Προπονήσου σαν πρωταθλητής με 30 ευρώ

Η απόλυτη προπόνηση που δεν κοστίζει
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

6/12/2017

Τι κοινό κάνουν οι πρωταθλητές ταχύτητας Γιάννης Μπούστας, Σάκης Συνιώρης και Λευτέρης Πίππος για να διατηρούνται σε φόρμα ανάμεσα στις αγωνιστικές περιόδους; Μα φυσικά προπονούνται τακτικά σε πίστες καρτ με μικρού κυβισμού μοτοσυκλέτες.

Αφού το κάνουν αυτοί, γιατί να μην το κάνεις και εσύ; Γιατί πρέπει να περιμένεις πότε θα γίνεις 24 χρονών, πότε θα μαζέψεις χρήματα για μια μεγάλη σπορ μοτοσυκλέτα και πότε θα βρεις μια καλή δουλειά για να σου περισσεύουν 300 ευρώ για ένα track day;

Νέα εποχή

Η ιδέα για να κάτσουμε να γράψουμε αυτό το άρθρο μας δημιουργήθηκε τον τελευταία μήνα από μια σειρά γεγονότων. Η πρώτη αφορμή ήρθε μετά από το track day που κάναμε στα Μέγαρα με το Aprilia Tuono 1100 Factory. Περάσαμε τέλεια, αλλά όταν κάτσαμε και κοστολογήσαμε τα πράγματα, ο λογαριασμός ήταν αρκετά βαρύς. Περίπου 80 ευρώ σε βενζίνες, συμμετοχή, νερά, καφέδες κ.τ.λ. και ένα διαλυμένο πίσω Pirelli Supercorsa των 180-200 ευρώ. Με λίγα λόγια πλησιάσαμε την 300άρα, που την σημερινή εποχή είναι μισό μηνιάτικο για τον περισσότερο κόσμο. Αν βάλεις και τα 19.000 ευρώ που κοστίζει το Tuono, τότε μιλάμε για μια δραστηριότητα που μπορούν να κάνουν μόνο οι πλούσιοι. Ακόμα όμως και με μια πιο φτηνή μοτοσυκλέτα μικρότερη ιπποδύναμης, που θα έριχνε το συνολικό κόστος στα 100-200, πάλι το track day είναι μια διασκέδαση που δεν μπορείς να υποστηρίξεις οικονομικά για περισσότερες από μία ή δύο φορές τον μήνα.

Η δεύτερη αφορμή για αυτό το άρθρο ήρθε μετά την φωτογράφιση που κάναμε για το συγκριτικό των γυμνών 300 (KTM Duke 390, BMW G310R και Kawasaki  Z300, τεύχος ΜΟΤΟ 575) στην πίστα καρτ Speed Force στο Κορωπί. Διασκεδάσαμε τόσο πολύ οδηγώντας αυτές τις μοτοσυκλέτες εκεί μέσα, καθώς ήταν σαν να είχαμε οδηγήσει μεγάλα superbike σε κανονική πίστα.  

Στο τέλος εκείνης της ημέρας και ενώ αρχίζαμε και μαζεύαμε να πράγματα, ήρθε και ο πρωταθλητής Λευτέρης Πίππος με το van του και μέσα ένα μικρό μοτοσυκλετάκι.

Τι ήρθες να κάνεις εδώ; Τον ρωτάμε. Εδώ κάνω προπόνηση μας απαντάει. Καμία έκπληξη από την απάντησή του, αφού ξέρουμε ότι και ο Σάκης Συνιώρης προπονείται με αυτό τον τρόπο, αλλά και ο Γιάννης Μπούστας έχει την έδρα της δικής του σχολής στην πίστα καρτ του Ασπρόπυργου. 

Η τρίτη και η πιο σημαντική αφορμή για αυτό το άρθρο όμως, είναι η νέα γενιά μικρών σπορ μοτοσυκλετών που υπάρχει πλέον στην αγορά και ταυτόχρονα να στενά οικονομικά περιθώρια του περισσότερου κόσμου. Ναι, μπορείς να μπεις στα Μέγαρα με ένα μικρό μονοκύλινδρο Duke ή ένα G310R ή το νέο GSX-R250 που είχαμε αυτές τις ημέρες για τεστ, αλλά κάθε φορά που θα βγαίνεις στην ευθεία θα βαριέσαι την ζωή σου, περιμένοντας να φτάσεις κάποια στιγμή στην επόμενη στροφή.

Διασκέδαση μέχρι να… ζαλιστείς!

Άρα το ερώτημα που πρέπει να απαντήσουμε εδώ είναι αν μπορείς να διασκεδάσεις και να προπονηθείς με μια μοτοσυκλέτα 125-300 κυβικών, με κόστος που να μην ξεπερνά συνολικά τα 30 ευρώ. Βρεθήκαμε λοιπόν ξανά στην πίστα Speed Force στο Κορωπί με το Suzuki GSX-R 250, πήραμε μολύβι και χαρτί και στο τέλος της ημέρας βγάλαμε το συμπέρασμα.

Πρώτα απ’ όλα, όπως στις περισσότερες πίστες καρτ, έχεις στη διάθεσή σου ανοιχτή καντίνα για νερά, καφέδες, φαγητό κ.τ.λ. και δεν χρειάζεται να βγεις έξω από αυτές. Δεύτερον έχεις στη διάθεσή σου κλιματιζόμενο χώρο για να ξεκουραστείς στα διαλείμματα. Τρίτον, υπάρχουν πιεσόμετρα ακριβείας και κομπρεσέρ αέρα για να ρυθμίζεις τις πιέσεις των ελαστικών σου, αλλά και εργαλεία αν χρειαστεί να ρυθμίσεις κάτι. Μέχρι και βενζίνη μπορείς να βάλεις αν χρειαστεί! Επίσης είναι ανοιχτές 12 ώρες την ημέρα, έξι ημέρες την εβδομάδα και αρκεί ένα τηλέφωνο για να μαθαίνεις πόση ώρα θα έχεις στη διάθεσή σου την πίστα.  Με εξαίρεση τα Σαββατοκύριακα που μετά το μεσημέρι έχουν πολλούς πελάτες που κάνουν καρτ, όλες τις υπόλοιπες ημέρες τις εβδομάδας, έχεις στη διάθεσή σου την πίστα για όση ώρα θέλεις. Έτσι κι αλλιώς, ένα δεκάλεπτο οδήγησης κάθε μισή ώρα αντιστοιχεί με ένα εικοσάλεπτο οδήγησης σε κανονική πίστα.

Από την πρώτη στροφή που θα στρίψεις, μέχρι την τελευταία πριν βγεις, το μυαλό και το σώμα σου δουλεύουν στα κόκκινα! Οι ταχύτητες μπορεί να είναι πολύ μικρότερες, αλλά η ένταση είναι πολύ μεγάλη. Πρέπει να είσαι διαρκώς σε κίνηση και οι στροφές έρχονται η μία μετά την άλλη αστραπιαία. Οι κινήσεις του σώματος πάνω στο GSX-R 250 ήταν αντίστοιχες με εκείνες που κάνεις στις Σέρρες πάνω στην σέλα ενός GSX-R 1000R!

Το ίδιο ισχύει για τους χειρισμούς που κάνεις στα φρένα και το γκάζι. Ξέχνα την ευκολία με την οποία χουφτώνεις στο γκάζι του GSX-R 250 στο δρόμο. Εδώ μέσα η δύναμη του μικροσκοπικού δικύλινδρου κινητήρα γιγαντώνεται. Ο χρόνος που έχεις για να κλείσεις το γκάζι, να κατεβάσεις ταχύτητα και να φρενάρεις είναι τόσο μικρός όσο μικρός είναι και σε έναν πραγματικό αγώνα superbike. Μετά από μερικά δεκάλεπτα, αναγκάζεσαι να μάθεις σημαντικά πράγματα, που σε μια μεγάλη πίστα θα χρειαζόσουν ένα δάσκαλο δίπλα σου για να στα πει.  Όπως για παράδειγμα η σωστή επιλογή της σχέσης στο κιβώτιο και η σωστή επιλογή γραμμών. Μια σχέση πάνω και η μοτοσυκλέτα ανοίγει αμέσως τη γραμμή της. Μια σχέση κάτω και η μοτοσυκλέτα “μουλαρώνει” μέσα στη στροφή. Η σωστή από τη λάθος γραμμή έχουν διαφορά μόλις δέκα εκατοστά, οπότε καταλαβαίνεις αμέσως σε ποιο σημείο και γιατί τα έκανες σκατά. Το καλύτερο όλων όμως είναι ότι με δέκα ευρώ βενζίνη, μπορείς να ξύνεις γόνατα κάτω όλη μέρα, χωρίς να τρως τα ελαστικά σου.   

Το τελικό συμπέρασμα

Αν υπάρχει ένα μειονέκτημα με τις πίστες καρτ, αυτό αφορά την πρόσφυση της ασφάλτου στις πιο παλιές από αυτές. Η Speed Force είναι η πιο καινούρια της Αττικής και έχει πρόσφυση αντίστοιχη με την μεγάλη πίστα των Μεγάρων, επιτρέποντας να ακουμπάς γόνατα κάτω από τον πρώτο γύρο. Στις υπόλοιπες πίστες των Αθηνών θα χρειαστεί να ζεστάνεις καλά τα λάστιχα πριν αρχίσεις οδηγείς με ροή. Στις πόλεις εκτός Αθηνών (είχαμε οδηγήσει πιο παλιά στη Λάρισα) οι περισσότερες πίστες καρτ έχουν πολύ καλής ποιότητας άσφαλτο, λόγω της περιορισμένης χρήσης. Σε κάθε περίπτωση, η οδήγηση μέσα σε αυτές τις πίστες με τις καινούριες μοτοσυκλέτες των 125-300 κυβικών δεν είναι σε καμία περίπτωση λύση ανάγκης. Η ευχαρίστηση και κυρίως η εμπειρία που αποκτάς είναι εφάμιλλη και σε πολλές περιπτώσεις ανώτερη, από την οδήγηση σε μεγάλες πίστες με μεγάλου κυβισμού μοτοσυκλέτες. Κυρίως όμως είναι το αστεία χαμηλό κόστος. Ακόμα και οι τούμπες δεν ξεπερνούν το κόστος μιας σπασμένης μανέτας.

 

Riding tips

Οδηγικές τεχνικές για ασφαλέστερη-γρηγορότερη οδήγηση
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

7/12/2016

Η οδήγηση της μοτοσυκλέτας είναι μια τέχνη που βασίζεται σε πολύ μεγάλο ποσοστό στην εμπειρία. Όσο σωστά κι αν εκπαιδευτείς η εμπειρία είναι αυτή που σε κάνει καλύτερο αναβάτη στην πράξη. Πολλές φορές μάλιστα κάνουμε πράγματα και ενέργειες τις οποίες… δεν ξέρουμε ότι τις κάνουμε, αλλά συμβαίνουν γιατί με την τριβή και το "γράψιμο" χιλιομέτρων πάνω στη σέλα της μοτοσυκλέτας βγαίνουν ανακλαστικά και υποσυνείδητα. Φανταστείτε λοιπόν την βελτίωση που μπορούμε να έχουμε όταν μάθουμε τι είναι αυτό που κάνουμε και ποιες είναι οι επιδράσεις που έχει στην οδήγησή μας, αφού πλέον θα ξέρουμε τι συμβαίνει κάθε φορά και γιατί. Διαβάστε την πρώτη φουρνιά των μικρών tips που ίσως σας κάνουν πιο ασφαλείς, να οδηγείτε πιο γλυκά και, σε ορισμένες περιπτώσεις, να οδηγείτε γρηγορότερα. Έπεται και συνέχεια!

 

Πίσω φρένο για ισορροπία


Αυτό που θα περιγράψουμε αμέσως τώρα, έχει ευεργετικές εφαρμογές όσο κινείστε μέσα σε περιβάλλον με αυξημένη κίνηση. Όλοι μας έχουμε βρεθεί να εκτελούμε ασκήσεις ισορροπίας ανάμεσα στα μποτιλιαρισμένα αυτοκίνητα με μικρές ταχύτητες και κατά γενική ομολογία είναι ένα από τα πιο δύσκολα κομμάτια της οδήγησης. Τα πράγματα γίνονται χειρότερα, όταν οδηγείτε μια ογκώδη και βαριά μοτοσυκλέτα με ένα ρεζερβουάρ-βυτίο και προσπαθείτε μέσα σ' όλα να είστε συγκεντρωμένοι ώστε το τιμόνι να περνάει πάνω από τους καθρέφτες των αυτοκινήτων, την ίδια στιγμή που έχετε και το νου σας για στραβοτιμονιές από τους γύρω σας, αλλά και για πεζούς-καμικάζι που μπορούν να πεταχτούν ανά πάσα ώρα και στιγμή.

Κατά τη διάρκεια της κίνησης ανάμεσα στα αυτοκίνητα πατήστε λίγο το πίσω φρένο

Πρόκειται για ένα δύσκολο καθήκον που απαιτεί απόλυτη προσήλωση, υψηλό επίπεδο επαγρύπνησης, άριστη συνεργασία ματιών και δεξιού καρπού και εξαιρετική ικανότητα ισορροπίας. Για τις πρώτες τρεις δεξιότητες δεν υπάρχουν και πολλά πράγματα για να βοηθήσουμε, αλλά για το τελευταίο υπάρχει ένα τρικ που θα κάνει τα πράγματα πιο εύκολα. Κατά τη διάρκεια της κίνησης ανάμεσα στα αυτοκίνητα πατήστε λίγο το πίσω φρένο. Έτσι, εξομαλύνεται κάπως η παροχή της δύναμης στον πίσω τροχό, ενώ είστε και σε ετοιμότητα αν χρειαστεί να ακινητοποιήσετε την μοτοσυκλέτα άμεσα. Επίσης, μειώνοντας σημαντικά την μεταφορά βάρους στα ανοιγοκλεισίματα του γκαζιού βελτιώνεται δραματικά και η ισορροπία στον κάθετο άξονα, προφανώς λόγω του ότι μας επιτρέπει να συγκεντρώσουμε την προσοχή μας στην κίνηση που κάνει η μοτοσυκλέτα όταν πλαγιάζει, χωρίς να μας απασχολούν οι απότομες μεταβολές του μπρος-πίσω.
Για να το κάνετε αυτό μην πατήσετε με δύναμη το πόδι σας πάνω στο λεβιέ και το… ξεχάσετε εκεί. Αντιθέτως, θέλει ένα απαλό άγγιγμα με τα δάχτυλα του ποδιού με την ελάχιστη δυνατή πίεση. Ίσα που να προσφέρει μια μικρή επιβράδυνση, δίχως να χρειαστεί να πιάσετε τον συμπλέκτη.

 

Στιγμιαίο γκάζι στα κατεβάσματα


Την ώρα που φρενάρετε κατεβάστε μια ταχύτητα και αφήστε απότομα τον συμπλέκτη. Θα αντιληφθείτε ότι οι στροφές ανεβαίνουν απότομα καθώς ο κινητήρας παλεύει να ανταποκριθεί στην ταχύτητα που έχει το πίσω ελαστικό. Αν κατεβάσετε ταχύτητες πολύ γρήγορα θα καταλήξετε με μπλοκαρισμένο τον πίσω τροχό, λόγω της συμπίεσης του κινητήρα (εκτός κι αν έχετε μοτοσυκλέτα με μονόδρομο συμπλέκτη…). Αυτό όπως καταλαβαίνετε, περιορίζει σημαντικά το πόσο γρήγορα μπορείτε να μπείτε σε μια στροφή, αφού θα πρέπει να διαχειριστείτε την πρόσφυση του πίσω τροχού την ώρα που στρίβετε. Η λύση; Στιγμιαίο ανέβασμα των στροφών. Είναι το λεγόμενο blip, που στις σύγχρονες μοτοσυκλέτες που διαθέτουν quickshifter και στα κατεβάσματα, το αναλαμβάνει η ηλεκτρονική διαχείριση του γκαζιού από την ECU. Αυτό λοιπόν που κάνουν τα bytes της ηλεκτρονικής, μπορείτε να το κάνετε εσείς manual. Ανεβάζοντας τις στροφές για να ταιριάξουν με την ταχύτητα του πίσω τροχού, ελαχιστοποιούνται οι απότομες αντιδράσεις του κινητήρα. Μπορεί να ακούγεται απλό στην περιγραφή, αλλά χρειάζεται αρκετή εξάσκηση για να γίνει σωστά καθώς είναι θέμα συγχρονισμού και αίσθησης, να συνδυαστεί η επιβράδυνση και το κατάλληλο ποσοστό του γκαζιού κάθε φορά.

Αν φρενάρετε με τα δύο δάχτυλα, χρησιμοποιήστε τα υπόλοιπα για να ανοίξετε στιγμιαία το γκάζι, μόλις πατήσετε τον συμπλέκτη και κατεβάσετε ταχύτητα, φτάνοντας τις στροφές στο επίπεδο που θεωρείτε ότι είναι εντάξει για τον συνδυασμό ταχύτητας και μικρότερης σχέσης. Αν γίνει σωστά, μπορείτε να αφήσετε την μανέτα του συμπλέκτη και να γίνει η σύμπλεξη των δίσκων αβίαστα και χωρίς παρενέργειες. Προσοχή! Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, η πίεση στο φρένο πρέπει να παραμείνει σταθερή, γι' αυτό είναι σημαντική η εξάσκηση ώστε να μπορείτε να συνδυάζετε την επιβράδυνση και το κατάλληλο ποσοστό του γκαζιού κάθε φορά. Όταν το καταφέρετε θα αποζημιωθείτε με ένα πολύ πιο ομαλό και γραμμικό στιλ οδήγησης παντού και ιδιαίτερα στις στροφές.

 

Φρένα μέσα στη στροφή για ασφάλεια και ταχύτητα


Το έχετε ίσως παρατηρήσει να συμβαίνει κατά κόρον στους αγώνες, όπου το επίπεδο εμπειρίας και αίσθησης είναι πολύ υψηλό, αλλά η αλήθεια είναι ότι μπορεί να βρει εφαρμογή και στην οδήγηση σε πραγματικές συνθήκες στο δρόμο. Και όχι μόνο αυτό, αλλά μόλις γίνετε κάτοχος της τεχνικής, θα οδηγείτε αυτομάτως πιο γρήγορα και με μεγαλύτερη ασφάλεια. Διαβάστε λοιπόν το πώς και το γιατί.
Πατώντας το μπροστινό φρένο σε μια μοτοσυκλέτα θα επιβραδύνετε, φυσικά. Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας θα συμπιεστεί η μπροστινή ανάρτηση και θα μεταφερθεί βάρος στον μπροστινό τροχό και κατά συνέπεια θα αυξηθεί η επιφάνεια επαφής του με την άσφαλτο και παράλληλα η πρόσφυσή του. Αυτό με τη σειρά του έχει ως αποτέλεσμα το να στρίψει η μοτοσυκλέτα πιο γρήγορα (λόγω της μεταβολής της γεωμετρίας), ενώ θα μπορείτε να πιέσετε περισσότερο το μπροστινό. Πρακτικά αυτό σημαίνει μεγαλύτερη ταχύτητα μέσα στην στροφή.
Η εξάσκηση για την συγκεκριμένη τεχνική θα πρέπει να γίνει σε ασφαλές περιβάλλον (το καλύτερο είναι σε μια πίστα κατά τη διάρκεια ενός track day), χωρίς αυτοκίνητα στον περίγυρο, με καλή ορατότητα, και χωρίς τον κίνδυνο να χτυπήσετε σε κάποιο εμπόδιο σε περίπτωση πτώσης.

Πρακτικά αυτό σημαίνει μεγαλύτερη ταχύτητα μέσα στην στροφή

Η διαδικασία πρέπει να γίνει ως εξής: Σε μια στροφή φρενάρετε λίγο πιο αργά απ' ό,τι συνήθως, ώστε να είστε στα φρένα όταν αρχίζετε να στρίβετε. Αν αισθάνεστε άνετα, φρενάρετε ακόμη πιο αργά την επόμενη φορά και στη συνέχεια ακόμη πιο μετά. Τελικά, μετά από αρκετή εξάσκηση, θα έχετε φτάσει στο σημείο να είστε στην κορυφή της στροφής την ώρα που θα απελευθερώνετε την μανέτα του φρένου από την ελάχιστη πίεση που ασκείτε και θα ανοίγετε προοδευτικά το γκάζι. Έτσι ακριβώς θα πρέπει να γίνεται: θα εναλλάσσετε το φρένο με το γκάζι ακριβώς στην κορυφή της στροφής.

Όταν φρενάρετε πιο αργά θα μπορείτε να επιταχύνετε για περισσότερη ώρα στις ευθείες, άρα θα οδηγείτε πιο γρήγορα. Επίσης, συμβάλλει και στην αύξηση του επιπέδου ασφάλειας, διότι η μπροστινή ανάρτηση θα είναι ήδη συμπιεσμένη, το ελαστικό θα πατάει με την μεγαλύτερη δυνατή επιφάνεια, ενώ μπορείτε να χρησιμοποιείτε την μανέτα του φρένου για να ανοίξετε ή να κλείσετε την γραμμή σας, χωρίς να διαταράσσεται η ισορροπία της μοτοσυκλέτας. Αυτό είναι ένα σημαντικό πλεονέκτημα για το δρόμο, ειδικά σε τυφλές στροφές όπου η χάραξη ή τυχόν εμπόδια στο δρόμο είναι απρόβλεπτα. Πάντοτε όμως πρέπει να έχετε στο νου σας την διαθέσιμη πρόσφυση του ελαστικού. Το πλάγιασμα και το στρίψιμο ταυτόχρονα απαιτεί πρόσφυση από την ίδια συγκεκριμένη πηγή. Όσο πιο πολύ πλαγιάζετε, τόσο λιγότερο μπορείτε να φρενάρετε και το αντίστροφο. Όσο πλησιάζετε στο μέγιστο φρενάρισμα, άλλο τόσο πλησιάζετε και στο όριο της πρόσφυσης. Αν το ξεπεράσετε θα βρεθείτε να σέρνεστε στην άσφαλτο με την μοτοσυκλέτα σας να ακολουθεί αυτόνομη πορεία…

Πάντοτε όμως πρέπει να έχετε στο νου σας την διαθέσιμη πρόσφυση του ελαστικού

Μείνετε συντονισμένοι για το… δεύτερο κύμα των riding tips, με συμβουλές για τις τυφλές στροφές, την χρήση του συμπλέκτη και το γυροσκοπικό φιανόμενο.