European Heritage Tour - Ο γύρος της Ευρώπης με BMW R18 Transcontinental, Β’ μέρος

Γιβραλτάρ, Ισπανία, Πορτογαλία, Γαλλία
Γιβραλτάρ
Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

11/9/2023

Ταξιδεύοντας με την BMW R 18 TRANSCONTINENTAL στη νοτιοδυτική άκρη της Ιβηρικής χερσονήσου οι συντεταγμένες του GPS “έδειχναν” την πόλη Tarifa, που αποτελεί το νοτιότερο χερσαίο σημείο της Ευρώπης και συνιστούσε τον πρώτο (γεωγραφικό) στόχο του EUROPEAN HERITAGE TOUR.

Πριν όμως βάλουμε ρόδα στην Tarifa, κάναμε μια μικρή παράκαμψη με προορισμό το Γιβραλτάρ, που στην ελληνική μυθολογία αναφέρεται ως Ηράκλειες Στήλες λόγω της μυθολογικής παρουσίας του Ηρακλή. Πρόκειται για ένα από τα μικρότερα κρατίδια της Ευρώπης (μόλις 6,5 τ. χλμ.), που ανήκει από το 1.704 στη Μεγάλη Βρετανία και διαθέτει σπουδαία στρατηγική θέση στη μεσογειακή λεκάνη. Σύντομη ήταν η δίτροχη περιήγησή μας στους στενούς δρόμους του Γιβραλτάρ, ενώ το μνημείο “Στήλες του Ηρακλή” ήταν από τα σημαντικότερα αξιοθέατα του λιλιπούτειου κρατιδίου που επισκεφθήκαμε.

Ταρίφα

Μόλις 46 χλμ. νοτιοδυτικά του Γιβραλτάρ αντικρίσαμε τα πρώτα σπίτια της ισπανικής πόλης Tarifa. Μετά από 3.100 χλμ. ταξιδιού, πατέρας και γιος φτάναμε στο νοτιότερο χερσαίο σημείο της Ευρώπης -δικαιολογημένα ήταν τα διάπλατα χαμόγελα και οι εκρήξεις χαράς. Εδώ στην Tarifa η πρώτη αποστολή του EUROPEAN HERITAGE TOUR ολοκληρώθηκε επιτυχώς. Σειρά είχε κατόπιν το ακρωτήριο Cabo da Roca της Πορτογαλίας, το δυτικότερο χερσαίο σημείο της Ευρώπης.

European Heritage Tour, B' Μέρος

Για να γίνει αυτό, χρειάστηκε να οδηγήσουμε τη στιβαρή BMW R 18 TRANSCONTINENTAL περίπου 710 χλμ. βορειοδυτικά της Tarifa. Σημείο αναφοράς των συγκεκριμένων χιλιομέτρων αποτέλεσε ωστόσο ένα κύμα καύσωνα, που είχε εκτοξεύσει τον υδράργυρο στους 41–42 C. Υπομένοντας στωικά την καυτή ανάσα του ήλιου, καταφέραμε να προσεγγίσουμε εντέλει το διάσημο ακρωτήρι Cabo da Roca της Πορτογαλίας και να πανηγυρίσουμε τη δίτροχη παρουσία μας στο δυτικότερο χερσαίο σημείο της Ευρώπης. Η επίτευξη του δεύτερου στόχου του πανευρωπαϊκού ταξιδιού EUROPEAN HERITAGE TOUR ήταν πλέον γεγονός. Τρίτος -και τελευταίος- γεωγραφικός στόχος ήταν πλέον το Βόρειο Ακρωτήριο (Nordkapp) της μακρινής Νορβηγίας! Γιώργο, πάμε τώρα βόρεια.

European Heritage Tour, B' Μέρος

Η κοντινή Λισαβόνα μάς φιλοξένησε για δυο μέρες και μας ξενάγησε στις σαγηνευτικές γειτονιές της. Κτισμένη στο δυτικότερο άκρο της Ευρώπης, η Λισαβόνα του θαλασσοπόρου Vasco de Gama ξέρει να γοητεύει τον επισκέπτη τόσο με τα αρχιτεκτονικά στολίδια του χθες, όσο και με την ιδιαίτερη φυσιογνωμία της, που παραπέμπει περισσότερο σε μεσογειακή παρά σε ευρωπαϊκή πόλη.

European Heritage Tour, B' Μέρος

Με αφετηρία τη Λισαβόνα, ξεκίνησε η πορεία προς το Βόρειο Ακρωτήριο (Nordkapp) της Νορβηγίας. Τις δυο επόμενες μέρες, ταξιδεύοντας πάνω στη διαδρομή Lisboa (Portugal) – Burgos (Spain) – Bordeaux (France), η μαύρη BMW R 18 TRANSCONTINENTAL διέτρεξε 1.160 χλμ. μέσα από τον εθνικό χώρο της Πορτογαλίας, της Ισπανίας και της Γαλλίας. Ζεστά παρέμειναν τα χιλιόμετρα στην Πορτογαλία και στην Ισπανία (40–41 C), ενώ η υπέρβαση της οροσειράς των Πυρηναίων και η επιστροφή στη Γαλλία σηματοδότησε το φινάλε της ταλαιπωρίας μας από τον καύσωνα της ιβηρικής χερσονήσου.

European Heritage Tour, B' Μέρος

Στη Γαλλία, μπορεί οι τιμές του υδραργύρου να έπεσαν αισθητά, αντίθετα, οι τιμές της βενζίνης, των διοδίων και των διανυκτερεύσεων εκτοξεύτηκαν στα ύψη, σε σχέση με την Ισπανία και την Πορτογαλία -μεγάλος ο πόνος για την τσέπη μας!

European Heritage Tour, B' Μέρος

Το Μπορντό, που συγκαταλέγεται σήμερα στις μεγαλύτερες οινοπαραγωγικές πόλεις του κόσμου με ετήσια κέρδη 14,5 δισεκατομμύρια ευρώ, αποτέλεσε την πρώτη στάση μας στη Γαλλία. Διαθέτοντας τα περισσότερα προστατευμένα κτήρια από οποιαδήποτε άλλη γαλλική πόλη (μετά από το Παρίσι), το Μπορντό του ποταμού Garonne μάς μετέφερε σε μια εποχή όπου ο ρομαντισμός συναντά τις τέχνες και την αριστοκρατία της Γαλλίας του 18ου αιώνα. Με μεγάλους πεζόδρομους, τεράστια πάρκα, υπέροχα παραποτάμια τοπία και μνημεία, κομψά αστικά αξιοθέατα, πολυτελέστατα καταστήματα και ενδιαφέροντα μουσεία, η πατρίδα του πιο διάσημου ίσως κρασιού στον κόσμο μάς έκανε να νοιώσουμε πολίτες… πρώτης κατηγορίας!

RIDE THE CLASSIC WAY, μέρος Ε΄ - Ιταλία / Άλπεις

Ταξίδι στην Κέντρική Ευρώπη με BMW R 18 CLASSIC FIRST EDITION
Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

24/10/2022

Δυο ορεινά περάσματα είχαν πλέον απομείνει για την ολοκλήρωση της αλπικής διαδρομής του “RIDE THE CLASSIC WAY”: το Umbrail Pass (2.503 μ.) και το Passo dello Stelvio (2.764 μ.) – τα καλύτερα μάς περίμεναν στο τέλος!

Αφού ανεφοδιαστήκαμε σε καύσιμα στην κωμόπολη Santa Maria, ξεκινήσαμε σβέλτα για την κορυφή του Umbrail Pass που βρισκόταν πάνω στη συνοριακή γραμμή Ελβετίας – Ιταλίας. Παρεμπιπτόντως, ο δρόμος των 13,2 χιλιομέτρων που θα μας οδηγούσε στην κορυφή ήταν ο ψηλότερος ασφαλτοστρωμένος δρόμος της Ελβετίας.

Έχοντας δανειστεί το όνομά του από την κοντινή βουνοκορφή Piz Umbrail, το Umbrail Pass μάς έδειξε από τα πρώτα κιόλας χιλιόμετρα τα «δόντια» του, αφού βρεθήκαμε αντιμέτωποι με 35 απανωτές ανηφορικές φουρκέτες και μέγιστη κλίση δρόμου στο 14%!

Το παλέψαμε γενναία και λίγη ώρα αργότερα, στη συνοριακή γραμμή Ελβετίας–Ιταλίας, ολοκληρώσαμε σε υψόμετρο 2.503 μ. την ανάβαση του ορεινού περάσματος Umbrail Pass. Αναμνηστικές φωτογραφίες μπροστά στις πινακίδες του χώρου, μια σύντομη ανάσα ξεκούρασης και πορεία κατόπιν για την τελευταία κορυφή.

Ακούγεται παράδοξο, αλλά η κορυφή του περάσματος Umbrail Pass απείχε μόλις 3,5 χλμ. από την αντίστοιχη του Passo Dello Stelvio – πριν καλα καλά το καταλάβουμε, βάλαμε ρόδα στο θεαματικότερο ορεινό πέρασμα της Ευρώπης και δεύτερο ψηλότερο των Άλπεων (2.757 μ.). Οι ιδανικές καιρικές συνθήκες που επικρατούσαν (ηλιοφάνεια με 18ο C) ήταν η αιτία της κοσμοσυρροής που συναντήσαμε στη κορυφή του περάσματος Stelvio. Εκατοντάδες ντόπιοι –αλλά και ξένοι– μοτοσυκλετιστές και ποδηλάτες ανεβοκατέβαιναν την φιδίσια ασφάλτινη λωρίδα, απολαμβάνοντας την εκπληκτική διαδρομή και το υπέροχο αλπικό τοπίο.

Κατασκευασμένο μέσα σε 5 χρόνια (1820–1825), το διάσημο Passo dello Stelvio αποτελεί για τους Ιταλούς σήμερα έναν “must to go” προορισμό με εμβληματικό χαρακτήρα. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που η Alfa Romeo και η Moto Guzzi έδωσαν την ονομασία STELVIO σ’ ένα μοντέλο τους. Παρεμπιμπόντως, το συγκεκριμένο βορειο-ιταλικό πάσο αποτελεί από το 1953 ετάπ ανάβασης στον ποδηλατικό « Γύρο της Ιταλίας».

Αφού παρκάραμε τις μοτοσυκλέτες και περπατήσαμε χαλαρα στην κορυφή του Stelvio, γευματίσαμε κατόπιν σ’ ένα καφέ-εστιατόριο σχολιάζοντας τις όμορφες εικόνες και τις δυνατές εμπειρίες που αποκομίσαμε καθόδον από τη Ζυρίχη στο Passo dello Stelvio. Και η κουβέντα μας καλά κρατούσε!

Κάποια στιγμή όμως έφτασε η ώρα του αποχαιρετισμού. Ανανεώνοντας το επόμενο ραντεβού μας για τα μέσα Νοεμβρίου στην Ελλάδα, ο Στέλιος ξεκίνησε την επιστροφή του στη Ζυρίχη κι εγώ άρχισα να κατηφορίζω στη νότια πλευρά του Passo dello Stelvio με προορισμό την ιταλική κωμόπολη Bormio, όπου και θα διανυκτέρευα. Και τελικά, μετά από 13 ώρες ημερήσιας οδήγησης, κατέβηκα από την σέλα της BMW R18 CLASSIC και κατέλυσα σ’ ένα γραφικό αγροτόσπιτο, κάπου στα νότια προάστια της Bormio. Η αλπική διαδρομή του RIDE THE CLASSIC WAY” μόλις είχε ρίξει τίτλους τέλους: τέσσερα θεαματικά αλπικά πάσο, μια στιβαρή μοτοσυκλέτα, ένας ενθουσιασμένος αναβάτης...