"Δρόμος ειρήνης 2018": Μογγολία

Ένας άλλος κόσμος
16/7/2018

Προσεγγίζοντας την ατμοσφαιρική πόλη Irkutsk, που έχει ταυτιστεί στο μυαλό μου με την πόλη του Μιχαήλ Στρογγόφ (τον μυθιστορηματικό ήρωα του Ιουλίου Βερν), η μαύρη Honda CRF 250 Rally είχε "καταβροχθίσει" 8.370 χλμ. από την αρχή του ταξιδιού. Η τριήμερη στάση εδώ ήταν επιβεβλημένη για μια επισταμένη περιήγηση στα αξιοθέατα της πόλης του ποταμού Ανγκάρα, αλλά και για μια βόλτα στη κοντινή λίμνη Βαϊκάλη, την βαθύτερη και αρχαιότερη λίμνη του κόσμου.
Ομολογουμένως, το θέαμα της Βαϊκάλης ήταν συναρπαστικό. Το γενναιόδωρο πράσινο της φύσης "μπερδευόταν" προκλητικά με το βαθύ γαλάζιο της απέραντης σιβηρικής λίμνης, που αποτελεί σημείο αναφοράς ενός τόπου απλόχερα προικισμένου με ανυπέρβλητο φυσικό κάλλος. Γι’ αυτές άλλωστε τις σπάνιες παραστάσεις είχα ταξιδέψει ως εδώ…


Και μετά την Irkutsk και την Βαϊκάλη, με καρτερούσε η πόλη Ulan Ude, 445 χλμ. μακριά. Το διασημότερο αξιοθέατο της πόλης, που αποτελεί την σημαντικότερη κοιτίδα του βουδισμού στην Σιβηρία, είναι η προτομή του Λένιν, η μεγαλύτερη παγκοσμίως. Οι φωτογραφίες εδώ κρίθηκαν απαραίτητες…
Το πρόγραμμα είχε κατόπιν Μογγολία, της οποίας τα σύνορα απείχαν μόλις 220 χλμ. από την Ulan Ude. Με την βίζα της Μογγολίας στο διαβατήριο, επιχείρησα την υπέρβαση των συνόρων και για έξι μέρες περιπλανήθηκα στην γη του Τζένγκις Χαν, έναν τελείως διαφορετικό γεωγραφικό και πολιτισμικό χώρο σε σχέση με την γειτονική Σιβηρία.

Γιούρτες, λιβάδια, κοπάδια με άλογα, φιλόξενοι νομάδες, παραδοσιακές ενδυμασίες, πατροπαράδοτα ήθη και έθιμα, στέπες και άμμο ήταν τα στοιχεία που πρωταγωνίστησαν στην γνωριμία μου με την μογγολική ύπαιθρο, έναν τόπο που έχει για σύνορα τον ουρανό και τα απέραντα βοσκοτόπια.
Αντίθετα, στην απέριττη πρωτεύουσα Ulan Bator, τις εντυπώσεις έκλεψαν το Προεδρικό Μέγαρο στην κεντρική πλατεία Sur Battar και το τεράστιο άγαλμα του έφιππου Τζένγκις Χαν (ύψους 40 μ.), που ορθώνεται 54 χλμ. ανατολικά της πρωτεύουσας.
Χορτασμένος από τις σπάνιες εικόνες και τις αξέχαστες εμπειρίες που μου πρόσφερε γενναιόδωρα η χώρα του Τζένγκις Χαν, επέστρεψα και πάλι στην Σιβηρία, και συγκεκριμένα στην Ulan Ude, απ’ όπου θα ξεκινούσα την τελευταία διαδρομή του “Δρόμος ειρήνης 2018”  επί σιβηρικού εδάφους. Τελικός προορισμός το παραθαλάσσιο Vladivostok, μόλις 3.400 χλμ. μακριά…

Κωνσταντίνος Μητσάκης

Ετικέτες

QJMOTOR TRANS ASIA 2024, Μέρος ΙΖ’ - Ρωσία - Λετονία

Η επιστροφή στην Ελλάδα ξεκινά
Trans Asia
Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

13/9/2024

Με την πυξίδα να δείχνει πλέον Ελλάδα, η QJMOTOR SRT 800X επέστρεψε σε ευρωπαϊκό έδαφος, έχοντας μπροστά της 4.000 χιλιόμετρα για να αποδράσει από την παγωμένη Ρωσία και να φτάσει στη ζεστή αγκαλιά της Μεσογείου.

"Στο Vladivostok παρέμεινα συνολικά 9 ημέρες για να παραλάβω την QJMOTOR SRT 800X από το Magadan και να τη στείλω κατόπιν με τρένο στη Μόσχα. Στη ρωσική πρωτεύουσα θα έφτανε σε περίπου 11 ημέρες, ενώ εγώ θα πήγαινα στη Μόσχα αεροπορικώς! Μετά, αναβάτης και μοτοσυκλέτα θα ταξιδεύαμε οδικώς για Ελλάδα, διανύοντας άλλα 4.000 χλμ. για την ουσιαστική ολοκλήρωση του QJMOTOR TRANS ASIA 2024. Μια ολόκληρη επιχείρηση είχε στηθεί για να δρομολογηθεί η επιστροφή στην Ελλάδα.

Trans Asia

Έτσι, μ’ ένα αεροπορικό εισιτήριο στο χέρι, αποχαιρέτησα το Vladivostok και πέταξα για Μόσχα, εκεί όπου θα περίμενα τη σιδηροδρομική άφιξη της QJMOTOR SRT 800X. Κι όταν επιτέλους αντίκρισα το ξύλινο κουτί με την QJMOTOR SRT 800X να με περιμένει σε μια αποθήκη στα βορειοανατολικά προάστια της Μόσχας, η χαρά μου ήταν ανείπωτη! Γρήγορο unboxing, σύνδεση της μπαταρίας, μίζα και έτοιμος για αναχώρηση.

Trans Asia

Με αφετηρία τη Μόσχα, η QJMOTOR SRT 800X ξεκίνησε την επιστροφή μας στην Ελλάδα. Αν και με χώριζαν περίπου 4.000 χλμ. από τα πάτρια εδάφη, παραδόξως δεν είχα καταλήξει σ’ ένα οριστικό ταξιδιωτικό πλάνο -στο μυαλό μου 'πάλευαν' πολλές επιθυμίες και σχέδια. Ωστόσο, αυτό που προείχε ήταν η έξοδός μου από τη Ρωσία. Έτσι, μετά από 620 ανιαρά χιλιόμετρα στις δασοσκέπαστες πεδιάδες της Δυτικής Ρωσίας, σφράγισα το διαβατήριό μου, είπα 'Bye Bye Russia' και πέρασα στη Λετονία."