Kawasaki Ελλάδα: Πολύφερνος νύφη με πλήθος μνηστήρων

Οδεύει προς πώληση η αντιπροσωπεία στην Ελλάδα
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

7/3/2019

Μία πρόσφατη είδηση που κινείται στις παρυφές της εξειδικευμένης ενημέρωσης που αποτελεί την δική μας θεματολογία, κι ως εκ τούτου δεν απαιτούσε ανάλογης αναφοράς, αφορούσε την πώληση της εταιρίας που διαχειρίζεται το εμπορικό σήμα της Sixt στην Ελλάδα και την εξαγορά της από την Μοτοδυναμική. Αυτή η είδηση βέβαια φανέρωνε εκείνο που όλοι στην αγορά περιμένουν καιρό τώρα, καθώς αρχικά μπορεί να μην απασχολεί τους περισσότερους μοτοσυκλετιστές τι κάνει μία εταιρία ενοικίασης αυτοκινήτων αλλά αποκτά ενδιαφέρον ως είδηση αν ξέρεις πως φεύγει από τον όμιλο Β. Θεοχαράκη που ανάμεσα σε όλες τις άλλες εταιρίες του ανήκει και η ΤΕΟΜΟΤΟ, η ελληνική δηλαδή αντιπροσωπεία της Kawasaki, με την Μοτοδυναμική να αντιπροσωπεύει αντίστοιχα την Yamaha. Η είδηση αυτή έχει και πιο άμεση σχέση με την αγορά της μοτοσυκλέτας καθώς προκάλεσε εσωτερική μετακίνηση στελεχών στην Μοτοδυναμική από την αύξηση των καθηκόντων που προκλήθηκαν με την εξαγορά, με το νέο κενό που δημιουργήθηκε να καλύπτεται από τον μέχρι τώρα Επικεφαλής του Τμήματος Μοτοσυκλετών της BMW Hellas. Έτσι το ντόμινο αυτό των εξελίξεων επηρέασε κατά κάποιο τρόπο και την BMW στην Ελλάδα, από την οποία αποχώρησε στέλεχος με 11ετή θητεία για να αναλάβει δράση στην Μοτοδυναμική.

Αρκετά χρόνια τώρα ο όμιλος Β. Θεοχαράκη με συνολικές οφειλές που μετρούνται σε εκατοντάδες εκατομμύρια, βρίσκεται σε συζητήσεις με τις πιστώτριες τράπεζες για να ενταχθεί σε ένα καθεστώς εκκαθάρισης κι έτσι η πώληση της Sixt είναι, αν θέλετε, το κόψιμο της κορδέλας για τα εγκαίνια της διαδικασίας αυτής. Οι πληροφορίες λένε πως ο όμιλος έχει πλέον έρθει σε συμφωνία με τις τράπεζες οι οποίες μονάχα από την πώληση της Sixt διέγραψαν χρέη που σχεδόν αγγίζουν την πρώτη εκατοντάδα σε εκατομμύρια Ευρώ, ανακτώντας τουλάχιστον το 20% έπειτα από την είσπραξη του τιμήματος της εξαγοράς. Υπάρχει αντίστοιχο δημοσίευμα της Καθημερινής, που αναφέρει ακριβώς τα ποσά...

Για όλους εμάς η διαγραφή χρεών δεν είναι σίγουρα κάτι που ακούγεται ως θετικό, όμως στο επίπεδο του επιχειρείν για το οποίο μιλάμε, αυτό το ποσοστό ανάκτησης θεωρείται μία εξαιρετική επιτυχία και δείχνει μία καλά μελετημένη συμφωνία.

Για τον ιστορικό αυτό όμιλο του ελληνικού επιχειρηματικού κόσμου, μίας οικογένειας με βαθιά παράδοση στην αγορά της μοτοσυκλέτας και του αυτοκινήτου, με πλούσιο φιλανθρωπικό έργο κι εύρος δράσης που εκτείνεται από την ναυτιλία έως και τις κατασκευές, μία τέτοια συμφωνία διάσωσης γίνεται με στόχο την συνέχιση των δραστηριοτήτων και για αυτό έρχεται με τίμημα προς τον ίδιο τον όμιλο. Δεν κινείται δηλαδή στο επίπεδο της εύκολης διεξόδου, όπως έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε, αλλά έρχεται με σεβαστό κόστος, κι αρχικά με τεράστια μείωση της ακίνητης περιουσίας.

Εν συντομία αυτά είναι όσα έχουν συμβεί ως τώρα, με το επόμενο βήμα να είναι εκείνο που απευθείας αφορά την αγορά της μοτοσυκλέτας και την πώληση της ΤΕΟΜΟΤΟ, της εισαγωγικής εταιρίας της Kawasaki. Η πώληση της Sixt ήταν προφανώς η αρχή κι ένα από τα επόμενα βήματα, είναι να αλλάξει χέρια και η Kawasaki στην Ελλάδα. Τις προηγούμενες ημέρες αποχώρησαν από την εταιρία τόσο ο επί 24 χρόνια επικεφαλής κι αντιπρόεδρος του Κλάδου Δικύκλου στον ΣΕΑΑ, Γενικός Διευθυντής κ. Α. Στυλιανίδης, όσο και ο υπεύθυνος επικοινωνίας κ. Ν. Θωμόπουλος. Αυτή την στιγμή η Kawasaki συνεχίζει απρόσκοπτα την λειτουργία της καθώς όλες οι υποχρεώσεις της εταιρίας έχουν ήδη προγραμματιστεί με παραγγελίες μοτοσυκλετών και ανταλλακτικών να εξυπηρετούνται απρόσκοπτα τουλάχιστον έως τέλος του χρόνου. Μέχρι τότε ο όμιλος θα ήθελε να έχει καταφέρει να αλλάξει χέρια η Kawasaki, ενώ ήδη αναζητά προσωρινά υπεύθυνο επικοινωνίας.

Με δεδομένο το ισχυρό όνομα και την θετική αντιμετώπιση που έχει η Kawasaki από το ελληνικό κοινό, μία τέτοια επένδυση δεν είναι επικίνδυνη αλλά απαιτεί συναισθηματισμό...

Αυτό βέβαια δεν θα είναι μία εύκολη υπόθεση, καθώς μπορεί η TEOMOTO να ήταν μία εταιρία που εξυπηρετούσε τις υποχρεώσεις της, βαρύνεται όμως με δάνεια που έχει πάρει ο όμιλος παρουσιάζοντας χαρτοφυλάκιο. Έτσι το τίμημα που θα ζητούν οι πιστωτές δεν είναι μικρό την στιγμή που οι αποσβέσεις στην τρέχουσα κατάσταση της οικονομίας δεν γίνεται να προχωρήσουν γρήγορα. Από ξεκάθαρη επιχειρηματική ματιά, η ανάληψη της αντιπροσωπείας της Kawasaki δεν παρουσιάζει ιδιαίτερο κίνητρο, το αντίθετο, εμπεριέχει ρίσκο ως προς την αργή απόσβεση. Με δεδομένο το ισχυρό όνομα και την θετική αντιμετώπιση που έχει η Kawasaki από το ελληνικό κοινό, μία τέτοια επένδυση δεν είναι επικίνδυνη, είναι όμως δύσκολο να αποφέρει κι απαιτεί συναισθηματισμό, την ακριβώς αντίθετη κινητήρια δύναμη από όσους δραστηριοποιούνται επιχειρηματικά. Παρόλο αυτά οι πρώτες διερευνητικές επαφές έχουν γίνει με αυτή ακριβώς την διάθεση, του συναισθηματισμού απέναντι στο βαρύ όνομα και την δυναμική της γκάμας σε περίπτωση ανόδου της αγοράς. Διότι με την τρέχουσα κατάσταση της οικονομίας ευνοούνται άλλες εταιρίες με πληθώρα μικρότερων δίκυκλων στην γκάμα τους.

Ξεκάθαρα επιχειρηματικά λοιπόν, η εξαγορά της ΤΕΟΜΟΤΟ και η ανάληψη της αντιπροσωπείας της Kawasaki δεν θα είναι εύκολη απόφαση, ενώ απαιτεί και σκληρό παζάρι για την εξυπηρέτηση των υπόλοιπων βαρών. Από δικές μας πληροφορίες είναι αρκετοί όσοι έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον, τόσο παραδοσιακοί παράγοντες της μοτοσυκλέτας στην Ελλάδα, ακόμη κι ανταγωνιστές, όσο και επιχειρηματίες που έχουν περάσει από αυτό τον τομέα και θα ήθελαν να επαναδραστηριοποιηθούν με ένα όνομα αυτού του μεγέθους. Βασικό φρένο είναι φυσικά όλα τα παραπάνω. Στην παρούσα φάση και για τους κατόχους μοτοσυκλετών Kawasaki, όσο και για τους νέους όλα αυτά δεν έχουν ιδιαίτερη σημασία καθώς στην επικοινωνία τους με την εταιρία δεν πρόκειται να αντιληφθούν κάποια διαφορά. Ούτε θα υπάρξει και κάποιο πρόβλημα στο μέλλον αν βρεθεί αγοραστής στο εύλογο αυτό διάστημα που υπάρχει έως τέλος του χρόνου.

Ας μην προδιαγράφουμε βέβαια την εξέλιξη, καθώς υπάρχει πάντοτε το ενδεχόμενο να θελήσει ο Όμιλος να διατηρήσει την TEOMOTO προσφέροντας διαφορετικά ανταλλάγματα στους πιστωτές. Άλλωστε θα διατηρήσει στην κατοχή του την αντιπροσωπεία της Renault και την Teoshipping την ναυτιλιακή του εταιρία με έναν από τους νεότερους σε ηλικία στόλους της ελληνικής ναυτιλίας…  

Ετικέτες

Triumph αποκλειστικό: Επιστρέφει κομμάτι της παραγωγής πίσω στην Αγγλία

Είχε μεταφερθεί στην Ταϊλάνδη
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

16/12/2021

Στην πρόσφατη παρουσίαση του νέου Triumph Tiger Sport 660, το ΜΟΤΟ είχε την ευκαιρία να συνομιλήσει με υψηλόβαθμους ανθρώπους της αγγλικής εταιρείας, πράγμα εξίσου βασικό με τις πρώτες οδηγικές εντυπώσεις του νέου μοντέλου που μας παρουσίασαν και για το οποίο διαβάζετε εδώ.

Κομμάτι αυτής της συζήτησης περιελάβανε τα στρατηγικά πλάνα της Triumph αλλά και τις κινήσεις της εταιρείας την περίοδο της πανδημίας όπως και τώρα αμέσως μετά, στα τεράστια προβλήματα που ακολούθησαν για όλη την εφοδιαστική αλυσίδα.

Η πρώτη έκπληξη είναι πως μετέφερε κομμάτι της παραγωγής πίσω στην Αγγλία, ξεκινώντας και πάλι την τροφοδοσία της αγοράς με μοτοσυκλέτες που έχουν βγει από το Hinckley. Η αλήθεια είναι πως ποτέ δεν διέκοψε την παραγωγή εκεί, καθώς όλα τα μοντέλα της σειράς TFC (Triumph Factory Custom) δεν σταμάτησαν ποτέ να βγαίνουν από εκεί.

Ωστόσο μόλις τον Φεβρουάριο του 2020 η Triumph είχε ανακοινώσει ένα μεγαλόπνοο σχέδιο ανάπτυξης, κομμάτι του οποίου ήταν να σταματήσει την παραγωγή όλων των μοτοσυκλετών στην Αγγλία εκτός των TFC. Εκείνη την περίοδο σχεδόν το 90% της παραγωγής της βρισκόταν ήδη στην Ταϊλάνδη και στόχος ήταν μέχρι τέλος του 2020 οι τελευταίες από τις 6.500 μοτοσυκλέτες που παράγονταν στο Hickley να φύγουν κι αυτές για εκεί.

Το κέρδος της μετακίνησης αυτής που συνεπαγόταν σε μείωση θέσεων εργασίας επέστρεψε ως επένδυση πίσω στο R&D με σημαντική ανάπτυξη σε ανθρώπινο δυναμικό και προσπάθεια της Triumph για ανακατεύθυνση εργαζομένων και λιγότερες απολύσεις. Αυτή η κίνηση είχε ορίζοντα ολοκλήρωσης το τέλος του 2020, όπως και έγινε. Δεν πρόλαβε όμως να περάσει καιρός, καθώς μέσα στην πανδημία η Triumph ένιωσε για πρώτη φορά το αίσθημα πως χάνεται η δυνατότητα ελέγχου των εξελίξεων μιας κι ο μοχλός πίεσης στην κυβέρνηση της Ταϊλάνδης είναι μικρότερος παρότι διατηρεί τρία εργοστάσια. Σε κάθε περίπτωση όμως, το γεγονός αυτό αντισταθμίστηκε από την καλύτερη αντιμετώπιση των επιχειρήσεων συγκριτικά με το τι συνέβαινε εδώ, όπως λένε οι ίδιοι.

Αμέσως μετά την άρση των περιορισμών όμως, η εκτόξευση του μεταφορικού κόστους και οι ελλείψεις στην εφοδιαστική αλυσίδα άλλαξαν εκ νέου τις ισορροπίες. Μέσα σε αυτή την περίοδο λοιπόν η Triumph απέδειξε γρήγορα αντανακλαστικά και προχώρησε σε άμεσες αλλαγές στρατηγικής για να επιφέρει και πάλι την ισορροπία με βασικό την επιστροφή της παραγωγής στο εργοστάσιο του Hinckley. Αυτό όμως γίνεται με την μορφή των knock down kit, πλήρης συναρμολόγηση δηλαδή από ένα κιτ που έρχεται από το εργοστάσιο της Ταϊλάνδης.

Η μεταφορά των knock down kit κι ακόμη πιο συγκεκριμένα του CKD (Complete Knock Down) είναι πολύ πιο εύκολη και μειώνει τα κόστη, ενώ και το καθεστώς του Brexit βελτίωσε το ζήτημα εισαγωγής τους στην Αγγλία, χωρίς ταυτόχρονα να έχουν αλλάξει δραματικά τα πράγματα για την εξαγωγή των ολοκληρωμένων πια μοτοσυκλετών, πέρα από την μεγαλύτερη γραφειοκρατική δουλειά που απαιτείται.

Παραμένει λοιπόν η “bespoke” γραμμή παραγωγής των TFC, η κατά παραγγελία δηλαδή συναρμολόγηση και περίπου το ίδιο μοντέλο ακολουθούν και η συναρμολόγηση των CKD κιτ που αυτή την στιγμή επικεντρώνεται σε συγκεκριμένα μοντέλα και μόνο για την αγορά της Ευρώπης, με προοπτική όμως να ενισχυθεί στο μέλλον για περισσότερα μοντέλα και να παραμείνει έτσι η CKD παραγωγή στην Αγγλία.

Η κουβέντα με τους ανθρώπους του εργοστασίου εμβάθυνε σε αυτό το κομμάτι για την προοπτική να επιστρέψουν και κάποια κανάλια προμηθευτών. Υπάρχουν για παράδειγμα ανταλλακτικά και εξαρτήματα, όπως η οθόνη των οργάνων, που προτιμώνται από Ασιάτη κατασκευαστή μιας και εκεί είναι το εργοστάσιο, όταν θα μπορούσε να είναι ευρωπαίος και να αποστέλλει απευθείας στο Hinckley. Αυτό αλλάζει τελείως την έννοια του CKD και είναι ασύμφορο για ένα, δύο εξαρτήματα καθώς απαιτεί διαδικασίες που μόνο μαζικά και για τεράστια διαφορά κόστους μπορούν να δικαιολογηθούν. Και τέτοιες τεράστιες διαφορές δεν υπάρχουν, ενώ πλέον και η τεχνολογία μοιράζεται ταχύτερα. Μένοντας στο παράδειγμα της οθόνης των οργάνων και εμβαθύνοντας ακόμη περισσότερο, τα όργανα του Tiger 900 προέρχονταν από Ευρωπαίο κατασκευαστή που ενσωμάτωνε την οθόνη στο εξωτερικό Gorilla Glass, κάτι που χρόνια τώρα γίνεται στα κινητά τηλέφωνα αλλά όχι στις μοτοσυκλέτες, κι έτσι η Triumph είχε την καλύτερη οθόνη της κατηγορίας χωρίς κανένα πρόβλημα από αντανακλάσεις. Το Tiger 660 έχει επίσης οθόνη με τα ίδια χαρακτηριστικά από άλλο όμως κατασκευαστή, μιας και ανέπτυξε και άλλος την ίδια τεχνική που έτσι κι αλλιώς σε λίγο καιρό όλοι οι προμηθευτές θα το έχουν κάνει. Προς το παρόν λοιπόν δεν αναμένεται καμία αλλαγή από την μορφή CKD, όμως άφησαν ανοικτό το ενδεχόμενο για μελλοντικά μοντέλα που αυτή την στιγμή όχι μόνο δεν υπάρχουν στην γκάμα αλλά ούτε και σαν κατηγορία της γκάμας δεν έχει αναπτύξει η Triumph, που θα μπορούσαν να γίνουν στο εργοστάσιο της Αγγλίας, χωρίς όμως να υπάρχει κάτι συγκεκριμένο αυτή την στιγμή. Προφανώς μιλάμε για τα χωματερά της μοντέλα, για τα οποία έχουμε κάποιες πρώτες πληροφορίες που ξεφεύγουν από τις ανάγκες του παρόν άρθρου και θα δούμε σε επόμενο.

Οι φωτογραφίες της γραμμής παραγωγής στην Ταϊλάνδη προέρχονται από τον δικό μας συνάδελφο, Alan Cathcart, οι υπόλοιπες από την Triumph και με βάση και τις πληροφορίες του Alan, παραμένει στο Hinckley η παραγωγή των εκκεντροφόρων και των στροφάλων, όπως επίσης και ένα υπερσύγχρονο βαφείο, μία επένδυση πολλών εκατομμυρίων που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ώστε τα CKD να στέλνονται άβαφα και να γίνεται στην Αγγλία η βαφή, βελτιώνοντας ακόμη περισσότερο το ζήτημα της μεταφοράς. Για την ιστορία η έναρξη στην Ταϊλάνδη έγινε το 2001, όπου δημιουργήθηκε μία ξεχωριστή εταιρεία και ένα χρόνο αργότερα, το 2002, ξεκίνησε η παραγωγή αλλά μόνο σε συγκεκριμένα εξαρτήματα όπως πλαίσια, ψαλίδια κτλ ενώ το 2003 προχώρησαν στα ρεζερβουάρ. Να σημειωθεί πως η Triumph δεν έφτιαχνε ποτέ δικά της ρεζερβουάρ, τα αναλάμβανε εξωτερικός προμηθευτής όπως άλλωστε σχεδόν όλοι οι κατασκευαστές κάνουν. Πρώτη φορά που έκανε τα δικά της ρεζερβουάρ στην σύγχρονη ιστορία της είναι το 2003 ενώ από τα παραπάνω φαίνεται πόσο σταδιακά και μικρά βήματα έχει ακολουθήσει η διαδικασία εκεί. Το 2006 άνοιξαν δεύτερο εργοστάσιο που μπορούσαν να κάνουν τα πλαστικά τους, όπως και το βαφείο και ξεκίνησαν τότε να στέλνουν κινητήρες από την Αγγλία και να συναρμολογούν στην Ταϊλάνδη, μέχρι που κι αυτό το βήμα έδωσε θέση στο επόμενο…

Ετικέτες