Από τον
Πάνο Καραβοκύρη
8/7/2019
Την Κυριακή ο καιρός στο Donington Park ήταν καλύτερος απ΄ότι το Σάββατο, με την ηλιοφάνεια να επικρατεί και στους δύο αγώνες. Η θερμοκρασία της ασφάλτου στον Tissot Superpole Race φλέρταρε με τους 35 οC και αργότερα στο δεύτερο σκέλος είχε σκαρφαλώσει στους 40 οC. Έτσι, τα γυρολόγια των αναβατών έπεσαν σχεδόν 10’’ συγκριτικά με τον αγώνα του πρώτου σκέλους και μας χάρισαν περισσότερο θέαμα και μάχες.
Tissot Superpole Race
Με το που ξεκίνησε ο αγώνας, ο Tom Sykes (BMW Motorrad WorldSBK Team) έκανε μια φοβερή εκκίνηση και κατάφερε να διατηρήσει την pole position, χάρη στη στεγνή άσφαλτο που η S1000RR προτιμά περισσότερο σε αντίθεση με την βρεγμένη του πρώτου σκέλους. Ο Sykes ηγήθηκε του αγώνα και σύντομα ξεκίνησαν οι μάχες με τον Jonathan Rea (Kawasaki Racing Team WorldSBK). Στον τέταρτο γύρο ο αναβάτης της Kawasaki είχε ήδη μελετήσει τα σημεία της πίστας που ο πρώην ομόσταβλός του υστερούσε και είχε επιλέξει τις στροφές 9, 10 (στο The Foggy Esses όπως λέγεται το συγκεκριμένο σημείο) για να κάνει την επίθεσή του. Όμως ο Sykes δεν λύγισε απ’ την πίεση και παρέμεινε πρώτος. Στα μισά του Sprint Race ο Rea ήταν αποφασισμένος να πάρει την πρωτιά και η δεύτερη προσπάθειά του στο The Foggy Esses ήταν επιτυχής!
Στις υπόλοιπες θέσεις τα πράγματα ήταν εξίσου συναρπαστικά, με τον Toprak Razgatlioglu (Turkish Puccetti Racing) να έχει κάνει μια φοβερή εκκίνηση και να βρίσκεται απ’ την αρχή του αγώνα μέσα στη πεντάδα, ενώ ξεκίνησε έβδομος. Πάλεψε αφηνιασμένα με τον Leon Haslam (Kawasaki Racing Team WorldSBK) και στον δεύτερο γύρο κατάφερε να τον προσπεράσει και να βρεθεί τρίτος. Τα αίματα είχαν ανάψει για τα καλά και η δράση συνεχιζόταν με φρενήρη ρυθμό, όμως στον έκτο γύρο ο κινητήρας της S1000RR του Peter Hickman (BMW Motorrad WorldSBK Team) έσπασε με αποτέλεσμα να γεμίσει την 11η στροφή με λάδια και ο αναβάτης να πέσει. Μετά ήρθε το χάος. Όσοι άτυχοι αναβάτες ήταν πίσω απ’ τον Hickman έπεσαν αστραπιαία χωρίς καν να προλάβουν να αντιδράσουν, ενώ είχαν ήδη σηκωθεί οι κόκκινες σημαίες μέσα στην πίστα. Ολοκληρώνοντας τον έβδομο γύρο ο Rea, την ώρα που πέρασε απ’ τη στροφή είχε ένα έντονο γλίστρημα του πίσω τροχού χωρίς όμως να πέσει.
Ο Tom Sykes απ’ την άλλη στάθηκε φοβέρα άτυχος, καθώς ενώ ήταν δεύτερος πριν στρίψει στην 11η στροφή, πάτησε ο μπροστινός τροχός της μοτοσυκλέτας του στα λάδια και χωρίς να το καταλάβει βρέθηκε στην άσφαλτο. Με πάνω απ’ το μισό του αγώνα να έχει συμπληρωθεί και με τις κόκκινες σημαίες να ανεμίζουν στην πίστα, ο Sprint Race τελείωσε με τρεις αναβάτες της Kawasaki στο βάθρο. Ο Rea στέφθηκε για άλλη μια φορά νικητής, ενώ ο Razgatlioglu τερμάτισε δεύτερος, όντας ο πιο γρήγορος μη εργοστασιακός αναβάτης και έδειξε πόσο δυνατός είναι στο Donignton Park όταν δεν βρέχει. Στο τρίτο σκαλί του βάθρου ανέβηκε ο Leon Haslam, ενώ o Bautsta (Aruba.IT Racing – Ducati) τερμάτισε τέταρτος. Την πεντάδα έκλεισε ο Loris Baz (Ten Kate Racing – Yamaha), αποτελώντας και τον πιο γρήγορο αναβάτη με YZF-R1. Έκτος ήταν ο Alex Lowes (Pata Yamaha WorldSBK Team), με τον Chaz Davies πίσω του. Ο Michael van der Mark (Pata Yamaha WorldSBK Team) ήταν όγδοος και ένατος ο Jordi Torres.
Δεύτερο σκέλος
Η σχάρα εκκίνησης είχε αναδιαμορφωθεί απ’ την απρόοπτη εξέλιξη του Tissot Superpole Race και έτσι είδαμε τον Tom Sykes να βρίσκεται δέκατος, ενώ αν δεν είχε πέσει θα ήταν δεύτερος. Η εκκίνηση ήταν πραγματικά φοβερή και γεμάτη ένταση, ιδίως απ’ την πλευρά του Razgatlioglu, που δεν έλεγε να σταματήσει να κουνιέται πάνω στη μοτοσυκλέτα του, παρά μόνο λίγα κλάσματα του δευτερολέπτου πριν τα ανάψουν τα πράσινα φώτα. Ο Rea έκανε μια εκρηκτική εκκίνηση και διατήρησε την pole, με τον Razgatlioglu να είναι δεύτερος. Την ίδια ώρα ο Bautista κατάφερε από τέταρτος να προσπεράσει τον Haslam και να βρεθεί τρίτος, όπως αντίστοιχα έκανε και ο όμοσταβλός του Davies (Aruba.IT Racing – Ducati), αφήνοντας τον εργοστασιακό αναβάτη της Kawasaki πέμπτο. Ο Haslam όμως δεν τους χαρίστηκε και δύο στροφές αργότερα στον ίδιο γύρο τους ξαναπέρασε ανακτώντας την αρχική του θέση. Με την ολοκλήρωση του δεύτερου γύρου είχαμε την ατυχή εγκατάλειψη του Jordi Torres (Team Pedercini Racing) από μηχανική βλάβη, ενώ ο Tom Sykes κέρδισε δύο θέσεις και ήταν πίσω απ’ τον Loris Baz που ήταν έβδομος.
Στοn ίδιο γύρο, στην τελευταία στροφή της πίστας στο Melbourne Harpin, ο 22χρονος Razgatlioglu έδειξε τα δόντια του στον Rea και τον προσπέρασε, θυμίζοντάς μας τις μάχες απ’ το Misano! Ο Τούρκος για άλλη μια φορά ήταν εκπληκτικός και ο ρυθμός του άπιαστος καθώς έκανε και τον ταχύτερο γύρο στον αγώνα! Στον πέμπτο γύρο όμως, η μεγαλύτερη εμπειρία που έχει ο τέσσερις φορές πρωταθλητής Rea φάνηκε στη μάχη του με τον 22χρονο, καθώς πριν μπουν στο The Foggy Esses τον πλησίασε επικίνδυνα απ’ την εξωτερική, μεταφέροντας στα αυτιά του Τούρκου τα ουρλιαχτά απ’ τον κινητήρα της μοτοσυκλέτας του. Ακούγοντας την ZX-10RR του Rea να βρυχάται πίσω του, o Razgatlioglu έκανε ένα λάθος στα φρένα πριν μπουν στην Melbourne Harpin και άνοιξε την γραμμή αλλά και την πόρτα, αφήνοντας τον Rea να περάσει πρώτος πριν τον έκτο γύρο! Έπειτα ο Halsam έκανε και αυτός την επίθεση του στον Τούρκο, όμως δεν κατάφερε να παραμείνει μπροστά του μέχρι την ολοκλήρωση του έκτου γύρου. Παράλληλα, ο Bautista ήταν σταθερά τέταρτος και τους ακολουθούσε καταβάλοντας μεγάλη προσπάθεια, παλεύοντας να δαμάσει την V4 R του που δεν έλεγε να παραμείνει σταθερή. Στον έβδομο γύρο ο Razgatlioglu προκάλεσε για άλλη μια φορά τον Rea στην Melbourne Harpin και τον ξαναπέρασε, χαρίζοντας στους θεατές θρυλικές μάχες για να θυμούνται. Παρόλα αυτά ο ρυθμός του Rea ήταν πιο γρήγορος και έψαχνε τη κατάλληλη στιγμή μέχρι να κάνει την επίθεσή του στον Razgatlioglu!
Στον 11ο γύρο όμως, λίγο πριν τα μισά του αγώνα, ο Jonathan Rea κατάφερε να βρει το χώρο στη 10η στροφή και να περάσει τον 22χρονο Τούρκο απ’ την εσωτερική, που άνοιξε τη γραμμή του και ο Rea πήρε τα ηνία του αγώνα μια και καλή! Την ίδια ώρα ο Halsam και ο Bautista, που ήταν τρίτος και τέταρτος αντίστοιχα, κατάφεραν να πλησιάσουν τους δύο πρώτους και να κλείσουν το κενό που τους χώριζε. Ένα γύρο αργότερα ο Bautista με μια εξαιρετική κίνηση στην Melbourne Harpin κατάφερε να περάσει τον Haslam απ’ την εσωτερική, καθυστερώντας στα φρένα. Έκτοτε, οι μάχες για τις θέσεις του βάθρου περιορίστηκαν κάπως και το ενδιαφέρον επικεντρώθηκε στις πιο πίσω θέσεις. Για την ακρίβεια, οκτώ γύρους πριν το τέλος ο Alex Lowes (Pata Yamaha WorldSBK Team) κατάφερε να προσπεράσει τον Loris Baz και να βρεθεί πέμπτος. Έπειτα, ο Lowes ανέβασε το ρυθμό του και ξεκίνησε να καταδιώκει τον Halsam που ήταν μπροστά του και πέντε γύρους πριν το τέλος έκανε μια φοβερή επίθεση στην έξοδο της τελευταίας στροφής, χωρίς όμως να τον προσπεράσει. Την ίδια ώρα οι Rea και Razgatlioglu είχαν εξαφανιστεί σε άλλη διάσταση, ενώ ο Bautista είχε αρκετή απόσταση απ’ τον Haslam και δεν απειλήθηκε η θέση του στο βάθρο. Στον προτελευταίο γύρο ο Lowes κατάφερε να προσπεράσει τον Haslam.
Η καρό σημαία έπεσε με τον Jonathan Rea να περνά για τρίτη φορά πρώτος τη γραμμή τερματισμού του Donington Park, πανυγηρίζοντας με μια μεγαλοπρεπή σούζα! Στο τέλος όπως είπε δυσκολεύτηκε απ’ τον Τoprak Razgatlioglu –που τερμάτισε δεύτερος- όμως χάρη στην ομάδα του που είχε ρυθμίσει πολύ καλά τη μοτοσυκλέτα του, αλλά και στην φυσική του κατάσταση μπόρεσε να κυριαρχήσει όλο το Σαββατοκύριακο. Απ’ την άλλη ο Toprak Razgatlioglu τα πήγε πολύ καλύτερα την Κυριακή, όπου η ZX-10RR έχοντας τις ρυθμίσεις απ’ τον αγώνα του Misano συμπεριφερόταν πολύ καλύτερα στο στεγνό. Ο Alvaro Bautista αντιμετώπισε πάρα πολλά προβλήματα στο Donington Park κυρίως με τη συμπεριφορά της μοτοσυκλέτας του. Τόσο στον Sprint Race όσο και στο δεύτερο σκέλος ο Ισπανός αναβάτης της Ducati πίεσε στο 110% και μάζεψε πολύτιμους βαθμούς, περιορίζοντας τη βαθμολογική διαφορά του απ’ τον Rea στους 24, αφού ανέβηκε στον τελευταίο αγώνα το τρίτο σκαλί του βάθρου. Όπως είπε και ο ίδιος η V4 R δεν ήταν ιδιαίτερα σταθερή, καθώς δεν μπορούσε να φιλτράρει αποτελεσματικά τα σαμαράκια της πίστας, ενώ είχε πολλά γλιστρήματα λόγω της μειωμένης πρόσφυσης, με αποτέλεσμα να χρειάζεται τη διπλάσια προσπάθεια για να διατηρήσει έναν ανταγωνιστικό ρυθμό.
Τέταρτος ήρθε ο Alex Lowes σημειώνοντας το καλύτερο αποτέλεσμά του στο Donignton Park, ενώ ο Leon Halsam έκλεισε την πεντάδα. Ο Loris Baz ήρθε έκτος, ενώ ο Tom Sykes τερμάτισε πίσω του 1,1’’ αργότερα. Ο Michael van der Mark τα πήγε εξαιρετικά, δεδομένου του σπασμένου του καρπού και τερμάτισε όγδοος, με τον Chaz Davies να είναι πίσω του και τον Melandri να κλείνει τη δεκάδα.