MOTUL WSBK 2019 Laguna Seca: Ο Ουαλός επέστρεψε!

Αναμένονται τιτανομαχίες
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

13/7/2019

Ο αγώνας του Motul WSBK στην θρυλική Laguna Seca, έρχεται μια εβδομάδα ακριβώς μετά τον αγώνα της Αγγλίας, χωρίς να αφήνει την δράση να καταλάγιασει. Η Laguna Seca έχει βαθιά παράδοση στα superbike. Κατασκευάστηκε το 1957 και έκτοτε έχει αλλάξει πολλές φορές η χάραξή της, ενώ ο πρώτος αγώνας του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Superbike έγινε εκεί για πρώτη φορά το 1995! Σε αντίθεση με την Αγγλία ο καιρός στην Καλιφόρνια που βρίσκεται η πίστα ήταν φυσικά πολύ μα πολύ καλύτερος. Χωρίς ίχνος νεφώσεων ολοκληρώθηκαν τόσο τα FP1 όσο και τα FP2. Η θερμοκρασία κυμάνθηκε σε δροσερά επίπεδα, από 16 έως 20 βαθμούς Κελσίου και έκανε τα δοκιμαστικά πιο ευχάριστα για τους αναβάτες. Απ’ την άλλη η θερμοκρασία της ασφάλτου ήταν σχεδόν διπλάσια, αφού το πρωί ήταν στους 35 οC και στο τέλος των FP2 είχε φτάσει τους 41.

 

Στην FP1 είδαμε τον Jonathan Rea (Kawasaki Racing Team WorldSBK) να κυριαρχεί στον πίνακα των χρονομετρήσεων, με τον περσινό του Teammate, που ήταν φοβερός στο Donington Park αλλά και άτυχος, τον Tom Sykes (BMW Motorrad WorldSBK) να είναι πίσω του στο τέλος των δοκιμαστικών. Στην τρίτη θέση είδαμε τον Toprak Razgatlioglu (Turkish Puccetti Racing), ενώ πίσω του ήταν ο Alex Lowes (Pata Yamaha WorldSBK Team) με τον ομόσταβλό του Michael van der Mark να συμπληρώνει την πεντάδα, κλείνοντας επίσης και την πόρτα στους εργοστασιακούς αναβάτες της Ducati για μια θέση σε αυτή. Ο Chaz Davies (Aruba.IT Racing – Ducati) ήρθε έκτος, ενώ ο Alvaro Bautista ήταν πίσω του με τον Loris Baz (Ten Kate Racing – Yamaha) να βρίσκεται όγδοος. Ένατος στον πίνακα των χρονομετρήσεων ήταν ο Marco Melandri (GRT Yamaha WorldSBK), που πρόσφατα ανακοίνωσε την απόσυρσή του απ’ τους αγώνες, ενώ ο teammate του Rea, Leon Halsam (Kawasaki Racing Team WorldSBK) έκλεισε τη δεκάδα.

Η οδύσσεια του Eugene Laverty (Team Goeleven) που ξεκίνησε απ’ την Imola, φαίνεται να έφτασε στο τέλος της. Ο Laverty επέστρεψε και όπως όλα δείχνουν θα πάρει μέρος στον αγώνα, ενώ στις FΡ1 και FP2 ήρθε 14ος και 13ος αντίστοιχα. Ο Markus Reiterberger (BMW Motorrad WorldSBK TeaM) ανάρρωσε απ’ τον ιό της γρίπης και επέστρεψε και αυτός, ολοκληρώνοντας τα FP1 στην τελευταία θέση, ενώ στα FP2 βρέθηκε 16ος. Ο Leon Camier (Moriwaki Althea Honda Team) όπως είχαμε αναφέρει και στο παρελθόν θα χάσει τον αγώνα στη Laguna Seca. Οι εξελίξεις με την πορεία του τραυματισμένου του ώμου χειροτέρεψαν και τελικά ο Camier χρειάστηκε να μπει στο χειρουργείο ώστε να σταθεροποιηθεί η άρθρωσή του. Από τώρα, μετρά τις ημέρες αποθεραπείας και αναμένεται να επιστρέψει τόσο στον αγώνα της Πορτογαλίας όσο και στις επίσημες δοκιμές του Portimao στο τέλος του Αυγούστου.

 

Με τους αναβάτες να έχουν πάρει μια πρώτη γεύση απ’ τη συμπεριφορά των μοτοσυκλετών τους στη Laguna Seca και να έχουν συλλέξει αρκετά δεδομένα, τα ονόματα στον πίνακα των χρονομετρήσεων της FP2 ανακατεύτηκαν για τα καλά! Ο Ουαλός Chaz Davies (Aruba.IT Racing – Ducati) πρόλαβε κυριολεκτικά στο παρά πέντε να βρεθεί στην κορυφή, καθώς στο τέλος των FP2 σημείωσε τον γρηγορότερο γύρο και βρέθηκε μπροστά απ’ τον Jonathan Rea για μόλις 0,032 δευτερόλεπτα. “Είναι πολύ καλό που ξαναβρίσκομαι στην κορυφή ακόμη και αν αυτή αφορά τα ελεύθερα δοκιμαστικά.” Είπε ο Davies με το πρόσωπό του να λάμπει από χαρά! Απ’ την αρχή των δοκιμαστικών είχε ξεκινήσει να τροποποιεί δραστικά τις ρυθμίσεις στη V4 R του και τελικά κατάφερε να κινηθεί προς τη σωστή κατεύθυνση. Στην FP2 έκανε κάποιες περαιτέρω αλλαγές, όχι τόσο δραστικές όμως εξίσου σημαντικές με αποτέλεσμα να βρεθεί στην κορυφή.

Η Laguna Seca είναι μια πολύ ιδιαίτερη πίστα καθώς έχει μεγάλες υψομετρικές διαφορές που έχουν ως αποτέλεσμα να δημιουργούν πολλές τυφλές στροφές και πολλά τεχνικά σημεία. Το Corkscrew είναι απ’ αυτά και αποτελείται από δύο στροφές. Έχει πάρει το όνομά του από την κίνηση των πυγμάχων, που το Corkscrew πρεσβεύει ένα ευθύ αλλά περιστροφικό χτύπημα. Βέβαια δεν πρόκειται για μια ευθεία στην πίστα αλλά όπως είπαμε από δύο στροφές, την επτά και οκτώ που είναι κολλητά μεταξύ τους και απαιτούν την άμεση αλλαγή κλίσης της μοτοσυκλέτα την ώρα που η πρώτη στροφή απ' αυτές είναι τόσο κατηφορική που θυμίζει roller coaster. Έτσι, κάθε αναβάτης οφείλει να βρει τα σωστά σημεία εισόδου και να βάλει τα σημάδια του καθώς ένα λάθος στην επτά μπορεί να τον οδηγήσει εκτός πίστας στην οκτώ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα όπως είπε και ο Sykes ήταν το λάθος του όταν μια χρονιά είχε βάλει για σημάδι ένα πορτοκαλί αντικείμενο που αποδείχτηκε τελικά πως ήταν αγωνοδίκης, ο οποίος μάλιστα είχε κουνηθεί απ’ την αρχική του θέση, δίνοντάς του έτσι λάθος στίγμα και όπως καταλαβαίνεται τα πράγματα δεν πήγαν καλά.

Οι αναβάτες πέραν της δυσκολίας να βρουν τις καταλληλότερες αγωνιστικές γραμμές πρέπει να βρουν και το ποιο ελαστικό τους ταιριάζει καλύτερα στα δεδομένα της Laguna Seca. Σε αυτό το κομμάτι εστίασε έντονα ο Jonathan Rea που ήρθε δεύτερος. Αισθάνεται πολύ καλά με την αίσθηση που του δίνει η ZX-10RR, όμως λόγω της πίστας, όπως είπαμε, είναι αρκετά δύσκολη η εύρεση των κατάλληλων ρυθμίσεων. Απ’ τη μια ο Rea ήθελε να κάνει τη μοτοσυκλέτα του πιο σταθερή, το οποίο και πέτυχε, όμως αυτό είχε επιπτώσεις στην πρόσφυση του πίσω τροχού. Με τις επιδόσεις και τη συμπεριφορά του μπροστινού ελαστικού ο Rea είναι ευχαριστημένος, όμως παραμένει αρκετά προβληματισμένος σχετικά με το πίσω. Δοκίμασε δύο διαφορετικά ελαστικά, όμως ακόμη δεν έχει καταλήξει σε ποιο απ’ τα δύο θα χρησιμοποιήσει για τον αγώνα. Ο Rea έκλεισε τις δηλώσεις του μιλώντας για τη σημαντικότητα του Sprint Race της Κυριακής που αποφασίζει εκ νέου τις 10 πρώτες θέσει του grid. “Το να είσαι pole έχει μεγάλη σημασία στην εκκίνηση της Laguna Seca και σου δίνει πλεονέκτημα, επειδή η πρώτη στροφή στενεύει πάρα πολύ σε πλάτος.”

Ο Alvaro Bautista (Aruba.IT Racing – Ducati) ήρθε τρίτος πίσω απ’ τον Rea στα FP2 και κατάφερε να βρει αυτό που έψαχνε στην FP1. Τα προβλήματα σταθερότητας της V4 R τον ανησυχούσαν απ’ τον αγώνα του Donington, όπως και το θέμα της πρόσφυσης, τα οποία φαίνεται να έλυσε για την Laguna Seca, μια πίστα την οποία γνωρίζει απ’ τα MotoGP. Βέβαια οι διαφορές είναι αρκετές μεταξύ της συμπεριφοράς των μοτοσυκλετών του GP και του Motul WSBK, όπως τόνισε. “Συγκεκριμένα στην πρώτη στροφή μετά την ευθεία που μπαίνεις με έκτη θυμάμαι κατά το άνοιγμα του γκαζιού, η GP ξεκολλούσε και επιτάχυνε δυνατά ενώ με την V4 R, αυτό συμβαίνει πιο ήπια.” Ανέφερε ο Bautista με το παιδικό του χαμόγελο να διαγράφεται έντονα στο πρόσωπό του. Είναι πολύ χαρούμενος με τα αποτελέσματα της FP1 και FP2 καθώς οι κόποι του και της ομάδας απέδωσαν, καθώς βρήκαν τις ρυθμίσεις ώστε να κάνουν το πίσω μέρος της V4 R πιο σταθερό και τη μοτοσυκλέτα πιο να στρίβει πιο εύκολα.

Ο Leon Haslam φαίνεται πως και αυτός βρήκε τις ρυθμίσεις που έψαχνε στην ZX-10RR και αναδύθηκε απ’ τη δέκατη θέση των FP1 στη πέμπτη, έχοντας μπροστά του τον Tom Sykes! Ο Loris Baz βρέθηκε έκτος στον πίνακα με τον Τούρκο Razgatlioglu να είναι έβδομος. Οι αναβάτες της Pata Yamaha βρέθηκαν στην όγδοη και ένατη θέση με τον Lowes να επικρατεί του Ολλανδού van der Mark. ΤΗ δεκάδα έκλεισε ο Jordi Torres (Team Pedercini Racing). Απ’ τις πρώτες δοκιμές τα πράγματα δείχνουν πως θα έχουν πάρα πολύ ενδιαφέρον και περισσότερες μάχες μεταξύ των αναβάτων.

Ετικέτες

MOTUL WSBK Magny-Cours Race 1: Νίκη van der Mark σε χάος πτώσεων!

Η νίκη ήταν του πιο ψύχραιμου
MOTUL WSBK Magny-Cours Race 1: Νίκη van der Mark σε χάος πτώσεων!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

7/9/2024

Με απόντα το φαβορί Razgatlioglou που μετά από την πτώση στην FP2 είναι στο νοσοκομείο, αναμένοντας μία πλήρη ανάρρωση σε σύντομο χρόνο, η BMW δεν έχασε την ευκαιρία στον δρόμο προς την απόλυτη επικράτηση που αποζητά στο WSBK – και που έπρεπε να την είχε βάλει στόχο εδώ και πολλά χρόνια είναι η αλήθεια.

Κι αυτό γιατί τελικά ο Michael van der Mark πήρε μια ξεκάθαρη νίκη κόντρα στις πολύ δύσκολες συνθήκες στο Magny-Cours. Είναι μία πίστα στο μεταξύ που όσο αλλάζει ο καιρός, τόσο πιο απρόβλεπτη γίνεται, συγκριτικά με άλλες της περιοχής ή κοντινές όπως το Assen που παρουσιάζουν πιο ομοιογενή συμπεριφορά όταν ο καιρός χαλάσει. Φυσικά ο Van der Mark ξέρει πολύ καλά και το Magny-Cours που είναι όμως μόνο ένα μικρό κομμάτι της εξίσωσης για την σημερινή μεγάλη απόσταση, οκτώ δευτερόλεπτα μπροστά από τον Alvaro Bautista και 24 δευτερόλεπτα μπροστά από τον Danilo Petrucci.

Το άλλο είναι πως η στεγνή πίστα έθρεψε τις ελπίδες στεγνού αγώνα σε πολλούς αναβάτες ποντάροντας ότι αν έβρεχε, δεν θα ήταν σε βαθμό καταστροφικό. Ο Garrett Gerloff έπαιξε το παιχνίδι του μικρότερου ρίσκου επιλέγοντας τα ενδιάμεσα ελαστικά, σε ένα αντίθετο από τους υπόλοιπους στοίχημα. Ο Alex Lowes πήρε από νωρίς το προβάδισμα, αποφεύγοντας το χάος πίσω του όταν ο Jonathan Rea κούρεψε τον πίσω τροχό του Nicolo Bulega σε ένα δώρο προς τον Toprak Razgatlioglu.

Η βροχή που τελικά ήρθε ανάγκασε τους πάντες να μπουν στα pits με τον Gerloff εκείνη την στιγμή να πανηγυρίζει μέσα στο κράνος του, ανοίγοντας μία διαφορά πάνω από 43 δευτερόλεπτα. Αν η βροχή δεν δυνάμωνε θα είχε ένα σοβαρό προβάδισμα, αλλά όσο συνέχιζε τα ενδιάμεσα ελαστικά του Gerloff δεν θα ήταν σε θέση να καθαρίσουν το νερό και να δώσουν πρόσφυση. Έφτασε να είναι 10 δευτερόλεπτα πιο αργός από τους αναβάτες που είχαν αλλάξει σε βρόχινα. Αν η αλλαγή των συνθηκών γινόταν πιο αργά μέσα στον αγώνα, ή εξελισσόταν με διαφορετικό ρυθμό, τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά και ο Gerloff έπρεπε απλά να το πάρει απόφαση. Κάτι που δυστυχώς δεν έκανε μέχρι να πέσει, αναγκασμένος να επιστρέψει στα pits για να αλλάξει σε βρόχινα. Τα προβλήματα δεν θα τελείωναν εδώ γιατί ο Gerloff δεν τήρησε τον υποχρεωτικό χρόνο αλλαγής ελαστικών των 45 δευτερολέπτων και του επιβλήθηκε ποινή 1 λεπτού στο τέλος του αγώνα.

Με τον Gerloff εκτός, Alex Lowes και Michael van der Mark βρέθηκαν να παλεύουν αλλάζοντας θέσεις και χωρίς κάποιον να δείχνει πιο ικανός να την κρατήσει. Τελικά η επικράτηση θα ερχόταν για εκείνον που πήρε το μικρότερο ρίσκο καθώς ο Lowes προσπάθησε να πιέσει για να ξεκολλήσει από τον Van der Mark σημειώνοντας πτώση στην Κ7. Συνέχισε τον αγώνα και μάλιστα μπορούσε να φτάσει ακόμη και στο βάθρο, αλλά ο κίνδυνος να αφήσει το μισό φαίρινγκ μέσα στην πίστα δημιουργώντας προβλήμα ασφαλείας σε κάθε έναν που ακολουθούσε, ήταν μεγάλος, με αποτέλεσμα να του δείξουν τον δρόμο της εξόδου από τον αγώνα.

Το αποτέλεσμα ήταν ο Michael van der Mark να πρέπει απλά να μείνει όρθιος, κάτι αυτονόητο κάθε φορά, εκτός από σήμερα, ωστόσο τα κατάφερε. Ο Alvaro Bautista δεν γινόταν να ψαλιδίσει την διαφορά τους ενώ ο Danilo Petrucci απλά προσπάθησε να κρατήσει πίσω του τον Scott Redding, που ενδεχομένως να ήταν πιο δύσκολη δουλειά, αν ο αναβάτης της BMW δεν είχε πέσει νωρίτερα.

 

Θέση

N#

Αναβάτης

ΜΟΤΟ

Διαφ.

1

60

M. VAN DER MARK

BMW M 1000 RR

 

2

1

A. BAUTISTA

Ducati Panigale V4R

8.288

3

9

D. PETRUCCI

Ducati Panigale V4R

24.285

4

45

S. REDDING

BMW M 1000 RR

34.037

5

29

A. IANNONE

Ducati Panigale V4R

42.108

6

7

I. LECUONA

Honda CBR1000 RR-R

50.799

7P

97

X. VIERGE

Honda CBR1000 RR-R

1.562

8

55

A. LOCATELLI

Yamaha YZF R1

0.008

9

21

M. RINALDI

Ducati Panigale V4R

1'11.573

10

52

A. DELBIANCO

Yamaha YZF R1

1'18.169

11

47

A. BASSANI

Kawasaki ZX-10RR

1'25.369

12 P

31

G. GERLOFF

BMW M 1000 RR

2'06.163

RET

14

S. LOWES

Ducati Panigale V4R

4 Laps

RET

87

R. GARDNER

Yamaha YZF R1

5 Laps

RET

22

A. LOWES

Kawasaki ZX-10RR

7 Laps

RET

28

B. RAY

Yamaha YZF R1

9 Laps

RET

95

T. MACKENZIE

Honda CBR1000 RR-R

11 Laps

RET

5

P. OETTL

Yamaha YZF R1

12 Laps

RET

53

T. RABAT

Kawasaki ZX-10RR

18 Laps

RET

75

I. LOPES

Honda CBR1000 RR-R

20 Laps

RET

65

J. REA

Yamaha YZF R1

 

RET

11

N. BULEGA

Ducati Panigale V4R