Red Bull X-Fighters Athens: Αποκαλύπτεται! - VIDEO από την προπόνηση

Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

11/6/2015

Δέκα ράμπες, χωμάτινες και μη αλλά άπειροι συνδυασμοί, ετοιμάζονται για σήμερα το βράδυ που θα γίνουν οι προκριματικοί, και φυσικά για το μεγάλο σόου, αύριο το βράδυ!

Σήμερα η πύλη στο λατομείο άνοιξε για τους δημοσιογράφους, ώστε να δουν την πίστα και να μιλήσουν με τους αναβάτες. Έτοιμοι οι περισσότεροι, δηλαδή όλοι, εκτός από τον Chris Mayer, τον πιτσιρικά που ειδοποιήθηκε την τελευταία στιγμή να αντικαταστήσει τον Taka Higashino που τραυματίστηκε. Ο Chris έφτασε με μια βαλίτσα που είχε ένα υποπλαίσιο, την σέλα του και μερικά ακόμα ανταλλακτικά, ώστε να τα βάλει σε μια από τις μοτοσυκλέτες της διοργάνωσης και να αγωνιστεί, ενώ είναι 8 μήνες απροπόνητος. Ωστόσο οι άλλοι αναβάτες τον τοποθετούν στα ανερχόμενα φαβορί, καθώς είναι ταχύτητος και κατέχει μεγάλη ποικιλία από τρικ!

Μονάχα οι πέντε - έξι πρώτοι αναβάτες, έχουν τους μηχανικούς τους, δικές τους μοτοσυκλέτες και αμείβονται πολύ καλά για αυτό που κάνουν. Όλοι οι υπόλοιποι, χρησιμοποιούν μοτοσυκλέτες της διοργάνωσης, καθώς δεν γίνεται να ταξιδεύουν αεροπορικώς, συνέχεια, με μια μοτοσυκλέτα στην τσέπη. Κι όπως ο Chris, αλλάζουν αυτά που χρειάζονται για να έρθει η μοτοσυκλέτα στα μέτρα τους, και αγωνίζονται. Δεν πειράζουν ρυθμίσεις καρμπυρατέρ, ούτε και κάτι άλλο στον κινητήρα. Οι κορυφαίοι έχουν και τα δικά τους βαρέλια βενζίνης, που ετοιμάζουν μόνοι τους, με την αναλογία να είναι το μεγάλο μυστικό στα δίχρονα. Το λιγότερο που χρησιμοποιείται στο Red Bull X-Fighters Athens, είναι 2% και υπάρχει και αναβάτης που κάνει την δική του μίξη με λάδι δικό του από μπουκάλι χωρίς αυτοκόλλητα για να μην δει κανείς τι ακριβώς είναι. Όλοι σχεδόν προσπαθούν να δουν τι μίξη κάνουν και υπόλοιποι, και αυτή είναι και η μόνη κατασκοπία που υπάρχει. Από εκεί και πέρα και συνεργάζονται, και βοηθούν ο ένας τον άλλο, σε μια ευγενή άμιλλα: Όπως ο Josh Sheehan που έδειξε το τριπλό backflip στον Tom Pages που όμως δεν τα κατάφερε. Κατά δήλωση του Josh δεν θα δούμε αύριο τριπλό backflip, ίσως μόνο διπλό (κι αυτό θα είναι δύσκολο), καθώς απαιτείται ειδική ράμπα. Οι αγώνες έχουν "γενικές" ράμπες για να γίνονται όλα τα άλματα και το τριπλό backflip, απαιτεί κάτι ξεχωριστό τελείως. Ο ίδιος ο Tom Pages, λέει ότι και το διπλό είναι ένα αρκετά δύσκολο άλμα, οπότε ο μόνος τρόπος για να τα δούμε αυτά, είναι να αρχίσουν οι διοργανωτές να στήνουν ξεχωριστές ράμπες μόνο για αυτό.

Το ξεχωριστό που έχει το X-Fighters της Αθήνας, πέρα από την πιο πολύπλοκη πίστα που έχει φτιαχτεί ποτέ, είναι ο μαρμάρινος τοίχος. Φυσικό να είναι μέσα στο μάρμαρο, αφού ο αγώνας γίνεται σε λατομείο, μονάχα που αυτό τον κάθετο λείο βράχο, οι αναβάτες (όσοι το επιχειρήσουν) θα τον ανεβαίνουν κάθετα, κάνοντας διαγωνισμό ύψους! Το ατελείωτο μάρμαρο έκανε και τον Tes Sewell, υπεύθυνο των αγώνων X-Fighters να αστειευτεί, λέγοντας ότι βρίσκονται μέσα στην πολυτέλεια, όλες οι σκηνές και οι τέντες έχουν μαρμάρινο πάτωμα!

Από την άλλη το μάρμαρο ήταν κι ένα μικρό πρόβλημα, γιατί όσο κι αν το προσπάθησαν να κρατήσουν το χώμα καθαρό από πέτρες (πράγμα απαραίτητο για την ασφάλεια του αγώνα) το γεγονός ότι πρόκειται για ένα λατομείο στο οποίο μονάχα μερικώς έχουν σταματήσει οι εργασίες, κατέστησε αδύνατο να καθαριστεί τελείως. Οπότε αρκετά άλματα έχουν μια λευκή ψιλή άμμο στη κορυφή τους, ώστε να δημιουργηθεί ένα ασφαλές στρώμα, χωρίς μικρά κομμάτια μαρμάρου. Το άλλο θέμα, είναι το ύψος. Ήδη σήμερα το πρωί, ένας αναβάτης κοιτούσε άλλου και παραλίγο να βρεθεί από το δεύτερο επίπεδο κατευθείαν στο πρώτο, από ένα κενό τουλάχιστον δέκα μέτρων. Κοψοχόλιασε τους Γερμανούς τεχνικούς που εργάζονταν παραδίπλα.

Γενικότερα η ομάδα που έχει τον τελικό λόγο στις ράμπες είναι πολυπολιτισμική. Την πίστα την έστησε η ελληνική οργάνωση, αλλά για την τελευταία πινελιά, ήρθαν η μία από τις δύο ομάδες ολοκληρώνοντας τα έργα. Κι αυτό γιατί κάθε μοίρα κλίσης είναι σημαντική, και εξίσου σημαντικό είναι να παραμείνουν αναλλοίωτα τα άλματα στη διάρκεια του αγώνα. Αυτές τις λεπτομέρειες τις διευθετεί σε κάθε αγώνα μία από τις τρεις ομάδες που υπάρχουν.

Απ’ όλες τις ράμπες, μονάχα μία είναι με τρίτη στο κιβώτιο και ταχύτητα σχεδόν 60 χιλιόμετρα. Οι περισσότεροι αναβάτες χρησιμοποιούν 1η και το πολύ 2α καθώς αυτό που τους νοιάζει είναι η επιτάχυνση. Την χωμάτινη ράμπα που τους εκτοξεύει στο τρίτο επίπεδο την ονόμασαν Big Mama και μπορεί να είναι η ψηλότερη σε ύψος, αλλά όχι και εκείνη που τους εκτοξεύει στο πιο μεγάλο ύψος. Αυτή είναι στο τρίτο επίπεδο, στα αριστερά της εξέδρας των καθήμενων θεατών, και θα δώσει σίγουρα ένα εντυπωσιακό θέαμα καθώς όσοι αναβάτες την επιλέξουν, θα εκτοξευτούν σε ύψος αντίστοιχο του ανώτερου επιπέδου του λατομείου, από εκεί δηλαδή που ξεκινούν. Μία από τις ελάχιστες φορές, που το hot – spot το σημείο εισόδου των αναβατών, είναι ψηλότερα από τους θεατές.

Για όσους δεν ξέρουν τον αγώνα, και αν δεν το έχουν καταλάβει από τα παραπάνω, οι αναβάτες έχουν την ευχέρεια να επιλέξουν όποια από τις ράμπες θέλουν ή ακόμα και να ξεκινήσουν το άλμα από άλλο σημείο που δεν είναι ράμπα, το οποίο μάλιστα θα μετρήσει και θετικά από τους κριτές. Στον ελάχιστο χρόνο που έχουν στη διάθεσή τους, σκοπός είναι να συνδυάσουν όσα περισσότερα τρικ μπορούν, με όποια σειρά θέλουν, από όποια ράμπα θέλουν. Για αυτό και το άθλημα λέγεται freestyle. Αύριο ο καθένας θα προσαρμόσει το δικό του στιλ, σε μια απαιτητική και γρήγορη πίστα, πολλών επιπέδων. Ένα θέαμα, τουλάχιστον εντυπωσιακό!

Ο Franz (αριστερά) και ο Chris Mayer (δεξιά). O Franz είναι ο μεγάλος αδερφός του Chris και τραυματίας από τον τελικό του ισπανικού πρωταθλήματος. Ο Chris μου έφτιαξε στο τέλος και τον αντίχειρα! "Είμαι μισός γιατρός (πρακτικός)"! Βρίσκουν και οι δύο την πίστα γρήγορη και ο Chris ανυπομονεί να τρέξει, χωρίς να έχει άγχος, παρόλο το ξαφνικό κάλεσμα

 

Ο Dany Torres, ο DT, είναι αγαπημένος των Ισπανών και γρήγορος στις ενναλαγές. Βρίσκει απαιτητική την πίστα και πιστεύει ότι ο Josh και ο Levi θα είναι δυνατοί αντίπαλοι

 

 

Ο Remi Bizouard έχει γεννέθλια σήμερα, αλλά δεν θα το γιορτάσει με κρασί από τα χωράφια του πατέρα του, θέλει να μείνει νηφάλιος για αύριο! Από τους προσγειωμένους αναβάτες, που ορισμένες φορές κάνει την έκπληξη με εμφανίσεις στις οποίες "πακετάρει" εντυπωσιακά τρικ 

 

Ο Josh Sheehan ξεκαθάρισε ότι αν και έχει βρει τον τρόπο για το τριπλό backflip, δεν θα το προσπαθήσει χωρίς ειδική ράμπα, μόνο για αυτό. όπως είπε και ο Tom Pages, ο Josh έχει το πλεονέκτημα της σωματικής δύναμης, και καταφέρνει ορισμένα τρικ που πολλοί από εμάς τα θεωρούμε εξαιρετικά δύσκολα!

 

 

Ο Levi Sherwood εξηγεί τις προτιμήσεις του για τις αναρτήσεις και δηλώνει έτοιμος για τον αυριανό αγώνα. Είναι ένα από τα φαβορί άλλωστε!

 

Ο Tom Pages, από τους αναβάτες που στηρίζονται στην κίνηση του σώματος, και υποστηρικτής της ιδέας ότι δεν υπάρχει όριο στο freestyle. Ούτε το τριπλό backflip θα είναι το νέο όριο, και ας μην μπορεί τώρα να το ολοκληρώσει. Πιστεύει ότι στο προσεχές μέλλον οι διοργανωτές θα πρέπει να στήνουν στους αγώνες ειδικές ράμπες, για ένα και μόνο τρικ!

 

 

 

Ο μαρμάρινος τοίχος στον οποίο θα ανεβαίνουν κάθετα!

 

 

Ετικέτες

Maxton Engineering - Απεβίωσε ο ιδρυτής Ron Williams - Ο άγνωστος ρόλος στο HRC και την NR500 με τα οβάλ πιστόνια

Εμβληματικός μηχανικός, με απαράμμιλες γνώσεις, στο όνομα του οποίου οι αγωνιζόμενοι του IOMTT πίνουν νερό
Ron Williams - Maxton Engineering
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

26/11/2024

Ο Ron Williams ήταν ένας πραγματικά ξεχωριστός μηχανικός, με μεγάλη αναγνώριση κυρίως από τους Βρετανούς αγωνιζόμενους που τον προτιμούσαν για τις αναρτήσεις τους, είτε συμμετείχαν στο BSB, είτε σε αγώνες Road-Racing όπως το Isle of Man TT. Όμως παρόλο που ήταν ένας άνθρωπος χαμηλών τόνων, η φήμη του είχε ξεπεράσει τα στενά όρια της χώρας του, με τη Honda να τον προσκαλεί το 1981 στην Ιαπωνία, για να βοηθήσει στην κατασκευή του πλαισίου της πρωτοποριακής NR500 με τα οβάλ πιστόνια. 

Τον Ron τον είχα γνωρίσει τηλεφωνικά, πριν από 30 χρόνια, όταν είχα στην κατοχή μου ένα Suzuki RG 500 Gamma και είχα αγοράσει ανεστραμμένο πιρούνι από GSX-R1100 του 91 για να αντικαταστήσω το συμβατικό πιρουνάκι των 38 mm που φόραγε από το εργοστάσιο. Καθώς σπούδαζα στην Αγγλία, χώρα με πλούσια μηχανολογική παράδοση, οι ερωτήσεις μου για το πού θα μπορούσα να κάνω revalving στο πιρούνι του GSX-R για το βάρος του RG είχαν πάντα την ίδια απάντηση: στη Maxton Engineering.

Πήρα τηλέφωνο την εταιρεία όπου μου απάντησε ο ίδιος ο Ron. Του εξήγησα τι ήθελα να κάνω, και εκείνος μου ζήτησε να του πως το βάρος μου με κράνος και εξοπλισμό μοτοσυκλέτας και να του πω αν θα οδηγούσα στον δρόμο ή σε πίστα. Εκείνος θα αναλάμβανε τα υπόλοιπα -και σε πολύ λογικό αντίτιμο. Του έστειλα μέσω ταχυδρομείου το πιρούνι στο Cheshire, όπου βρίσκεται η εταιρεία, προσεκτικά τυλιγμένο σε διάφορα παλιά ρούχα, με ένα σημείωμα με τις απαντήσεις στα ερωτήματά του.

Λίγες εβδομάδες μετά, είχα στα χέρια μου το πιρούνι και με το πέρας των σπουδών μου, επέστρεψα στην Κρήτη όπου και το τοποθέτησα στο RG, με παράλληλη επέμβαση στο πίσω αμορτισέρ για να ψηλώσει σε σχέση με πριν, και να μη βρίσκουν οι πάνω εξατμίσεις στο φαρδύ ελαστικό που φόραγε η ζάντα του GSX-R1100 που συνόδευε τη μετατροπή. Όμως ενώ είχα ακούσει τα καλύτερα για τον Ron, οι πρώτες βόλτες με το μεταλλαγμένο RG ήταν σκέτη τραγωδία, αφού ακόμα και στις χαμηλές ταχύτητες, τα tank-slapping διαδεχόταν το ένα το άλλο!

RG500 Maxton revalved

Ένα, δύο, τρία, τέσσερα, πέντε… έχανα τον λογαριασμό με το πόσες ταλαντώσεις στα στόπερ του τιμονιού μου επεφύλασσε το κάθε συμβάν. Απελπισμένος τηλεφώνησα εσπευσμένα στη Βρετανία, όπου ο Ron χωρίς να ανεβάσει πίεση μου είπε λακωνικά: “δεν έχω κάνει ποτέ λάθος στις αναρτήσεις μου”. Έτσι έλεγε εκείνος, όμως η κατάσταση συνέχισε να είναι δραματική, κι όποτε έβλεπα σαμάρι ή λακκούβα με έκοβε κρύος ιδρώτας.

Μέχρι εκείνη την επική βόλτα στον ΒΟΑΚ, με μια παρέα εννέα Suzuki, από RGV250, GSX-R750 μέχρι GSX-R1100 με κινητήρα Big Pops Yoshimura... εκεί έδωσα το RG στον μηχανικό μου, ονομαστό κάγκουρα και μηχανικό αγώνων τότε του Σήφη του Σταυρουλάκη που συμμετείχε στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ταχύτητας. Εκείνος στο τιμόνι του RG, μαζί με το GSX-R1100 Big Pops εξαφανίστηκαν μπροστά, και τους βρήκαμε μόνο στο τέλος της βόλτας. Την σκηνή δεν θα την ξεχάσω ποτέ. Το RG και το GSX-R σταματημένα στην άκρη της Εθνικής, και τους δυο αναβάτες να καπνίζουν δίπλα τους. Πιο πολύ όμως κάπνιζαν οι εξατμίσεις του σβηστού RG, που είχαν ανεβάσει θερμοκρασία και έκαιγαν τα υπολείμματα διχρονόλαδου που είχαν μέσα τους!

RG500

“Οι εντυπώσεις σου”… ρώτησα, κι εκείνος με χέρι που έτρεμε ελαφρά μου απάντησε “δεν ξέρεις τι έχεις!” Τι έχανα; Τι δεν καταλάβαινα; “Το πιρούνι δουλεύει εκπληκτικά, αλλά θέλει χιλιόμετρα. Από τα 160 και πάνω δουλεύει όπως κανένα άλλο. Απλώς εμπιστέψου το, ξεπέρασε τα 160 και κράτα το γκάζι ανοιχτό.” Τον εμπιστεύτηκα και ως ανταμοιβή μου, ανακάλυψα κράτημα που δεν μπορούσα ούτε να ονειρευτώ με το προηγούμενο πιρούνι, κράτημα που έφερνε τη μοτοσυκλέτα πολλές δεκαετίες μπροστά, με άμεση σύγκριση με πολύ πιο σύγχρονα σπορ μοντέλα. Σε ευχαριστώ Ron!

Ron Williams

Τα χρόνια πέρασαν, ο Ron μεγάλωσε κι αυτός, και το 2020 υπέστη εγκεφαλικό, με τις επιπτώσεις του οποίου πάλευε τα τελευταία 4 χρόνια. Στις 25/11 μέσω της σελίδας της Maxton Engineering ήρθε η ανακοίνωση της οικογένειάς του που ανέφερε τα εξής: “ Με βαριά καρδιά ανακοινώνουμε τον θάνατο του ιδρυτή και πατέρα της οικογένειας, Ron Williams, ο οποίος πέθανε το βράδυ του Σαββάτου. Ήταν πρωτοπόρος της βιομηχανίας και όλοι μας στη Maxton είμαστε ευγνώμονες που μας έδωσε την ευκαιρία να μάθουμε από εκείνον.”

Ο Ron Williams ίδρυσε τη Maxton το 1971, πουλώντας το αυτοκίνητό του για να χρηματοδοτήσει την επιχείρηση. Το όνομα Maxton ήταν σύνθετη λέξη από το Max (Μέγιστο) και το Ton που στα αγγλικά σημαίνει και τα 100 μίλια την ώρα -160 χλμ/ώρα.

Maxton Engineering

Στην μακρόχρονη καριέρα του, ο Ron Williams ασχολήθηκε πέρα από τις αναρτήσεις για τις οποίες έγινε ιδιαίτερα γνωστός και με τα πλαίσια -δυο τομείς που συνδέονται άρρηκτα, και η βαθιά γνώση του Ron στη γεωμετρία των πλαισίων τον βοηθούσε σε τεράστιο βαθμό στη βελτίωση των εργοστασιακών αναρτήσεων.

Ron Williams

Είχε ξεκινήσει κατασκευάζοντας πλαίσιο για Matchless πριν ασχοληθεί με πλαίσια για τα δίχρονα TZ, και με το τρικύλινδρο  αγωνιστικό Kawasaki KR750 του Mick Grant το οποίο μετασκεύασε βοηθώντας τον Grant να πάρι τον τίτλο στο IOMTT στην κατηγορία Senior το 1975.

Honda NR500

Το 1981, η Honda προσκάλεσε τον Ron στην Ιαπωνία, για να επιθεωρήσει την NR500 με τα οβάλ πιστόνια, και για να βοηθήσει στη δημιουργία ενός πιο συμβατικού πλαισίου, δουλεύοντας μαζί με τους μηχανικούς της ιαπωνικής εταιρείας και με τον Takeo Fukai που αργότερα έγινε ο CEO της Honda.

Παράλληλα, ο Ron κατασκεύαζε τους δικούς του τροχούς μοτοσυλκλετών από μαγνήσιο, ενώ πλέον η Maxton Engineering είναι γνωστή αποκλειστικά για τις κορυφαίες aftermarket αναρτήσεις της, με τον γιο του Ro, Richard, να έχει αναλάβει τα ηνία της επιχείρησης.

Ετικέτες