SYM MIDDLE EAST: Στους δρόμους της Μέσης Ανατολής, με SYM Joyride 300 - Μέρος 3

Πέρασμα στο Ιράκ

SYM Middle East ταξιδιωτικό με τον Κ. Μητσάκη

Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

1/2/2023

Μετά την ιρακινή πρωτεύουσα, η κόκκινη γραμμή του χάρτη κατευθυνόταν βόρεια με προορισμό την Μοσούλη. Μόλις 405 χλμ. με χώριζαν από την δεύτερη μεγαλύτερη πόλη του Ιράκ και το ετοιμοπόλεμο SYM JOYRIDE 300 ξεκίνησε για μια ακόμα οδική αποστολή στους “ταλαιπωρημένους” δρόμους της ιρακινής επικράτειας.

Δεν θα συγχωρούσα με τίποτα τον εαυτό μου αν καθοδόν δεν σταματούσα στην πόλη Samarra (125 χλμ. βόρεια της Βαγδάτης) – ο λόγος ήταν ο σπειροειδής μιναρές Malwiyyah, ένα επιβλητικό κτίσμα του 850 μ. Χ. Μοναδικός στο είδος του παγκοσμίως, ο καφετί μιναρές της Samarra βελόνιζε τον ουρανό σε ύψος 53 μ. και στην κορυφή του σκαρφάλωσα ανεβαίνοντας από την εξωτερική περιφερειακή σκάλα του. Από την ανεμοδαρμένη κορυφή του μιναρέ, το βλέμμα μου ταξίδεψε ανεμπόδιστα προς όλες τις κατευθύνσεις της επίπεδης ιρακινής γης.

Ο έλεγχος στο στρατιωτικό μπλόκο στην είσοδο της Μοσούλης ήταν ιδιαίτερα εξονυχιστικός και χρονοβόρος: ξεφύλλισμα και φωτοτυπία διαβατηρίου, αρκετές ερωτήσεις, κοφτές ματιές, μουδιασμένα χαμόγελα. Εντέλει, με την δύση του ηλίου, η Μοσούλη μού άνοιξε την αστική αγκαλιά της και με καλωσόρισε κοντά της.

Για 3 χρόνια (2014-2017) η Μοσούλη αποτέλεσε το προπύργιο του Ισλαμικού κράτους, όταν η πόλη έπεσε στα χέρια του ISIS. Πάνω από 11.000 κάτοικοι θανατώθηκαν με βίαιο και φρικιαστικό τρόπο από τους τζιχαντιστές, ενώ στη πολύμηνη μάχη για την ανακατάληψη της πόλης από τα ιρακινά στρατεύματα, ένα μεγάλο μέρος της πολύπαθης Μοσούλης καταστράφηκε από τους βομβαρδισμούς και τις οδομαχίες.

Οι εικόνες που αντίκρισα τριγυρνώντας στους δρόμους της Μοσούλης ήταν πραγματικά σοκαριστικές και με “ταρακούνησαν”. Μεγάλο τμήμα της παλαιάς πόλης ήταν ακόμα ισοπεδωμένο, εκατοντάδες κτίρια είχαν εμφανέστατα τα ολέθρια σημάδια του πρόσφατου πολέμου, ενώ καταστροφές είχαν υποστεί και πολλά έργα υποδομής (δρόμοι, γέφυρες, δημόσια κτίρια). Παρόλα αυτά, στις δυο μέρες που παρέμεινα στη Μοσούλη, οι καλοσυνάτοι και φιλόξενοι κάτοικοί της μου δώριζαν συνεχώς αυθόρμητα χαμόγελα καρδιάς.

Επόμενος –και τελευταίος– προορισμός του “SYM MIDDLE EAST” εντός της ιρακινής επικράτειας ήταν η κοντινή πόλη Erbil. Για να προσεγγίσω όμως την Erbil έπρεπε να εισέλθω στα γεωγραφικά όρια της αυτόνομης περιοχής του Ιρακινού Κουρδιστάν, της οποίας τον έλεγχο και την άσκηση της εξουσίας ασκούν πλέον (από το 1992) οι Κούρδοι και όχι οι Ιρακινοί.

Η Erbil, που θεωρείται η πρωτεύουσα του Ιρακινού Κουρδιστάν, είναι μια από τις πόλεις με την πιο μακροχρόνια συνεχή διαμονή ανθρώπων στον κόσμο, αφού τα παλαιότερα ίχνη κατοίκησής της χρονολογούνται από το 6.000 π.Χ. Το υποβλητικό πλινθόκτιστο κάστρο της παλαιάς πόλης (σήμα κατατεθέν της Erbil) και τα πολύβουα παζάρια της αποτέλεσαν τις κυριότερες στάσεις στο οδοιπορικό γνωριμίας μου με την κατεξοχήν μητρόπολη των Κούρδων στο Ιράκ.

Ο επίλογος του ιρακινού σκέλους του “SYM MIDDLE EAST” γράφτηκε στα τουρκικά σύνορα, που απείχαν 210 χλμ. βορειοδυτικά της Erbil. Με ανάμεικτα συναισθήματα αποχαιρέτησα την ιστορική γη της αρχαίας Μεσοποταμίας και γκάζωσα για την Τουρκία...

Ετικέτες

sym

ταξιδιωτικό

μητσάκης

https://bit.ly/MOTO_660

Ταξιδιωτικά άρθρα

Επικαιρότητα

Ταξίδι στην Κεντρική Ασία: Β' ανταπόκριση

Πάνω στο δρόμο του μεταξιού

Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

8/7/2019

Η διάσχιση του Καζακστάν με την λευκή Honda CB500X στην διαδρομή Oral – Aktobe – Aral – Shymkent (2.150 χλμ) αποδείχθηκε η πιο ανιαρή και μονότονη αποστολή του ταξιδιού. Στέπες, καμήλες, άμμος, ευθεία και μοναξιά, πρωταγωνίστησαν για τρεις μέρες στην ζωή μου…
Το Ουζμπεκιστάν ήταν η δεύτερη κεντροασιατική χώρα που με υποδέχθηκε. Η πρωτεύουσα Τασκένδη, μόλις 20 χιλιόμετρα από τα σύνορα με το Καζακστάν, με κοίμισε στην αστική της αγκαλιά για δυο μέρες, μου πρόσφερε μια ευχάριστη περιπλάνηση σε ενδιαφέροντα μουσεία (Μουσείο Ταμερλάνου), βαθύσκιωτα πάρκα και μεγάλες πλατείες, ενώ οι καλοσυνάτοι κάτοικοί της με καλωσόρισαν στην πόλη τους μ’ ένα διάπλατο χαμόγελο.

Μόλις 280 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Τασκένδης, κυκλωμένη από καταπράσινα χωράφια με βαμβάκι, αντίκρισα την Σαμαρκάνδη, το "Γαλάζιο Μαργαριτάρι της Κεντρικής Ασίας", που υπήρξε μια από τις σημαντικότερες πόλεις στην διαδρομή του μεταξένιου δρόμου, από την μακρινή Κίνα στην Δύση.
Στο διάβα των αιώνων, τις πύλες της κεντροασιατικής πολιτείας πέρασαν αμέτρητα εμπορικά καραβάνια, σκονισμένοι ταξιδιώτες και αδίστακτοι εισβολείς. Η απόφαση του Ταμερλάνου να επιλέξει την Σαμαρκάνδη για πρωτεύουσα της κοσμοκρατορίας του, μοιραία της χάρισε μια περίοπτη θέση στο πάνθεον των πιο ένδοξων πόλεων του κόσμου.

Με σημείο αναφοράς την διάσημη πλατεία Regastan, η παλαιά πόλη της Σαμαρκάνδης ήταν γεμάτη με πανύψηλα μνημεία, που με εντυπωσίασαν κυρίως με τους γαλάζιους τρούλους τους. Μαυσωλεία και τζαμιά τα περισσότερα, αποτελούσαν την μακροσκελή λίστα των μοναδικών κτισμάτων της μαγευτικής Σαμαρκάνδης.
Δεν χρειάστηκε να οδηγήσω περισσότερα από 270 χιλιόμετρα για να φτάσω κατόπιν στην Μπουχάρα, που καμαρώνει σήμερα για τα διάσημα χαλιά της, όπως φυσικά και για τα 140 διατηρημένα μεσαιωνικά κτίσματα που υπάρχουν στα όρια της παλαιάς πόλης.
Η Μπουχάρα, το "δεύτερο ανατολίτικο θαύμα", όπως περιγραφόταν από τους ποιητές της Ανατολής, έφτασε στο απόγειο της δόξας της κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους (12ο–16ο αιώνα), όταν εξελίχθηκε σ’ έναν από τους σημαντικότερους εμπορικούς σταθμούς πάνω στο Δρόμο του Μεταξιού.

Η Μπουχάρα, διαθέτοντας ένα μοναδικό σκηνικό εποχής, μού πρόσφερε στο ακέραιο την αίσθηση μιας αυθεντικής ανατολίτικης πολιτείας της μεσαιωνικής περιόδου. Αλλά και οι κάτοικοί της, απλοί και καλοσυνάτοι, σε αρκετές περιπτώσεις με κάλεσαν σπίτι τους για να πιούμε μαζί ένα φλιτζάνι τσάι και να μου διηγηθούν μια ιστορία για ένα τζαμί ή ένα κάστρο, για ένα μύθο ή έναν τρομερό πολεμιστή της μυθικής Μπουχάρα… Γιατί να αρνηθώ άλλωστε; Επειδή δεν μιλούσα ουζμπέκικα;