Κωνσταντίνος Μητσάκης - Απίστευτη ταλαιπωρία στο Πακιστάν από... πλαστό ελληνικό έγγραφο της ΕΛΠΑ!

Κατασχέθηκε η μοτοσυκλέτα της QJMOTOR, και έγινε μεγάλος αγώνας για να μπορέσει ο Έλληνας αναβάτης να συνεχίσει το ταξίδι του
Η ΕΛΠΑ εκδίδει πλαστά ταξιδιωτικά έγγραφα
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

17/7/2024

Μια απίστευτη ταλαιπωρία βίωσε ο γνωστός ταξιδιώτης μοτοσυκλέτας και συνεργάτης του ΜΟΤΟ, Κωνσταντίνος Μητσάκης στο Πακιστάν, όπου οι τελωνιακοί κατέσχεσαν τη μοτοσυκλέτα με την οποία ταξίδευε στη διαδρομή του QJ TRANS ASIA 2024, πληροφορώντας τον πως το έγγραφο Carnet De Passages en Douane για τη μοτοσυκλέτα του Κ. Μητσάκη που εξέδωσε η ΕΛΠΑ ήταν πλαστό (μη έγκυρο)! Σημειώστε πως το CDP αποτελεί τελωνειακό έγγραφο που ταυτοποιεί το όχημα του ταξιδιώτη σε έναν σημαντικό αριθμό χωρών στον κόσμο, με τη FIA να είναι υπεύθυνη για αυτό.

Αποτέλεσμα του πλαστού εγγράφου της ΕΛΠΑ ήταν να ξεκινήσει γολγοθάς προσπαθειών από την QJMOTOR, τον Κ. Μητσάκη, τον Έλληνα Πρόξενο στο Ισλαμαμπάντ, και τον Επίτημο Πρόξενο της Ελλάδας στη Λαχώρη για να μπορέσει να αποδεσμευτεί η μοτοσυκλέτα, και να συνεχιστεί το ταξίδι.

Ακολουθεί η σειρά των γεγονότων, όπως μας την εξιστορεί ο Κ. Μητσάκης: "Αυτά που άκουγα από τους Πακιστανούς τελωνιακούς του συνοριακού φυλακίου Wahga (σύνορα Πακιστάν - Ινδίας) μού φαίνονταν εξωπραγματικά! Το Carnet De Passages που είχα εκδώσει από την ΕΛΠΑ, έχοντας καταβάλει το ποσό των 3.000 ευρώ ως εγγύηση, ήταν πλαστό (μη έγκυρο) σύμφωνα με το e-mail που είχε σταλεί στο συνοριακό τελωνείο από την FIA (επισυνάπτω)!

FIA, ΕΛΠΑ

Εδώ και 4 χρόνια η ΕΛΠΑ δεν είναι μέλος της Διεθνούς Ομοσπονδίας FIA (Federation Internationale de I’ Automobile) και κατά συνέπεια δεν έχει την δικαιοδοσία να εκδίδει Carnet! Με λίγα λόγια, κάποιοι στην Ελλάδα παρανομούν -και κερδοσκοπούν- εκδίδοντας έγγραφα που δεν είναι νόμιμα και αυθεντικά!

Κατάσχεση

Οι τελωνειακές αρχές κατάσχεσαν την μοτοσυκλέτα κι εγώ κατέλυσα σ’ ένα κοντινό ξενοδοχείο, απ’ όπου ξεκίνησα έναν μαραθώνιο επικοινωνιών με Ελλάδα και με τις Ελληνικές διπλωματικές Αρχές στο Πακιστάν. Κατόπιν έντονων πιέσεών μου, η ΕΛΠΑ απέστειλε ένα γελοίο e-mail στο τελωνείο, τ’ οποίο δεν έγινε αποδεκτό λόγω ψευδών και ανακριβειών.

Ελληνικό Προξενείο

Ευτυχώς, χάρη στη πολύτιμη βοήθεια και διαμεσολάβηση του Έλληνα Πρόξενου στο Ισλαμαμπάντ Ευάγγελου Μπατιστάτου και του Επίτιμου Πρόξενου της Ελλάδας στη Λαχώρη Shahbaz Agha (τους οποίους και ευχαριστώ θερμά), κάμφθηκαν οι αρχικές αντιρρήσεις των τελωνιακών Αρχών και δέχτηκαν να αποδεσμεύσουν την μοτοσυκλέτα μόνο στη περίπτωση προσκόμισης νέου, έγκυρου Carnet.

Carnet de passages από Γερμανία

Με την προϋπόθεση όμως να εξέλθω από το Πακιστάν από την ίδια συνοριακή είσοδο που είχα μπει (και όχι από την Ινδία), αφού σύμφωνα με τον τελωνιακό διευθυντή είχα εισέλθει στη χώρα “παράνομα”, με πλαστά ταξιδιωτικά έγγραφα της μοτοσυκλέτας…

Κωνσταντίνος Μητσάκης

Μια βδομάδα αργότερα παρέλαβα ένα καινούριο Carnet από την ADAC Γερμανίας. Κι αφού αποδεσμεύθηκε η μοτοσυκλέτα και μου επιστράφηκε, συνεχίζω πλέον την διαδρομή του QJ TRANS ASIA προς τα αφγανικά σύνορα και κατόπιν για την περιοχή της Κεντρικής Ασίας..."

ΕΛΠΑ

Ευχόμαστε καλό ταξίδι στον Κ. Μητσάκη, και ελπίζουμε να επιληφθούν του θέματος οι ελληνικές αρχές, ώστε να μην συνεχίσει η ΕΛΠΑ να εκδίδει μη έγκυρα ταξιδιωτικά έγγραφα, αλλά και να ελεγχθεί για τα έγγραφα που έχει ήδη εκδώσει και για τα οποία κάποιοι έχουν εισπράξει μεγάλα χρηματικά ποσά.

Ταξίδι “Amazonas 2021” – B' Ανταπόκριση

Στο βασίλειο της Αμαζονίας
4/10/2021

Του Κωνσταντίνου Μητσάκη

 

Η αποστειρωμένη Brazilia σε καμία περίπτωση δεν θύμιζε βραζιλιάνικο αστικό κέντρο! Τριγυρνώντας με την μαύρη Honda XRE 300 RALLY στους δρόμους της διοικητικής πρωτεύουσας της Βραζιλίας αντίκρισα με σκεπτικισμό μια πόλη τετραγωνισμένη, βγαλμένη κυριολεκτικά από αρχιτεκτονική μακέτα.

Ήταν μια αναμενόμενη άλλωστε εικόνα, αφού η Brazilia σχεδιάστηκε και ανεγέρθηκε από τους αρχιτέκτονες Lucio Costa και Oscar Niemeyer μέσα σε μόλις 41 μήνες (1956–1960). Έκτοτε, η κυβερνητική “καρδιά” της χώρας κτυπά δυνατά στην Brazilia, η οποία μού συστήθηκε μέσα από τα κυριότερα αξιοθέατα–μνημεία της: την προεδρική κατοικία Planalto Palace, τον Καθεδρικό ναό, το Εθνικό Κοινοβούλιο, το Υπουργείο Εξωτερικών και το ναό Dom Bosco Sanctuary.

Η Brazilia ήταν το τελευταίο μεγάλο αστικό κέντρο της διαδρομής. Στα επόμενα 2.450 χλμ. που χώριζαν την βραζιλιάνικη πρωτεύουσα από την παραποτάμια Santarem (πόλη κτισμένη στις όχθες του Αμαζονίου ποταμού), θα συναντούσα μόνο μικρές πολιτείες και αναρίθμητους γραφικούς οικισμούς. Χρειάστηκα πέντε ημέρες πολύωρης οδήγησης μέχρι να φτάσω στην Santarem και να ανταμώσω τον υδάτινο γίγαντα της Νότιας Αμερικής, ενώ το ταλαίπωρο κορμί μου ανέλαβαν να “κοιμίσουν” οι πόλεις Gurupi, Araguaina, Maraba, Altamira και Ruropolis.

Περίπου 1.000 χλμ. βόρεια της Brazilia, η τροπική βλάστηση ξεκίνησε να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στο τοπικό οικοσύστημα, η ζέστη και η υγρασία σκαρφάλωναν όλο και πιο ψηλά, η κατάσταση του οδικού άξονα άρχισε να προβληματίζει σοβαρά τις αναρτήσεις της Honda XRE 300 RALLY και οι χωματόδρομοι εμφανίζονται όλο και συχνότερα κάτω από τις ρόδες της μοτοσυκλέτας. Βρισκόμουν πλέον στα γεωγραφικά όρια της Αμαζονίας.

Δυο πράγματα με προβλημάτισαν καθοδόν για την Santarem. Το πρώτο σχετιζόταν με την εκτεταμένη αποψίλωση των τροπικών δασών που αντίκριζα σε όλο το μήκος της διαδρομής. Ήταν ένα θλιβερό θέαμα που αποτελούσε την αδιάψευστη απόδειξη της τεράστιας οικολογικής καταστροφής που επιχειρείται –χρόνια τώρα– στην ευρύτερη περιοχή της Αμαζονίας.

Το δεύτερο είχε να κάνει με τους δυσκολοδιάβατους χωματόδρομους και τα πυκνά σύννεφα σκόνης που κλήθηκα να αντιμετωπίσω, οδηγώντας πάνω στον οδικό άξονα BR 230 /Transamazonica. Ειδικά στην χωμάτινη διαδρομή Altamira – Ruropolis, ήταν σαν να ταξίδευα σ’ ένα απέραντο βασίλειο κόκκινης σκόνης. Κάθε βράδυ, κάτω από τη ντουζιέρα του ξενοδοχείου, ξέπλενα από πάνω μου όλη την σκόνη της Αμαζονίας!

Ήταν το 1661 όταν οι αποικιοκράτες Πορτογάλοι έβαλαν το θεμέλιο λίθο της Santarem. Τριάμισι αιώνες μετά, η παραποτάμια πολιτεία της Αμαζονίας στεγάζει περίπου 300.000 κατοίκους κι έχει εξελιχθεί σ’ ένα από τα σημαντικότερα αστικά κέντρα του Αμαζονίου ποταμού.

Στην ατμοσφαιρική Santarem, αφού ξαπόστασα για λίγο δίπλα στις καταπράσινες όχθες του Αμαζονίου, συνέχισα κατόπιν το δίτροχο ταξίδι μου μέσω της πλωτής οδού. Με οδικό άξονα τον Αμαζόνιο ποταμό και μέσον μεταφοράς ένα ταχύπλοο σκάφος, έβαλα πλώρη για την παραποτάμια Manaus, την πρωτεύουσα της Αμαζονίας.

Δείτε το gallery με πλούσιο φωτογραφικό υλικό από το ταξίδι!