Triumph Tiger vs Νάρκες!

"The ride of our life"
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

26/7/2018

Ο Ty Clark είναι ένας Αυστραλός πρώην στρατιωτικός, με ειδικότητα στην εύρεση και εξουδετέρωση ναρκών με ελάχιστη –σχετικά- εμπειρία στις μοτοσυκλέτες, μιας και άρχισε να οδηγεί πριν 12 χρόνια, αλλά η ουσιαστική του εμπειρία με μεγάλα μηχανάκια ξεκίνησε πριν από μόλις τέσσερα χρόνια! H Sarah Goulopoulos –ναι καλά διαβάσατε το όνομά της – είναι μια δασκάλα γιόγκα και κομμώτρια, με ελληνική καταγωγή από το χωριό Εθνικό της Φλώρινας, η οποία οδηγεί μοτοσυκλέτα από τα έξι της χρόνια –πάντα εκτός δρόμου- ενώ η προοπτική οδήγησης στην άσφαλτο ήταν κάτι που την τρόμαζε ιδιαίτερα. Μαζί, λοιπόν, αποφάσισαν –εκτός από το να ενώσουν τις ζωές τους, μιας και είναι αρραβωνιασμένοι και ετοιμάζονται να παντρευτούν- να ξεκινήσουν ένα επικό ταξίδι για έναν ευγενή σκοπό.
Λόγω της εμπειρίας του Ty και τα όσα βίωσε κατά τη διάρκεια της θητείας του στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, έβαλε σκοπό της ζωής του να μαζέψει πόρους και να ενημερώσει ολόκληρο τον κόσμο για την προσπάθεια που γίνεται να αφοπλιστούν τα ναρκοπέδια που εξακολουθούν να υπάρχουν ακόμη και σήμερα σε διάφορες γωνιές της γης, εργαζόμενος για την MAG μια οργάνωση που έχει ταχθεί στον συγκεκριμένο σκοπό.
Αυτές τις μέρες βρέθηκαν στην Ελλάδα και μια τυχαία συνάντηση με τον φίλο και συνεργάτη του περιοδικού Νίκο Παπαδήμο την ώρα που άλλαζαν ελαστικά στα δύο Triumph Tiger 800 XCx που οδηγούν, τους έφερε ο δρόμος τους στα γραφεία του ΜΟΤΟ για να μάθουμε περισσότερα γι' αυτή το ιδιαίτερο και πραγματικό συγκινητικό τους project.


Το ταξίδι των δύο Αυστραλών ξεκίνησε στις 11 Νοεμβρίου (11/11, σημαδιακή ημερομηνία) από το Brisbane την πόλη που ζουν. Η αρχή δεν έγινε και με τους καλύτερους οιωνούς, καθώς τα δύο BMW με τα οποία είχαν ξεκινήσει έπρεπε να αντικατασταθούν εξαιτίας ενός… σκαντζόχοιρου! Κάπου λίγο πριν τα Χριστούγεννα, κι ενώ οδηγούσαν σε κάποια περιοχή της βόρειας Αυστραλίας, βρέθηκε στο δρόμο τους ένας σκαντζόχοιρος που ανάγκασε τον Ty να φρενάρει απότομα για να μην τον πατήσει. Δυστυχώς δεν κατάφερε να κάνει το ίδιο και η Sarah με αποτέλεσμα να φρενάρει πάνω στον Ty… Ο απολογισμός ήταν δύο κατεστραμμένα BMW, μερικά πλευρά κι ένας ώμος σπασμένα και μπόλικοι μώλωπες. Οι αντικαταστάτες των BMW ήταν τα δύο ολοκαίνουργια Triumph που επιλέχθηκαν λόγω της τιμής τους και του εξοπλισμού που τα συνόδευε, συν το γεγονός ότι ήταν πιο βολικά σε ό,τι αφορά το ύψος της σέλας για τη Sarah καθώς το δικό της ήρθε από το εργοστάσιο με τη χαμηλή σέλα.
Εδώ θα πρέπει να τονίσουμε ότι όλα τα έξοδα του ταξιδιού, συμπεριλαμβανομένης και της αγοράς των μοτοσυκλετών, έγιναν από τους ίδιους, με την ελάχιστη υποστήριξη που διαθέτουν να αφορά μικροπράγματα στον προσωπικό τους εξοπλισμό χάρη στην διάθεση λίγων ιδιωτών. Εδώ να κάνουμε μια παρένθεση για να τονίσουμε αυτό που μας είπαν οι δύο Αυστραλοί σχετικά με τις μοτοσυκλέτες τους. Και οι δύο έκαναν αιματηρές οικονομίες για πολλά χρόνια (η Sarah δούλευε σε δύο δουλειές για μια πενταετία) για να μαζέψουν χρήματα και να αγοράσουν μοτοσυκλέτες τις οποίες θα τις χρησιμοποιούσαν με τον πιο σκληρό τρόπο. Μια φιλοσοφία που μας βρίσκει απόλυτα σύμφωνους, κάτι άλλωστε που υπογραμμίζουμε σε κάθε MEGA TEST, για το ότι αυτές οι μοτοσυκλέτες είναι προσανατολισμένες και φτιαγμένες για τέτοιου είδους ταξίδια, με χρήση που αρμόζει στην προσωπικότητα και στη σχεδίασή τους. Eίναι πολλοί αυτοί που αγοράζουν μεγάλα on-off για να τα λασπώσουν, να τα ταλαιπωρήσουν πάνω σε πέτρες και βράχια, να τα σκονίσουν σε χωματόδρομους και να τα περάσουν μέσα από ποτάμια και δύσκολα περάσματα. Κλείνουμε την παρένθεση και επιστρέφουμε στον σκπό του ταξιδιού. Όπως μας εξήγησε ο Ty, οι Αυστραλοί δεν είναι ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένοι σε ό,τι αφορά το παγκόσμιο πρόβλημα των ναρκοπεδίων, γιατί ποτέ δεν είχαν να αντιμετωπίσουν κάτι τέτοιο και ως εκ τούτου θεωρούν ότι είναι κάτι που δεν τους αφορά! Γι' αυτό το λόγο δεν έχουν καμία υποστήριξη από κάποιον δημόσιο ή κρατικό φορέα και επωμίζονται μόνοι τους όλα τα οικονομικά βάρη του ταξιδιού. Δυστυχώς, όπως μας είπαν οι δύο ταξιδιώτες, η Αυστραλία είναι τόσο πολιτισμικά όσο και γεωγραφικά απομονωμένη κι αυτό είναι που θέλει ο Ty να αλλάξει, προσπαθώντας να ενημερώσει και τους συμπατριώτες του για το πρόβλημα των ναρκοπεδίων.


Φεύγοντας λοιπόν από την Αυστραλία, έστειλαν τις μοτοσυκλέτες τους ακτοπλοϊκώς στην Νότια Αφρική, ξεκινώντας από εκεί την περιπλάνησή τους στην μαύρη ήπειρο, οδηγώντας κάθε μέρα κατά μέσο όρο 400 χιλιόμετρα και ξοδεύοντας μέχρι 58 ευρώ την ημέρα. Ο Ty και η Sarah επισκέφθηκαν όλες τις ευαίσθητες περιοχές της κεντρικής Αφρικής, εκεί που λόγω των τοπικών εμφυλίων έχει πληρωθεί ένα βαρύ τίμημα στα ναρκοπέδια. Χώρες όπως η Ναμίμπια, η Μοζαμβίκη, η Μποτσουάνα, η Ζιμπάμπουε, η Αιθιοπία και η Κένυα, έχουν αμέτρητα θύματα από νάρκες, αλλά από την άλλη ήταν και εξαιρετικά δύσκολο να ενημερωθεί ο κόσμος για τους κινδύνους που διατρέχουν. Είναι χαρακτηριστικό όπως μας είπαν, ότι υπήρχαν περιπτώσεις που οι κάτοικοι χωριών δεν ήξεραν ότι στα 10-15 χιλιόμετρα απόσταση υπήρχαν ναρκοπέδια και οι αγρότες όργωναν ανάμεσα στις νάρκες και τα μικρά παιδιά έπαιζαν γύρω τους έχοντας άγνοια κινδύνου. Συνάντησαν πολλούς ανθρώπους με ακρωτηριασμένα μέλη ή οικογένειες που είχαν χάσει πολλά από τα μέλη τους εξαιτίας των ναρκών, ενώ είναι τραγικό το ότι ακόμη και σήμερα χάνουν την ζωή τους 18 άνθρωποι την ημέρα από νάρκες, εκ των οποίων τα μισά είναι παιδιά…


Στην Αφρική, όπου πέρασαν το μεγαλύτερο μέρος του ταξιδιού τους μέχρι τώρα, ήρθαν αντιμέτωποι με αντιφατικές καταστάσεις, όπως η γενναιόδωρη φιλοξενία των απλών ανθρώπων στα χωριά από την μεριά και η ληστεία που βίωσε ο Ty στην Τανζανία υπό την απειλή μαχαιριών και όπλων. Στη Ναμίμπια η Sarah είχε και την μοναδική της πτώση –πέρα από το αρχικό συμβάν- κατά τη διάρκεια του ταξιδιού που ήταν ευτυχώς ανώδυνη, ενώ όπως μας τόνισαν και οι δύο δεν αντιμετώπισαν κανένα μηχανολογικό πρόβλημα με τα δύο Tiger, πέρα από κάποια σκασμένα λάστιχα στα δύσκολα εδάφη της Αφρικής. Πέρα όμως απ' αυτά είχαν να αντιμετωπίσουν κι ένα γενικότερα αφιλόξενο περιβάλλον, οδηγώντας σε θερμοκρασίες 50 βαθμών υπό σκιά, οδηγώντας στην έρημο της Σαχάρα, αλλά και στο παρανοϊκό αστικό περιβάλλον της Αιγύπτου…
Από τις ακτές της βόρειας Αφρικής, οι μοτοσυκλέτες τους ταξίδεψαν και πάλι ακτοπλοϊκώς για να συναντηθούν με τους αναβάτες τους (που ταξίδεψαν αεροπορικώς) στην Ελλάδα ξεκινώντας το ευρωπαϊκό σκέλος του ταξιδιού. Το πρόγραμμα για την Ευρώπη προβλέπει καθημερινή οδήγηση με μέσο όρο τα 200 χιλιόμετρα και ημερήσιο πλαφόν εξόδων στα 75 ευρώ, λόγω και της υψηλότερης τιμής της βενζίνης. Μετά από μια περιήγηση στην Εύβοια θα ταξιδέψουν βόρεια μέχρι τη ιδιαίτερη πατρίδα της γιαγιάς της Sarah στην Φλώρινα κι από εκεί θα ξεκινήσουν το οδοιπορικό τους στα βαλκάνια –άλλη μια περιοχή με ιδιαίτερα μεγάλο πρόβλημα ναρκοπεδίων- και πιο συγκεκριμένα στην Αλβανία, την Σερβία, την Κροατία, τα Σκόπια, την Σλοβενία και το Κόσοβο, πριν συνεχίσουν για την κεντρική Ευρώπη (Ολλανδία, Γερμανία, Γαλλία, Αγγλία, Ισπανία και Ιταλία, όπου θα αποφασίσουν αν θα περάσουν μέσω Ελλάδας για Τουρκία και από εκεί να στείλουν τις μοτοσυκλέτες τους στο Μπαλί και την Ινδονησία, πριν επιστρέψουν στην πατρίδα τους την Αυστραλία. Ευελπιστούν ότι μέχρι τον Δεκέμβρη θα έχουν καταφέρει να ολοκληρώσουν το ταξίδι τους και θα έχουν μαζέψει περί τα 10.000 δολάρια για τον ευγενή σκοπό τους.
Μέσα από το site μας θα μαθαίνετε για την πορεία του Ty και της Sarah, ενώ μπορείτε να τους παρακολουθείτε και μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (Facebook και Instagram) ακολουθώντας το link "Ride of Our Life".


 

Στο Dubai με το QJ SRT 800X - Ταξιδιωτικό του Κωνσταντίνου Μητσάκη, Γ' ανταπόκριση

Στο “Μανχάταν της ερήμου” με QJ SRT 800X
motomag Στο Dubai με το QJ SRT 800X - Ταξιδιωτικό του Κωνσταντίνου Μητσάκη, Γ' ανταπόκριση
Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

18/1/2024

Μια χαρά έφτασα ως το Dubai, τώρα έπρεπε να γυρίσω σπίτι μου! Ποια διαδρομή θα ακολουθούσε η QJ SRT 800X ως την Ελλάδα; Η οδική επιστροφή στα πάτρια εδάφη θα γινόταν μέσω Σαουδικής Αραβίας, Κουβέιτ, Ιράκ και Τουρκίας. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς μου 4.500 χλμ. με χώριζαν από το οριστικό φινάλε του QJ DUBAI. Ξεκινάμε λοιπόν για Ελλάδα…

Από το Dubai ακολούθησα την ίδια ακριβώς διαδρομή ως τα σύνορα της Σαουδικής Αραβίας (450 χλμ.). Καθοδόν πραγματοποίησα μια σύντομη στάση στο στο Abu Dhabi (110 χλμ. δυτικά του Dubai), προκειμένου να επισκεφθώ το πάλλευκο τζαμί Sheikh Zayed Grand Mosque, που ανεγέρθηκε το 2007 και η χωρητικότητα του αγγίζει τους 40.000 προσκυνητές. Με το χέρι στην καρδιά, το συγκεκριμένο τζαμί ήταν ένα διαμάντι θρησκευτικής-ισλαμικής αρχιτεκτονικής.

Στο Dubai με το QJ SRT 800X - Ταξιδιωτικό του Κωνσταντίνου Μητσάκη, Γ' ανταπόκριση

Διεκπεραιωτικά τα χιλιόμετρα μέσα στην Σαουδική Αραβία (με μια ενδιάμεση διανυκτέρευση στην πόλη Jubail) και πέρασμα κατόπιν στο έδαφος του Κουβέιτ – το σύνολο των χιλιομέτρων από το Dubai ως το Kuwait άγγιξε τα 1.250 χλμ. Χρονικά σύντομες οι συνοριακές διαδικασίες στα Κουβετιανά σύνορα και μόλις 110 χλμ. αργότερα με υποδέχθηκε η πρωτεύουσα Kuwait City. Μοντέρνα και κοσμοπολίτικη, η Kuwait City αντανακλούσε την ευημερία και τον πλούτο που έχουν χαρίσει στο μικρό εμιράτο του Κουβέιτ τα αστείρευτα αποθέματα πετρελαίου του Περσικού Κόλπου. Οι λαμπεροί ουρανοξύστες, τα υπερσύγχρονα εμπορικά κέντρα και τα χλιδάτα ξενοδοχεία που αντίκριζα στο κέντρο της Κουβετιανής πρωτεύουσας επιβεβαίωναν τούτη την ραγδαία οικονομικής ανάπτυξης.

Σήμα κατατεθέν της Kuwait City αποτελούσαν οι τρεις εμβληματικοί Πύργοι (Kuwait Towers), ενώ η επίσκεψη στο κατάστημα MIKEL COFFEE του Kuwait City ήταν επιβεβλημένη, προκειμένου να ανταμώσω τους ανθρώπους της MIKEL COFFEE COMPANY και να πιούμε μαζί έναν μυρωδάτο καφέ. Και μετά, Ιράκ! Από την ασφάλεια και την ευημερία του Κουβέιτ, στην επικινδυνότητα και την εξαθλίωση του Ιράκ. Μετά από 22 χρόνια πολέμου (ακόμα  υπάρχουν εστίες εχθροπραξιών στα ανατολικά και βορειανατολικά της χώρας), το Ιράκ είναι μια χώρα καταστραμμένη – με ότι αυτό συνεπάγεται για την ασφάλεια ενός οδικού ταξιδιώτη! Στο Ιράκ είχα βρεθεί πριν από ένα χρόνο μ’ ένα σκούτερ SYM JOYRIDE 300 και έτσι γνώριζα από πρώτο χέρι τις καταστάσεις και τις ιδιαιτερότητες που θα αντιμετώπιζα, διασχίζοντας με την QJ SRT 800X περίπου 1.130 χλμ. στην ιρακινή επικράτεια. 

Στο Dubai με το QJ SRT 800X - Ταξιδιωτικό του Κωνσταντίνου Μητσάκη, Γ' ανταπόκριση

Η πρώτη μου στάση στο ιρακινό έδαφος έγινε στη τοποθεσία Ur, τον σπουδαιότερο αρχαιολογικό χώρο της νότιας Μεσοποταμίας. Εκεί ορθωνόταν με μεγαλοπρέπεια το επιβλητικό ζιγκουράτ της Ur, μια ογκώδη βαθμιδωτή πυραμίδα που πρωτοκτίστηκε πριν από 4.100 χρόνια (τον 21ο αιώνα π. Χ). Έμεινα αποσβολωμένος μπροστά σ’ αυτό το μνημειώδη αρχιτεκτόνημα του ανθρώπινου πολιτισμού. Στη Βαγδάτη των «Χιλίων και Μίας Νυχτών» έμεινα μια μέρα, αφού την είχα «περπατήσει» με το SYM JOYRIDE 300. Μόνο μια χαλαρή βόλτα έκανα στο παζάρι και ένα γαστρονομικό ταξίδι με τοπικές γεύσεις. Το μόνο, ωστόσο, που με ταλαιπώρησε ήταν το γεγονός ότι απαγορευόταν ο ανεφοδιασμός των δίκυκλων σε πρατήρια καυσίμων (βενζίνη μόνο από μπιτόνι, μακριά από την μάνικα)!

Από την Βαγδάτη, τα σύνορα της Τουρκίας απείχαν 530 χλμ., απόσταση που κατάφερα να καλύψω αυθημερόν – χρειάστηκα περίπου 10 ώρες! Καθοδόν πραγματοποίησα μια στάση στην πόλη Samarra, για να ανεβώ (ξανά) στον σπειροειδή μιναρέ Malwiyyah (κτίσμα του 850 μ.Χ.), ενώ προσπέρασα τάχιστα την πολύπαθη Μοσούλη (275 χλμ. βόρεια της Samarra) δίχως να την επισκεφθώ. Μόλις 40 χλμ. βόρεια της Μοσούλης, η QJ SRT 800X εισήλθε στην αυτόνομη περιοχή του Ιρακινού Κουρδιστάν – τον έλεγχο και την άσκηση της εξουσίας ασκούν εδώ οι Κούρδοι και όχι οι Ιρακινοί! Κι εντέλει, οδηγώντας μέσα στην ασφαλέστατη περιοχή του Ιρακινού Κουρδιστάν, προσέγγισα την βόρεια συνοριακή έξοδο του Ιράκ και έβαλα ρόδα στην Τουρκία.

Στο Dubai με το QJ SRT 800X - Ταξιδιωτικό του Κωνσταντίνου Μητσάκη, Γ' ανταπόκριση