QJMOTOR Cappadokia 2025, Μέρος 5ο - Από την Καππαδοκία στην Αττάλεια

H επιστροφή στις μικρασιατικές ακτές του Αιγαίου

Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

16/1/2025

Το ταξίδι QJMOTOR CAPPADOKIA 2025 συνεχίζεται με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το υβριδικό scooter ATR 125, να διασχίζουν την Τουρκία από την Καππαδοκία μέχρι την Αττάλεια. Η διαδρομή περιλάμβανε μαγευτικά φυσικά τοπία, όπως τα ορεινά της περιοχής Konya και της Αττάλειας, αλλά και σημαντικούς πολιτιστικούς σταθμούς, όπως το αρχαίο θέατρο της Άσπενδου. Η περιήγηση αποτέλεσε ένα ταξίδι γεμάτο συγκίνηση και επαφή με το ιστορικό παρελθόν του μικρασιατικού ελληνισμού.

Ο Κωνσταντίνος Μητσάκης περιγράφει την εμπειρία του: "Το δίτροχο σεργιάνι στα πατρογονικά χώματα του μικρασιατικού ελληνισμού της Καππαδοκίας με το υβριδικό QJMOTOR ATR 125 είχε ολοκληρωθεί. Για μένα δεν ήταν ένα απλό ταξίδι αναψυχής, αλλά ένα “προσκύνημα” σ’ έναν τόπο που μας τιμά αλλά και μας πονά ταυτόχρονα ως Έλληνες. Το οδοιπορικό QJMOTOR CAPPADOKIA 2025 αποτέλεσε μια συγκινησιακή συνάντησή μου με τη διαχρονική Ιστορία, τη χριστιανική παράδοση και τον ελληνικό πολιτισμικό παρελθόν της απόκοσμης καππαδοκικής γης…

H επιστροφή στις μικρασιατικές ακτές του Αιγαίου ξεκίνησε με το ακούραστο QJMOTOR ATR 125 να ταξιδεύει αρχικά στη διαδρομή Goreme-Aksaray-Konya-Antalya (498 χλμ.). Μέχρι την Konya, η ασφάλτινη λωρίδα ήταν ευθυτενής και ανιαρή, ενώ η κατοπινή διαδρομή μέχρι την Antalya διέσχιζε ένα καταπράσινο ορεινό τοπίο. Η κορύφωση της συγκεκριμένης διαδρομής έγινε σε υψόμετρο 1.548 μ. και η βουτιά του υδράργυρου κάτω από το μηδέν ήταν αναμενόμενη…

Η στάση στην αρχαία ελληνική πόλη Άσπενδο (46 χλμ. ανατολικά της Antalya) ήταν επιβεβλημένη, αφού ήθελα να επισκεφθώ το αρχαίο θέατρό της. Κτισμένο το 155 μ. Χ. (χωρητικότητας 7.000 θεατών), πρόκειται για ένα από τα καλύτερα διατηρημένα αρχαία ελληνικά θέατρα στον κόσμο. Καθισμένος στα μαρμάρινα καθίσματα του θεάτρου, θαύμαζα το μεγαλείο του ανυπέρβλητου μνημείου - πόσο θα ήθελα να παρακολουθούσα εδώ μια αρχαία ελληνική τραγωδία…

Στο κοσμοπολίτικο τουριστικό θέρετρο της Antalya περπάτησα στην παλαιά πόλη, γεύτηκα ένα σιροπιαστό κιουνεφέ και σχεδίασα την κατοπινή μικρασιατική πορεία του QJMOTOR CAPPADOKIA 2025 μέχρι το λιμάνι Cesme…"

Ετικέτες

QJMotor

μητσάκης

https://bit.ly/MOTO_662

Ταξιδιωτικά άρθρα

QJMOTOR TRANS ASIA 2024, Μέρος Β’ – Ιράν (Τεχεράνη)

Πίσω στον "τόπο του εγκλήματος" με την QJMOTOR SRT 800X

Από τον

Γιάννη Τσινάβο

3/7/2024

Μόλις ένα μήνα πριν, ο Κωνσταντίνος Μητσάκης ήταν στο Ιράν, ακολουθώντας τον Δρόμο του Μεταξιού. Αυτή τη φορά όμως, η Τεχεράνη δεν αποτελεί σκοπό του ταξιδιού αλλά μια μικρή διήμερη στάση πριν ξεκινήσει η μεγάλη περιπέτεια προς την άκρη της Ανατολής.

Μια μικρή ανάσα, μια μικρή ευκαιρία για περιήγηση σε μέρη γνωστά αλλά πάντα εντυπωσιακά και αποστομωτικά, ενταγμένα σε μια διαφορετική κουλτούρα που μένει αναλλοίωτη στο πέρασμα των αιώνων.

QJMOTOR TRANS ASIA 2024, Μέρος Β’ – Ιράν (Τεχεράνη)

“Δεν είχε περάσει ούτε ένας μήνας που είχα αποχαιρετήσει το Ιράν, και να που γύρισα και πάλι στον τόπο του… εγκλήματος με την QJ SRT 800X. Αυτή την φορά όμως, η διαδρομή των 2.100 ιρανικών χιλιομέτρων του QJ TRANS ASIA θα ήταν εντελώς διαφορετική (Tabris – Tehran – Mashhad), μιας και στην έξοδο από την χώρα με περίμενε το Αφγανιστάν.

Στην πολύβουη Τεχεράνη παρέμεινα δυο μέρες, προκειμένου να πάρω την απαραίτητη βίζα εισόδου από την πρεσβεία του Αφγανιστάν. Στο μεσοδιάστημα επισκέφθηκα το πρώην Παλάτι του Σάχη και αντίκρισα χλιδή και πολυτέλεια σε υπερθετικό βαθμό, σουλατσάρισα στο υπαίθριο παζάρι της ιρανικής πρωτεύουσας, αντίκρισα οικογένειες να δειπνούν στα πάρκα της πόλης και κατέληξα στην εμβληματική πλατεία της Ελευθερίας (Azadi Square).

Όμως, την πιο συγκινητική ανάμνηση από την Τεχεράνη θα μού την χάριζε ο Reza, ο συμπαθέστατος ιδιοκτήτης της πανσιόν όπου διέμενα. Το πρωινό που έφευγα, ο Reza ακούμπησε πάνω μου το Κοράνιο και μου διάβασε μια ευχή και αμέσως μετά έριξε δίπλα στη μοτοσυκλέτα λίγο νερό για καλή τύχη. Άραγε, πόση αγνότητα, καλοσύνη και ομορφιά έκρυβε μέσα στην καρδιά του αυτός ο άνθρωπος;

Δυο μέρες μετά, διασχίζοντας τις βόρειες παρυφές της αδυσώπητης ερήμου Lut, αντίκριζα την συνοριακή γραμμή του Αφγανιστάν. Είχε έρθει η ώρα να 'παίξω μπάλα' στο γήπεδο των Ταλιμπάν”.