Jonathan Rea – Δεν μπορούμε να αφήσουμε μοτοσυκλέτες που κοστίζουν 50.000 να αγωνίζονται εναντίον αυτών που κοστίζουν 20.000 ευρώ

Φωτογραφίζει ξεκάθαρα την Ducati Panigale V4 R
motomag Jonathan Rea – Δεν μπορούμε να αφήσουμε μοτοσυκλέτες που κοστίζουν 50.000 να αγωνίζονται εναντίον αυτών που κοστίζουν 20.000 ευρώ
Από τον

Γιάννη Τσινάβο

23/11/2023

Ο Rea ο οποίος εδώ και μερικές εβδομάδες αποτελεί τον νέο αναβάτη της Pata Yamaha Prometeon WSBK, στην EICMA εξέφρασε τις ανησυχίες του για τον νέο κανονισμό του ελάχιστου συνολικού βάρους ενώ ταυτόχρονα ανέφερε πως η διαφορά κόστους που υπάρχει μεταξύ των μοτοσυκλετών παραγωγής που χρησιμοποιούνται ως βάση για τις αγωνιστικές μοτοσυκλέτες του θεσμού πρέπει να αντιμετωπιστεί με κάποιον τρόπο από την διοργανώτρια αρχή.

O Ιρλανδός πολυπρωταθλητής αναφερόμενος στον νέο κανονισμό του ελάχιστου συνολικού βάρους αναβάτη/μοτοσυκλέτας που κυρίως πλήττει τον Alvaro Bautista, με τον Ισπανό να πρέπει να προσθέσει 7 κιλά στην Panigale V4 R δήλωσε: “Ο Alvaro έχει πολύ καλή φυσική κατάσταση και με την Ducati θα βρουν μια λύση για να παραμείνουν μπροστά.” Όμως ο Rea έβαλε και ένα ακόμα ζήτημα στην έκθεση του Μιλάνου, εκφράζοντας τις ανησυχίες του σχετικά με τη διαφορά κόστους μεταξύ των μοτοσυκλετών παραγωγής οι οποίες χρησιμοποιούνται ως βάση για τις αγωνιστικές τους μοτοσυκλέτες. “Αποτελεί πρόβλημα που υπάρχουν μοτοσυκλέτες οι οποίες κοστίζουν 50.000 ευρώ και αγωνίζονται ενάντια σε άλλες που κοστίζουν 20.000. Η Dorna σε συνεργασία με την διοργανώτρια αρχή του WSBK πρέπει να βρει μία λύση σε αυτό το ζήτημα ώστε να μειωθεί η ψαλίδα.”

WSBK

Φυσικά οι δηλώσεις του Rea φωτογραφίζουν την Ducati Panigale V4 R (αλλά και την νέα BMW M1000RR που ξεπερνά τα 30.000€) καθώς αυτή είναι η μοτοσυκλέτα που όλοι θέλουν να κερδίσουν στο WSBK, ωστόσο όταν ρωτήθηκε γιατί η Yamaha δεν βγάζει και αυτή στην παραγωγή μία ανάλογη έκδοση δεν είχε να δώσει κάποια απάντηση... Πριν εφαρμοστεί στο WSBK ο κανονισμός για την τιμή λιανικής πώλησης, η Honda έτρεχε με τα RC-30/RC-45 που κόστιζαν όσο δύο Fireblabe, η Yamaha με τα OW-01 και R7 που επίσης είχαν αστρονομικές τιμές και η Kawasaki με τα περιορισμένης παραγωγής και εξίσου πανάκριβα ZXR750RR. Επίσης τότε οι κανονισμοί ήταν πολύ πιο χαλαροί ως προς τις μηχανολογικές επεμβάσεις, με αποτέλεσμα οι εργοστασιακές μοτοσυκλέτες να μην έχουν ούτε μια βίδα ίδια με τις μοτοσυκλέτες παραγωγής. Ο κανονισμός για την τιμή λιανικής πώλησης ήρθε από την κατηγορία Superstock 1000, σε μια εποχή όπου στα WSBK είχαν σοβαρές εργοστασιακές ομάδες μόνο η Aprilia και αργότερα η Kawasaki, με σαφή στόχο να κάνουν φτηνότερους τους αγώνες για τις εταιρείες που ξόδευαν ήδη τεράστια ποσά για τα MotoGP, όπως και έγινε. Μόνο που όταν ο ανταγωνισμός μεγαλώνει, αυτομάτως εκτοξεύεται και το κόστος, διότι στους αγώνες πάντα κερδίζει στο τέλος όποιος δίνει τα περισσότερα λεφτά για R&D, τα περισσότερα λεφτά για δοκιμές, τα περισσότερα λεφτά για καλούς μηχανικούς, τα περισσότερα λεφτά για καλούς αναβάτες... Κι όσο πιο αυστηροί γίνονται οι κανονισμοί, τόσο πιο ακριβή γίνεται στο τέλος μια κατηγορία, διότι όλοι ψάχνουν την διαφορά στις λεπτομέρειες. Αυτό έγινε και στα WSBK τώρα. Έφτιαξαν κανονισμούς που επιτρέπουν ελάχιστες αλλαγές στις μοτοσυκλέτες παραγωγής, οπότε και οι κατασκευαστές δημιούργησαν μοντέλα παραγωγής με αγωνιστική τεχνολογία, τα οποία είναι φυσικά πανάκριβα. Ο Rea λοιπόν, έρχεται και να πει αυτό που λένε όλοι όταν η αγαπημένη τους εταιρεία δυσκολεύεται στους αγώνες (επειδή δεν χώνει τα λεφτά που χώνουν οι πρώτοι...) και ήταν η αιτία που πήγε άπατη η κατηγορία Superstock 1000. Λέει λοιπόν να γίνουν οι μοτοσυκλέτες όσο πιο "normal" γίνεται για να αυξηθεί ο ανταγωνισμός μεταξύ των αναβατών. Μόνο που στην πραγματικότητα κανείς δεν θέλει να δει αγώνες με μοτοσυκλέτες που μπορεί να δει και στην καφετέρια της πόλης του. Θέλει να βλέπει εξωτικές μοτοσυκλέτες στους αγώνες! Θέλει δίχρονα V4 να εκτοξεύουν τους αναβάτες στο διάστημα, θέλει τετράχρονα να στροφάρουν στις 20.000 με φτερά και τουρμπίνες... Αν ήθελε normal μοτοσυκλέτες τότε τα Superstock 1000 θα ήταν τώρα ο βασιλιάς των αγώνων και όχι τα MotoGP... Έστω η Moto2 που έχουν όλοι τον ίδιο κινητήρα. Σε κάθε περίπτωση, μπορεί να απέχουμε αρκετούς μήνες από το ξεκίνημα της νέας σεζόν στο WSBK, ωστόσο τα παιχνίδια τακτικής και ψυχολογίας έχουν ξεκινήσει πολύ νωρίτερα.

Eugene Laverty - Σπασμένη λεκάνη και ισχίο, στον τελευταίο αγώνα της καριέρας του

Ευτυχώς απέφυγε το χειρουργείο
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

21/11/2022

Δεν κατάφερε να γιορτάσει το τέλος της καριέρας του ως αγωνιζόμενος όπως ήθελε ο Eugene Laverty, αφού στον 2ο αγώνα του τελευταίου γύρου της σεζόν WSBK στο Phillip Island έπεσε, με τον Xavi Fores να τον χτυπά καθώς ήταν πεσμένος. Ο αγώνας διεκόπη και ο Ιρλανδός αναβάτης της Bonovo action BMW Racing Team μεταφέρθηκε αρχικά στο ιατρικό κέντρο της πίστας και κατόπιν με αεροδιακομιδή σε νοσοκομείο, με κατάγματα σε ισχίο και λεκάνη.

Σημειώστε πως η αρχική αναφορά του δελτίου τύπου των WSBK κάνει λόγο για κάταγμα στη λεκάνη, όμως η BMW αναφέρει κάταγμα στο ισχίο. Όπως αναφέρει η ομάδα του, ο Laverty είναι σε σταθερή κατάσταση, έχει αίσθηση σε όλα του τα άκρα, ενώ αναμένεται να αναρρώσει πλήρως. Μάλιστα οι τελευταίες πληροφορίες αναφέρουν πως γλίτωσε και το χειρουργίο.

Κάπως έτσι έκλεισε η καριέρα του τρεις φορές “παραλίγο Πρωταθλητή” από τη Βόρεια Ιρλανδία, που ως καλύτερο αποτέλεσμα είχε μια 2η θέση στα WSBK το 2013 (ενώ ήταν 2ος και στην κατηγορία World Supersport το 2009 αλλά και το 2010).

Η απόσυρση του Laverty είχε ανακοινωθεί από τον Αύγουστο στον γύρο του Most, όπου ο αναβάτης της BMW δήλωσε πως η πτώση του στα δοκιμαστικά του Assen που τον έκανε να χάσει τον επόμενο γύρο στην Ολλανδία, στάθηκε κρίσιμη για την απόφαση του αυτή.

Στην τελευταία αγωνιστική του χρονιά, το 2022, τερμάτισε μόλις στην 16η θέση της τελικής κατάταξης με καλύτερο αποτέλεσμα δυο 10ες θέσεις, σε Aragon και Barcelona.

Το 2023, ο 36χρονος πρώην αγωνιζόμενος θα αναλάβει τα καθήκοντα του συνιδιοκτήτη, μάνατζερ και προπονητή στην Bonovo action BMW Racing Team, διαχειριζόμενος τους Loris Baz & Garett Gerloff.

Η σχέση του Ευγένιου με τη BMW ξεκίνησε το 2020 όταν υπέγραψε στην εργοστασιακή ομάδα με τον Βαυαρό κατασκευαστή ως ομόσταυλος του Tom Sykes (που τι έκπληξη… επιστρέφει στα WSBK το 2023!), πριν μεταβεί στην περιφερειακή ομάδα το 2021.

Η καριέρα του Eugene Laverty στην μεγάλη κατηγορία WSBK μετρά 35 βάθρα και 13 νίκες, με την τελευταία να σημειώνεται στο Phillip Island το 2014. Αντίστοιχα, στα WSS έχει σημειώσει 19 βάθρα και 12 νίκες. Κατά το 2015-2016 συμμετείχε και στο MotoGP, αρχικά με την Aspar Team με μοτοσυκλέτα της Honda (τερματίζοντας 22ος), και τη δεύτερη σεζόν με την ίδια ομάδα και μοτοσυκλέτα της Ducati, με καλύτερο αποτέλεσμα μια 4η θέση, και την 13η θέση στην τελική κατάταξη.