Στην Βόρεια Ιταλία με SYM VF125 – B' Ανταπόκριση

Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

7/9/2020

Αν νομίζετε ότι η ορειβατική αποστολή του SYM VF 125 στις Ανατολικές Άλπεις ολοκληρώθηκε με την κατάκτηση της κορυφής του Passo dello Stelvio, γελιέστε οικτρά. Σειρά είχε κατόπιν το ορεινό πέρασμα Passo del Mortirolo (1.852 μ) να αλωθεί από το γαλάζιο παπί της άτακτης κορωνο-φυγής. Το διάσημο ορεινό πέρασμα, που συμπεριλαμβάνεται από το 1990 στο πρόγραμμα του ετήσιου ποδηλατικού Γύρου της Ιταλίας, είχε σημειωθεί στον χάρτη μου ως το επόμενο ορεινό “κάστρο” που ήθελα να κατακτήσω.

Έτσι κι έγινε τελικά. Με αφετηρία την κωμόπολη Mazzo di Valtellina (28 χλμ. νότια της πόλης Bormio), σκαρφάλωσα δίχως ιδιαίτερες δυσκολίες ή απρόοπτα στην κορυφή του Passo di Mortirolo και πανηγύρισα ενθουσιασμένος την δική μου δίκυκλη νίκη. Εξίσου όμως συναρπαστική ήταν η κατάβαση από την κορυφή του Passo di Mortirolo στην κωμόπολη Edolo, εκεί όπου αναζωογονήθηκα μ’ έναν αρωματικό καπουτσίνο.

Μετά την κατάκτηση του Passo di Mortirolo, αποχαιρέτησα οριστικά τα βουνά της περιοχής και στράφηκα νοτιότερα, στις πεδιάδες και στις πόλεις της Βόρειας Ιταλίας. Ταξιδεύοντας κάτω από εξαιρετικές καιρικές συνθήκες, κι αφού πέρασα σε κοντινή απόσταση από τις καταπράσινες όχθες της λίμνης Iseo, προσέγγισα κατόπιν την Verona του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας.

Το ρωμαϊκό αμφιθέατρο (Αρένα) και το σπίτι της Ιουλιέτας αποτελούν τα δυο δυνατότερα τουριστικά "χαρτιά" της Βερόνα, της τέταρτης σε επισκεψιμότητα πόλης της Ιταλίας. Παράλληλα, η περιήγησή μου στα όρια του καλοδιατηρημένου ιστορικού κέντρο, μού έδωσε την ευκαιρία να γνωρίσω την μεσαιωνική αρχιτεκτονική κληρονομιά μιας ατμοσφαιρικής πόλης, η οποία συνδύαζε ρομαντισμό, Ιστορία και κοσμοπολιτισμό…

Η διαδρομή Verona – San Marino – Ancona (330 χλμ.) ήταν η επόμενη –και τελευταία– οδική αποστολή του γαλάζιου παπιού επί ιταλικού εδάφους. Πριν όμως επιβιβαστώ στο πλοίο της επιστροφής, έκανα μια στάση γνωριμίας με το λιλιπούτειο κρατίδιο του San Marino (113 χλμ. βόρεια της Ancona).

"Σφηνωμένο" στην καρδιά της Ιταλίας, το San Marino είναι ένα από τα μικρότερα κράτη του κόσμου. Εκτός από τα 1.720 χρόνια ελευθερίας που απολαμβάνει, το San Marino περηφανεύεται επίσης για την μεσαιωνική καστροπολιτεία του, που δεσπόζει στην κορυφή του λόφου Titano (σε ύψος 675 μ.).

Κλεισμένη μέσα στα στιβαρά τείχη της, η καστροπολιτεία του San Marino περιλαμβάνεται από το 2008 στον κατάλογο των Μνημείων της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO. Το Παλάτι των Αρχόντων, η Βασιλική Basilica del Santo, το μοναστήρι Santa Chiara, η εκκλησία του Αγίου Φραγκίσκου (το παλαιότερο κτίσμα του Σαν Μαρίνο / 1361) και οι τρεις πύργοι (Guaita, Cesta, Montale), αποτελούσαν τα αρχιτεκτονικά διαμάντια της πλακόστρωτης καστροπολιτείας, που με καθήλωσε με την μεσαιωνική ατμόσφαιρα και αυθεντικότητά της.

Σύντομο πέρασμα κατόπιν από την πόλη Fano για να θαυμάσω την αψίδα του αυτοκράτορα Αυγούστου (1^ου μ. Χ.), ενώ μετά από 1.500 ιταλικά χιλιόμετρα έβαλα ρόδα στην Ancona. Εκεί, λίγο πριν επιβιβαστώ στο πλοίο “HELLENIC SPIRIT” της ANEK LINES για Πάτρα, κοίταξα κατάματα το γαλάζιο παπί και χαμογέλασα με νόημα. Τελικά, στην ζωή μου υπάρχει ακόμα αρκετός "χώρος" για περιπέτεια, έστω και μ’ ένα παπί 125 cc. Ακόμα και τώρα, την δύσκολη εποχή του κορωνοϊού

https://bit.ly/badilikia25

Ταξιδιωτικά άρθρα

SYM SIBERIA - Ταξιδιωτικό στη Σιβηρία με SYM NH-T 300 - E' ανταπόκριση

Τερματισμός του ταξιδιού στην πόλη–λιμάνι του Vladivostok

Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

11/7/2023

Η άφιξή μου στην πόλη Khabarovsk της Ανατολικής Σιβηρίας (Far East) έγινε κάτω από ηλιόλουστες συνθήκες, πράγμα που με χαροποίησε ιδιαίτερα -μετά από ένα βροχερό τετραήμερο ήταν καιρός να βγάλω τα αδιάβροχα!

Στη διάρκεια της διήμερης παραμονής μου στην παρόχθια πόλη του ποταμού Amur (ο ποταμός αποτελεί εδώ τη συνοριακή γραμμή με την Κίνα) είχα πολλά να κάνω.

Πρώτη μου ενέργεια ήταν η αλλαγή λαδιών στην μικρή μοτοσυκλέτα μου -επρόκειτο για τη δεύτερη αλλαγή λαδιών που θα έκανα στη λευκή SYM NH-T 300. Αυτή έγινε στο συνεργείο αυτοκινήτων του νεαρού μηχανικού Σεργκέι, ο οποίος δέχτηκε να μου παραχωρήσει τον χώρο.

Κάτοχος μιας HONDA CBR 600, ο Σεργκέι ενθουσιάστηκε με την δίτροχη παρουσία μου στην πόλη του και μερίμνησε ο ίδιος για την αλλαγή των λαδιών. Μοτοσυκλετιστική αλληλεγγύη!

Στη γνωριμία μου κατόπιν με την Khabarovsk, αντίκρισα μια κομψότατη πόλη «προικισμένη» με εμβληματικά κτίσματα του 19ου αιώνα, βαθύσκιωτους χώρους πρασίνου, καλοσυνάτους κατοίκους και μια παραποτάμια πεζοδρομημένη ζώνη που έσφυζε από ζωή.

Θεμελιωμένη από τον Κοζάκο εξερευνητή Yerofey Khabarov (1651) αρχικά ως ένα προκεχωρημένο ρωσικό στρατιωτικό φυλάκιο, η ατμοσφαιρική Khabarovsk φιλοξενεί σήμερα περίπου 630.000 κατοίκους.

Μόλις 776 χλμ. νότια της Khabarovsk με καρτερούσε η πόλη–λιμάνι του Vladivostok, ο απώτατος προορισμός του SYM SIBERIA. Δεν το είχα καλά-καλά συνειδητοποιήσει, αλλά απείχα μόλις “ένα τσιγάρο δρόμο” από το πολυπόθητο φινάλε του σιβηρικού οδοιπορικού. Και πριν ο ήλιος με καλημερίσει, έκλεινα την ζελατίνα του κράνους και ξεκινούσα για το παραθαλάσσιο Vladivostok.

Αργά το ίδιο απόγευμα, μετά από 32 ημέρες on the road και καταγεγραμμένα 14.100 χλμ. στο κοντέρ της απροβλημάτιστης SYM NH-T 300, “άλωσα” το θρυλικό Vladivostok και πανηγύριζα έξαλλα στις ακτές του Ειρηνικού Ωκεανού την ολοκλήρωση του ταξιδιωτικού άθλου SYM SIBERIA. Ήταν μια πραγματικά αλησμόνητη μέρα, που ταυτίστηκε στα κύτταρα της μνήμης μου με τον τερματισμό στο τελευταίο ετάπ του ράλι Dakar -με έπαθλο φυσικά το Vladivostok.

Ο “Άρχοντας της Ανατολής”, όπως ερμηνεύεται ετυμολογικά το Vladivostok, εμφανίστηκε στον χάρτη της περιοχής Far East μόλις το 1860. Ο κυβερνήτης της Ανατολικής Σιβηρίας Nikolay Muravyov–Amursky ίδρυσε τότε στη νότια άκρη της ομώνυμης χερσονήσου μια στρατιωτική βάση, ικανοποιώντας την επιθυμία της Ρωσίας για έξοδο στον Ειρηνικό Ωκεανό -μόλις είχε τεθεί η θεμέλιος λίθος του Vladivostok!

Ζώντας στη δική του διάσταση του χρόνου, το Vladivostok δεν έμοιαζε με καμία άλλη πόλη της Ρωσίας -εδώ γνώρισα ένα κοσμοπολίτικο, σύγχρονο και δυναμικό αστικό κέντρο. Η τεράστια γεωγραφική απόσταση από τη μητροπολιτική Μόσχα, η γειτνίαση με την Κίνα και την Ιαπωνία και ο ανοιχτός ορίζοντας του ωκεανού ευνόησαν την δημιουργία μιας χαλαρότερης αστικής νοοτροπίας, σε σχέση πάντα με τις υπόλοιπες ρωσικές πόλεις της ενδοχώρας.

Σημείο αναφοράς της γενέτειρας του αείμνηστου ηθοποιού Yul Brynner αποτελούσε το γεγονός πως στον σιδηροδρομικό σταθμό της πόλης τραβά χειρόφρενο (μετά από 9.288 χλμ.) ο Υπερσιβηρικός σιδηρόδρομος, γράφοντας τον επίλογο του μεγαλύτερου ταξιδιού πάνω σε ράγες παγκοσμίως (Moscow–Vladivostok).

Καλά έφτασα ως το Vladivostok, τώρα όμως πρέπει να γυρίσω σπίτι μου! Με ποιο τρόπο θα γίνει αυτό; Η λευκή SYM NH-T 300 με τρένο (κι εγώ αεροπορικώς) μέχρι τη Μόσχα, και κατόπιν οδικώς (3.500 χλμ.) ως την Ελλάδα. Καλή επιστροφή.