Παρότι το πλαϊνό σταντ είναι μεγαλύτερο σε ηλικία απ’ τις μοτοσυκλέτες -εμφανίστηκε πρώτα στα ποδήλατα- έχει χάσει το τρένο τις εξέλιξης αρκετές φορές. Οι πρώτες πατέντες που καταχωρήθηκαν για τη δημιουργία του πρώτου πλάγιου σταντ σε ποδήλατο ήταν το 1896 απ’ τον Aflred Berruyer και μάλιστα εφάρμοζε στο πιρούνι και όχι πίσω απ’ το αριστερό πεντάλ όπως έχουμε συνηθίσει. Στις μοτοσυκλέτες παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1926 απ’ τον Eldon C Henderson και για το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας του παραμένει ίδιο και απαράλλαχτο. Αργότερα φυσικά δημιουργήθηκε το διπλό σταντ, που έρχεται για να λύσει όλα τα προβλήματα όταν θέλουμε να παρκάρουμε σε ανηφόρες ή κατηφόρες ή σε ανισόπεδο έδαφος. Η τελευταία φορά που είδαμε κάποια εταιρεία να ασχολείται με το σταντ ήταν η BMW, που στις πατέντες της το χρησιμοποιούσε για την ασύρματη φόρτιση του ηλεκτρικού σκούτερ που θα εξόπλιζε.
Το γεγονός πως όλα αυτά τα χρόνια κανείς δεν έχει ασχοληθεί με τη βελτίωση του πλάγιου σταντ, δεν αποτελεί μυστήριο καθώς εξυπηρετεί άρτια το σκοπό του με τη μορφή που έχει και το μόνο που μας απασχολεί συνήθως είναι να ανοιγοκλείνει εύκολα και να έχει το κατάλληλο μήκος. Τώρα, η Big-H κατέθεσε σχέδια για τη δημιουργία ενός πτυσσόμενου σταντ που αποτελείται από τρία μέρη, ούτως ώστε όταν το κλείνουμε να μην πιάνει τόσο χώρο. Όπως μπορείτε να δείτε και στα σχέδια η Honda έχει μεριμνήσει ώστε όταν ανοίγει να ασφαλίζουν τα μέρη μεταξύ τους και να μην υπάρχει η περίπτωση να διπλώσουν προς τα μέσα. Για να το πετύχει χρησιμοποιεί ελατήρια στο εσωτερικό τους (βλ. 55 και 83) αλλά και ασφάλειες (βλ. 71 και 81) ώστε να κρατούν το σταντ στο μέγιστο μήκος. Κατά την κίνηση τα τρία μέρη του σταντ περιστρέφονται προς τα πίσω και ασφαλίζουν, ενώ για το μάζεμά τους χρειάζεται να το πιέσει το σταντ πρώτα προς τα κάτω ο αναβάτης, απελευθερώνοντας τις ασφάλειες.
Με την κατάθεση των πατεντών η Honda εξασφαλίζει να προφυλάξει την ιδέα της και να αποτρέψει άλλους κατασκευαστές απ’ το να την χρησιμοποιήσουν. Το αν θα τη χρησιμοποιήσει η ίδια είναι καθαρά δική της απόφαση. Το πτυσσόμενο σταντ θα ήταν χρήσιμο σε σκούτερ όπως αυτό που παρουσιάζεται στα σχέδια αλλά και σε μεγάλες και βαριές μοτοσυκλέτες τουρισμού, όπου θα μπορούσε να ανοίγει/κλείνει ηλεκτρικά με το πάτημα ενός κουμπιού. Ωστόσο, το γεγονός πως αποτελείται από τρία μέρη και δύο ελατήρια σημαίνει πως πιθανότατα θα είναι πιο βαρύ απ’ ότι το κλασσικό σταντ που όλοι γνωρίζουμε, με την προϋπόθεση βέβαια πως και τα δύο είναι κατασκευασμένα απ’ το ίδιο υλικό. Οπότε η χρήση του πτυσσόμενου σταντ θα ωφελήσει περισσότερο τις μοτοσυκλέτες και σκούτερ, που το χαμηλό βάρος δεν έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στη δημιουργία τους.
Hellas Rally 24ωρο: Ο Mr “MEGA TEST” Σεβαστόπουλος κερδίζει αγώνα & κατηγορία με Yamaha Tenere 700!
Απίστευτα γρήγορος δεν τον έπιασε κανείς σε όλα τα σκέλη
Από τον
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
18/11/2024
Ένας δυνατός αγώνας με πολύ υψηλό επίπεδο δυσκολίας, κυρίως για εκείνους που συμμετείχαν στην αγωνιστική κατηγορία με το παραδοσιακό Roadbook και έπρεπε να κάνουν πλοήγηση, ολοκληρώθηκε το Σαββατοκύριακο από την διοργάνωση του Hellas Rally Raid που έφερε φέτος και μία ενδιάμεση στάση, πέρα από το ετήσιο ραντεβού, για ένα από τα καλύτερα Rally της Ευρώπης.
Πρώτος γενικής κατάταξης αλλά και πρώτος στην αγωνιστική κατηγορία της Roadbook Solo, ολοκλήρωσε τον 24ωρο αγώνα αντοχής με μεγάλη διαφορά, ο Γιάννης Σεβαστόπουλος που έκανε έναν μοναχικό Rally καθώς δεν τον πλησίασε κανείς, σε οποιοδήποτε σκέλος.
Το δυσκολότερο σημείο για τον Γιάννη που οι αναγνώστες έχετε γνωρίσει μέσα από την συμμετοχή του σε αρκετά «MEGA TEST ON-OFF», ήταν στην ομίχλη ψηλά στο χιονοδρομικό κέντρο Καλαβρύτων εκεί που έκανε και το μοναδικό λάθος, στην κατά τα άλλα εξαιρετική πλοήγησή του με το άρτιο και λεπτομερέστατο Roadbook. Ο Σεβαστόπουλος έχει πάρει συμμετοχή στο φετινό Hellas Rally Raid με την υποστήριξη της Yamaha έχοντας μία πολύ καλή επίδοση και είναι βετεράνος στους αγώνες Enduro καθώς και σε διεθνείς οργανώσεις.
Αμέσως μετά την πυκνή ομίχλη και την άνοδο σε υψόμετρο των πρώτων, το δεύτερο και δυσκολότερο σκέλος του αγώνα διακόπηκε, και η διαδρομή ψαλιδίστηκε περίπου κατά 50% σε μία σωστή απόφαση της διοργάνωσης καθώς μία χούφτα μόνο αναβατών πίσω από τον Σεβαστόπουλο είχαν καταφέρει να περάσουν από ένα δύσκολο σημείο στα Τρίκαλα.
Μία κατηφόρα με άργιλο, ένα σημείο που όποιος σταματούσε και προσπαθούσε να περάσει σιγά τσουλούσε σε μία τεράστια τσουλήθρα, ήταν το σημείο που ουσιαστικά μπλόκαρε το σύνολο του αγώνα. Ο Σεβαστόπουλος που άνοιγε ταυτόχρονα την διαδρομή πέρασε από εκεί σχετικά γρήγορα ως γνήσιος Endurάς και αν το ξανά έκανε, θα φρόντιζε να πατήσει εκτός του χωματόδρομου. Για τους υπόλοιπους που ενδεχομένως να συνάντησαν πεσμένους αναβάτες στο κατηφορικό αυτό σημείο τα πράγματα θα ήταν δυσκολότερα από πλευράς κούρασης. Ακολουθούσε μία ήπια, όπως την περιγράφει ο Σεβαστόπουλος ανηφόρα ενώ αρκετά αργότερα ξεκινούσε η ταλαιπωρία σε μεγάλο υψόμετρο που εξαιτίας του καιρού, της χαμηλής θερμοκρασίας και της πυκνής ομίχλης δυσκόλευε τα πράγματα ακόμη περισσότερο.
Έτσι και αλλιώς όμως, η απόφαση για την διακοπή του σκέλους και την επιστροφή από άσφαλτο είχε ήδη βγει με βάση το σύνολο των αναβατών που είχε κολλήσει στην κατηφόρα με τον άργιλο.
Δεν συμμετείχαν όλοι στην αγωνιστική κατηγορία, περισσότεροι από τους μισούς συμμετέχοντες είχαν GPS αντί για Roadbook και απλά ακολουθούσαν την διαδρομή των αγωνιζομένων, με μικρές μάλιστα παραλλαγές.
Και στην πρώτη, αγωνιστική κατηγορία αλλά και στην δεύτερη, υπήρχε η πρόβλεψη να συμμετάσχει κανείς σαν ομάδα και αντί να οδηγήσει όλο τον αγώνα μόνος του, να μοιραστεί με κάποιον άλλο την κόπωση, βολτάροντας στα βουνά του αγώνα για να έχουν έτσι μία εμπειρία από την συμμετοχή.
Εδώ ιδιαίτερη μνεία αξίζει στην ομάδα της Πολυτίμης Κυριακοπούλου και Ειρήνης Κανάκη καθώς ήταν οι μόνες που πήραν μέρος στο αγωνιστικό κομμάτι των ομάδων αλλά ολοκλήρωσαν την διαδρομή με χρόνο δεκάδας, καβάλα σε μία Sherco SEF-R.
Αντίστοιχα ιδιαίτερη μνεία αξίζει ο πρώτος της GPS Solo, Φίλιππος Ντάτσικας γιατί πήγαινε σε ρυθμό που θα τον έφερνε πολύ ψηλά στην κατηγορία των αγωνιζομένων, αν είχε αποφασίσει να συμμετέχει στην δική τους κατηγορία. Ήταν ανάμεσα στους λίγους που πέρασαν την δύσκολη κατηφόρα και το πέτυχε με μεγάλη μοτοσυκλέτα, ένα KTM 990 Adventure, ακολουθούμενος στην κατάταξη από τον Καλογύρου με Husqvarna 701 Enduro και τον Beis Michail με KTM EXC 690.
Μετά την διακοπή του δεύτερου σκέλους, ο Σεβαστόπουλος έφτασε αργά το βράδυ πίσω στην εκκίνηση έχοντας κερδίσει λίγες ώρες ανάπαυσης. Αν το σκέλος συνέχιζε θα είχε μόλις μία ώρα ανάπαυσης και συντήρησης, ωστόσο κέρδισε λίγο χρόνο περισσότερο.
Ο Βασίλης Μπούδρος που έτρεξε με το BMW F900GSπου έχουμε ήδη παρουσιάσει, πέρασε και αυτός το δύσκολο σημείο και εκεί στην πυκνή ομίχλη έκανε και εκείνος ένα λάθος προσανατολισμού κόβοντας την ήδη κομμένη διαδρομή, εισπράττοντας ποινή από την διοργάνωση που παρακολουθούσε την θέση όλων των αναβατών, όχι μόνο για την κατάταξη του αγώνα αλλά και για ασφάλεια. Έχοντας διάσπαρτα ασθενοφόρα και οχήματα υποστήριξης, ήταν έτοιμοι να επέμβουν μόλις έβλεπαν πως κάποιος αναβάτης είχε πρόβλημα όπως χρειάστηκε στην επίμαχη κατηφόρα με ορισμένες μάλιστα μοτοσυκλέτες να επαναπατρίζονται τα ξημερώματα της επόμενης ημέρας.
Ακόμη και αν δεν έκανε εκείνο το λάθος πλοήγησης ο Βασίλης Μπούδρος, δύσκολα θα μπορούσε να πάρει την δεύτερη θέση του βάθρου από τον Βασίλη Στογιάννο που με Honda CRF250RX δεν είχε το γκάζι του Σεβαστόπουλου στην ευθεία αλλά με αλάνθαστη και αυτός οδήγηση κάλυψε την διαφορά τελικής και έκανε έναν εξαιρετικό χρόνο! Έβγαλε έτσι τον δύσκολο αγώνα με την μόνη μονοκύλινδρη της πρώτης πεντάδας και του αξίζουν συγχαρητήρια!
Άξια αναφοράς η μοναδική γυναίκα της κατηγορίας και η τρίτη κατά σειρά μετά την ομάδα της Κυριακοπούλου / Κανάκη, η Ρίζου Πανδώρα που έτρεξε με Voge 300 Rally σε αυτόν τον δύσκολο αγώνα!
Το ξημέρωμα της Κυριακής βρήκε τον Σεβαστόπουλο να έχει την πολυτέλεια χρόνου να απολαύσει ένα μαγικό ηλιοβασίλεμα, ίσως το ωραιότερο που έχει δει όπως δήλωσε στο MOTO, αλλά επειδή τον γνωρίζουμε το κατατάσσουμε ως ένα από τα πιο όμορφα, με την γλύκα της σίγουρης νίκης να συμπληρώνει την υπόλοιπη βαθμολογία του ηλιοβασιλέματος.
Μία όμορφη διαδρομή είχε επιφυλάξει το Hellas Rally μετά από τις δυσκολίες του δεύτερου σκέλους, που έκλεισε με έναν εξίσου γρήγορο σε ρυθμό επίλογο. Εδώ όπου ο Σεβαστόπουλος κέρδισε άλλη μία ολιγόλεπτη ποινή.
Τα mousse που είχε βάλει στους τροχούς είχαν ήδη εγκαταλείψει στην διακοπή του δεύτερου σκέλους κατά την επιστροφή από άσφαλτο όπου έπιασαν λίγα χιλιόμετρα παραπάνω και κυρίως με διάρκεια χρόνου, κάτι που δεν συμβαίνει μέσα στον αγώνα που υπάρχουν αυξομειώσεις στην ταχύτητα και το γκάζι δεν μένει σταθερό για πολύ ώρα. Εδώ κρύβεται και μία απάντηση για όσους κατά καιρούς μας έχουν ρωτήσει γιατί δεν τα χρησιμοποιούμε στο MEGA TEST, γιατί όχι δεύτερη αλλά ούτε την πρώτη ημέρα δεν θα έβγαζαν έχοντας άλλες δέκα μπροστά τους. Για το τέλος άλλαξε το πίσω ο Σεβαστόπουλος, μέσα στο Parc Fermé και στον χρόνο που προβλεπόταν, χρωστώντας τώρα χάρη σε όποιον τον βοήθησε να κερδίσει λίγα λεπτά ανάπαυσης πριν συνεχίσει για τον τερματισμό.
Στην κατηγορία Veterans πρώτος ήταν ο Forster Gerhard, στην GPS Solo ο Γιώργος Χριστοδουλόπουλος, στην GPS Team οι Μπατζιογιάννης / Παπαδόπουλος και συναντάμε στην κατηγορία Tenere Challenge ένα ιστορικό για την Yamaha στην Ελλάδα όνομα, τον τέως CEO της ΜΟΤΟΔΥΝΑΜΙΚΗ κο Σωτήρη Χατζίκο. Για πολλά χρόνια η κεφαλή της Yamaha στην Ελλάδα, ο κος Χατζίκος ήταν ο μοναδικός σε αυτή τη θέση με τόσο ενεργή δράση στην μοτοσυκλέτα, εντός και εκτός πίστας, όπως και εκτός δρόμου.
Από την πρώτη στιγμή που η Yamaha έβγαλε την νέα Tenere 700 επένδυσε επάνω της και στήριξε το μοντέλο στα πρώτα του εμπορικά βήματα, προβλέποντας την εμπορική του επιτυχία. Τώρα από την πλευρά του αγωνιζόμενου, ο κος Χατζίκος έκανε έναν ανταγωνιστικό χρόνο και κατάφερε να πάρει το έπαθλο της κατηγορίας ολοκληρώνοντας τον πιο απαιτητικό αγώνα της χρονιάς!
Ακολουθούν τα αποτελέσματα και οι φωτογραφίες του Hellas Rally: