Νέα εποχή για την Tecno-Moto: Από το «Racing» στο «Performance»!

Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

12/3/2019

Κάθε συνεργείο στην χώρα μας είναι κι ένα μικρό βιβλίο, ίσως όχι χωρίς βρώμικα κεφάλαια κάποιες φορές, αλλά σίγουρα με πλούσια ιστορία, ιδιαίτερα σε μία εποχή όπως η δεκαετία του ’80, τότε που η γνώση ήταν δύσκολο να βρεθεί και οι απαντήσεις στις ερωτήσεις ερχόντουσαν μέσα από την αναζήτηση. με το “reverse engineering” να αποτελεί το πανεπιστήμιο που οι καλοί μάστορες επέβαλλαν στον εαυτό τους για να μπορέσουν να εξελιχθούν. Τώρα πάσχουμε από υπερπληροφόρηση που με την σειρά της οδηγεί σε ευτελισμό της πληροφορίας και επιφανειακές τοποθετήσεις, κοινώς «ξερολίαση» και είναι σαν όλοι να τα ξέρουν όλα. Τελικώς ξεχωρίζουν πιο δύσκολα οι καλοί μάστορες, πάντα θα ξεχωρίζουν, και το καλό είναι πως τουλάχιστον τώρα τους μαθαίνει ευκολότερα όλος ο κόσμος και όχι λίγοι και ψαγμένοι. Κάθε εποχή έχει τα δικά της καλά και κακά… Εκείνη την δεκαετία πολλά πράγματα δημιουργήθηκαν από το μηδέν, το ΜΟΤΟ για παράδειγμα είναι παιδί της εποχής εκείνης, παράλληλα με μαγαζιά θρύλους, όπως η Tecno-Moto Racing.!

Ο Μάριος Νικολαΐδης στην σέλα του Kawasaki H2R που είχε έρθει στην Ελλάδα για να την οδηγήσει το MOTO στο... Τατόι! Μόλις η δεύτερη ανεξάρτητη δυναμομέτρηση στον κόσμο και με έντονο παρασκήνιο... Πάντοτε όταν βρίσκουμε τα δύσκολα σε ένα τεχνικό κομμάτι, υπάρχει ένας "Νικολαΐδης" να βοηθήσει...

Το μαγαζί που έγινε μεγάλη εταιρία και στην πορεία, το σπίτι της Akrapovic στην Ελλάδα ανάμεσα σε διάφορους άλλους οίκους που εκπροσωπεί, παρουσιάζει την ιδιαιτερότητα να έχει ξεκινήσει κάνοντας έρευνα και εξέλιξη. Ακριβώς όπως ξεκίνησε η ίδια η Akrapovic, που στην πρόσφατη επίσκεψή μας στις ανανεωμένες εγκαταστάσεις πήραμε απάντηση σε ένα βασικό ερώτημα που είχαμε για την περίπτωσή τους: Γιατί ξεχωρίζουν τόσο πολύ και γιατί οι υπόλοιποι δεν τους πιάνουν…
Δεν είναι τυχαίο που ο ιδρυτής της Akrapovic, ο κ.Igor, τρέφει ιδιαίτερη εκτίμηση για τον άνθρωπο που ξεκίνησε την Tecno-Moto, τον Ντίνο Νικολαΐδη, και αναγνωρίζει αυτά τα ίδια στοιχεία στον υιό Μάριο, που πλέον αναλαμβάνει την συνέχεια της εταιρίας. Η Akrapovic ξεκίνησε ως ένα μαγαζί βελτιώσεων και εξελίχθηκε στους καλύτερους κατασκευαστές του κόσμου που πλέον αναλαμβάνουν ένα σοβαρό ποσοστό εξέλιξης από τους συνεργαζόμενους κατασκευαστές μοτοσυκλετών. Αυτό σηκώνει μεγάλη ανάλυση και η απάντηση για όποιον την θέλει θα υπάρχει στο πρώτο μέρος από την επίσκεψή μας στην Σλοβενία, στο επόμενο τεύχος του ΜΟΤΟ. Αναγνωρίσαμε όμως αυτές τις ομοιότητες στο ξεκίνημα τόσο της Tecno-Moto, όσο και της ίδιας της Akrapovic βλέποντας πως δεν είναι τυχαίο που η πρώτη αντιπροσωπεύει αποκλειστικά την δεύτερη στην Ελλάδα.

Akrapovic: Γιατί ήταν αποκαλυπτική η επίσκεψη στο εργοστάσιό της Μοτοσυκλετιστική εκδοχή «Charlie and the Chocolate Factory»

Το MOTO έχει και ιδιαίτερη σχέση με την Tecno-Moto, από την στιγμή που το ξεκίνημα ήταν σχεδόν ταυτόχρονο και στα χέρια του Ντίνου τότε, εμπιστευόμασταν όλες τις νέες μοτοσυκλέτες για δυναμομέτρηση, στο πρώτο δυναμόμετρο της Ελλάδας, σπάζοντας πολλές φορές το ρεκόρ ταχύτητας πληροφόρησης για τους Έλληνες αναγνώστες σε μία εποχή που δεν υπήρχε το internet για να φανεί πως μερικές φορές το ρεκόρ αυτό δεν ήταν πανελλήνιο αλλά πανευρωπαϊκό κι ακόμη και παγκόσμιο! Από πολύ νωρίς αποκτήσαμε μία μεγάλη «παλαβομάρα» να στηρίζουμε ό,τι λέμε σε στοιχεία μετρήσεων και μάλιστα στα πιο ακριβή στοιχεία μετρήσεων που μπορεί κανείς να βρει! Κι μία από τις αιτίες αυτής της παλαβομάρας ήταν αυτές οι συνεργασίες… Η οικογένεια Νικολαΐδη έχει την σπάνια μίξη να διακατέχονται όλα της τα μέλη από την ίδια τρέλα κι έτσι επίσης δεν είναι τυχαίο που το επόμενο βήμα οδήγησε στην δημιουργία των καλύτερων φίλτρων του κόσμου, στην DNA High Perfomance Filters!

Τώρα η Tecno-Moto Racing αλλάζει και γίνεται Tecno-Moto Perfomance με τον Μάριο Νικολαΐδη να αναλαμβάνει την εταιρία. Η ιστορία πίσω από το όνομα και τα επόμενα βήματα, αναπτύσσονται στο Δελτίο Τύπου που ακολουθεί, κι εμείς δεν μπορούμε παρά να ευχηθούμε μία πορεία ακόμη πιο πετυχημένη από εδώ και πέρα:

Η ιστορία πίσω από το όνομα: Από το «Racing» στο «Performance»

Tecno-Moto Racing ήταν το όνομα ενός μικρού καταστήματος βελτιώσεων που ιδρύθηκε το 1985 από τον Ντίνο Νικολαΐδη και την μετέπειτα σύζυγό του Μαρία Ράλλη. Η επιχείρηση ήταν εγκατεστημένη στη Νίκαια, όπου ο μηχανικός Ντίνος και η σύζυγός του Μαρία, πραγματοποιούσαν βελτιώσεις και προσέφεραν υπηρεσίες επισκευών και συντηρήσεων σε όλα τα είδη μοτοσυκλετών.

Περισσότερο με πνεύμα ανησυχίας και εξερεύνησης των μηχανολογικών ορίων της εποχής και λιγότερο εμπορικό ενδιαφέρον, εμπλέκονται στους αγώνες και την υποστήριξη ομάδων και αγωνιζομένων. Γνωρίζουν την ταχεία άνοδο καθώς αυξάνεται συνεχώς η ζήτηση για ολοένα και περισσότερα βελτιωτικά εξαρτήματα μοτοσυκλετών, γεγονός που οδηγεί σε ένα νέο κατάστημα το 1992, αποκλειστικά για τη διανομή εξαρτημάτων υψηλής απόδοσης σε λιανικό και χονδρικό εμπόριο. Επιπρόσθετα το 1992 πρωτοπορούσαν εγκαθιστώντας το πρώτο δυναμόμετρο τροχού στην Ελλάδα, μία διπλή πρωτοπορία καθώς σχεδίασαν και δημιούργησαν το δικό τους δωμάτιο δυναμόμετρου, χρησιμοποιώντας ένα Dynojet dyno. Παρείχαν στους πελάτες τους δυναμομετρήσεις και συνεδρίες dyno-tuning τόσο για τις μοτοσυκλέτες του συνεργείου πιστοποιώντας την ποιότητα των εργασιών όσο και των αγωνιστικών που οι ίδιοι συνέβαλαν και στην βελτίωσή τους.
Το 1998 ήταν ορόσημο για την Tecno-Moto Racing αυξάνοντας σε τρία τον αριθμό των καταστημάτων, λειτουργώντας ένα κέντρο βελτιώσεων και δυναμομετρήσεων στη Νίκαια, με δύο ξεχωριστά δυναμόμετρα Dynojet (ένα μοτοσυκλέτας κι ένα αυτοκινήτου) - και δύο καταστήματα λιανικής πώλησης, ένα στη Νίκαια, και ένα στο κέντρο της Αθήνας στην οδό που σύντομα θα αναδεικνυόταν ως η καρδιά της αγοράς μοτοσυκλέτας στην Ελλάδα, την δημοφιλή στους μοτοσυκλετιστές, οδό Καλλιρόης.
Το 2002 ο Ντίνος και η Μαρία καθοδηγούμενοι από το ίδιο πάντα πνεύμα ανησυχίας, αποφασίζουν να ιδρύσουν μια δεύτερη εταιρία υπό την σκέπη της Tecno-Moto Racing με το όνομα, DNA Filters.
Τον επόμενο χρόνο η αγορά προχωρά ραγδαία κι εξανεμίζονται τα ελάχιστα λεπτά ελεύθερου χρόνου εντός της ημέρας που είχαν απομείνει, με τον Ντίνο και την Μαρία να αποφασίζουν έτσι την ανακαίνιση και επέκταση του κεντρικού καταστήματος στην Αθήνα, κλείνοντας τα δύο καταστήματα στη Νίκαια.
Το 2013 ο Μάριος Νικολαΐδης, ο μεγαλύτερος υιός της οικογένειας Νικολαΐδη επιστρέφει από την Αγγλία, οπού ολοκλήρωσε τις σπουδές του ως μηχανολόγος μηχανικός αγώνων. Από την πρώτη στιγμή ασχολήθηκε με την βελτίωση μοτοσυκλετών και των σχεδιασμό νέων φίλτρων αέρος για την DNA Filters. Ακόρεστος μοτοσυκλετιστής και ο ίδιος, αποφάσισε τα πρώτα χρόνια της καριέρας του να επενδύσει στην ψυχογράφηση της Ελληνικής αγοράς, εμβαθύνοντας και αποκωδικοποιώντας τις ανάγκες του Έλληνα μοτοσυκλετιστή, δίχως ακόμη να κατέχει ενεργό ρόλο στις εταιρίες. Ακολουθούν δύο πολύ επιτυχημένα χρόνια, το 2017 και το 2018, όπου διακρίθηκε με βραβείο σχεδιασμού Red Dot Design Award, ενώ παράλληλα σχεδίασε και κατασκεύασε μαζί με τον “γκουρού” πια της μηχανολογίας και σχεδιασμού μοτοσυκλετών, τον πατέρα του Ντίνο, δυο ελληνικές μοτοσυκλέτες την DCR-017 “The Brain Eraser” και την DCR-018 “The Billet Sting”! Με το καλύτερο πλέον υπόβαθρο, ο Μάριος αποφάσισε πως ήρθε η ώρα να βγει στο προσκήνιο κάνοντας το επόμενο μεγάλο βήμα με την Tecno-Moto Racing.

Σήμερα, εν έτη 2019, μετά από 25+ χρόνια ως αποκλειστικός διανομέας στα μεγαλύτερα και καλύτερα εμπορικά σήματα στο χώρο της μοτοσυκλέτας στην Ελλάδα, η Tecno-Moto Racing αποφάσισε να θέσει τον Μάριο Νικολαΐδη ως το νέο πρόσωπο της εταιρίας.

Η ιδέα της Tecno Moto Performance γεννήθηκε.

Νέα λογότυπα, νέες συνεργασίες, νέος σχεδιασμός καταστήματος.

Καλώς ήρθατε στην εποχή της Tecno Moto Performance.

The No1 Performance Specialist

https://bit.ly/MOTO_665

Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

20/2/2025

Η κλασσική διαδρομή του Nürburgring που ήταν ανοικτό με σύστημα διοδίων και έμπαινε όποιος ήθελε πληρώνοντας τον γύρο, κλείνει για τις μοτοσυκλέτες μετά από μία συζήτηση που κρατά χρόνια αλλά ποτέ δεν είχε οδηγήσει σε αποτέλεσμα.

Οι μοτοσυκλέτες έχουν παίξει σημαντικό ρόλο στην βιωσιμότητα του Nürburgring, ειδικά κατά την περίοδο της χρεοκοπίας του έως την εξεύρεση χρηματοδότησης, όπως και στα χρόνια της πανδημίας. Ωστόσο την τελευταία τριετία έχουν αυξηθεί τα supercar και η παραδοσιακή διαδρομή της πίστας έχει περάσει σε ένα νέο επίπεδο όπου πλέον αντί για φτιαγμένα αυτοκίνητα και μοτοσυκλέτες, βλέπεις νέα supercar με επίσης νέο κόσμο στο τιμόνι τους. Έχουν αυξηθεί και τα ατυχήματα και έχει ανέβει κατακόρυφα και η επικινδυνότητα, την ίδια στιγμή που οι μοτοσυκλέτες συνεχίζουν να αποτελούν συντριπτική μειοψηφία.

Το MOTO είναι το μόνο ελληνικό μέσο με μεγάλη εμπειρία στην κλασσική, μεγάλη διαδρομή του Nürburgring, καθώς υπάρχει και μία κανονική πίστα στην οποία οι μοτοσυκλέτες θα μπορούν να λάβουν μέρος πιο συχνά. Η πίστα αγώνων θα ανοίξει 38 φορές μέσα στο 2025 και ορισμένες ώρες από αυτές τις ημέρες θα αφοσιωθούν στις μοτοσυκλέτες χωρίς όμως σταθερό και γνωστό πρόγραμμα. Αν συγκεντρώσουν συμμετοχές, τότε θα δημιουργούν ενότητες μοτοσυκλετών, μέσα στην ημέρα.

Απαγόρευση μοτοσυκλετών στο Nürburgring! Χάσαμε άλλο ένα κάστρο — Ο μοτοσυκλετιστής είχε πάντα ένα γρήγορο αυτοκίνητο να τον καταδιώκει στην είσοδο των στροφών (φωτό: Από συγκριτικό του ΜΟΤΟ)

Στην παραδοσιακή διαδρομή όμως, εκείνη που κυρίως επισκέπτονται όσοι πηγαίνουν στο Nürburgring και ήταν ανοικτή όλα τα απογεύματα εκτός των ημερών που υπήρχαν track day ή δοκιμές πρωτότυπων και αγωνιστικών αυτοκινήτων, θα μπορούν να μπουν μόνο αυτοκίνητα!

Τα εξαιρετικά δημοφιλή «tourist rides» όπου απλά πήγαινες με το όχημά σου, οποιοδήποτε και αν ήταν αυτό, ακόμη και το βανάκι της εταιρείας που εργάζεσαι φορτωμένο με εργαλεία, κι έμπαινες αγοράζοντας γύρους, τώρα θα συνεχίσουν χωρίς τις μοτοσυκλέτες!

Για αυτές θα δεσμευτούν μόνο δύο ημερομηνίες, 30-31 Ιουλίου και 13-14 Αυγούστου με συγκεκριμένα track-day με πλοηγούς και κατάταξη σε γκρουπ βάση ικανότητας, όπου θα κινούνται μόνο μοτοσυκλέτες!

Καταρχάς να αποσαφηνίσουμε πως το Nürburgring ήταν ένα από τα πιο επικίνδυνα σημεία για μοτοσυκλετιστές και τα τελευταία χρόνια γινόταν ακόμη πιο επικίνδυνο για τους λόγους που αναφέρονται πιο πάνω.

Προσωπικά εγώ, έχω βρεθεί στο Nürburgring πέντε φορές μέσα σε μία δεκαετία και συνολικά το ΜΟΤΟ έχει βρεθεί τις διπλάσιες σε μία περίοδο που ξεπερνά τις δύο δεκαετίες. Τις δύο από τις πέντε φορές βρέθηκα σε πολύ επικίνδυνη αναμέτρηση με supercar, όπως έγινα και μάρτυρας ατυχημάτων μεταξύ αυτοκινήτων και μοτοσυκλετών. Όπως έχουμε περιγράψει λοιπόν μέσα από την αρθρογραφία στο ΜΟΤΟ για τις δοκιμές και τα συγκριτικά που έχουμε πραγματοποιήσει στο Nürburgring, η συνύπαρξη αυτοκινήτων και μοτοσυκλετιστών με μία τεράστια απόκλιση σε εμπειρία αναβατών και οδηγών, καθώς και η επικινδυνότητα της πίστας που δεν αφήνει κανένα περιθώριο για λάθος, συνθέτουν ένα εξαιρετικά αφιλόξενο περιβάλλον για τις μοτοσυκλέτες!

Η λύση όμως που είχαμε προτείνει στους υπεύθυνους ασφαλείας του Nürburgring, όλοι όσοι φτάσαμε να συζητάμε μαζί τους και ιδιαίτερα οι Γερμανοί συνάδελφοι, κρατώντας ένα κοινό μέτωπο, ήταν να μπαίνουν οι μοτοσυκλέτες όλες μαζί με απλώς ένα πεντάλεπτο διακοπής για τα αυτοκίνητα! Έτσι και αλλιώς δεν μπορείς να κάνεις δεύτερο γύρο στα “tourist rides” είναι αναγκαστικό να βγεις στο μέσο της μεγάλης ευθείας. Γκρουπάροντας λοιπόν τις μοτοσυκλέτες που πηγαίνουν κάθε φορά εκεί και με ένα κατά ελάχιστο αριθμό συμμετοχής που θα προκύπτει κάθε φορά από το πόσοι θα βρίσκονται εκεί, θα μπορούσαν οι μοτοσυκλέτες να μπαίνουν μόνες τους σε ένα παράθυρο χρόνου με τα αυτοκίνητα αμολημένα πίσω τους, απλά περιμένοντας περισσότερο από το συνηθισμένο.

Αυτή η λύση δεν είχε προταθεί για να εξαλείψει τον κίνδυνο αλλά για να τον περιορίσει κρατώντας τους γρήγορους με μοτοσυκλέτες μακριά από τον κίνδυνο των αυτοκινήτων.

Μην ξεχνάτε πως το Nürburgring δεν είναι μία κανονική πίστα αλλά λογίζεται ως ένας ιδιωτικός δρόμος με διόδια όπου την ώρα των “tourist rides” ισχύουν βασικές έννοιες του ΚΟΚ για την προσπέραση και την προτεραιότητα, όχι όμως και το όριο ταχύτητας.

Από τεχνικής πλευράς η διοίκηση του Nürburgring μπορεί να πραγματοποιήσει την λύση αυτή με ευκολία καθώς έχει πλήρη εικόνα του τι συμβαίνει στην τεράστια διαδρομή που ξεπερνά τα είκοσι χιλιόμετρα (20.832μ) καθώς και σημάνσεις έτοιμες για απαγόρευση ή όχι των μοτοσυκλετών, καθότι ήδη περιόριζε την κίνησή τους μαζί με τα αυτοκίνητα όταν υπήρχε μεγάλη αναμονή και άσχημες καιρικές συνθήκες με ομίχλη, ή/και χιόνι. Δεν είναι δύσκολο να πας στο Nürburgring και στην είσοδο να έχει απλά μουντό καιρό αλλά να χιονίζει στα μισά της διαδρομής!

Ωστόσο με την άνοδο των συμμετοχών και την μεγάλη αναμονή στα “tourist rides” η πίστα επέλεξε απλά να ξεμπερδεύει με τον «βραχνά» των μοτοσυκλετών προς μεγάλη χαρά των οδηγών αυτοκινήτων.

Μπορεί τώρα όλο αυτό να μοιάζει μακρινό για εμάς εδώ στην Ελλάδα αλλά δεν μας αφήνει τελείως ανεπηρέαστους ως πολίτες της Ε.Ε. Για αρχή δεν ήταν λίγοι οι Έλληνες που επισκέπτονταν το Nürburgring και άλλοι τόσοι που είχαν όνειρο να το κάνουν αυτό κάποια στιγμή. Ένα όνειρο που δεν έχει σβήσει τελείως αλλά θα πρέπει να γίνει συγκριμένη ημέρα του χρόνου κι αυτό αν βρεθεί διαθεσιμότητα στις ορδές των Γερμανών αναβατών που θα δεσμεύσουν θέση.

Κι έπειτα είναι άλλο ένα κάστρο που χάνεται, άλλο ένα σημείο του χάρτη που οι μοτοσυκλετιστές περνούν σε 2^η μοίρα με την πρώτη ευκαιρία. Όταν η πίστα είχε οικονομικά προβλήματα, προσκαλούσε τους αναβάτες να την επισκεφτούν και διαφήμιζε και τις γεμάτες με στροφές διαδρομές γύρω από το Nürburgring, θέλοντας να το δούμε ως μία εκδρομή, συνδυάζοντας την κλασσική διαδρομή με την επίσκεψη στην περιοχή!

Τώρα που γεμίζουν όμως οι ημέρες με supercar, οι μοτοσυκλέτες περνούν σε δεύτερη μοίρα…