QJMOTOR TRANS ASIA 2024, Μέρος ΣΤ’ - Πακιστάν (PESHAWAR - TAXILA - ISLAMABAD)
Με αστυνομική συνοδεία μέχρι την πρωτεύουσα, το μόνο μέρος που επιτρέπεται η διανυκτέρευση ξένων ταξιδιωτών!
Από τον
Κωνσταντίνο Μητσάκη
22/7/2024
Δύσκολα χιλιόμετρα σε επικίνδυνους δρόμους, όπου επικρατεί η άναρχη κίνηση των οχημάτων μέχρι να φτάσεις στο Ισλαμαμπάντ και να αντικρίσεις μια σύγχρονη “δυτικού τύπου” μεγαλούπολη όπου στον σχεδιασμό της έχει βάλει το χεράκι του και ένας Έλληνας αρχιτέκτονας.
“Από προηγούμενα ταξίδια μου στο Πακιστάν, γνώριζα πως είναι μια χώρα δύσκολη για να την ταξιδέψει κάποιος οδικώς -ειδικά με μοτοσυκλέτα. Και το διαπίστωσα (ξανά) από το πρώτο κιόλας χιλιόμετρο, αφού από τα σύνορα ως την πόλη Peshawar (60 χλμ.) πορεύτηκα με αστυνομική συνοδεία -το επέβαλαν λόγοι προστασίας μου στην επικίνδυνη συνοριακή περιοχή Khyber.
Κι όταν έφτασα το απόγευμα εξαντλημένος από τη ζέστη και την οδική ταλαιπωρία στην πόλη Peshawar, μού γνωστοποίησαν πως στην πόλη δεν επιτρέπεται η διανυκτέρευση ξένων ταξιδιωτών που έρχονται από το Αφγανιστάν! Πού θα μπορούσα να κοιμηθώ; Μόνο στην πρωτεύουσα Islamabad (175 χλμ. ανατολικά), όπου έφτασα μέσα στα μαύρα σκοτάδια (δίχως αστυνομική συνοδεία), παλεύοντας να μείνω ζωντανός στην αδυσώπητη μάχη της ασφάλτου.
Στο Islamabad, η QJMOTOR SRT 800X έριξε άγκυρα για δυο μέρες. Στη σύντομη γνωριμία με τη διοικητική πρωτεύουσα του Πακιστάν αντίκρισα μια σύγχρονη, τετραγωνισμένη πόλη (βγαλμένη κυριολεκτικά από μακέτα), που καμία σχέση δεν έχει με τις άλλες πακιστανικές πόλεις. Παρεμπιπτόντως, ένας από τους 3 αρχιτέκτονες που είχαν εργαστεί (1959) στην σχεδίαση του Islamabad ήταν ο Έλληνας αρχιτέκτονας Κων/νος Δοξιάδης.
Και φυσικά, δεν θα μπορούσα να μην επισκεφθώ τον αρχαιολογικό χώρo στα Τάξιλα και το ομώνυμο μουσείο. Εδώ στα Τάξιλα ευτύχησα να περπατήσω πάνω στα χνάρια του Μεγάλου Αλεξάνδρου, μιας και ο Μακεδόνας στρατηλάτης είχε υποτάξει τα Τάξιλα το 326 π.Χ.“
Στο Dubai με το QJ SRT 800X - Ταξιδιωτικό του Κωνσταντίνου Μητσάκη, Γ' ανταπόκριση
Στο “Μανχάταν της ερήμου” με QJ SRT 800X
Από τον
Κωνσταντίνο Μητσάκη
18/1/2024
Μια χαρά έφτασα ως το Dubai, τώρα έπρεπε να γυρίσω σπίτι μου! Ποια διαδρομή θα ακολουθούσε η QJ SRT 800X ως την Ελλάδα; Η οδική επιστροφή στα πάτρια εδάφη θα γινόταν μέσω Σαουδικής Αραβίας, Κουβέιτ, Ιράκ και Τουρκίας. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς μου 4.500 χλμ. με χώριζαν από το οριστικό φινάλε του QJ DUBAI. Ξεκινάμε λοιπόν για Ελλάδα…
Από το Dubai ακολούθησα την ίδια ακριβώς διαδρομή ως τα σύνορα της Σαουδικής Αραβίας (450 χλμ.). Καθοδόν πραγματοποίησα μια σύντομη στάση στο στο Abu Dhabi (110 χλμ. δυτικά του Dubai), προκειμένου να επισκεφθώ το πάλλευκο τζαμί Sheikh Zayed Grand Mosque, που ανεγέρθηκε το 2007 και η χωρητικότητα του αγγίζει τους 40.000 προσκυνητές. Με το χέρι στην καρδιά, το συγκεκριμένο τζαμί ήταν ένα διαμάντι θρησκευτικής-ισλαμικής αρχιτεκτονικής.
Διεκπεραιωτικά τα χιλιόμετρα μέσα στην Σαουδική Αραβία (με μια ενδιάμεση διανυκτέρευση στην πόλη Jubail) και πέρασμα κατόπιν στο έδαφος του Κουβέιτ – το σύνολο των χιλιομέτρων από το Dubai ως το Kuwait άγγιξε τα 1.250 χλμ. Χρονικά σύντομες οι συνοριακές διαδικασίες στα Κουβετιανά σύνορα και μόλις 110 χλμ. αργότερα με υποδέχθηκε η πρωτεύουσα Kuwait City. Μοντέρνα και κοσμοπολίτικη, η Kuwait City αντανακλούσε την ευημερία και τον πλούτο που έχουν χαρίσει στο μικρό εμιράτο του Κουβέιτ τα αστείρευτα αποθέματα πετρελαίου του Περσικού Κόλπου. Οι λαμπεροί ουρανοξύστες, τα υπερσύγχρονα εμπορικά κέντρα και τα χλιδάτα ξενοδοχεία που αντίκριζα στο κέντρο της Κουβετιανής πρωτεύουσας επιβεβαίωναν τούτη την ραγδαία οικονομικής ανάπτυξης.
Σήμα κατατεθέν της Kuwait City αποτελούσαν οι τρεις εμβληματικοί Πύργοι (Kuwait Towers), ενώ η επίσκεψη στο κατάστημα MIKEL COFFEE του Kuwait City ήταν επιβεβλημένη, προκειμένου να ανταμώσω τους ανθρώπους της MIKEL COFFEE COMPANY και να πιούμε μαζί έναν μυρωδάτο καφέ. Και μετά, Ιράκ! Από την ασφάλεια και την ευημερία του Κουβέιτ, στην επικινδυνότητα και την εξαθλίωση του Ιράκ. Μετά από 22 χρόνια πολέμου (ακόμα υπάρχουν εστίες εχθροπραξιών στα ανατολικά και βορειανατολικά της χώρας), το Ιράκ είναι μια χώρα καταστραμμένη – με ότι αυτό συνεπάγεται για την ασφάλεια ενός οδικού ταξιδιώτη! Στο Ιράκ είχα βρεθεί πριν από ένα χρόνο μ’ ένα σκούτερ SYM JOYRIDE 300 και έτσι γνώριζα από πρώτο χέρι τις καταστάσεις και τις ιδιαιτερότητες που θα αντιμετώπιζα, διασχίζοντας με την QJ SRT 800X περίπου 1.130 χλμ. στην ιρακινή επικράτεια.
Η πρώτη μου στάση στο ιρακινό έδαφος έγινε στη τοποθεσία Ur, τον σπουδαιότερο αρχαιολογικό χώρο της νότιας Μεσοποταμίας. Εκεί ορθωνόταν με μεγαλοπρέπεια το επιβλητικό ζιγκουράτ της Ur, μια ογκώδη βαθμιδωτή πυραμίδα που πρωτοκτίστηκε πριν από 4.100 χρόνια (τον 21ο αιώνα π. Χ). Έμεινα αποσβολωμένος μπροστά σ’ αυτό το μνημειώδη αρχιτεκτόνημα του ανθρώπινου πολιτισμού. Στη Βαγδάτη των «Χιλίων και Μίας Νυχτών» έμεινα μια μέρα, αφού την είχα «περπατήσει» με το SYM JOYRIDE 300. Μόνο μια χαλαρή βόλτα έκανα στο παζάρι και ένα γαστρονομικό ταξίδι με τοπικές γεύσεις. Το μόνο, ωστόσο, που με ταλαιπώρησε ήταν το γεγονός ότι απαγορευόταν ο ανεφοδιασμός των δίκυκλων σε πρατήρια καυσίμων (βενζίνη μόνο από μπιτόνι, μακριά από την μάνικα)!
Από την Βαγδάτη, τα σύνορα της Τουρκίας απείχαν 530 χλμ., απόσταση που κατάφερα να καλύψω αυθημερόν – χρειάστηκα περίπου 10 ώρες! Καθοδόν πραγματοποίησα μια στάση στην πόλη Samarra, για να ανεβώ (ξανά) στον σπειροειδή μιναρέ Malwiyyah (κτίσμα του 850 μ.Χ.), ενώ προσπέρασα τάχιστα την πολύπαθη Μοσούλη (275 χλμ. βόρεια της Samarra) δίχως να την επισκεφθώ. Μόλις 40 χλμ. βόρεια της Μοσούλης, η QJ SRT 800X εισήλθε στην αυτόνομη περιοχή του Ιρακινού Κουρδιστάν – τον έλεγχο και την άσκηση της εξουσίας ασκούν εδώ οι Κούρδοι και όχι οι Ιρακινοί! Κι εντέλει, οδηγώντας μέσα στην ασφαλέστατη περιοχή του Ιρακινού Κουρδιστάν, προσέγγισα την βόρεια συνοριακή έξοδο του Ιράκ και έβαλα ρόδα στην Τουρκία.
