Πατέντα για μπουφάν με… αλεξίπτωτο!

Για ομαλή προσγείωση μετά την… απογείωση
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

6/6/2022

Οι αερόσακοι έχουν αρχίσει πλέον να χρησιμοποιούνται απ’ όλους τους μεγάλους κατασκευαστές εξειδικευμένου ρουχισμού για μοτοσυκλέτες και όπως ξέρουμε είναι πλέον υποχρεωτικοί στα MotoGP και σε πολλές κορυφαίες διοργανώσεις αγώνων.

Τώρα έρχεται μια Σουηδική εταιρεία να παρουσιάσει μια ολοκληρωμένη “στολή προστασίας”  η οποία όχι μόνο έχει αερόσακο  που προστατεύει τον αυχένα και τα πλευρά του αναβάτη, αλλά επιπρόσθετα έχει αερόσακο για τα πόδια και… αλεξίπτωτο!

Η προσθήκη αερόσακου για τα πόδια είναι απόλυτα λογική, ειδικά όταν μιλάμε για ατυχήματα σε δημόσιους δρόμους, όπου το σώμα του αναβάτη και ειδικά τα άκρα του είναι πολύ πιθανόν να έρθουν βίαια σε επαφή με διάφορα αντικείμενα, όπως κολώνες, μπαριέρες, πεζοδρόμια κ.τ.λ.

Το αλεξίπτωτο από την άλλη μεριά ακούγεται κάπως υπερβολικό, έως και κωμικό, όμως σε δεύτερη ανάγνωση υπάρχουν περιπτώσεις που μπορεί να βοηθήσει.

Σύμφωνα λοιπόν με την εταιρεία κατασκευής του, το μικρό αλεξίπτωτο σκοπό έχει να μειώσει την ταχύτητα πρόσκρουσης του αναβάτη σε περίπτωση ατυχήματος με μεγάλη ταχύτητα, όπως επίσης μπορεί να βοηθήσει στον άμεσο διαχωρισμό του αναβάτη από τη μοτοσυκλέτα του σε περίπτωση που σέρνεται στην άσφαλτο (π.χ. έχει κατεύθυνση προς το αντίθετο ρεύμα κ.τ.λ.).

Τουλάχιστον σε θεωρητικό επίπεδο, το αλεξίπτωτο μπορεί να μειώσει τις επιπτώσεις μια πρόσκρουσης ή ακόμα και να σώζει ζωές.

Το πρόβλημα που παραμένει και δεν γνωρίζουμε αν το έχει λύσει η κατασκευάστρια εταιρεία ή αν υπάρχει γενικά τρόπος να λυθεί, είναι αν το σύστημα ενεργοποίησης του αλεξίπτωτου μπορεί να καταλάβει σε ποιες συνθήκες θα πρέπει να δώσει εντολή να ανοίξει το αλεξίπτωτο και σε ποιες όχι.   

 

500.000€ πληρώνουν οι μισοί οδηγοί για να είναι στην Moto2 αντί να πληρώνονται

Αναλόγως ομάδας μπορεί να πέσει στις 400.000 την σεζόν
500.000€ πληρώνουν οι μισοί οδηγοί για να είναι στην Moto2 αντί να πληρώνονται
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

31/12/2024

Σε συνέντευξή του πριν λίγες ο Martin αποκάλυψε πως το 60% των αναβατών στην Moto3 πληρώνει για να βρίσκεται εκεί με την ευχή να καταφέρει να ξεχωρίσει, να αποκτήσει χορηγούς και αργότερα να μπορέσει να κλείσει συμβόλαιο με μία μεγάλη ομάδα κερδίζοντας πλέον αντί να πληρώνει. Από το 40% που απομένει οι περισσότεροι απλώς βγάζουν τα έξοδά τους χωρίς να αμείβονται και ένα μικρό ποσοστό κερδίζει κιόλας.

Αυτή είναι πιο πρόσφατη καταγραφή εξόδων που υπάρχει, καθώς σε διάφορες εποχές των MotoGP έχουμε αναφερθεί στα έξοδα που χρειάζεται για να συμμετάσχει κανείς.

Ο Martin είπε πως όσο ήταν στην Moto3 και στην Aspar κέρδιζε 30-40.000€ και όταν έγινε 17 ετών κατάφερε να φτάσει τις 70.000€ μαζί με ορισμένους χορηγούς. Μιλάμε όμως για την Aspar και την κορυφή όπου οι αμοιβές του πρώτου μπορεί να φτάσουν ακόμη και τις 150.000€, την ίδια στιγμή που λίγες θέσεις πιο κάτω πληρώνουν οι αναβάτες για να μπορέσουν να είναι εκεί.

Στην Moto2 τα ποσοστά αντιστρέφονται, το 60% αμείβεται ως ένα βαθμό κερδίζοντας, στην κορυφή έως και 300.000€, όμως το υπόλοιπο μεγάλο ποσοστό πληρώνει για να είναι εκεί.

Το κόστος κυμαίνεται από 400.000 έως 500.000€ και μάλιστα πρέπει να παλέψεις για να βρεις θέση. Ένας από τους αναβάτες που πληρώνουν για την θέση τους στην Moto2 και έχει μιλήσει ανοικτά για το κόστος συμμετοχής είναι ο Andrea Migno που σε παλαιότερη συνέντευξή του δήλωσε πως απαιτούνται 400.000€ για την Moto2, 200.000€ για το εθνικό πρωτάθλημα της Ιταλίας και λίγο πιο κάτω για την κατηγορία Supersport.

Στα MotoGP τα νούμερα αυτά διπλασιάζονται, ωστόσο δεν υπάρχουν πλέον θέσεις που θα μπορούσε κανείς να καταλάβει τόσο εύκολα, αν δηλαδή θεωρείται εύκολο να δαπανά ένα εκατομμύριο ευρώ μόνο για την συμμετοχή του. Τελευταίος που καταλάμβανε μία θέση καλύπτοντας τα έξοδά του ήταν ο Τσέχος Karel Abraham, ο πατέρας του οποίου έχει την πίστα του Brno. Η αποχώρησή του είχε γίνει μάλιστα με επεισοδιακό τρόπο καθώς ο ίδιος ήθελε να συνεχίσει να συμμετάσχει αλλά η Dorna χρειαζόταν την θέση.

Σπάνια αρκεί μόνο το ταλέντο για να ξεχωρίσει κανείς σε ένα τέτοιο άθλημα που απαιτεί τεράστια ποσά, μόνο για να προπονηθεί ο νέος αθλητής. Σε αντίθεση με το ποδόσφαιρο που επίσης τραβά τα βλέμματα με τις υψηλές αμοιβές του, τα αθλήματα με μοτοσυκλέτες και αυτοκίνητα απαιτούν έναν πολύ ακριβό εξοπλισμό και έναν επίσης πολύ ακριβό χώρο για να ξεκινήσει κανείς να εξασκείται, ανεβάζοντας κατακόρυφα τον πήχη των θυσιών που επιβάλλονται να γίνουν. Ένα από τα πλέον γνωστά παραδείγματα είναι ο Stoner που έχει πολλές φορές διηγηθεί τις θυσίες που έκανε η οικογένειά του με την ευχή να τα καταφέρει, την ίδια στιγμή που υπάρχουν περιουσίες που χάθηκαν σε αναβάτες που δεν κατάφεραν να φτάσουν στο κορυφαίο επίπεδο. Για τους περισσότερους άλλωστε το να αγωνίζεσαι γνωρίζοντας τις θυσίες που κάνει η οικογένειά σου είναι μία θηλιά που ορισμένες ημέρες την αισθάνεσαι πιο σφιχτά. Όπως άλλωστε είχε πει και ο Migno «υπήρξαν στιγμές που έχασα την αγάπη μου για το άθλημα». Τώρα εργάζεται στην VR46 ως βοηθός προπονητή και αναλυτής video.