Trans – Asian 2017

Ένα επικό ταξίδι στο δρόμο του μεταξιού
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

26/6/2017

Ο Κωνσταντίνος Μητσάκης ξαναχτυπά! Αυτή τη φορά πάνω στη σέλα ενός Honda CRF1000 Africa Twin με το οποίο έχει ήδη ξεκινήσει το ταξίδι του, κατά τη διάρκεια του οποίου θα καλύψει μια απόσταση 15.600 χιλιομέτρων ακολουθώντας την πορεία του περίφημου "δρόμου του μεταξιού". Η μοτοσυκλέτα είναι μια χορηγία του επίσημου εισαγωγές-διανομέα της Honda στην Ελλάδα (Αδελφοί Σαρακάκη Α.Ε.Β.Μ.Ε.) και μ' αυτή θα κινηθεί στις ίδιες διαδρομές που κάποτε χρησιμοποιούσαν τα καραβάνια για να φέρουν μετάξι και εξωτικά μπαχαρικά από την Ανατολή στις αγορές της Δύσης.

Με αφετηρία την Ελλάδα, ο Μητσάκης θα καταλήξει στην Ινδονησία έχοντας περάσει από δέκα χώρες συνολικά (Τουρκία, Ιράν, Πακιστάν, Ινδία, Μπαγκλαντές, Μιανμάρ, Ταϊλάνδη, Καμπότζη, Μαλαισία και τέλος Ινδονησία), με στόχο να περάσει από σημαντικές πόλεις με ιστορική και πολιτιστική αξία όπως η Άγκυρα, το Ερζερούμ, το Εσφαχάν, η Κερμάν, η Κουέτα, η Λαχώρη, το Νέο Δελχί, το Βαρανάσι, η Ντάκα, η Γιανγκόν, η Μπανγκόκ και η Κουάλα Λουμπούρ.

Λίγο πριν ξεκινήσει, ο Μητσάκης δήλωσε πως πρόκειται για ένα δύσκολο και απαιτητικό ταξίδι, με πολλές δυσκολίες και πιθανότητες για πολλά απρόοπτα, με κυριότερες αντιξοότητες αυτές που αφορούν τις ακραίες κλιματολογικές συνθήκες. Πέρα απ' αυτό όμως, οι δυσκολίες έχουν να κάνουν και με τις τριτοκοσμικές συνθήκες διαβίωσης σε πολλά από το μέρη που θα περάσει, καθώς και με τις ποικίλες γεωμορφολογικές ιδιαιτερότητες των περιοχών, που κυμαίνονται από ερήμους και τροπικά δάση, μέχρι νησιωτικά συμπλέγματα και ορεινές διαδρομές.

Θα κινηθεί με την μοτοσυκλέτα του στις ίδιες διαδρομές που κάποτε χρησιμοποιούσαν τα καραβάνια για να φέρουν μετάξι και εξωτικά μπαχαρικά από την Ανατολή στις αγορές της Δύσης

Όπως μπορεί να καταλάβει κανείς, ένα τέτοιο ταξίδι απαιτεί σχολαστική και ιδιαίτερα σοβαρή προετοιμασία, υπολογισμό όλων των παραμέτρων και πολύ καλή γνώση των περιοχών, κάτι που όπως αποδείχθηκε από τα γεγονότα επιβεβαίωσε πλήρως τους προβληματισμούς του Μητσάκη.

Αυτή τη στιγμή, και μετά από αρκετές μέρες αναμονής και διαβουλεύσεων (χρειάστηκε η μεσολάβηση της ιρανικής πρεσβείας με απευθείας τηλεφώνημα στον υπάλληλο των συνόρων) ο Κωνσταντίνος κατάφερε να περάσει τα σύνορα Τουρκίας-Ιράν μη έχοντας όμως καμία πρόσβαση σε internet και social media, αφού είναι απαγορευμένα στη συγκεκριμένη χώρα. Η αποκατάσταση της επικοινωνίας αναμένεται να γίνει τις επόμενες πέντε μέρες, αλλά η μεγαλύτερη πρόκληση βρίσκεται αλλού: Αυτές τις μέρες στο Ιράν επικρατεί ένας πρωτοφανούς έντασης καύσωνας, ο οποίος αναμένεται ότι θα δώσει ιστορικά ρεκόρ υψηλών θερμοκρασιών παγκοσμίως! Ο Μητσάκης σκοπεύει να οδηγήσει κατά τη διάρκεια του καύσωνα προκειμένου να διασχίσει γρήγορα τη χώρα και να μπορέσει να συνεχίσει το ταξίδι του, εκτός και αν οι πρωτοφανείς θερμοκρασίες το καταστήσουν απαγορευτικό. Ελπίζουμε να τα καταφέρει ο Κωνσταντίνος και πολύ σύντομα να έχουμε την πρώτη του ανταπόκριση από το ταξίδι.

Ταξίδι "DAYTONA DAKAR": Μαρόκο (Ε' Ανταπόκριση)

Ρωμαίοι και Άραβες
Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

18/7/2022
Η άμμος στην κλεψύδρα του (μαροκινού) χρόνου τελείωνε σύντομα κι εγώ είχα αρκετές ακόμα ταξιδιωτικές εκκρεμότητες να διευθετήσω στην χώρα της Μαγκρέμπ. Η πόλη Fez, η αρχαία ρωμαϊκή πολιτεία Volubilis και η γαλάζια μεντίνα της Chefchaouen συνιστούσαν τους τελευταίους, ξεχωριστούς κρίκους της μαροκινής «αλυσίδας» του “DAYTONA DAKAR”, της οποίας την άκρη θα άγγιζα στο λιμάνι της Tanger – απείχα περίπου 800 χλμ. από την προβλήτα!
Αποχαιρέτησα λοιπόν τον σαγηνευτικό νότο του Μαρόκου και το άγονο οικοσύστημα της Σαχάρας, σκαρφάλωσα ξανά την τραχιά οροσειρά του Άτλαντα και στρατοπέδευσα αρχικά στην πόλη Fez, στις βόρειες παρυφές της οροσειράς. Σιωπηλή μοναχικότητα και αποπνικτική ζέστη (41 C) συνιστούσαν τις οδικές παραμέτρους της δίτροχης πορείας μου εκείνη την ημέρα, ενώ με την άφιξή μου στην Fez το κοντέρ της απροβλημάτιστης DAYTONA ROCKSTAR 500 κατέγραφε 8.000 χλμ. από την αρχή του ταξιδιού. 
Η περιήγηση και η γνωριμία με τον παλιό τομέα της πόλης (μεντίνα) είναι μια ανυπέρβλητη εμπειρία την οποία θέλουν να βιώσουν όλοι οι επισκέπτες που καταλύουν στην αγκαλιά της Fez. Περιπλανώμενος μέσα στον οικιστικό λαβύρινθο της μεντίνα, τα ανυπόμονα βήματά μου με οδήγησαν σε ανήλια σοκάκια, στενά αδιέξοδα περάσματα, φθαρμένες από τον χρόνο κατοικίες και σε καλά κρυμμένα τζαμιά, ενώ η αχόρταγη ματιά μου κατέγραψε λαλίστατους μικροπωλητές, επίμονους καταστηματάρχες, επιτήδειους χειρώνακτες, αναρίθμητα ποικιλόχρωμα εμπορεύματα και ένα ετερόκλητο πλήθος απλών ανθρώπων του καθημερινού μόχθου. Στα μικρά πλακόστρωτα σοκάκια της μεσαιωνικής Fez έζησα εκστασιασμένος ένα αυθεντικό αραβικό παραμύθι.
Κι από την αραβική καθημερινότητα, μετάβαση πίσω στην αρχαία ρωμαϊκή εποχή! Ξεχωριστή θέση στα ταξιδιωτικά μου πλάνα κατείχε η ρωμαϊκή πολιτεία Volubilis, τα ερείπια της οποίας δέσποζαν περίπου 80 χλμ. βόρεια της Fez. Εκεί με οδήγησε ένας στενός φιδίσιος δρόμος που ανεβοκατέβαινε με διασκεδαστικό τρόπο ένα ανάγλυφο χαμηλών λόφων. 
Απλωμένες σε μεγάλη έκταση, μέσα σ’ ένα φυσικό περιβάλλον μεσογειακής χλωρίδας με αμέτρητες ελιές, εσπεριδοειδή και φραγκοσυκιές, οι εναπομείναντες αρχαιολογικές μαρτυρίες της Volubilis με ταξίδεψαν πολύ πίσω στο χρόνο (2ο και 3ο μ. Χ αιώνα). Η Αψίδα του Θριάμβου, η Βασιλική, το Κυβερνείο, ερείπια κατοικιών και ένας αξιόλογος αριθμός υπέροχων ψηφιδωτών αποτελούσαν τους αρχαιολογικούς θησαυρούς ανεκτίμητης αξίας που διασώθηκαν στην Volubilis χάρη στις ιδανικές κλιματολογικές συνθήκες, αλλά και στην ανοχή που παραδόξως υπέδειξαν οι Άραβες κατακτητές.
Η τελευταία μου στάση πριν την άφιξη στο λιμάνι της Tanger είχε χρώμα αποκλειστικά γαλάζιο! Ο λόγος φυσικά για την πασίγνωστη πολιτεία Chefchaouen (110 χλμ. νότια της Tanger), εδώ όπου η μεντίνα της συνιστούσε έναν γαλάζιο πίνακα ζωγραφικής φιλοτεχνημένο από το χέρι του εμπνευσμένου λαϊκού καλλιτέχνη. Τι σήμαινε για μένα η Chefchaouen; Όλες τις αποχρώσεις του γαλάζιου σε μια και μόνη πινελιά…