Jonathan Rea – Δεν μπορούμε να αφήσουμε μοτοσυκλέτες που κοστίζουν 50.000 να αγωνίζονται εναντίον αυτών που κοστίζουν 20.000 ευρώ

Φωτογραφίζει ξεκάθαρα την Ducati Panigale V4 R
motomag Jonathan Rea – Δεν μπορούμε να αφήσουμε μοτοσυκλέτες που κοστίζουν 50.000 να αγωνίζονται εναντίον αυτών που κοστίζουν 20.000 ευρώ
Από τον

Γιάννη Τσινάβο

23/11/2023

Ο Rea ο οποίος εδώ και μερικές εβδομάδες αποτελεί τον νέο αναβάτη της Pata Yamaha Prometeon WSBK, στην EICMA εξέφρασε τις ανησυχίες του για τον νέο κανονισμό του ελάχιστου συνολικού βάρους ενώ ταυτόχρονα ανέφερε πως η διαφορά κόστους που υπάρχει μεταξύ των μοτοσυκλετών παραγωγής που χρησιμοποιούνται ως βάση για τις αγωνιστικές μοτοσυκλέτες του θεσμού πρέπει να αντιμετωπιστεί με κάποιον τρόπο από την διοργανώτρια αρχή.

O Ιρλανδός πολυπρωταθλητής αναφερόμενος στον νέο κανονισμό του ελάχιστου συνολικού βάρους αναβάτη/μοτοσυκλέτας που κυρίως πλήττει τον Alvaro Bautista, με τον Ισπανό να πρέπει να προσθέσει 7 κιλά στην Panigale V4 R δήλωσε: “Ο Alvaro έχει πολύ καλή φυσική κατάσταση και με την Ducati θα βρουν μια λύση για να παραμείνουν μπροστά.” Όμως ο Rea έβαλε και ένα ακόμα ζήτημα στην έκθεση του Μιλάνου, εκφράζοντας τις ανησυχίες του σχετικά με τη διαφορά κόστους μεταξύ των μοτοσυκλετών παραγωγής οι οποίες χρησιμοποιούνται ως βάση για τις αγωνιστικές τους μοτοσυκλέτες. “Αποτελεί πρόβλημα που υπάρχουν μοτοσυκλέτες οι οποίες κοστίζουν 50.000 ευρώ και αγωνίζονται ενάντια σε άλλες που κοστίζουν 20.000. Η Dorna σε συνεργασία με την διοργανώτρια αρχή του WSBK πρέπει να βρει μία λύση σε αυτό το ζήτημα ώστε να μειωθεί η ψαλίδα.”

WSBK

Φυσικά οι δηλώσεις του Rea φωτογραφίζουν την Ducati Panigale V4 R (αλλά και την νέα BMW M1000RR που ξεπερνά τα 30.000€) καθώς αυτή είναι η μοτοσυκλέτα που όλοι θέλουν να κερδίσουν στο WSBK, ωστόσο όταν ρωτήθηκε γιατί η Yamaha δεν βγάζει και αυτή στην παραγωγή μία ανάλογη έκδοση δεν είχε να δώσει κάποια απάντηση... Πριν εφαρμοστεί στο WSBK ο κανονισμός για την τιμή λιανικής πώλησης, η Honda έτρεχε με τα RC-30/RC-45 που κόστιζαν όσο δύο Fireblabe, η Yamaha με τα OW-01 και R7 που επίσης είχαν αστρονομικές τιμές και η Kawasaki με τα περιορισμένης παραγωγής και εξίσου πανάκριβα ZXR750RR. Επίσης τότε οι κανονισμοί ήταν πολύ πιο χαλαροί ως προς τις μηχανολογικές επεμβάσεις, με αποτέλεσμα οι εργοστασιακές μοτοσυκλέτες να μην έχουν ούτε μια βίδα ίδια με τις μοτοσυκλέτες παραγωγής. Ο κανονισμός για την τιμή λιανικής πώλησης ήρθε από την κατηγορία Superstock 1000, σε μια εποχή όπου στα WSBK είχαν σοβαρές εργοστασιακές ομάδες μόνο η Aprilia και αργότερα η Kawasaki, με σαφή στόχο να κάνουν φτηνότερους τους αγώνες για τις εταιρείες που ξόδευαν ήδη τεράστια ποσά για τα MotoGP, όπως και έγινε. Μόνο που όταν ο ανταγωνισμός μεγαλώνει, αυτομάτως εκτοξεύεται και το κόστος, διότι στους αγώνες πάντα κερδίζει στο τέλος όποιος δίνει τα περισσότερα λεφτά για R&D, τα περισσότερα λεφτά για δοκιμές, τα περισσότερα λεφτά για καλούς μηχανικούς, τα περισσότερα λεφτά για καλούς αναβάτες... Κι όσο πιο αυστηροί γίνονται οι κανονισμοί, τόσο πιο ακριβή γίνεται στο τέλος μια κατηγορία, διότι όλοι ψάχνουν την διαφορά στις λεπτομέρειες. Αυτό έγινε και στα WSBK τώρα. Έφτιαξαν κανονισμούς που επιτρέπουν ελάχιστες αλλαγές στις μοτοσυκλέτες παραγωγής, οπότε και οι κατασκευαστές δημιούργησαν μοντέλα παραγωγής με αγωνιστική τεχνολογία, τα οποία είναι φυσικά πανάκριβα. Ο Rea λοιπόν, έρχεται και να πει αυτό που λένε όλοι όταν η αγαπημένη τους εταιρεία δυσκολεύεται στους αγώνες (επειδή δεν χώνει τα λεφτά που χώνουν οι πρώτοι...) και ήταν η αιτία που πήγε άπατη η κατηγορία Superstock 1000. Λέει λοιπόν να γίνουν οι μοτοσυκλέτες όσο πιο "normal" γίνεται για να αυξηθεί ο ανταγωνισμός μεταξύ των αναβατών. Μόνο που στην πραγματικότητα κανείς δεν θέλει να δει αγώνες με μοτοσυκλέτες που μπορεί να δει και στην καφετέρια της πόλης του. Θέλει να βλέπει εξωτικές μοτοσυκλέτες στους αγώνες! Θέλει δίχρονα V4 να εκτοξεύουν τους αναβάτες στο διάστημα, θέλει τετράχρονα να στροφάρουν στις 20.000 με φτερά και τουρμπίνες... Αν ήθελε normal μοτοσυκλέτες τότε τα Superstock 1000 θα ήταν τώρα ο βασιλιάς των αγώνων και όχι τα MotoGP... Έστω η Moto2 που έχουν όλοι τον ίδιο κινητήρα. Σε κάθε περίπτωση, μπορεί να απέχουμε αρκετούς μήνες από το ξεκίνημα της νέας σεζόν στο WSBK, ωστόσο τα παιχνίδια τακτικής και ψυχολογίας έχουν ξεκινήσει πολύ νωρίτερα.

Remy Gardner - Επίσημα στο WSBK με την GRT Yamaha

Μετά την αποχώρηση του από το MotoGP
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

15/9/2022

Από την Tech 3 και τη σέλα του KTM RC16 στο MotoGP το 2022, στην GYTR GRT Yamaha και στη σέλα του R1 στο WSBK για το 2023 θα μεταβεί ο Remy Gardner, γιος του θρυλικού αναβάτη της δίχρονης εποχής των GP, Wayne Gardner.

Ο Remy Gardner, που είχε κατακτήσει τον τίτλο της Moto2 του 2021, θα είναι ο πρώτος Αυστραλός αναβάτης στο WSBK από το 2016, ενώ η πρώτη προσπάθεια του να ακολουθήσει στα χνάρια του πατέρα του στη μεγάλη κατηγορία του MotoGP το 2022 δυστυχώς δεν είχε το επιθυμητό αποτέλεσμα, καθώς αυτή τη στιγμή βρίσκεται 23ος από 28 αναβάτες, με μόλις 9 βαθμούς. Αναμένουμε τώρα να δούμε αν το restart του νεαρού Gardner με WSBK γεύση θα έχει μεγαλύτερη επιτυχία από το ντεμπούτο του στο MotoGP.

Ήταν το 2014, όταν ο Remy Gardner, που έχει γεννηθεί το 1998 στο Σίδνεϋ, έκανε την εμφάνιση του στην κατηγορία Moto3 του MotoGP, παίρνοντας τον πρώτο βαθμό του, στον αγώνα της Sepang, τον τρίτο του αγώνα στο Πρωτάθλημα. Το 2015 υπέγραψε συμβόλαιο για συνεχή παρουσία στη Moto3, όμως κατάφερε να πάρει μόλις ένα βαθμό, με την επίσημη δικαιολογία να κάνει λόγο για το μεγάλο του μέγεθος που “δούλευε” εναντίον του, στις μικρές μοτοσυκλέτες.

Το 2016 μετέβη στη Moto2, αν και στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα και όχι στο Παγκόσμιο, όπου κέρδισε έναν αγώνα στη Βαρκελώνη, γεγονός που του έδωσε την ευκαιρία να κάνει την εμφάνιση του στο Παγκόσμιο Moto2 στα μέσα της σεζόν, όπου και κέρδισε κάποιους βαθμούς στην πρώτη του εμφάνιση, διατηρώντας τη θέση του για το υπόλοιπο Πρωτάθλημα.

Το 2017 βελτιώθηκε περισσότερο, ενώ το 2018 ανέβηκε για πρώτη φορά στην πέμπτη θέση σε αγώνα.

Το 2019 συνεχίστηκε με μια τρίτη θέση στην πίστα της Αργεντινής, ενώ κατά τη διάρκεια της σεζόν βρισκόταν τακτικά στην πρώτη δεκάδα. Το 2020 κατάφερε να ανέβει 4 φορές στο βάθρο, ενώ πήρε και την πρώτη νίκη της καριέρας του, για να τερματίσει 6ος στην τελική κατάταξη.

Το 2021 ήταν η χρονιά του Remy, καθώς εμφανίστηκε εξαιρετικά σταθερός, παίρνοντας 5 νίκες και τον τίτλο, ενώ αξίζει να σημειωθεί πως ο ομόσταυλός του Raul Fernandez είχε 8 νίκες, αλλά η αστάθεια του δεν του επέτρεψε να πάρει εκείνος το Πρωτάθλημα. Εν τέλει οι δυο τους θα βρισκόταν και πάλι στην ίδια ομάδα το 2022, με την Tech 3 της KTM, σε μια εξαιρετικά άχαρη για αμφότερους τους αναβάτες -και για την ομάδα- σεζόν, με τον Fernandez να βρίσκεται μια θέση πίσω από τον Remy στην γενική κατάταξη.

Ενώ τώρα η ΚΤΜ ήθελε να κρατήσει τον Fernandez, εκείνος δεν το συζητούσε καν, επιλέγοντας να φύγει για να αγωνιστεί το 2023 με τη δεύτερη -νέα- ομάδα της Aprilia, δίπλα στον Miguel Oliveira που έφυγε επίσης από τους πορτοκαλί. Σημειώστε πως από ότι φαίνεται ο Fernandez δέχθηκε να μην πληρωθεί από την ΚΤΜ για το δεύτερο μισό της σεζόν (300.000 ευρώ) ώστε να συμφωνήσουν να σπάσουν το συμβόλαιο του οι Αυστριακοί!

Κι εκεί που ο Gardner πίστευε πως η ΚΤΜ θα επιλέξει να τον κρατήσει και το 2023, η Tech 3 του έδειξε την πόρτα, χωρίς να του δώσει περιθώρια να αποδείξει την αξία του σε μια δεύτερη χρονιά, όπως είναι εθιμοτυπικό, καθώς το ντεμπούτο - προσαρμογή στο MotoGP είναι πάντα μια εξαιρετικά δύσκολη υπόθεση. Όπως σας είχαμε γράψει ο Remy Gardner είχε δηλώσει απογοητευμένος και πληγωμένος από την απόφαση αυτή της ΚΤΜ.

Τώρα η GYTR GRT Yamaha ανακοίνωσε επίσημα την προσχώρηση του Remy Gardner στην ομάδα για τη σεζόν 2023 στο WSBK, στη θέση του Garret Gerloff που την επόμενη χρονιά θα συνεχίσει στο WSBK αλλά ως εργοστασιακός αναβάτης της BMW.

Όσον αφορά στον δεύτερο αναβάτη της GRT, αυτός ακόμα αναμένεται να ανακοινωθεί.