Trans – Asian 2017

Ένα επικό ταξίδι στο δρόμο του μεταξιού
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

26/6/2017

Ο Κωνσταντίνος Μητσάκης ξαναχτυπά! Αυτή τη φορά πάνω στη σέλα ενός Honda CRF1000 Africa Twin με το οποίο έχει ήδη ξεκινήσει το ταξίδι του, κατά τη διάρκεια του οποίου θα καλύψει μια απόσταση 15.600 χιλιομέτρων ακολουθώντας την πορεία του περίφημου "δρόμου του μεταξιού". Η μοτοσυκλέτα είναι μια χορηγία του επίσημου εισαγωγές-διανομέα της Honda στην Ελλάδα (Αδελφοί Σαρακάκη Α.Ε.Β.Μ.Ε.) και μ' αυτή θα κινηθεί στις ίδιες διαδρομές που κάποτε χρησιμοποιούσαν τα καραβάνια για να φέρουν μετάξι και εξωτικά μπαχαρικά από την Ανατολή στις αγορές της Δύσης.

Με αφετηρία την Ελλάδα, ο Μητσάκης θα καταλήξει στην Ινδονησία έχοντας περάσει από δέκα χώρες συνολικά (Τουρκία, Ιράν, Πακιστάν, Ινδία, Μπαγκλαντές, Μιανμάρ, Ταϊλάνδη, Καμπότζη, Μαλαισία και τέλος Ινδονησία), με στόχο να περάσει από σημαντικές πόλεις με ιστορική και πολιτιστική αξία όπως η Άγκυρα, το Ερζερούμ, το Εσφαχάν, η Κερμάν, η Κουέτα, η Λαχώρη, το Νέο Δελχί, το Βαρανάσι, η Ντάκα, η Γιανγκόν, η Μπανγκόκ και η Κουάλα Λουμπούρ.

Λίγο πριν ξεκινήσει, ο Μητσάκης δήλωσε πως πρόκειται για ένα δύσκολο και απαιτητικό ταξίδι, με πολλές δυσκολίες και πιθανότητες για πολλά απρόοπτα, με κυριότερες αντιξοότητες αυτές που αφορούν τις ακραίες κλιματολογικές συνθήκες. Πέρα απ' αυτό όμως, οι δυσκολίες έχουν να κάνουν και με τις τριτοκοσμικές συνθήκες διαβίωσης σε πολλά από το μέρη που θα περάσει, καθώς και με τις ποικίλες γεωμορφολογικές ιδιαιτερότητες των περιοχών, που κυμαίνονται από ερήμους και τροπικά δάση, μέχρι νησιωτικά συμπλέγματα και ορεινές διαδρομές.

Θα κινηθεί με την μοτοσυκλέτα του στις ίδιες διαδρομές που κάποτε χρησιμοποιούσαν τα καραβάνια για να φέρουν μετάξι και εξωτικά μπαχαρικά από την Ανατολή στις αγορές της Δύσης

Όπως μπορεί να καταλάβει κανείς, ένα τέτοιο ταξίδι απαιτεί σχολαστική και ιδιαίτερα σοβαρή προετοιμασία, υπολογισμό όλων των παραμέτρων και πολύ καλή γνώση των περιοχών, κάτι που όπως αποδείχθηκε από τα γεγονότα επιβεβαίωσε πλήρως τους προβληματισμούς του Μητσάκη.

Αυτή τη στιγμή, και μετά από αρκετές μέρες αναμονής και διαβουλεύσεων (χρειάστηκε η μεσολάβηση της ιρανικής πρεσβείας με απευθείας τηλεφώνημα στον υπάλληλο των συνόρων) ο Κωνσταντίνος κατάφερε να περάσει τα σύνορα Τουρκίας-Ιράν μη έχοντας όμως καμία πρόσβαση σε internet και social media, αφού είναι απαγορευμένα στη συγκεκριμένη χώρα. Η αποκατάσταση της επικοινωνίας αναμένεται να γίνει τις επόμενες πέντε μέρες, αλλά η μεγαλύτερη πρόκληση βρίσκεται αλλού: Αυτές τις μέρες στο Ιράν επικρατεί ένας πρωτοφανούς έντασης καύσωνας, ο οποίος αναμένεται ότι θα δώσει ιστορικά ρεκόρ υψηλών θερμοκρασιών παγκοσμίως! Ο Μητσάκης σκοπεύει να οδηγήσει κατά τη διάρκεια του καύσωνα προκειμένου να διασχίσει γρήγορα τη χώρα και να μπορέσει να συνεχίσει το ταξίδι του, εκτός και αν οι πρωτοφανείς θερμοκρασίες το καταστήσουν απαγορευτικό. Ελπίζουμε να τα καταφέρει ο Κωνσταντίνος και πολύ σύντομα να έχουμε την πρώτη του ανταπόκριση από το ταξίδι.

"Trans – Asian 2017", Myanmar

Σε μέρη εξωτικά
24/7/2017

Μετά την Ινδία, το "Trans – Asian 2017" συνεχίστηκε στην Myanmar (πρώην Βιρμανία). Εδώ όμως η κατάσταση ήταν λίγο ιδιαίτερη, όσον αφορά το ταξίδι μου σ’ αυτήν την χώρα της Νοτιοανατολικής Ασίας. Οι ταξιδιώτες που επισκέπτονται την Myanmar με το δικό τους μεταφορικό μέσον είναι υποχρεωμένοι -για όλο το χρονικό διάστημα της παρουσίας τους στην Myanmar- να έχουν μαζί τους την συνοδεία ενός αυτοκινήτου, με δυο κρατικούς υπαλλήλους του Υπουργείου Τουρισμού. Μιλάμε δηλαδή για έναν αυστηρά εποπτευόμενο-ελεγχόμενο τρόπο ταξιδιού…

Ούτε κι εγώ κατάφερα να ξεφύγω από το μάτι της κυβέρνησης των στρατιωτικών, που κυβερνούν με σιδερένια πυγμή την Μιανμάρ από το 1962. Από τα σύνορα της Ινδίας μέχρι τα σύνορα της Ταϊλάνδης –για 9 μέρες και για 2.000 χιλιόμετρα– μαζί μου είχα δυο κρατικούς λειτουργούς της Myanmar, οι οποίοι με ακολουθούσαν παντού με το αυτοκίνητό τους και φρόντιζαν να μου κάνουν την ζωή εύκολη –αλλά και ελεγχόμενη.

Αυτό φυσικά δεν με εμπόδισε καθόλου να εξερευνήσω –έστω και με αυτόν τον ιδιαίτερο τρόπο– την Βιρμανία των σχολικών μου βιβλίων (η χώρα άλλαξε όνομα το 1989). Ταξιδεύοντας με την λευκή Africa Twin 1000 στους υποβαθμισμένους δρόμους της Myanmar, παντού σκόνταφτα πάνω σε καλοσύνη και ευγένεια, ενώ με έκπληξη αντίκριζα μια χώρα που φωτίζεται από τον βουδισμό και τα χαμογελαστά πρόσωπα των φιλόξενων κατοίκων της. Κι όσον αφορά τα τουριστικά θέλγητρα της Myanmar, η κοιλάδα Bagan με τις 5.000 παγόδες, το βουδιστικό μοναστήρι στην κορυφή του όρους Mt. Popa, οι βουδιστικές παγόδες της πόλης Mandaley και η πρωτεύουσα Yangon μονοπώλησαν το ενδιαφέρον μου.

Τις δυο τελευταίες μέρες στην Myanmar πνίγηκα στην βροχή (εποχή μουσώνων γαρ). Η πιο δύσκολη στιγμή που πέρασα ήταν καθοδόν για τα σύνορα της Ταϊλάνδης. Για 50 χιλιόμετρα πορείας, χρειάστηκα περίπου 8 ώρες, μιας και είχαν ξεχειλίσει τρία ποτάμια πάνω στην διαδρομή και περιμέναμε να πέσει η στάθμη του νερού νερό για να περάσουμε. Ποιές γέφυρες, ποιός δρόμος!

Φτάνοντας στα ταϊλανδέζικα σύνορα, δεν στενοχωρήθηκα ιδιαίτερα που αποχωρίστηκα τους δυο “φύλακές” μου. Στενοχωρήθηκα όμως που δεν μπόρεσα να ταξιδέψω όπως εγώ ήθελα στην Myanmar, αλλά και χάρηκα που έβαζα πλέον ρόδα στην ξελογιάστρα Ταϊλάνδη…

 

Κωνσταντίνος Μητσάκης

Ετικέτες