι πίσω από την υπερτροφοδότηση με το πλανητικό κιβώτιο στα H2R και H2!

Πώς αλλιώς θα φορτώσεις το πρώτο τάνκερ στον κόσμο, αν δεν έχεις και το πρώτο εργοστάσιο; Η Kawasaki λοιπόν έφτιαξε ήδη το εργοστάσιο και αυτή την στιγμή ναυπηγείται και το τάνκερ.

Kawasaki: «Είμαστε πολύ κοντά σε μία κοινωνία όπου χρησιμοποιούμε το υδρογόνο στην καθημερινότητα μας»

Βασισμένη στην τεχνογνωσία του υγροποιημένου φυσικού αερίου, η Kawasaki κατασκευάζει το LH2 τάνκερ της με ιδιαίτερη προσοχή ώστε να ανταπεξέλθει στην πρόκληση. Χρειαζόταν άλλους 91^οC κάτω από το μηδέν, ενώ μόλις με μικρές διακυμάνσεις στην θερμοκρασία το υδρογόνο εξατμίζεται. Κατάφερε όμως να πάρει έγκριση από τον IMO, τον παγκόσμιο οργανισμό ναυτιλίας για το σχέδιο και τις λύσεις που πρότεινε.

Πάμε στο κομμάτι που αφορά την ελληνική οικονομία. Το υδρογόνο μπορεί να παραχθεί με ένα σωρό τρόπους, όμως ένας αποδοτικός αυτή την στιγμή είναι να χρησιμοποιηθεί ο γνωστός λιγνίτης. Όχι όμως καίγοντάς τον όπως κάνουμε τώρα, αλλά ατμοποιώντας τον παγιδεύοντας τα βλαβερά παράγοντα και κρατώντας το πλούσιο υδρογόνο που απελευθερώνει η διαδικασία.

Στην φωτογραφία: Η πρώτη βιομηχανική μονάδα υγροποίησης υδρογόνου της Ιαπωνίας

Δεν είναι απλή διαδικασία, όμως κι αυτή έχει τελειοποιηθεί από πολλές εταιρίες ανά τον κόσμο, ανάμεσά τους και η Kawasaki. Ο λιγνίτης είναι δύσκολο να μεταφερθεί, πρώτα γιατί η μικρή του πληρότητα σε άνθρακα απαιτεί την επεξεργασία τεράστιων ποσοτήτων κι άρα η παραγωγή πρέπει να γίνεται επί τόπου, κι έπειτα γιατί συμπιέζοντάς τον μπορεί να δημιουργηθούν σπινθήρες, το τελευταίο δηλαδή πράγμα που θέλεις να δεις σε ένα πλοίο, τρένο κτλ… Στην Σαχάρα μεταφέρεται σε τεράστια τρένα με ανοικτά βαγόνια, εκεί που η αφθονία χώρου και η έλλειψη του ανθρώπινου στοιχείου απλοποιεί τις διαδικασίες.

Στην Ελλάδα, όπως και σε ολόκληρο τον δυτικό κόσμο, ο λιγνίτης αφθονεί και η καύση του πρόκειται να σταματήσει. Η τεχνολογία της Kawasaki είναι ο τρόπος για να συνεχίσει η εκμετάλλευσή του χωρίς τις βλαβερές επιπτώσεις στο περιβάλλον, παράγοντας υδρογόνο.

Ας κάνω εδώ μία σημαντική διευκρίνηση: Το υδρογόνο δεν είναι πηγή ενέργειας, όπως το πετρέλαιο. Είναι όμως ενεργειακό νόμισμα.

Χρειάζεσαι ενέργεια για να αποκτήσεις το υδρογόνο, ενέργεια για να το μεταφέρεις, κι ενέργεια για να το αποθηκεύσεις. Όταν όλα αυτά όμως έχουν μικρότερο άθροισμα σε κατανάλωση και κόστος, τότε αρχίζει να γίνεται συμφέρουσα η χρήση του.

Η Kawasaki έχει έτοιμες τις λύσεις και έχει ήδη κατασκευάσει τις μονάδες αποθήκευσης του υγροποιημένου υδρογόνου, τις δεξαμενές φύλαξης, το σύστημα μεταφοράς και τον τρόπο της χρήσης του.

Στην Αυστραλία αυτή την στιγμή υπάρχει ένα τεράστιο απόθεμα λιγνίτη από το οποίο παράγουν υδρογόνο. Με το νέο τάνκερ θα το μεταφέρουν στην Ιαπωνία και όλο αυτό είναι ήδη προτιμότερο από τις παραδοσιακές μεθόδους, πλην της πυρηνικής ενέργειας, από την οποία όμως απομπλέκονται οι Ιάπωνες.

Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον για εμάς, είναι πως η Kawasaki έχει φτιάξει κάτι ακόμη, κάτι που είναι πολύ σημαντικό για το μέλλον της μοτοσυκλέτας. Έχει εξελίξει τον τρόπο να χρησιμοποιείται το υδρογόνο στους κινητήρες εσωτερικής καύσης. Το υδρογόνο καίγεται επτά φορές ποιο γρήγορα από την βενζίνη. Η BMW έχει εδώ και δέκα χρόνια αυτοκίνητο με κινητήρα εσωτερικής καύσης που καταναλώνει υδρογόνο. Το ρεζερβουάρ βέβαια της συγκεκριμένης BMW έχει τεχνολογία που χρησιμοποιείται για την ανάπτυξη των δορυφόρων στο διάστημα και κοστίζει όσο μερικές εκατοντάδες συμβατικά αυτοκίνητα στην σειρά, άρα είναι μη εφικτό να υπάρξει εμπορική χρήση. Με την τεχνολογία της Kawasaki για καλύτερη χρήση στους κινητήρες εσωτερικής καύσης, και όλα τα προβλήματα λυμένα για την παραγωγή, μεταφορά, αποθήκευση κτλ, μένει ένα και μόνο πράγμα για να φτάσουμε στο όραμα της Kawasaki και πολλών ακόμη, μαζί και το δικό μας, δηλαδή μία οικονομία που να βασίζεται στο υδρογόνο. Εκεί που θέλουμε εκτός από ηλεκτρικά οχήματα με κυψέλες καυσίμου, να υπάρχουν και μοτοσυκλέτες με κινητήρες εσωτερικής καύσης που θα καταναλώνουν υδρογόνο. Το μόνο που λείπει από την εξίσωση είναι το κατάλληλο ρεζερβουάρ, και δυστυχώς απέχουμε πολλές δεκαετίες μέχρι να φτάσουμε σε αυτό το σημείο. Τα ηλεκτρικά οχήματα θα είναι το ενδιάμεσο βήμα μέχρι τότε…

Η Kawasaki ασχολείται σοβαρά με το υδρογόνο ως το καύσιμο του μέλλοντος, ονομάζει το πλάνο της «Δρόμο του Υδρογόνου» και οραματίζεται μία κοινωνία που συλλέγει και παράγει ενέργεια με πολλούς τρόπους, αποθηκεύοντάς την με την μορφή υδρογόνου. Το τάνκερ αυτό, είναι ένα ακόμη βήμα προς την υλοποίηση αυτού του οράματος, και στο να δούμε οχήματα όπως τα ξέρουμε τώρα, οχήματα που κάνουν «βρουμ-βρουμ» και «μπράου-μπράου» και βγάζουν σκέτο νερό από τις εξατμίσεις τους…

Ετικέτες

kawasaki

kawasaki history

https://bit.ly/badilikia25

Αφιερώματα

Το ΜΟΤΟ στο Legends Track 2022: Τέσσερις μοτοσυκλέτες σε μία ιστορία

Το story μιας τριήμερης εξόρμησης γεμάτη οδήγηση

Από τον

Μπάμπη Μέντη

7/10/2022

Το απόγευμα της Κυριακής 2 Οκτωβρίου το van του ΜΟΤΟ ήταν φορτωμένο μέχρι το ταβάνι και έτοιμο να επιστρέψει στη βάση του περιοδικού στην Αθήνα. Η κούραση στο σώμα όλων μας μετά από δύο ολόκληρες ημέρες οδήγησης μέσα στην πίστα ήταν δεδομένη, όμως ταυτόχρονα είχε εκείνη την παράξενη γλυκιά αίσθηση της κούρασης των καλοκαιρινών διακοπών. Είδαμε πρόσωπα γνωστά, γνωρίσαμε νέους φίλους και φυσικά λιώσαμε στην οδήγηση καθώς ο καιρός μας έκανε τη χάρη και παρά το “εκφοβιστικό” ψιλόβροχο το πρωί του Σαββάτου, η πίστα ήταν ουσιαστικά συνεχώς στεγνή και σε ιδανική θερμοκρασία.

Όμως όπως όλα τα πράγματα που κάνει το ΜΟΤΟ, έτσι κι αυτή η “αποστολή” στις Σέρρες έχει πίσω της πολλές παράλληλες ιστορίες που ξεκινούν πολλές ημέρες πριν!

Για την ακρίβεια όλα ξεκίνησαν από την προηγούμενη εβδομάδα στην άλλη άκρη της Ελλάδας και συγκεκριμένα στη Σπάρτη, όπου είχαμε βρεθεί για να οδηγήσουμε στην εξαιρετική πίστα της το αγωνιστικό KTM SX 450 Supermotard του Γιώργου Παπασταύρου, καθώς και το ολοκαίνουριο GASGAS SM 700 το οποίο φέραμε πίσω στην Αθήνα για να συνεχίσουμε την δοκιμή του στους δρόμους και στις συνθήκες της πραγματικής ζωής.

Αυτή η μοτοσυκλέτα έγινε ο συνδετικός κρίκος με το Legends Track Day, καθώς μας ήρθε η ιδέα να το οδηγήσουμε και στην πολύ μεγαλύτερη πίστα των Σερρών χάρη στους 70 ίππους του και τα 200km/h τελικής που πιάνει στο κοντέρ!

Μαζί του θα είχαμε ένα μικρότερο συγγενή του, το ολοκληρωτικά επανασχεδιασμένο RC 390 της μητρικής KTM, που είχαμε οδηγήσει στην πίστα της Modena στην Ιταλία κατά την διεθνή δημοσιογραφική του παρουσίαση, όχι όμως σε ελληνικό έδαφος.

Το μικρό KTM θα το βρίσκαμε στην πίστα των Σερρών και θα το φέρναμε πίσω στην Αθήνα μετά το τέλος του Legends Trackday, για την ολοκλήρωση της δοκιμής τους στο δρόμο, ακολουθώντας δηλαδή την ίδια τακτική με το GASGAS 700 αλλά αυτή τη φορά με κατεύθυνση από τον Βορρά προς τον Νότο.

Πάντως τον τίτλο της μασκότ της αποστολής του ΜΟΤΟ στις Σέρρες, τον κέρδισε με το σπαθί της η Triumph Speed Triple 1200 RR.

Θα διαβάσετε τα πάντα για αυτή στην αναλυτική δοκιμή που θα δημοσιεύσουμε στο περιοδικό ΜΟΤΟ, αφού όχι μόνο κάψαμε τέσσερα ρεζερβουάρ βενζίνης μέσα στην πίστα, αλλά αυξήσαμε σε πολλαπλάσιο βαθμό το ΑΕΠ των χωρών του ΟΠΕΚ επιστρέφοντας στην Αθήνα, όπου είχε ξεκινήσει και συνεχίστηκε η δοκιμή του με μετρήσεις επιδόσεων, δυναμομέτρηση και φυσικά πολλά χιλιόμετρα οδήγησης εντός και εκτός πόλης.

Ταυτόχρονα, το Triumph Speed Triple 1200 RR έγινε το ιδανικό εργαλείο δοκιμής των νέων semi-slick ελαστικών Power Cup 2 της Michelin, τα οποία τα συγκρίναμε και με τα Pirelli Supercorsa SC που φορά από το εργοστάσιο. Θα διαβάσετε και για αυτή τη δοκιμή στο περιοδικό ΜΟΤΟ.

Πριν όμως πριν γίνουν όλα αυτά, οι δύο φωτογράφοι του ΜΟΤΟ ταξίδευαν με το αεροπλάνο από την Αθήνα στην Θεσσαλονίκη, όπου στο αεροδρόμιο τους περίμενε ο Κυριάκος. Αν δεν ξέρεις ποιος είναι ο Κυριάκος του ΜΟΤΟ θα πρέπει να κάνεις άμεσα επαναληπτικά μαθήματα στα Story των Mega Test, διότι ο Κυριάκος είναι από τα SOS στις επόμενες εξετάσεις…

Η αποστολή του Κυριάκου αυτή τη φορά ήταν να μεταφέρει με το αυτοκίνητό του τους δύο φωτογράφους του ΜΟΤΟ στη Βουλγαρία! Εκεί θα τους περίμενε ο Φελούκας με το ολοκαίνουριο CFMOTO 800MT για να διασχίσουν τον δρόμο που περνά από το μεγαλύτερο υψόμετρο σε όλα τα Βαλκάνια.

Αυτή είναι η πρώτη δοκιμασία για το CFMOTO 800MT ως long term test του ΜΟΤΟ και το περιμένουν ακόμα πιο δύσκολα χιλιόμετρα στο κοντινό μέλλον, οπότε μείνετε συντονισμένοι.

Κάπως έτσι φτάσαμε στο απόγευμα της Παρασκευής 29 Σεπτεμβρίου, όπου η πίστα των Σερρών έγινε το σημείο που ενώθηκε το team του ΜΟΤΟ που ερχόταν από την Αθήνα με το team του ΜΟΤΟ που ερχόταν από τη Βουλγαρία.

Οπότε αν απορείτε γιατί πήγαμε στο Legends Trackday με ένα on-off, ένα supermoto και δύο supersport, τώρα ξέρετε όλο το Background…

Στο περίπου δηλαδή, διότι σε αυτό το trackday πρωταγωνιστές ήταν οι άνθρωποι και όχι οι μοτοσυκλέτες, αν και είχε ΠΟΛΥ εντυπωσιακές μοτοσυκλέτες μέσα στα BOX και κάτω από τις τέντες.

Το Ducati Athens Club είχε φέρει τουλάχιστον τρεις-τέσσερεις σπάνιες Ιταλίδες ντίβες, πέρα από τα Monster, SS, 1098, 748, 999, Hypermotard, Multistrada κ.τ.λ.

Ένας Έλβετος έκανε τους πάντες να φαίνονται φτωχοί, παρκάροντας ταυτόχρονα στα πιτς ένα Desmosedici RR με εξατμίσεις και φαίρινγκ MotoGP, ένα Panigale V4R και ένα Panigale 1299 Superleggera!

Λόγω του επικείμενου αγώνα για το Βαλκανικό πρωτάθλημα ταχύτητας, υπήρχαν και αρκετοί αναβάτες από τη Βουλγαρία με τις αγωνιστικές μοτοσυκλέτες τους, ενώ το παρόν έδωσαν και Έλληνες αναβάτες, αφού μαζί με το Βαλκανικό θα γίνει και ο αγώνας του εθνικού μας πρωταθλήματος.

https://bit.ly/badilikia25