Ήταν Δευτέρα 22 Μαΐου 2017, όταν ο Nicky Hayden που πάλευε να κρατηθεί στην ζωή μετά από τροχαίο ατύχημα με ποδήλατο, υπέκυψε στα τραύματά του, βυθίζοντας στη θλίψη ολόκληρη την οικογένεια των αγώνων μοτοσυκλέτας. Ο Nicky έδωσε μάχη για πέντε ημέρες στην εντατική, στην πανεπιστημιακή κλινική του Maurizio Bufalini στην Cesena όπου είχε μεταφερθεί ως πολυτραυματίας όταν τον χτύπησε αυτοκίνητο ενώ έκανε προπόνηση με το ποδήλατό του.
Στο πόρισμα που εκδόθηκε έπειτα από μερικούς μήνες, ο εισαγγελέας απέδωσε τις ευθύνες στον οδηγό του αυτοκινήτου. Στο σημείο του ατυχήματος θα γίνουν σήμερα τα εγκαίνια ενός Μνημείου Κληρονομιάς, πρόκειται για τον «Κήπο του Nicky Hayden» που ο δήμαρχος Stefano Giannini αποφάσισε να παραχωρήσει τον κενό χώρο της διασταύρωσης και να αναθέσει στον Denis Pazzaglini, πρώην μηχανικό και φίλο του Nicky, την συνεχή επόπτευση και διατήρηση του χώρου.
Nicky Hayden (1981-2017) - "Ο πρωταθλητής της καρδιάς μας"
Ο Nicky ήταν ένας από τους λόγους που μας έκαναν να αγαπάμε το σπορ. Ήταν ένας αναβάτης προικισμένος και ταλαντούχος ο οποίος ποτέ δεν είχε δημιουργήσει αντιπαλότητες και έχθρες, ακόμη και όταν έφτασε στην διεκδίκηση του παγκοσμίου πρωταθλήματος το 2006. Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο Rossi: "Ο Nicky ήταν ένας από τους καλύτερους φίλους που είχα στα paddock. Ήμασταν team mates την rookie χρονιά του το 2003, τότε που πήρα τον τίτλο κι αυτός ανέβηκε για πρώτη φορά στο βάθρο. Ύστερα από λίγα χρόνια παλέψαμε για τον τίτλο μέχρι τον τελευταίο αγώνα της Valencia, όπου δυστυχώς για μένα κέρδισε και στέφθηκε αυτός πρωταθλητής. Μετά τον τερματισμό σφίξαμε τα χέρια και με αγκάλιασε. Ερχόταν συχνά στο ράντσο για προπόνηση και προσπαθούσα να "κλέψω" μερικά από τα μυστικά του όταν ήμασταν μαζί στην πίστα, γιατί ήταν ένας από τους γρηγορότερους αναβάτες στον κόσμο στο flat track. Αυτό όμως που δεν θα ξεχάσω ποτέ ως η ωραιότερη ανάμνησή μου από τον Nicky, ήταν όταν το 2015 στην Valencia έχασα τον τίτλο στον τελευταίο αγώνα και στον γύρο μετά τον τερματισμό ήρθε και μου έσφιξε το χέρι. Εγώ έχασα το πρωτάθλημα κι εκείνος αποχαιρετούσε τα MotoGP. Το βλέμμα του μέσα από το κράνος που ήταν γεμάτο υποστήριξη προς εμένα, είναι μια από τις ελάχιστες ευχάριστες αναμνήσεις από εκείνη τη μέρα."
Ο Hayden ανατράφηκε μέσα σε μια οικογένεια με αγωνιστική παράδοση. Τόσο ο πατέρας του Earl όσο και η μητέρα του Rose, έτρεχαν παλιότερα σε αγώνες, ενώ και τα αδέρφια του, ο μεγαλύτερος Tommy και ο νεότερος Roger Lee, ανήκουν στην ελίτ των κορυφαίων αναβατών στην Αμερική, στα AMA Flat Track και ΑΜΑ National Road Racing πρωταθλήματα. Μάλιστα οι τρεις του έγραψαν ιστορία το 2002, όταν όλα τα αδέρφια κατέλαβαν τις θέσεις του βάθρου στο ΤΤ Dirt Track Grand National (ο Nicky είχε κερδίσει, ο Tommy τερμάτισε δεύτερος και ο Roger Lee τρίτος).
Κατά την διάρκεια της βράβευσής του ως MotoGP Legend, ο Carmelo Ezpeleta είπε πως "το βραβείο το δίνουμε με μεγάλη χαρά στον Nicky, όχι μόνο γιατί είναι πρωταθλητής ή γιατί είναι ένας από τους αναβάτες με τις περισσότερες εκκινήσεις στην κορυφαία κατηγορία, αλλά και λόγω της εξαιρετικής του συμπεριφοράς όλα αυτά τα χρόνια, για τον αθλητικό του πνεύμα και για την φιλικότητα που τον διακρίνει."