Jonathan Rea – Δεν μπορούμε να αφήσουμε μοτοσυκλέτες που κοστίζουν 50.000 να αγωνίζονται εναντίον αυτών που κοστίζουν 20.000 ευρώ

Φωτογραφίζει ξεκάθαρα την Ducati Panigale V4 R
motomag Jonathan Rea – Δεν μπορούμε να αφήσουμε μοτοσυκλέτες που κοστίζουν 50.000 να αγωνίζονται εναντίον αυτών που κοστίζουν 20.000 ευρώ
Από τον

Γιάννη Τσινάβο

23/11/2023

Ο Rea ο οποίος εδώ και μερικές εβδομάδες αποτελεί τον νέο αναβάτη της Pata Yamaha Prometeon WSBK, στην EICMA εξέφρασε τις ανησυχίες του για τον νέο κανονισμό του ελάχιστου συνολικού βάρους ενώ ταυτόχρονα ανέφερε πως η διαφορά κόστους που υπάρχει μεταξύ των μοτοσυκλετών παραγωγής που χρησιμοποιούνται ως βάση για τις αγωνιστικές μοτοσυκλέτες του θεσμού πρέπει να αντιμετωπιστεί με κάποιον τρόπο από την διοργανώτρια αρχή.

O Ιρλανδός πολυπρωταθλητής αναφερόμενος στον νέο κανονισμό του ελάχιστου συνολικού βάρους αναβάτη/μοτοσυκλέτας που κυρίως πλήττει τον Alvaro Bautista, με τον Ισπανό να πρέπει να προσθέσει 7 κιλά στην Panigale V4 R δήλωσε: “Ο Alvaro έχει πολύ καλή φυσική κατάσταση και με την Ducati θα βρουν μια λύση για να παραμείνουν μπροστά.” Όμως ο Rea έβαλε και ένα ακόμα ζήτημα στην έκθεση του Μιλάνου, εκφράζοντας τις ανησυχίες του σχετικά με τη διαφορά κόστους μεταξύ των μοτοσυκλετών παραγωγής οι οποίες χρησιμοποιούνται ως βάση για τις αγωνιστικές τους μοτοσυκλέτες. “Αποτελεί πρόβλημα που υπάρχουν μοτοσυκλέτες οι οποίες κοστίζουν 50.000 ευρώ και αγωνίζονται ενάντια σε άλλες που κοστίζουν 20.000. Η Dorna σε συνεργασία με την διοργανώτρια αρχή του WSBK πρέπει να βρει μία λύση σε αυτό το ζήτημα ώστε να μειωθεί η ψαλίδα.”

WSBK

Φυσικά οι δηλώσεις του Rea φωτογραφίζουν την Ducati Panigale V4 R (αλλά και την νέα BMW M1000RR που ξεπερνά τα 30.000€) καθώς αυτή είναι η μοτοσυκλέτα που όλοι θέλουν να κερδίσουν στο WSBK, ωστόσο όταν ρωτήθηκε γιατί η Yamaha δεν βγάζει και αυτή στην παραγωγή μία ανάλογη έκδοση δεν είχε να δώσει κάποια απάντηση... Πριν εφαρμοστεί στο WSBK ο κανονισμός για την τιμή λιανικής πώλησης, η Honda έτρεχε με τα RC-30/RC-45 που κόστιζαν όσο δύο Fireblabe, η Yamaha με τα OW-01 και R7 που επίσης είχαν αστρονομικές τιμές και η Kawasaki με τα περιορισμένης παραγωγής και εξίσου πανάκριβα ZXR750RR. Επίσης τότε οι κανονισμοί ήταν πολύ πιο χαλαροί ως προς τις μηχανολογικές επεμβάσεις, με αποτέλεσμα οι εργοστασιακές μοτοσυκλέτες να μην έχουν ούτε μια βίδα ίδια με τις μοτοσυκλέτες παραγωγής. Ο κανονισμός για την τιμή λιανικής πώλησης ήρθε από την κατηγορία Superstock 1000, σε μια εποχή όπου στα WSBK είχαν σοβαρές εργοστασιακές ομάδες μόνο η Aprilia και αργότερα η Kawasaki, με σαφή στόχο να κάνουν φτηνότερους τους αγώνες για τις εταιρείες που ξόδευαν ήδη τεράστια ποσά για τα MotoGP, όπως και έγινε. Μόνο που όταν ο ανταγωνισμός μεγαλώνει, αυτομάτως εκτοξεύεται και το κόστος, διότι στους αγώνες πάντα κερδίζει στο τέλος όποιος δίνει τα περισσότερα λεφτά για R&D, τα περισσότερα λεφτά για δοκιμές, τα περισσότερα λεφτά για καλούς μηχανικούς, τα περισσότερα λεφτά για καλούς αναβάτες... Κι όσο πιο αυστηροί γίνονται οι κανονισμοί, τόσο πιο ακριβή γίνεται στο τέλος μια κατηγορία, διότι όλοι ψάχνουν την διαφορά στις λεπτομέρειες. Αυτό έγινε και στα WSBK τώρα. Έφτιαξαν κανονισμούς που επιτρέπουν ελάχιστες αλλαγές στις μοτοσυκλέτες παραγωγής, οπότε και οι κατασκευαστές δημιούργησαν μοντέλα παραγωγής με αγωνιστική τεχνολογία, τα οποία είναι φυσικά πανάκριβα. Ο Rea λοιπόν, έρχεται και να πει αυτό που λένε όλοι όταν η αγαπημένη τους εταιρεία δυσκολεύεται στους αγώνες (επειδή δεν χώνει τα λεφτά που χώνουν οι πρώτοι...) και ήταν η αιτία που πήγε άπατη η κατηγορία Superstock 1000. Λέει λοιπόν να γίνουν οι μοτοσυκλέτες όσο πιο "normal" γίνεται για να αυξηθεί ο ανταγωνισμός μεταξύ των αναβατών. Μόνο που στην πραγματικότητα κανείς δεν θέλει να δει αγώνες με μοτοσυκλέτες που μπορεί να δει και στην καφετέρια της πόλης του. Θέλει να βλέπει εξωτικές μοτοσυκλέτες στους αγώνες! Θέλει δίχρονα V4 να εκτοξεύουν τους αναβάτες στο διάστημα, θέλει τετράχρονα να στροφάρουν στις 20.000 με φτερά και τουρμπίνες... Αν ήθελε normal μοτοσυκλέτες τότε τα Superstock 1000 θα ήταν τώρα ο βασιλιάς των αγώνων και όχι τα MotoGP... Έστω η Moto2 που έχουν όλοι τον ίδιο κινητήρα. Σε κάθε περίπτωση, μπορεί να απέχουμε αρκετούς μήνες από το ξεκίνημα της νέας σεζόν στο WSBK, ωστόσο τα παιχνίδια τακτικής και ψυχολογίας έχουν ξεκινήσει πολύ νωρίτερα.

Isle of Man TT 2023: Ο Michael Dunlop νικητής στα Supersport και Superbike

Ο Dunlop ισοφάρισε τις 23 νίκες του John McGuinness
1
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

6/6/2023

O Michael Dunlop, ξεκίνησε με το δεξί στο Isle of Man TT 2023, καθώς επικράτησε στον πρώτο αγώνα της κατηγορίας Supersport όπως και στην κατηγορία Superbike. Επιπρόσθετα ο Dunlop ισοφαρίζοντας τις 23 νίκες του McGuiness, έγινε ο δεύτερος πιο επιτυχημένος αναβάτης στην ιστορία του αγώνα.

Το αγωνιστικό κομμάτι του Isle of Man TT 2023, ξεκίνησε με τον πρώτο αγώνα της κατηγορίας Supersport. Ο Michael Dunlop με την μοτοσυκλέτα της MD Racing Yamaha, κατάφερε να πετύχει τη δέκατη νίκη του στην κατηγορία και την 22η συνολικά στον αγώνα.

Ας ξεκινήσουμε όμως από την αρχή, ο Dunlop πήρε την πρωτοπορία στον πρώτο γύρο του αγώνα από τον Dean Harrison (Boyce Precision Engr/Russell Racing), με τον Peter Hickman (K2 Trooper Beer Triumph), να ακολουθεί λίγο πιο πίσω. Στο δεύτερο γύρο ο Dunlop κατάφερε να διευρύνει το προβάδισμα του στα 13 δευτερόλεπτα από τον Harisson, με τον Hickman να μην μπορεί στους πρώτους δύο γύρους να ακολουθήσει τον ρυθμό των πρωτοπόρων. Μπαίνοντας για ανεφοδιασμό η διαφορά του Dunlop από τον Harrison ήταν στα 13 δευτερόλεπτα, ενώ ο Hickman μείωνε σιγά σιγά τη διαφορά από τη δεύτερη θέση.

2

Έχοντας ολοκληρώσει τον ανεφοδιασμό ο Dunlop οδήγησε και πάλι τέρμα γκάζι αυξάνοντας εκ νέου τη διαφορά από τον Harrison στα 17.5 δευτερόλεπτα, ωστόσο η μάχη για τη δεύτερη θέση είχε για τα καλά ανάψει. Ο Hickman μείωνε συνεχώς την χρονική απόσταση από τον Harrison, με 3.9 δευτερόλεπτα να τους χωρίζουν μπαίνοντας στον τελευταίο γύρο. Από την άλλη ο Dunlop οδηγούσε χωρίς πρόβλημα προς στον τερματισμό και την 22η νίκη του στο Isle of Man TT. ‘Οπερ και εγένετο ο Dunlop κέρδισε τον πρώτο φετινό αγώνα του Isle of Man TT, πετυχαίνοντας ταυτόχρονα τη δέκατη νίκη του στην κατηγορία Supersport. Συγκλονιστική μάχη είχαμε για τη δεύτερη θέση του βάθρου στον τελευταίο γύρο. O Peter Hickman με αντεπίθεση διαρκείας κατάφερε να περάσει στον τελευταίο γύρο του αγώνα τον Dean Harrison, ανεβαίνοντας ταυτόχρονα στο δεύτερο σκαλί του βάθρου, από την άλλη ο πρωτοπόρος στην αρχή του αγώνα Harrison κατάφερε να ολοκληρώσει την προσπάθεια του στην τρίτη θέση. Στις πιο πίσω θέσεις τη δική τους μάχη είχαν οι Jamie Coward (KTS Racing powered by Steadplan Yamaha), Davey Todd (Milenco by Padgett's Motorcycles Honda) και James Hillier (Boyce Precision Engr/Russell Racing). Νικητής σε αυτή τη μονομαχία βγήκε ο Coward, με τον ίδιο να τερματίζει στην τέταρτη θέση. Οι Todd και Hillier ολοκλήρωσαν τον αγώνα στην πέμπτη και έκτη θέση αντίστοιχα.

3

Ο αγώνας της Sidercar κατηγορίας που ακολούθησε έπειτα την ίδια ημέρα, είχε ως πρωταγωνιστές τα αδέρφια Birchalls. Όπως και στα δοκιμαστικά δεν άφησαν σε κανένα σημείο του αγώνα την πρωτοπορία πανηγυρίζοντας ακόμη μία νίκη με το Sidecar της Honda LCR Wyckham Blackwell - Birchall Racing. Αρκετά πίσω τους στη δεύτερη θέση τερμάτισαν οι Peter Founds-Jevan Walmsley (Honda LCR FHO Motorsport), με τους John Holden-Maxime Vasseur (Yamaha LCR Barnes Racing & Carl Cox Motorsport), να συμπληρώνουν το βάθρο.

Επόμενη αγωνιστική μας στάση στο Isle of Man TT 2023, ο αγώνας της κατηγορίας Superbike. H κυριαρχία του Michael Dunlop συνεχίστηκε, με τον ίδιο να κερδίζει στην εν λόγω κατηγορία ισοφαρίζοντας το ρεκόρ 23 νικών του John McGuinness, ενώ με αυτό του το επίτευγμα έγινε ο δεύτερος πιο επιτυχημένος αναβάτης όλων των εποχών στη νήσο του Μαν.

Στα του αγώνα της κατηγορίας Superbike, ο Dunlop με την μοτοσυκλέτα της Hawk Racing Honda πήρε την πρωτοπορία στον πρώτο γύρο, έχοντας πίσω του τους Dean Harrison (DAO Racing Kawasaki) και Davey Todd (Milenco by Padgett's Motorcycles Honda), με τον Peter Hickman στην τέταρτη θέση (Monster Energy by FHO Racing BMW), να αντιμετωπίζει πρόβλημα με το quickshifter της μοτοσυκλέτας του. Στον πρώτο γύρο ο Dunlop πίεζε συνεχώς ώστε να αυξήσει τη διαφορά από τους διώκτες του και αυτό είχε αποτέλεσμα. Ο Harrison βρισκόταν στα 3.1 δευτερόλεπτα πιο πίσω με τον Todd να μάχεται με νύχια και με δόντια να κρατήσει την τρίτη θέση από τον Hickman. Στο δεύτερο γύρο ο Dunlop συνέχισε να αυξάνει τον ρυθμό του με αποτέλεσμα να έχει μια διαφορά 14 δευτερολέπτων από τον Harrison όταν εισήλθε στα pits για ανεφοδιασμό. Στο ίδιο έργο θεατές βρεθήκαμε και στον αγώνα της κατηγορίας Superbike μετά τους ανεφοδιασμούς.

5

Ο πρωτοπόρος του αγώνα Dunlop, είχε μια αξιόλογη διαφορά ενώ ο Hickman έχοντας περάσει τον Todd, κυνηγούσε τον Harrison για τη δεύτερη θέση. Μπαίνοντας στους τελευταίους γύρους ο Dunlop απλά ήλεγχε τη διαφορά του από τους υπόλοιπους έχοντας ως στόχο να φτάσει στην 23η νίκη του στον αγώνα, ισοφαρίζοντας τον θρύλο και εν ενεργεία αναβάτη στο Isle of Man TT, John McGuiness. Αυτό το σενάριο έγινε πραγματικότητα εν τέλει, καθώς λίγο αργότερα ο Dunlop θα περνούσε πρώτος την γραμμή του τερματισμού στην κατηγορία Superbike. Όσον αφορά τις υπόλοιπες δύο θέσεις του βάθρου, ο Peter Hickman εξαπέλυσε την επίθεση του στα τελικά στάδια του αγώνα, αρχικά μείωσε τη διαφορά στα 3.6 δευτερόλεπτα, ενώ στον τελευταίο γύρο και πάλι κατάφερε να προσπεράσει τον Dean Harrison στο δρόμο προς τη δεύτερη θέση. Ο Harrison, προσπάθησε αλλά δεν άντεξε στην πίεση του Hickman, παρολαυτά η τρίτη θέση αποτελεί επιτυχία για τον ίδιο.

11

Πολύ μακριά από την τριάδα συναντάμε τους James Jillier (OMG Racing Yamaha), Jamie Coward (KTS Racing powered by Steadplan) και John McGuiness (Honda Racing UK), και οι τρεις τους προσπάθησαν να μείνουν κοντά στους πρωτοπόρους του αγώνα ωστόσο αυτό δεν κατέστη δυνατόν. Ο Hillier ολοκλήρωσε τον αγώνα της κατηγορίας Superbike στην τέταρτη θέση, με τους Coward και McGuiness να τερματίζουν στην πέμπτη και έκτη θέση αντίστοιχα.

Το Isle of Man TT 2023, συνεχίζεται σήμερα Τρίτη 6 Ιουνίου, με τους αγώνες των κατηγοριών Superstock και Supertwin.

12