Aprilia RS 125 2006 - 2010

Από το

Μαύρο Σκύλο

31/1/2011

Το RS 125 της Aprilia είναι μια σπάνια περίπτωση μοντέλου, που παρά τον μικρό του κυβισμό, χαίρει μεγάλης εκτίμησης και αποδοχής ανάμεσα σε αυτούς που έχουν το “μικρόβιο” και θαυμάζουν τους αγώνες ταχύτητας και τους αναβάτες τους
Στην γκάμα της εταιρείας υπάρχει από το 1999, ενώ και πριν από αυτό η Arpilia έφτιαχνε τρομερά δίχρονα supersport, όπως τα AF - 1 στις διάφορες εκδόσεις τους. Το RS 125 με το “φουσκωτό” και γεμάτο καμπύλες κοστούμι του έμοιαζε πολύ με τις εργοστασιακές μοτοσυκλέτες που αγωνίζονταν κυριαρχώντας στο πρωτάθλημα των GP125. Η ομοιότητα με αυτές δεν ήταν μόνο οπτική. Στην κατασκευή του έχει ενσωματωθεί μεγάλο μέρος από την πλούσια αγωνιστική εμπειρία της εταιρείας και αυτή είναι απλωμένη παντού πάνω στο RS125. Το 2006 το RS άλλαξε αισθητική και ακολούθησε αυτήν της RSV1000R, της superbike μοτοσυκλέτας της Aprilia εκείνης της χρονικής περιόδου. Μαζί με το αιχμηρό φαίρινγκ με τους δυο προβολείς και την ουρά, η Aprilia τοποθέτησε νέες ελαφρύτερες ζάντες με την εμφάνισή τους να αντιγράφει αυτές της RSV 1000R. Αλλαγμένα ήταν τα όργανα, νέο το οβάλ αλουμινένιο τελικό της εξάτμισης, ενώ αναβαθμίστηκε και στα φρένα αποκτώντας μια κορυφαία δαγκάνα, την ακτινικά βιδωμένη τετραέμβολη της Brembo. Το ξεχωριστό για την κατηγορία αυτού του κυβισμού περιμετρικό αλουμινένιο πλαίσιο και το ασύμμετρο ψαλίδι παρέμειναν και πολύ καλά έκαναν. Το άκαμπτο πλαίσιο του RS125, εκτός από την κύρια αποστολή του που έχει να κάνει με την οδηγική συμπεριφορά της μοτοσυκλέτας, καταφέρνει να είναι και χάρμα οφθαλμών, αφού είναι βουρτσισμένο και γυαλιστερό. Το RS 125 είναι ιδιαίτερα καλοφτιαγμένο με την ποιότητα της κατασκευής του και του φινιρίσματος να βρίσκεται σε πολύ υψηλό επίπεδο. H πάνω πλάκα του πιρουνιού είναι σφυρήλατη, τα σωληνάκια των φρένων έχουν ατσάλινο πλέγμα, ενώ όταν το συντηρείς απολαμβάνεις την ανάκληση του ρεζερβουάρ που δίνει εύκολη και γρήγορη πρόσβαση. Εκεί από κάτω βρίσκεται ο κινητήρας της Rotax που έχει αποδεδειγμένη δυνατότητα να βγάζει περισσότερους από 30 ίππους στον πίσω τροχό, όχι όμως με τις εργοστασιακές ρυθμίσεις. Για να φθάσει τόσο ψηλά χρειάζεται ρυθμίσεις στο καρμπυρατέρ και αγωνιστική εξάτμιση, όπως έχει γίνει στο παρελθόν στους αγώνες ενιαίου που έγιναν και στη χώρα μας με RS125. Από το 2006 η απόδοσή του μειώθηκε στους 28,5 ίππους χάρη στη συμμόρφωσή του με τις Euro 2, ενώ από το 2008 ακολούθησαν οι Euro 3 με την απόδοση να περιορίζεται στους 24,5 έχοντας διαφορετικό καρμπυρατέρ και ηλεκτρονική της Piaggio και όχι της Nippon Denso που είχαν μέχρι τότε.
Από εδώ κρατάμε ότι τα μοντέλα έως το 2008 είναι ισχυρότερα στη μορφή που βγήκαν από το εργοστάσιο, και επομένως είναι προτιμότερα για όποιον θέλει την μεγαλύτερη απόδοση και με το RS του να είναι εντός προδιαγραφών και επομένως να μην ανησυχεί για όποιους ελέγχους γίνονται. Εάν δεν τον ενδιαφέρει αυτό το θέμα ακόμη και στα μετά το 2008 μοντέλα με ρυθμίσεις στο καρμπυρατέρ και στην ηλεκτρονική που μπορούν να κάνουν τα εξειδικευμένα συνεργεία, η απόδοση μπορεί να αυξηθεί, με σχετικά μικρό κόστος, μικρότερο των εκατό ευρώ. Ανεξάρτητα από πόσους ακριβώς ίππους αποδίδει ο κινητήρας του αυτοί είναι διπλάσιοι από όσους έχει ένας τετράχρονος κινητήρας 125 κυβικών, όπως και αυτός που θα κινεί τον αντικαταστάτη του RS125, το RS4 από το 2011. Ο δίχρονος του RS125 είναι και δύστροπος, με την απόδοσή του κάθε άλλο παρά ομαλή να είναι. Χρειάζεται προθέρμανση, καλό λάδι καύσης και φροντίδα, για να συνεχίζει να αποδίδει την ισχύ του. Και την αντίστοιχη φροντίδα οφείλει να δίνει ο αναβάτης του σε όλα τα σημεία και όχι μόνο στον κινητήρα.
Το RS 125 είναι μια supersport μοτοσυκλέτα με κινητήρα μικρού κυβισμού. Όπως κάθε μοτοσυκλέτα αυτής της χρήσης πρέπει να είναι πάντοτε σε άριστη κατάσταση από τα φρένα και τις αναρτήσεις της έως τα ελαστικά της. Γιατί μόνο τότε μπορείς να την ευχαριστηθείς όταν βρεθείς στις κατάλληλες συνθήκες. Τις συνθήκες που επικρατούν στις - λιγοστές δυστυχώς στην Ελλάδα - πίστες είτε σε διαδρομές σε δημόσιους δρόμους με καλή χάραξη, με ελάχιστη κίνηση και καλή πρόσφυση. Το RS125 έχει κορυφαία συμπεριφορά με το στιβαρό του πλαίσιο να μπορεί να διαχειριστεί και πολλαπλάσια ισχύ από αυτήν που θα βγάλει ο κινητήρας του, όσες βελτιώσεις και να δεχτεί. Αποτελεί ένα μεγάλο “σχολείο” για τη μάθηση και εμβάθυνση της γρήγορης οδήγησης σε άσφαλτο, αφού έχει κατασκευαστεί για να τα καταφέρνει καλά σε αυτό και μόνο. Από τη θέση οδήγησης, έως το σχήμα του ρεζερβουάρ, την αμεσότητα στις αλλαγές κλίσεων έως τη σταθερότητα μέσα στη στροφή και το πλήθος των πληροφοριών που φθάνουν από το πλαίσιο και τις αναρτήσεις στον αναβάτη, το RS125 έχει μεγάλες δυνατότητες. Αξίζει να “κολλήσεις” μαζί του εάν τα όνειρά σου σε οδηγούν εκεί, ξέροντας ότι αυτό που είναι και κάνει δεν θα υπάρχει στο μέλλον σε αυτή τη μορφή.

[blockquote]Ναι...
Γιατί είναι ένα μεγάλο “σχολείο”, ικανό αν φτιάξει μελλοντικούς πρωταθλητές
Όχι...
Εάν θέλεις να “κάνεις τη δουλειά σου” και να “έχεις το κεφάλι σου ήσυχο”
Γιατί…
Όσοι και όποτε “έμπλεξαν” μαζί του το θυμούνται με νοσταλγία

Τι να προσέχετε
Σαν αυστηρή μοτοσυκλέτα που είναι θέλει αρκετό ψάξιμο, υπομονή και τη συμβουλή ενός εξουσιοδοτημένου συνεργείου που ξέρουν καλύτερα τα RS. Η αρτιότητα και η ακεραιότητα της υποψήφιας πρέπει να φθάνει μέχρι και τα αναλώσιμα - αλυσίδα, γρανάζια, ελαστικά, τακάκια - γιατί το κόστος αντικατάστασης είναι αρκετά υψηλό.[/blockquote]



ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος:
Δίχρονος, μονοκύλινδρος, υγρόψυκτος εισαγωγή με Reed
Διάμετρος επί διαδρομή (mm): 54 x 54,5
Κυβικά (cc): 124,8
Σχέση συμπίεσης: 12,5:1
Ανάφλεξη:
Ηλεκτρονική
Τροφοδοσία: Καρμπυρατέρ Dell’ Orto PHBH 28mm
Σύστημα εκκίνησης: Μίζα
Σύστημα εξαγωγής: Βαλβίδα μεταβολής ύψος “Rave”, εξάτμιση 1 σε 1
ΜΕΤΑΔΟΣΗ Τύπος συμπλέκτη : Υγρός , πολύδισκος, με ντίζα
Σχέσεις ταχυτήτων:
6
Tελική μετάδοση:
Αλυσίδα, γρανάζια


ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος:
Αλουμινένιο, δύο δοκών
Γωνία κάστερ (o): -
Ίχνος (mm): 102
Μεταξόνιο (mm): 1345
Ύψος σέλας (mm): 790
Βάρος γεμάτη (ζυγισμένο από το ΜΟΤΟ) (kg): 141
Ρεζερβουάρ/ρεζέρβα (l): 14/3,5
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός:
Ανεστραμμένο πιρούνι
Διάμετρος (mm): 40
Διαδρομή (mm): 120
Ρυθμίσεις: Καμία
Πίσω: Ένα αμορτισέρ, μοχλικό
Διαδρομή (mm): 120
Ρυθμίσεις:
Προφόρτιση ελατηρίου


ΦΡΕΝΑ
Εμπρός: Δίσκος 320mm, ακτινική δαγκάνα με 4 έμβολα, Brembo
Πίσω: Δίσκος 220mm, δαγκάνα με δυο έμβολα Nissin


ΤΡΟΧΟΙ
Εμπρός
Ελαστικό: 110/70-17
Ζάντα: 3,0 x 17
Πίσω
Ελαστικό: 150/60-17
Ζάντα: 4 x 17


ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ Αναλογικό στροφόμετρο, οθόνη LCD με ενδείξεις ταχύτητας, ολικό και δύο μερικούς χιλιομετρητές / χρονόμετρο/ θερμοκρασία ψυκτικού / στάθμη καυσίμου / ρολόι / ενδεικτικές λυχνίες για νεκρά / φλας / μεγάλη σκάλα φώτων / διάστημα service


ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
Ισχύς εργοστασίου (HP/rpm): -
Ροπή εργοστασίου (kg.m/rpm):


ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΙΠΠΟΔΥΝΑΜΗΣ
Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm):
25,6/9.700
Ροπή στον τροχό (Kg.m/rpm):
1,9/9.600


ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ (L/100Κm)
Μέση: 6,6
ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ (Km)
Μέση : 227

Moto Guzzi V7 (2008 - 2012)

Από τον

Χρήστο Πατεράκη

3/8/2015

Κοιτώντας την ιστορία

 

Η Moto Guzzi κοίταξε πίσω στη μεγάλη ιστορία της και άντλησε από εκεί την έμπνευση που οδήγησε στην παρουσίαση του V7 το 2008, αναβιώνοντας ένα από τα θρυλικά ονόματα μοτοσυκλετών που έχει φτιάξει από το 1921

Μια πρόσφατη καμπή στη μεγάλη ιστορία της Moto Guzzi έγινε στο τέλος του 2004, όπου το εργοστάσιο του Mandello Del Lario πέρασε στην ιδιοκτησία της Piaggio. Το γεγονός αυτό έβαλε τέλος στην αστάθεια που είχε βρεθεί μετά την περίοδο 2000 - 2004 όπου ήταν στην ιδιοκτησία της Aprilia. Για την επιβίωση και την ανάπτυξη της εταιρείας παρουσιάστηκαν νέα και ενδιαφέροντα μοντέλα, όπως το Griso το 2007 και το Stelvio το 2008. Στην έκθεση του Μιλάνο όμως το φθινόπωρο του 2007 παρουσιάστηκε η V7 ή για την ακρίβεια η αναβίωση του V7, ενός μοντέλου που παρουσιάστηκε το 1967. Η καριέρα του ήταν μεγάλη και επιτυχημένη κάνοντας πωλήσεις και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, αφού είχε καταφέρει να κερδίσει την προτίμηση της αστυνομίας της Καλιφόρνια χάρη και στο μικρό κόστος συντήρησής της. Ακολούθησε η έκδοση Special και το 1971 η V7 Sport με τα κλιπόν, η οποία εξελίχθηκε αργότερα στη διάσημη Le Mans με τα 850 κυβικά. Την αντίστοιχη σειρά άρχισε να αναβιώνει η Guzzi βάζοντας δίπλα στην V7 Classic την έκδοση Café το 2008 και το 2009 την Racer με το κόκκινο πλαίσιο, όπως ακριβώς είχαν οι πρώτες διακόσιες V7 Racer του 1971.Στην αναβίωση επιλέχθηκε και τοποθετήθηκε ο small block κινητήρας των 750 κυβικών, γνωστός από τη χρήση του στις Nevada και Breva 750. Ένας κινητήρας με δυο βαλβίδες και θαλάμους καύσης Heron, αξιόπιστος, με απλή συντήρηση, αλλά και φτωχές επιδόσεις. H μοτοσυκλέτα αυτή έγινε το best seller της Guzzi θυμίζοντας στους παλιότερους αναβάτες την αρχική του έκδοση και τους νεώτερους να υποκύπτουν στη γοητεία της και το στυλ της.Η V7 έχει μια πολύ απλή φόρμα με το πανέμορφο ρεζερβουάρ να συμπληρώνεται από τον στρογγυλό προβολέα, τα δυο φτερά βαμμένα στο χρώμα της μοτοσυκλέτας πάνω από τους τροχούς με τις ακτίνες και την ίσια σέλα του. Εκτός από τον κινητήρα είναι και το πλαίσιο που έρχεται από το παρελθόν και είναι η συνέχεια του εμπνευσμένου πλαισίου που είχε σχεδιάσει ο Lino Tonti. Από ατσάλινους σωλήνες φτιαγμένο, σαν ανοικτό χωροδικτύωμα με το συγκρότημα του κινητήρα να βιδώνεται άκαμπτα κάτω από αυτό. Και λέμε συγκρότημα γιατί πίσω από τον αερόψυκτο V90o βρίσκεται το ξεχωριστό πεντατάχυτο κιβώτιο και στη συνέχεια το αλουμινένιο ψαλίδι με τον άξονα της τελικής μετάδοσης να περνά μέσα από το δεξιό του πλευρό. Πιο πίσω συνεχίζει η κλασική σχεδίαση, με τα δυο τοποθετημένα με κλίση αμορτισέρ να αναρτούν το ψαλίδι.Ουσιαστικό συστατικό στη συνταγή δημιουργίας της νέας V7 είναι η υψηλή ποιότητα στο φινίρισμα και τη βαφή και η προσοχή στις λεπτομέρειες. Είναι μια καλοφτιαγμένη μοτοσυκλέτα και έχει δείξει ότι παραμένει σε πολύ καλή κατάσταση μετρώντας τα χρόνια να περνούν. Είναι χαμηλή και στενή, εύκολη στην οδήγηση και με τη μοναδικότητα που της δίνει η διάταξη του κινητήρα της. Ο διαμήκης στρόφαλος την κάνει να γέρνει δεξιά στις “ξερογκαζιές”, αλλά καθορίζει και την ανάλαφρη συμπεριφορά της με την ευκολία της αλλαγής κλίσεων να είναι πιο εύκολη ακόμη και από τους διάσημους για αυτό το χαρακτηριστικό boxer. Η μεγάλη γωνία κάστερ και η διάμετρος του εμπρός τροχού δίνουν τη “βαριά” αίσθηση από το μπροστινό, ενώ το ιδιαίτερα στιβαρό πλαίσιο είναι αρωγός όταν ο αναβάτης της θέλει να διασκεδάσει. Θέλει προσπάθεια για να διαλέξει τη γραμμή της, δυσκολεύεται να την αλλάξει όταν έχει πάρει κλίση και οι αντιδράσεις από τον άξονα επιβάλλουν να διαγράφεις τις καμπύλες με το γκάζι σταθερό ή καλύτερα να ανοίγει προοδευτικά.O κινητήρας έχει ευχάριστη και ομαλή απόδοση στις χαμηλές και μεσαίες στροφές κάνοντας την V7 μια πολύ ευχάριστη μοτοσυκλέτα για την καθημερινή μετακίνηση και τις βόλτες.

Μπορεί η V7 να είναι το best seller της Moto Guzzi, αλλά γενικά οι αριθμοί των πωλήσεων είναι μικροί κάνοντάς την σχετικά σπάνια σαν μεταχειρισμένη. Από την άλλη αγοράζεται από “κατασταλαγμένους” που θέλουν να την κρατήσουν πολύ καιρό. Έτσι η αναζήτησή της χρειάζεται χρόνο. Το ότι η εμφάνισή της ακόμη και σαν μεταχειρισμένη πρέπει να είναι αψεγάδιαστη είναι το πρώτο βήμα για την επιλογή της, ενώ η ύπαρξη αξεσουάρ με προτίμηση σε πλαϊνές βαλίτσες, ζελατίνα, σχάρα και κεντρικό σταντ, αυξάνουν την χρηστικότητά της.

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ

Τύπος: Tετράχρονος, V90o διαμήκης, αερόψυκτος ένας εκκεντροφόρος στο κάρτερ, 2 βαλβίδες/κύλινδρο

Διάμετρος επί διαδρομή (mm): -

Κυβικά (cc): 744                

Σχέση συμπίεσης: 9,6:1              

Ανάφλεξη: Ψηφιακή         

Τροφοδοσία: Ψεκασμός Marelli                                   

Σύστημα εκκίνησης:                        Μίζα

Σύστημα εξαγωγής:      2 σε 2

ΜΕΤΑΔΟΣΗ

Τύπος συμπλέκτη:            Ξερός, μονόδισκος με ντίζα

Σχέσεις ταχυτήτων: Πέντε

Τελική μετάδοση:            Άξονας, γρανάζια

 

ΠΛΑΙΣΙΟ

Τύπος: Ατσάλινο, κλειστό, βιδωτό τμήμα για την αφαίρεση του κινητήρα

Γωνία κάστερ (o):       27,5

Ίχνος (mm):            109

Μεταξόνιο (mm):  1.449 

Ύψος σέλας (mm):  805

Βάρος κατασκευαστή κενή (kg): 182/198         

Πραγματικό βάρος γεμάτη, ζυγισμένη (Kg): 199,5

Ρεζερβουάρ/ρεζέρβα (l): 17/2,5

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

Εμπρός: Τηλεσκοπικό πιρούνι Marzocchi

Διάμετρος (mm):  40

Διαδρομή (mm):  135                

Ρυθμίσεις:            Καμία

Πίσω:  Δυο αμορτισέρ Sachs

Διαδρομή (mm):  118    

Ρυθμίσεις:            Προφόρτιση ελατηρίων

 

ΦΡΕΝΑ

Εμπρός: Δίσκος 320mm, δαγκάνα Brembo με τέσσερα έμβολα

Πίσω:            Δίσκος 260mm, δαγκάνα Brembo με ένα έμβολο

 

ΤΡΟΧΟΙ

Εμπρός

Ελαστικό:            100/90 -18

Ζάντα:             2,50 x 18in

Πίσω

Ελαστικό:            130/80 -17

Ζάντα:             3,50 x17in

 

ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ

Αναλογικό στροφόμετρο και ταχύμετρο, δύο οθόνες LCD με ψηφιακές ενδείξεις για ολικό και μερικό χιλιομετρητή, ρολόι, θερμοκρασία περιβάλλοντος, ενδεικτικές λυχνίες για πίεση λαδιού, λειτουργία ψεκασμού, φλας, νεκρά, μεγάλη σκάλα φώτων

Στρογγυλά και κλασικά τα δυο όργανα με τις αναλογικές και υπερβολικά αισιόδοξες ενδείξεις τους. Η προσοχή στις λεπτομέρειες και το καλό φινίρισμα ήταν πρωτόγνωρο για Moto Guzzi

 

ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ

Ισχύς κατασκευαστή (HP/rpm): 48/6.800

Ροπή κατασκευαστή (Kg.m/rpm):  5,4/3.600

Επιτάχυνση 0 - 400m (sec): 14,48

Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 39,2/6.200

Ροπή στον τροχό (kg.m/rpm): 5,1/2.700

Η απόδοση του κινητήρα όσον αφορά την ισχύ του είναι χαμηλή και στην μέγιστη τιμή της αγγίζει -χωρίς να ξεπερνά- τους σαράντα ίππους στον τροχό. Έχοντας όμως αρκετά κυβικά η ροπή του κινείται γύρω από τα πέντε χιλιογραμμόμετρα από τις 2.500 έως τις 6.000 στροφές.Η καλή του απόκριση τον κάνει πολύ ευχάριστο στις χαμηλές και μεσαίες στροφές. Χρειάζεται αλλαγή λαδιού και ρύθμιση βαλβίδων κάθε 7.500 χιλιόμετρα.

 

ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ (l/100km)

Μέση:            5,6

ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ (km)

Μέση:            303

 

ΤΙΜΕΣ ΑΝΤΑΛΛΑΚΤΙΚΩΝ (με ΦΠΑ 23%, €)

Έμβολο πλήρες: 141

Μπιέλα: 239

Τελικό εξάτμισης (ένα): 527

Ρεζερβουάρ: 528,74 (933,20 βαμμένο)

Εμπρός φτερό: 135

Εμπρός ζάντα: 244

Μανέτα φρένου: 23,30

Σέλα: 133

Πλαίσιο :765

 

Οι προαναφερόμενες τιμές ήταν σε ισχύ τον Μάϊο του 2012

Και το σχήμα της σέλας έρχεται από το παρελθόν, έχοντας ουσιαστικά ένα επίπεδο. Είναι όμορφη σχετικά κοντή για τον συνεπιβάτη, ενώ και το ύψος του αφρώδους υλικού της είναι μικρό, θυσία για την άνεση, κέρδος για την απόσταση από το έδαφος

 

 

Μεγάλης διαμέτρου ο μπροστινός τροχός με τις ακτίνες. Το φρένο χρειάζεται αρκετή δύναμη, αλλά το πιρούνι είναι σχετικά στιβαρό και ο μοναδικός δίσκος δεν το επηρεάζει

 

Περισσότερο από τρεις δεκαετίες η Moto Guzzi έχει ταυτιστεί με τον διαμήκη αερόψυκτο δικύλινδρο V90o και την μετάδοση με άξονα. Αυτήν μετέφερε στην αναβίωση της V7 αφήνοντας όλες τις πολύπλοκες διατάξεις του παρελθόντος της να παραμένουν στο μουσείο της