Το βραβείο του “Μαύρου Σκύλου”, πρέπει να δώσουμε στον Toby Price της Red Bull Factory KTM Rally Team, που διέλυσε το χέρι του για να κερδίσει τον τίτλο φετινού Dakar, αρνούμενος να εγκαταλείψει. Ο Price ξεκίνησε το Rally έχοντας ήδη μία βίδα και πρόσφατο τραυματισμό στο σκαφοειδές, με τον ίδιο να δηλώνει αισιόδοξος πως θα τα καταφέρει να τερματίσει. Φυσικά ο στόχος για τον πολυπρωταθλητή ήταν η νίκη, παρά το τεράστιο πρόβλημα που είχε στο χέρι. Αν ρωτήσεις τον ίδιο, είναι πιθανό να μην θυμάται ακριβώς πόσες φορές έχει σπάσει τους καρπούς του, όμως αυτό δεν τον καθιστά αναίσθητο στον πόνο.
Ο Price πήγε στο Dakar το 2015 και κατευθείαν μπήκε στα φαβορί για την νίκη, τερματίζοντας τελικά τρίτος, για να επιστρέψει το 2016 και να το κερδίσει εντυπωσιακά, καθώς κυριαρχούσε στο ένα σκέλος πίσω από το άλλο. Τις επόμενες δύο χρονιές, 2017 και 2018 έχασε από ατυχία, πρώτα από πτώση και έπειτα από εκείνο το φοβερό λάθος προσανατολισμού που διέλυσε όλους τους κορυφαίους αναβάτες.
Φέτος ο 31χρονος αναβάτης ήθελε σίγουρα άλλη μία νίκη, ωστόσο όλη του η αντιμετώπιση ήταν πολύ πιο χαλαρή απέναντι στον κορυφαίο αγώνα, όπως περιγράφουν οι κοντινοί του άνθρωποι στην μεγάλη κατασκήνωση του Rally Dakar. Μέχρι και χρόνο είχε για χιουμοριστικά video, βάζοντας στοιχήματα με την πιο σκληροτράχηλη γυναίκα του Dakar, την Laia Sanz, για την τελική τους θέση στο Dakar, ένα στοίχημα που είχαμε πει εξαρχής πως θα εκπληρωθούν και τα δύο του σκέλη, όπως και έγινε, με τον Price να χάνει και τα μαλλιά του, εκτός από τις βίδες στο χέρι.
Με το τέλος του Rally επέστρεψε στην μητέρα πατρίδα και φυσικά στον ορθοπεδικό, εξηγώντας με ένα video τι τον περιμένει από εδώ και πέρα. Πρακτικά δεν έχει μείνει κόκκαλο στο σκαφοειδές που να έχει σωστή θέση. Η βίδα έχει μετατοπιστεί και δεν συγκρατεί τίποτα, λείπουν κομμάτια οστού που πρέπει να αναπληρωθούν και χρειάζεται νέα βίδα σε διαφορετική γωνία, για να συγκρατήσει εκ νέου το χέρι στην θέση του.
Βλέποντας την εικόνα αυτή, δεν γίνεται να μην κάνεις έναν παραλληλισμό με τον πρόσφατο τραυματισμό του Lorenzo με αντίστοιχο αποτέλεσμα, αν και η απόφαση του Ισπανού να χάσει τις πρώτες δοκιμές, δεν υποδηλώνει κάτι για την αντοχή του στον πόνο, παρά κινείται στην σωστή κατεύθυνση για να είναι έτοιμος για το πρωτάθλημα.
Αυτό που έκανε ο Price είναι ένας άθλος που δεν έχει προηγούμενο, ο πόνος σε αυτό το σημείο είναι εξαντλητικός, πόσο μάλιστα όταν έχει μία βίδα που ανεξέλεγκτα πλέον κινείται ανάμεσα σε σπασμένα οστά που απλά παραμένουν στην θέση τους εξαιτίας του εξωτερικό επιδέσμου που φορούσε. Μία δυνατή πτώση θα ήταν καταστροφική, ή ένα άλμα σαν αυτό που είχε ο Χιλιανός Quintanilla που στην προσγείωσε έχασε για λίγο τις αισθήσεις του… Κι όμως ο Price αγνόησε τα πάντα, κατάπιε τον πόνο και πήρε και τον τίτλο, κι έτσι απλά και χωρίς υπερβολή, είναι ένας κανονικός… υπερήρωας!