Yamaha TMAX 530 ABS 2012 - 2015

Από τον

Χρήστο Πατεράκη

29/8/2015

Σταθερά στην θέση του

Όταν παρουσίασε η Yamaha το πρώτο T-MΑΧ 500 το 2001 υποστήριζε ότι συνδύαζε τα καλύτερα των δυο κόσμων δηλαδή των μοτοσυκλετών και των σκούτερ. Και πράγματι το είχε καταφέρει από την αρχή, φτιάχνοντας κάτι εντελώς διαφορετικό από ότ,ι υπήρχε μέχρι τότε

To T-MΑΧ αναδείχθηκε σε ένα ιδιαίτερης σημασίας μοντέλο για την Yamaha, κάνοντας σημαντικές, πωλήσεις παρά την υψηλή τιμή του. Και η Yamaha φρόντισε από τότε να το ανανεώνει και να το εξελίσσει ώστε να προσφέρει πάντα μεγάλες δόσεις ενθουσιασμού και διασκέδασης σε όσους επέλεγαν να βρεθούν στην σέλα του. Στον πυρήνα της σκέψης της Yamaha για το T-Max ήταν η κατανομή των μαζών που θα καθόριζαν και την οδική του συμπεριφορά, η οποία πλησίαζε αυτή των μοτοσυκλετών, απέχοντας πολύ από αυτήν των συμβατικών και "πισόβαρων" σκούτερ. Ο κινητήρας που σχεδιάστηκε για το T-MAX ήταν το πρωταρχικό συστατικό της συνταγής. Οι δυο του κύλινδροι είναι ουσιαστικά παράλληλοι με το έδαφος και ο κινητήρας τοποθετήθηκε σταθερά στο πλαίσιο. Αυτή ήταν η διαφορετική υλοποίηση που πρώτη εφάρμοσε η Yamaha και αργότερα την ακολούθησαν αρκετοί άλλοι κατασκευαστές (η Honda στο Silverwing, η Suzuki στο Burgman 650, η Piaggio για το Aprilia SRV/Gilera GP800 και πιο πρόσφατα και η BMW ακολούθησε αυτόν τον δρόμο για τα C600/GT650). Η σταθερή τοποθέτηση του κινητήρα στο πλαίσιο εκτός από την βελτίωση της κατανομής των μαζών με τρόπο ώστε να μοιράζεται το βάρος στους δυο τροχούς, έκανε και πιο εύκολη των λειτουργία της πίσω ανάρτησης η οποία πλέον απαλλάχθηκε από το μεγάλο βάρος του ίδιου του κινητήρα. H ιδιαίτερα καλή συμπεριφορά του μεγάλου σκούτερ της Yamaha συνοδεύτηκε και από τις πολύ καλές επιδόσεις από τον δικύλινδρο κινητήρα, αν και η Yamaha δεν ακολούθησε την γιγάντωση των κυβικών αλλά ούτε και των διαστάσεων, στην οποία επιδόθηκαν άλλοι κατασκευαστές. Από γενιά σε γενιά, το ΤΜΑΧ εξελίσσεται χωρίς όμως να αλλάξει η Yamaha την αρχική της προσέγγιση για το πάντρεμα των δυο κόσμων, την ευκολία χρήσης των σκούτερ με την διασκέδαση και τον ενθουσιασμό που προσφέρει η οδήγηση μοτοσυκλέτας. Αυτό αποδεικνύεται και από την τέταρτη γενιά του που παρουσιάστηκε το 2012. Η Yamaha διατήρησε αυτούσιο το αλουμινένιο χυτό πλαίσιο που χρησιμοποιούσε ήδη από το 2008 η τρίτη γενιά του και ασχολήθηκε κυρίως με τον κινητήρα και την μετάδοσή του. O δικύλινδρος κινητήρας διατήρησε τα βασικά χαρακτηριστικά του όπως και την ιδιαίτερη διάταξη για την απόσβεση των κραδασμών που δημιουργεί ο στρόφαλος των 360ο. Απέναντι από τα δυο έμβολα που κινούνται δίπλα – δίπλα υπάρχει ένα τρίτο με την δική του μπιέλα, με αποστολή την απόσβεση των κραδασμών και όχι την παραγωγή ισχύος. Την απουσία των κραδασμών εκμεταλλεύθηκε ακόμη πιο ολοκληρωμένα η Yamaha στηρίζοντας τον κινητήρα από το 2012 εντελώς άκαμπτα στο πλαίσιο. O κυβισμός του αυξήθηκε, με την τοποθέτηση μεγαλύτερης διαμέτρου εμβόλων, που σε συνδυασμό με τις αλλαγές στην κεφαλή και τον ψεκασμό έφεραν τρεις περισσότερους ίππους και 10% περισσότερη ροπή 1.000 στροφές χαμηλότερα από ότι στον προηγούμενης γενιάς κινητήρα. Μια ακόμη σημαντική αλλαγή με πολλαπλά οφέλη και μάλιστα αντιληπτή και εξωτερικά αφορά στην τελική μετάδοση της κίνησης. Oι αλυσίδες σε μπάνιο λαδιού που συνόδευαν τον κινητήρα από την αρχική του σχεδίαση αντικαταστάθηκαν από τον φαρδύ ιμάντα που διακρίνεται στην αριστερή πλευρά. Η αλλαγή αυτή μείωσε το βάρος και τις απώλειες, επέτρεψε την τοποθέτηση καινούργιου αλουμινένιου ψαλιδιού αλλά έδωσε και άλλο ένα πλεονέκτημα που αφορά στην αμεσότητα των επιταχύνσεων. Οι αλλαγές στον κινητήρα των 530 πλέον κυβικών γίνονται αντιληπτές με τις πιο άμεσες και δυνατές επιταχύνσεις ιδιαίτερα στην περιοχή των 80 – 120 χιλιομέτρων, όπου επιταχύνει πιο γρήγορα και άνετα από τις προηγούμενες εκδόσεις. H θέση οδήγησης έχει αλλάξει ελαφρά με το τιμόνι να είναι τοποθετημένο χαμηλότερα, ενώ ισχυρότερη έγινε η επιβράδυνση από το πίσω δισκόφρενο, σε σημείο μάλιστα που σε μέτριας πρόσφυσης άσφαλτο το ABS να μπαίνει απρόσμενα νωρίς. To TMAX 530 είχε ακόμη μερικές αλλαγές και βελτιώσεις όπως τα νέα όργανα, τους καθρέφτες, την ουρά με το led φανάρι και την νέα ζελατίνα που ρυθμίζεται σε δυο θέσεις, με την χρήση εργαλείων όμως να είναι απαραίτητη. Το ανανεωμένο αυτό μοντέλο, διατήρησε την δυνατότητα να ελίσσεται σχεδόν απροβλημάτιστα ακόμη και στην πυκνή κυκλοφορία στο κέντρο της πόλης, ενώ οι επιδόσεις του ειδικά στον τομέα των επιταχύνσεων είτε από στάση είτε εν κινήσει είναι εμφανώς βελτιωμένες. Η οδική του συμπεριφορά παραμένει ιδιαίτερα καλή ενώ συνδυάζεται και με την άνεση που προσφέρουν οι ποιοτικές αναρτήσεις.

To ΤΜΑΧ 530 παρέμεινε ένα εξαιρετικά ιδιαίτερο μοντέλο με το δικό του στυλ που δίνει έμφαση στην οδική συμπεριφορά η οποία συνδυάζεται με την άνεση και την υψηλή ποιότητα κατασκευής. Δεν έχει κραδασμούς, η εξάτμιση παράγει έναν ευφραντικό μπάσο ήχο ενώ δεν υπάρχουν συνθήκες στην άσφαλτο που θα το προβληματίσουν. Η πληροφόρηση που μεταφέρει στον αναβάτη του είναι πάρα πολύ καλή, τα φρένα του ισχυρά, η συμπεριφορά του σε πλευρικούς ανέμους καλύτερη από πολλών μοτοσυκλετών και οι επιδόσεις του είναι αρκετές για να διασκεδάζουν τον αναβάτη του ή και να μεταφέρει συνεπιβάτη με άνεση για μεγάλες αποστάσεις. Η ισχύς είναι αρκετή για να στείλει την βελόνα του ταχύμετρου πάνω από την ένδειξη των 170 χιλιομέτρων. O χώρος που έχει στην διάθεσή του ο αναβάτης για τα πόδια του εξακολουθεί να μην είναι άφθονος, ενώ τόσο ο εξοπλισμός του όσο και οι αποθηκευτικοί χώροι του δεν είναι αντίστοιχοι με αυτούς άλλων μεγάλων σκούτερ. To TMAX όμως είναι… ΤΜΑΧ και δεν συμβιβάζεται εύκολα. Έχει γίνει cult και ένα πεδίο στο οποίο δεν έχει αντίπαλο είναι αυτό των βελτιώσεων που συχνά φθάνουν στην μεταμόρφωσή του, τόσο από ιδιώτες όσο και από επαγγελματίες βελτιωτές. Αυτό είναι κάτι που ενισχύει και η ίδια η Yamaha με τις ειδικές εκδόσεις του που ξεχωρίζουν από την εμφάνισή του. Για το 2015, άλλαξε ακόμη μια φορά φορώντας αντεστραμμένο πιρούνι και ακτινικές δαγκάνες, κάτι που ήδη έχουν προσεγγίσει οι ανήσυχοι ιδιοκτήτες του. Είναι πολύ πιθανό να έχετε δει ΤΜΑΧ στην Ελλάδα με πιρούνι από R1 χωρίς να είναι μοντέλο του 2015. Σχετικά ακριβό, ακόμη και σαν μεταχειρισμένο, και με αποδεδειγμένη αξιοπιστία το μεγαλύτερο από τα σκούτερ της Yamaha παραμένει ένα ξεχωριστό μοντέλο που ικανοποιεί και διασκεδάζει ακόμη και έμπειρους μοτοσυκλετιστές όταν αποφασίσουν να περάσουν στον κόσμο της ευκολίας και της άνεσης του "ανοίγω το γκάζι και φεύγω".

 

 

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ

Τύπος: Tετράχρονος, δικύλινδρος σε σειρά, υγρόψυκτος , 2ΕΕΚ/4 βαλβίδες

Διάμετρος επί διαδρομή (mm): 68 x 73

Κυβικά (cc): 530

Σχέση συμπίεσης: 10,9:1

Ανάφλεξη: Ψηφιακή         

Τροφοδοσία: Ψεκασμός     

Σύστημα εκκίνησης:            Μίζα

Σύστημα εξαγωγής:      2 σε 1

ΜΕΤΑΔΟΣΗ

Τύπος συμπλέκτη:            Υγρός πολύδισκος, αυτόματος

Σχέσεις ταχυτήτων: CVT (συνεχώς μεταβαλόμενης σχέσης)

Τελική μετάδοση:            Ιμάντας

 

ΠΛΑΙΣΙΟ

Τύπος: Αλουμινένιο, χυτό

Γωνία κάστερ (o):       28

Ίχνος (mm):            95

Μεταξόνιο (mm):  1.580

Ύψος σέλας (mm):  800

Βάρος κατασκευαστή γεμάτη(kg): 221

Πραγματικό βάρος γεμάτη, ζυγισμένη (Kg): 221,5 (ABS)

Ρεζερβουάρ/ρεζέρβα (l): 15       

 

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

Εμπρός: Τηλεσκοπικό πιρούνι

Διάμετρος (mm): 43

Διαδρομή (mm): 120                 

Ρυθμίσεις: Καμία 

Πίσω:  Ένα αμορτισέρ

Διαδρομή τροχού(mm): 116    

Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου

 

ΦΡΕΝΑ

Εμπρός: Δύο δισκόφρενα 267mm, δαγκάνες με τέσσερα έμβολα, (ABS)

Πίσω:  Δισκόφρενο 282mm δαγκάνα με δύο έμβολα, δαγκάνα χειρόφρενου, (ABS)

Πιρούνι με καλάμια 43 χιλιοστών και δυο πλάκες να το στηρίζουν. Μόνο η διάμετρος των 15 ιντσών της ζάντας μαρτυρά ότι αυτό το σύστημα δεν ανήκει σε μοτοσυκλέτα

ΤΡΟΧΟΙ

Εμπρός

Ελαστικό:            120/70-15

Ζάντα:             Αλουμινένια 3,5in

Πίσω

Ελαστικό:            160/60 - 15

Ζάντα:             Αλουμινένια 5,0in

 

ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ

Αναλογικό στροφόμετρο και ταχύμετρο και ψηφιακές ενδείξεις για: ολικό και δύο μερικούς χιλιομετρητές / θερμοκρασία ψυκτικού / στάθμη καυσίμου / ρολόι / μέση ωριαία ταχύτητα / θερμοκρασία αέρα / μέση κατανάλωση / διάστημα αλλαγής λαδιού και ιμάντα, ενδεικτικές λυχνίες για: φλας / μεγάλη σκάλα φώτων / τσεκ κινητήρα

ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ

Ισχύς κατασκευαστή (HP/rpm): 45,8/6.750

Ροπή κατασκευαστή (Kg.m/rpm):            5,3/5.250

 

ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ (l/100km)

Μέση: 4,9

ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ (km)

Μέση: 306

 

ΤΙΜΕΣ ΑΝΤΑΛΛΑΚΤΙΚΩΝ (με ΦΠΑ 23%, €)

Έμβολο πλήρες : 144,79

Μπιέλα : 120,42           

Εξάτμιση : 656,97

Εμπρός φτερό : 104,06                       

Εμπρός τροχός: 517,89           

Μανέτα δεξιά: 32,64 

Σέλα :            454,94         

Πλαίσιο: 1.305,36

 

Οι παραπάνω τιμές ίσχυαν τον Αύγουστο του 2015 

 

 

     

 

 

To πίσω δισκόφρενο μεγάλωσε το 2012 και έγινε ιδιαίτερα ισχυρό. Η δεύτερη δαγκάνα είναι για το χειρόφρενο

 

Η σέλα ανοίγει από το εμπρός μέρος και μένει όρθια με την βοήθεια δυο μικρών αμορτισέρ. Ο χώρος από κάτω της χωράει ένα κράνος και μερικά μικροπράγματα

 

 

Φως led στην λεπτή ουρά που παραπέμπει σε Yamaha R. Βολικές οι χειρολαβές του συνεπιβάτη όπως και η σέλα του

Moto Guzzi V7 (2008 - 2012)

Από τον

Χρήστο Πατεράκη

3/8/2015

Κοιτώντας την ιστορία

 

Η Moto Guzzi κοίταξε πίσω στη μεγάλη ιστορία της και άντλησε από εκεί την έμπνευση που οδήγησε στην παρουσίαση του V7 το 2008, αναβιώνοντας ένα από τα θρυλικά ονόματα μοτοσυκλετών που έχει φτιάξει από το 1921

Μια πρόσφατη καμπή στη μεγάλη ιστορία της Moto Guzzi έγινε στο τέλος του 2004, όπου το εργοστάσιο του Mandello Del Lario πέρασε στην ιδιοκτησία της Piaggio. Το γεγονός αυτό έβαλε τέλος στην αστάθεια που είχε βρεθεί μετά την περίοδο 2000 - 2004 όπου ήταν στην ιδιοκτησία της Aprilia. Για την επιβίωση και την ανάπτυξη της εταιρείας παρουσιάστηκαν νέα και ενδιαφέροντα μοντέλα, όπως το Griso το 2007 και το Stelvio το 2008. Στην έκθεση του Μιλάνο όμως το φθινόπωρο του 2007 παρουσιάστηκε η V7 ή για την ακρίβεια η αναβίωση του V7, ενός μοντέλου που παρουσιάστηκε το 1967. Η καριέρα του ήταν μεγάλη και επιτυχημένη κάνοντας πωλήσεις και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, αφού είχε καταφέρει να κερδίσει την προτίμηση της αστυνομίας της Καλιφόρνια χάρη και στο μικρό κόστος συντήρησής της. Ακολούθησε η έκδοση Special και το 1971 η V7 Sport με τα κλιπόν, η οποία εξελίχθηκε αργότερα στη διάσημη Le Mans με τα 850 κυβικά. Την αντίστοιχη σειρά άρχισε να αναβιώνει η Guzzi βάζοντας δίπλα στην V7 Classic την έκδοση Café το 2008 και το 2009 την Racer με το κόκκινο πλαίσιο, όπως ακριβώς είχαν οι πρώτες διακόσιες V7 Racer του 1971.Στην αναβίωση επιλέχθηκε και τοποθετήθηκε ο small block κινητήρας των 750 κυβικών, γνωστός από τη χρήση του στις Nevada και Breva 750. Ένας κινητήρας με δυο βαλβίδες και θαλάμους καύσης Heron, αξιόπιστος, με απλή συντήρηση, αλλά και φτωχές επιδόσεις. H μοτοσυκλέτα αυτή έγινε το best seller της Guzzi θυμίζοντας στους παλιότερους αναβάτες την αρχική του έκδοση και τους νεώτερους να υποκύπτουν στη γοητεία της και το στυλ της.Η V7 έχει μια πολύ απλή φόρμα με το πανέμορφο ρεζερβουάρ να συμπληρώνεται από τον στρογγυλό προβολέα, τα δυο φτερά βαμμένα στο χρώμα της μοτοσυκλέτας πάνω από τους τροχούς με τις ακτίνες και την ίσια σέλα του. Εκτός από τον κινητήρα είναι και το πλαίσιο που έρχεται από το παρελθόν και είναι η συνέχεια του εμπνευσμένου πλαισίου που είχε σχεδιάσει ο Lino Tonti. Από ατσάλινους σωλήνες φτιαγμένο, σαν ανοικτό χωροδικτύωμα με το συγκρότημα του κινητήρα να βιδώνεται άκαμπτα κάτω από αυτό. Και λέμε συγκρότημα γιατί πίσω από τον αερόψυκτο V90o βρίσκεται το ξεχωριστό πεντατάχυτο κιβώτιο και στη συνέχεια το αλουμινένιο ψαλίδι με τον άξονα της τελικής μετάδοσης να περνά μέσα από το δεξιό του πλευρό. Πιο πίσω συνεχίζει η κλασική σχεδίαση, με τα δυο τοποθετημένα με κλίση αμορτισέρ να αναρτούν το ψαλίδι.Ουσιαστικό συστατικό στη συνταγή δημιουργίας της νέας V7 είναι η υψηλή ποιότητα στο φινίρισμα και τη βαφή και η προσοχή στις λεπτομέρειες. Είναι μια καλοφτιαγμένη μοτοσυκλέτα και έχει δείξει ότι παραμένει σε πολύ καλή κατάσταση μετρώντας τα χρόνια να περνούν. Είναι χαμηλή και στενή, εύκολη στην οδήγηση και με τη μοναδικότητα που της δίνει η διάταξη του κινητήρα της. Ο διαμήκης στρόφαλος την κάνει να γέρνει δεξιά στις “ξερογκαζιές”, αλλά καθορίζει και την ανάλαφρη συμπεριφορά της με την ευκολία της αλλαγής κλίσεων να είναι πιο εύκολη ακόμη και από τους διάσημους για αυτό το χαρακτηριστικό boxer. Η μεγάλη γωνία κάστερ και η διάμετρος του εμπρός τροχού δίνουν τη “βαριά” αίσθηση από το μπροστινό, ενώ το ιδιαίτερα στιβαρό πλαίσιο είναι αρωγός όταν ο αναβάτης της θέλει να διασκεδάσει. Θέλει προσπάθεια για να διαλέξει τη γραμμή της, δυσκολεύεται να την αλλάξει όταν έχει πάρει κλίση και οι αντιδράσεις από τον άξονα επιβάλλουν να διαγράφεις τις καμπύλες με το γκάζι σταθερό ή καλύτερα να ανοίγει προοδευτικά.O κινητήρας έχει ευχάριστη και ομαλή απόδοση στις χαμηλές και μεσαίες στροφές κάνοντας την V7 μια πολύ ευχάριστη μοτοσυκλέτα για την καθημερινή μετακίνηση και τις βόλτες.

Μπορεί η V7 να είναι το best seller της Moto Guzzi, αλλά γενικά οι αριθμοί των πωλήσεων είναι μικροί κάνοντάς την σχετικά σπάνια σαν μεταχειρισμένη. Από την άλλη αγοράζεται από “κατασταλαγμένους” που θέλουν να την κρατήσουν πολύ καιρό. Έτσι η αναζήτησή της χρειάζεται χρόνο. Το ότι η εμφάνισή της ακόμη και σαν μεταχειρισμένη πρέπει να είναι αψεγάδιαστη είναι το πρώτο βήμα για την επιλογή της, ενώ η ύπαρξη αξεσουάρ με προτίμηση σε πλαϊνές βαλίτσες, ζελατίνα, σχάρα και κεντρικό σταντ, αυξάνουν την χρηστικότητά της.

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ

Τύπος: Tετράχρονος, V90o διαμήκης, αερόψυκτος ένας εκκεντροφόρος στο κάρτερ, 2 βαλβίδες/κύλινδρο

Διάμετρος επί διαδρομή (mm): -

Κυβικά (cc): 744                

Σχέση συμπίεσης: 9,6:1              

Ανάφλεξη: Ψηφιακή         

Τροφοδοσία: Ψεκασμός Marelli                                   

Σύστημα εκκίνησης:                        Μίζα

Σύστημα εξαγωγής:      2 σε 2

ΜΕΤΑΔΟΣΗ

Τύπος συμπλέκτη:            Ξερός, μονόδισκος με ντίζα

Σχέσεις ταχυτήτων: Πέντε

Τελική μετάδοση:            Άξονας, γρανάζια

 

ΠΛΑΙΣΙΟ

Τύπος: Ατσάλινο, κλειστό, βιδωτό τμήμα για την αφαίρεση του κινητήρα

Γωνία κάστερ (o):       27,5

Ίχνος (mm):            109

Μεταξόνιο (mm):  1.449 

Ύψος σέλας (mm):  805

Βάρος κατασκευαστή κενή (kg): 182/198         

Πραγματικό βάρος γεμάτη, ζυγισμένη (Kg): 199,5

Ρεζερβουάρ/ρεζέρβα (l): 17/2,5

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

Εμπρός: Τηλεσκοπικό πιρούνι Marzocchi

Διάμετρος (mm):  40

Διαδρομή (mm):  135                

Ρυθμίσεις:            Καμία

Πίσω:  Δυο αμορτισέρ Sachs

Διαδρομή (mm):  118    

Ρυθμίσεις:            Προφόρτιση ελατηρίων

 

ΦΡΕΝΑ

Εμπρός: Δίσκος 320mm, δαγκάνα Brembo με τέσσερα έμβολα

Πίσω:            Δίσκος 260mm, δαγκάνα Brembo με ένα έμβολο

 

ΤΡΟΧΟΙ

Εμπρός

Ελαστικό:            100/90 -18

Ζάντα:             2,50 x 18in

Πίσω

Ελαστικό:            130/80 -17

Ζάντα:             3,50 x17in

 

ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ

Αναλογικό στροφόμετρο και ταχύμετρο, δύο οθόνες LCD με ψηφιακές ενδείξεις για ολικό και μερικό χιλιομετρητή, ρολόι, θερμοκρασία περιβάλλοντος, ενδεικτικές λυχνίες για πίεση λαδιού, λειτουργία ψεκασμού, φλας, νεκρά, μεγάλη σκάλα φώτων

Στρογγυλά και κλασικά τα δυο όργανα με τις αναλογικές και υπερβολικά αισιόδοξες ενδείξεις τους. Η προσοχή στις λεπτομέρειες και το καλό φινίρισμα ήταν πρωτόγνωρο για Moto Guzzi

 

ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ

Ισχύς κατασκευαστή (HP/rpm): 48/6.800

Ροπή κατασκευαστή (Kg.m/rpm):  5,4/3.600

Επιτάχυνση 0 - 400m (sec): 14,48

Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 39,2/6.200

Ροπή στον τροχό (kg.m/rpm): 5,1/2.700

Η απόδοση του κινητήρα όσον αφορά την ισχύ του είναι χαμηλή και στην μέγιστη τιμή της αγγίζει -χωρίς να ξεπερνά- τους σαράντα ίππους στον τροχό. Έχοντας όμως αρκετά κυβικά η ροπή του κινείται γύρω από τα πέντε χιλιογραμμόμετρα από τις 2.500 έως τις 6.000 στροφές.Η καλή του απόκριση τον κάνει πολύ ευχάριστο στις χαμηλές και μεσαίες στροφές. Χρειάζεται αλλαγή λαδιού και ρύθμιση βαλβίδων κάθε 7.500 χιλιόμετρα.

 

ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ (l/100km)

Μέση:            5,6

ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ (km)

Μέση:            303

 

ΤΙΜΕΣ ΑΝΤΑΛΛΑΚΤΙΚΩΝ (με ΦΠΑ 23%, €)

Έμβολο πλήρες: 141

Μπιέλα: 239

Τελικό εξάτμισης (ένα): 527

Ρεζερβουάρ: 528,74 (933,20 βαμμένο)

Εμπρός φτερό: 135

Εμπρός ζάντα: 244

Μανέτα φρένου: 23,30

Σέλα: 133

Πλαίσιο :765

 

Οι προαναφερόμενες τιμές ήταν σε ισχύ τον Μάϊο του 2012

Και το σχήμα της σέλας έρχεται από το παρελθόν, έχοντας ουσιαστικά ένα επίπεδο. Είναι όμορφη σχετικά κοντή για τον συνεπιβάτη, ενώ και το ύψος του αφρώδους υλικού της είναι μικρό, θυσία για την άνεση, κέρδος για την απόσταση από το έδαφος

 

 

Μεγάλης διαμέτρου ο μπροστινός τροχός με τις ακτίνες. Το φρένο χρειάζεται αρκετή δύναμη, αλλά το πιρούνι είναι σχετικά στιβαρό και ο μοναδικός δίσκος δεν το επηρεάζει

 

Περισσότερο από τρεις δεκαετίες η Moto Guzzi έχει ταυτιστεί με τον διαμήκη αερόψυκτο δικύλινδρο V90o και την μετάδοση με άξονα. Αυτήν μετέφερε στην αναβίωση της V7 αφήνοντας όλες τις πολύπλοκες διατάξεις του παρελθόντος της να παραμένουν στο μουσείο της