Ηλεκτρική όπισθεν για όλες τις μοτοσυκλέτες από την Michelin

Από τον

Μπάμπη Μέντη

25/1/2021

Κάποιος στη Michelin μάλλον αγανάκτησε να σπρώχνει προς τα πίσω τις νέες υπέρβαρες mega on-off που έχουν για να δοκιμάζουν τα ελαστικά και σκέφτηκε να δώσει τη λύση, που κανονικά θα έπρεπε να είχαν φροντίσει οι ίδιοι οι κατασκευαστές μοτοσυκλετών για αυτή. Μπορεί βέβαια να μην έχουν έτσι τα πράγματα, όμως η ουσία παραμένει ίδια αφού η Michelin κατέθεσε μια πατέντα για έναν bolt-on μηχανισμό που προσφέρει τη δυνατότητα (σχεδόν…) σε κάθε μοτοσυκλέτα να έχει όπισθεν. Η ιδέα δεν είναι από μόνης της κάτι πρωτοποριακό, αφού όπισθεν είχαν αρκετές προπολεμικές μοτοσυκλέτες που είχαν σχεδιαστεί για sidecar. Στις μέρες μας, ηλεκτρική όπισθεν θα βρεις στα hi-end τουριστικά θηρία που προορίζονται για την αμερικάνικη αγορά, όπως τα Goldwing της Honda, τα Κ1600 της BMW και σε ορισμένα “βαρυκόκκαλα” Harley Davidson.

Τα περισσότερα από αυτά χρησιμοποιούν τη μίζα για να τραβήξουν τη μοτοσυκλέτα προς τα πίσω. Η πατέντα της Michelin διαφέρει αρκετά ως κατασκευή, καθώς πρόκειται για έναν ανεξάρτητο μηχανισμό με ροδάκια που ακουμπούν πάνω στο πίσω ελαστικό και αυτόνομο ηλεκτροκινητήρα και δική του μπαταρία λιθίου. Το βασικό πλεονέκτημα είναι πως δουλεύει σε δύο κατευθύνσεις, δηλαδή προς τα πίσω και προς τα εμπρός, με δυνατότητα να σπρώξει τη μοτοσυκλέτα σε ανηφόρα έως 10% και με μέγιστη ταχύτητα 0,6km/h. Βέβαια τα στοιχεία αυτά δεν αναφέρουν σε τι είδους μοτοσυκλέτα αφορούν, δηλαδή πόσα κιλά ήταν. Το θέμα είναι πως μπορεί να τοποθετηθεί σχετικά εύκολα σε οποιαδήποτε μοτοσυκλέτα έχει συμβατικό ψαλίδι και να παίξει ταυτόχρονα το ρόλο βάσης για την πινακίδα και λασπωτήρα. Υποτίθεται πως όταν δεν το έχεις ενεργοποιημένο, δεν ακουμπά τον τροχό και δεν υπερθερμαίνει το ελαστικό.

Η αλήθεια είναι πως υπάρχουν κάποιοι πρακτικοί περιορισμοί στην εφαρμογή του ως after market αξεσουάρ, όμως θα μπορούσε να δώσει λύση ως εργοστασιακός εξοπλισμός, δηλαδή αν η μοτοσυκλέτα το είχε ενσωματωμένο στην αρχική της σχεδίαση. Είτε το δούμε στην παραγωγή, είτε όχι, η Michelin έχει κάνει ήδη το χρέος της να θυμίσει στους κατασκευαστές πως το υπερβολικό βάρος στις μοτοσυκλέτες είναι πρόβλημα.

https://bit.ly/MOTO_662

Από τον

Κώστα Γκαζή

24/12/2024

Ένα από τα μόλις 14 αντίτυπα του πανέμορφου Cyclone V-Twin του 1915 βγαίνει “στο σφυρί” την 1^η Φεβρουαρίου του 2015, αναπαλαιωμένο στην original κατάστασή του. Πρόκειται για τη δυνατότερη Board-Tracker μοτοσυκλέτα της εποχής, που με 45 hp και τελική ταχύτητα 160 χλμ/ώρα ξεχώριζε στους αγώνες.

Η συγκεκριμένη αμερικάνικη Cyclone V-Twin του 1915 φοράει δικύλινδρο κινητήρα V2 45 μοιρών και 61 κυβικών ιντσών, δηλαδή 996 κ.εκ., με κιβώτιο μιας ταχύτητας, και κυκλοφόρησε εσε χτυπητό κίτρινο χρώμα αλλά σε σκούρο μπλε.

Η Cyclone -κυκλώνας- ήταν πρωτοποριακή μοτοσυκλέτα, τη σύντομη περίοδο (1912-1917) που βγήκε στην παραγωγή. Σχεδιασμένη από τον μηχανικό Andrew Strand, ήταν η πρώτη μοτοσυκλέτα στις Η.Π.Α. με εκκεντροφόρο επικεφαλής, που έπαιρνε κίνηση με γρανάζια και άξονα, ενώ ο θάλαμος καύσης ήταν ημισφαιρικός. Τα ρουλεμάν της SKF ήταν αυτοευθγραμμιζόμενα, σε μια εποχή που κάτι τέτοιο ήταν πρωτάκουστο.

Τα συγκεκριμένα ρουλεμάν έχουν δύο σειρές σφαιριδίων, μια κοινή σφαιρική αυλάκωση στον εξωτερικό δακτύλιο και δύο βαθιές αδιάλειπτες αυλακώσεις στον εσωτερικό δακτύλιο. Τα ρουλεμάν αυτά λειτουργούν ανεπηρέαστα από τη γωνιακή κακή ευθυγράμμιση του άξονα σε σχέση με το περίβλημα, η οποία μπορεί να προκληθεί, για παράδειγμα, από την εκτροπή του άξονα.

Οι επιτυχίες της Cyclone στους αγώνες ήταν αρκετές, όμως η εταιρεία πούλησε μικρό αριθμό μοτοσυκλετών, και πιστεύεται πως σήμερα μόνο 5 Cyclone σε αγωνιστικό setup βρίσκονται σήμερα σε συλλογές, με 9 ακόμα σε setup για κυκλοφορία στον δρόμο.

Παρόλο τώρα που η Cyclone μπορούσε να πιάσει ταχύτητες 160+ χλμ/ωρα, η λίπανση του κινητήρα ήταν το αδύναμο σημείο της, με το κόλλημα να καραδοκεί στους αγώνες αντοχής 160+ χιλιομέτρων. Η κεφαλή είχε εξαιρετικά βασική λίπανση, κάτι που οδηγούσε συχνά σε υπερθέρμανση των εκκεντροφόρων και των βαλβίδων.

Η εταιρεία Joerns Motor Co. πωλούσε την Cyclone τότε στα 350 δολάρια, ενώ το 1917 ήρθε το τέλος της καριέρας της μοτοσυκλέτας, με το σχέδιό της να πωλείται στον Ignaz Schwinn της Excelsior Motor Co., που κατασκεύασε μικρό αριθμό Excelsior SOHC αγωνιστικών μοτοσυκλετών, με βάση τον κινητήρα της Cyclone. Όμως το 1922, όταν οι τεχνικοί ανακάλυψαν πως η αγωνιστική μοτοσυκλέτα της Excelsior με την Big Valve F-Head κυλινδροκεφαλή ήταν ταχύτερη και πιο αξιόπιστη.

Η Mecum δεν έχει ορίσει επιθυμητή τιμή στη δημοπρασία, και περιμένουμε να δούμε πόσα θα πιάσει η συγκεκριμένη Cyclone.