Kawasaki Ninja 400 2018 – Το οδηγούμε αποκλειστικά σε πίστα!

Το παιχνίδι δεν είναι στα άλογα..

Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

27/4/2018

Πώς γίνεται να κατέβεις από το BMW S1000R όπου μάζευες πάνω από 250 χιλιόμετρα στο τέλος της ευθείας και να ανέβεις σε μία μοτοσυκλέτα με σχεδόν το ένα τέταρτο της ιπποδύναμης, συνεχίζοντας να διασκεδάζεις σε απίστευτο βαθμό; Οδηγήσαμε το Kawasaki Ninja 400 στην πίστα, σε στεγνό και βρεγμένο, γράφοντας πολλούς γύρους αμέσως μετά από μία ολόκληρη ημέρα οδηγώντας superbike και streetfighter του λίτρου, εκτιμώντας έτσι καλύτερα τις δυνατότητές του στην γρήγορη οδήγηση. Αν καταφέρνει να σου κρατήσει το ενδιαφέρον και το χαμόγελο έπειτα από μία γεμάτη ημέρα οδήγησης, τότε φαίνεται αν η Kawasaki λέει την αλήθεια όταν δηλώνει πως η σχεδίασή του είναι εμπνευσμένη με γνώμονα την πίστα…

Στην Σεβίλλη πρόσφατα, κατά την δοκιμή του ολοκαίνουριου Dunlop SportsmartTT όπου βλέπετε εδώ video από την πίστα, μαζί απόσπασμα από την οδήγηση του Ninja400, είχαμε την ευκαιρία μίας αποκλειστικής δοκιμής: Η Dunlop είχε καταφέρει να προμηθευτεί δέκα ολοκαίνουρια Ninja 400 με μηδενικά χιλιόμετρα στο κοντέρ τους, που μας περίμεναν σε ένα κλειστό κομμάτι της τεράστιας πίστας δοκιμών.

Η πίστα του Monteblanco που την επισκεφθήκαμε για δεύτερη φορά φέτος, δεν έχει εξέδρες για θεατές, δεν γίνονται αγώνες και εκδηλώσεις ανοικτές για το κοινό, παρά μονάχα track days με συγκεκριμένες προσκλήσεις και δοκιμές αγωνιστικών ομάδων, έχοντας κατασκευαστεί ακριβώς για αυτό το σκοπό. Προσφέρει λοιπόν μία ποικιλία διαδρομών και η δεύτερη εσωτερική μικρή πίστα που κρύβει, ήταν ιδανική για το Kawasaki. Συγκριτικά σε μέγεθος, για να έχετε μία εικόνα, θα μπορούσες να πεις πως ήταν σαν δύο πίστες καρτ στην Ελλάδα τόσο σε πλάτος, όσο και σε μήκος, πράγμα που σημαίνει πώς άνετα θα μπορούσαμε να κάνουμε και αγώνα του Πανελληνίου Πρωταθλήματος Ταχύτητας, από την στιγμή που ακόμα χρησιμοποιούμε αεροδρόμια..

Διαβάστε εδώ την τεχνική ανάλυση του νέου Ninja 400

Στην μικρή ανηφορική ευθεία, το Ninja 400 μάζευε έως και 150 χιλιόμετρα –ονομαστικά- ενώ η τελική το όπως φαίνεται και εδώ, είναι λίγο πιο κάτω από τα 200 στο κοντέρ. Από αυτά τα χιλιόμετρα μπορούσε να στρίψει με απόλυτη σταθερότητα, βυθίζοντας τα μαρσπιέ στην άσφαλτο πλαγιάζοντας με το νέο SportsmartTT να εξαντλεί το όριο του πίσω ελαστικού: Όλα αυτά με την καρδιά να χτυπά στον ίδιο ρυθμό που κάνεις χαλαρό βάδισμα, με το χαμόγελο συνέχεια ζωγραφισμένο.

Η τελική του νέου Kawasaki Ninja 400 (VIDEO)

Χρειάστηκα δύο γύρους για να προσαρμοστώ στην σέλα του, πριν ο αναβάτης εξέλιξης της Dunlop αφήσει ανοικτό το πεδίο για προσπεράσεις και η πίστα αποκτήσει μία στεγνή γραμμή. Από εκείνη την στιγμή, το μόνο που μου ερχόταν στο μυαλό, ήταν με πιο τρόπο θα μπορούσαν να ζήσουν κάτι τέτοιο περισσότεροι, ή καλύτερα όλοι οι Έλληνες αναβάτες, καθώς θα μάθαιναν διασκεδάζοντας με ασφάλεια.

Τα περιθώρια του Ninja400 για να διορθώνεις λάθη είναι τεράστια, καθώς τα 168 κιλά δεν είναι πολλά για την κατηγορία και η Kawasaki τα έχει συγκεντρώσει κοντά στο γεωμετρικό κέντρο κι αρκετά χαμηλά. Μαζί με αξιοπρεπείς αναρτήσεις, όπου ιδιαίτερα το πιρούνι έχει προοδευτική απόδοση, σκληραίνοντας σε συμπίεση χωρίς ποτέ να γίνεται ενδοτικό, το Ninja400 το οδηγείς πολύ γρήγορα με μεγάλη ασφάλεια, από την πρώτη στιγμή που θα βρεθείς στην σέλα του. Φρενάροντας από τα 140-150 κι ενώ συνεχίζεις να κρατάς τα φρένα, δεν σου αντιστέκεται στην είσοδο της στροφής, πλαγιάζοντας σταθερά και με ομοιογενή συμπεριφορά, με τον πίσω τροχό να ακολουθεί πιστά.

Εξαιρετικό πλαίσιο, που η Kawasaki υπερβάλλει λέγοντας πως έρχεται από το H2, αλλά πρέπει να τους αναγνωρίσουμε πως ξέρουν να φτιάχνουν χωροδικτύωμα, γλιτώνοντας σε βάρος και κερδίζοντας σε ακαμψία. Τα νέο πλαίσιο του Ninja 400 είναι ικανό να διαχειριστεί πολύ μεγαλύτερα αποθέματα δύναμης, την στιγμή που δεν είναι υπερβολικά άκαμπτο ώστε να καθιστά το νέο τετρακοσάρι, μία κουραστική μοτοσυκλέτα στην καθημερινή οδήγηση. Στη σέλα του θα μπορούσα να βρίσκομαι όλη την ημέρα γυρνώντας στην πίστα, τόσο απλά.

Το μεγαλύτερο δώρο του Ninja400 στην πίστα, είναι αυτό που εκτιμούν όλοι οι αγωνιζόμενοι, και που δυσκολεύεται να κατανοήσει ο υπόλοιπος κόσμος, την δυνατότητα να ψάξεις τα όρια. Και τα όρια δεν τα ψάχνεις με την ιπποδύναμη, αλλά με το ολοένα και πιο αργό φρενάρισμα και την αυξανόμενη ταχύτητα εισόδου. Όσο πιο πολλά άλογα και να έχεις, απλά θα φτάσεις πιο γρήγορα μέχρι το σημείο που θα φρενάρεις από το όριο εισόδου της στροφής, κι αυτό το όριο για το Ninja400 μπορεί να είναι αντίστοιχο με superbike. Φρενάρεις μαζί του πιο αργά και το διατάζεις να στρίψει πιο απότομα, φτάνοντας στο τέλος να μπαίνεις στις στροφές με γεμάτη τρίτη στο ακριβές και ήπιο κιβώτιο με το ελαστικό των 150/60 να είναι σταθερά στο όριό του.

Οδηγούσα φορώντας μία δανεική στολή, καθώς η Πορτογαλική TAP (ναι είμασταν στην Πορτογαλία πριν την Σεβίλλη) δεν τα κατάφερε ούτε με δύο ώρες αναμονή, και παρά τα άβολα νούμερα η ευχαρίστηση και η ευκολία που χάριζε το Ninja 400 είχαν πολλαπλάσια αξία καταλήγοντας έτσι σε θετικό πρόσημο.

Ο μονόδρομος και υποβοηθούμενος συμπλέκτης επιτρέπει να κατεβάζεις σχέσεις στο κιβώτιο ενώ φρενάρεις δυνατά χωρίς να αποσταθεροποιείται ο πίσω τροχός, με μόνη έντονη αντίδραση, τον ήχο που έρχεται ενισχυμένος από το φιλτροκούτι που κατά παράδοση της Kawasaki, είναι φτιαγμένο με την λογική της δημιουργίας αντήχησης.

Η πρώτη μας εντύπωση οδηγώντας στην πίστα είναι τόσο θετική, που ανυπομονούμε να έρθει η ώρα για μία πλήρη δοκιμή στην Ελλάδα κάτω από όλες τις συνθήκες και την παραμονή στη σέλα για περισσότερα χιλιόμετρα και ώρα. Το νέο Ninja400 ωστόσο φαίνεται ήδη πως είναι μία μοτοσυκλέτα φτιαγμένη για το δρόμο αλλά εμπνευσμένη από την πίστα…

Ετικέτες

Αποκλειστικό

Παρουσίαση

https://bit.ly/badilikia25

Δοκιμές ΜΟΤΟ

Πρώτη επαφή με το φτηνότερο Suzuki V-Strom 800

Η έκδοση που θέλαμε και ντρεπόμασταν να ζητήσουμε!

Από τον

Μπάμπη Μέντη

30/11/2023

Αρκετό καιρό πριν την έκθεση της EICMA η Suzuki μας είχε υποσχεθεί πως το 2024 θα έχει στη γκάμα της μια φτηνότερη έκδοση από την DE για το V-Strom 800. Με δεδομένο πως έχουμε φτάσει πλέον στο σημείο να ντρεπόμαστε να ζητήσουμε από τους κατασκευαστές να φτιάξουν ένα on-off για φυσιολογικούς ανθρώπους και όχι για εργοστασιακούς αναβάτες του Dakar, ο χαρακτηρισμός “φτηνότερη έκδοση” ηχεί στα αφτιά όλων ως “χειρότερη έκδοση”, δηλαδή χειρότερες αναρτήσεις, χειρότερα φρένα, χειρότερα λάστιχα και ζάντες, χειρότερο εξοπλισμό άνεσης και τεχνολογίας…. Καταλαβαίνετε… Καταραμένη φτώχια! Ακόμα κι όταν είδαμε τις φωτογραφίες του και διαβάσαμε τα τεχνικά χαρακτηριστικά του, οι προσδοκίες μας δεν αυξήθηκαν ιδιαίτερα. Έγδυσαν το DE για να πετύχουν μια τιμή κοντά στο ελαφρώς φτηνότερο και σπαρτιάτικο σε εξοπλισμό Honda Transalp 750. Και σε αυτό το σημείο τελειώνουν συνήθως όλες οι “ιντερνετικές” δοκιμές μοτοσυκλετών, αφού αυτή η μοναδική ευφυία που έχουμε αναπτύξει στις μέρες μας να καταλαβαίνουμε τα πάντα για μια μοτοσυκλέτα κοιτώντας απλώς μια φωτογραφία χαμηλής ανάλυσης στο smartphone, έχει κάποιες φορές και μερικά μειονεκτήματα, όπως για παράδειγμα να χάνουμε εντελώς την επαφή με την πραγματικότητα. Και η πραγματικότητα στην περίπτωση της νέας “φτηνότερης” έκδοσης του V-Strom 800 είναι πως πρόκειται για διαφορετικής χρήσης μοτοσυκλέτα και όχι για υποδεέστερη μοτοσυκλέτα.

Το είχαμε γράψει φαρδιά-πλατιά στο συγκριτικό του V-Strom 800 DE με το Transalp 750, πως η Suzuki είχε δώσει όλο το βάρος της στην Off-Road χρήση και πως το V-Strom 800 DE δεν έχει καμία σχέση με τα V-Strom 650. Ψηλή και αρματωμένη σαν καταδρομέας για να κατακτά της βουνοκορφές περνώντας μέσα από δύσβατους χωματόδρομους, απαιτεί ταυτόχρονα και κάποιους συμβιβασμούς όταν την χρησιμοποιείς σε καθημερινή χρήση. Κάτι απόλυτα λογικό, καθώς στα On-Off δεν μπορείς ποτέ να τα έχεις όλα ολόκληρα. Είτε θα έχεις “λίγο απ’ όλα”, είτε θα έχεις “πολύ από κάτι” και καθόλου από κάτι άλλο.

Η τεράστια εμπορική επιτυχία της πρώτης γενιάς του V-Strom 650 στην Ελλάδα είχε ξεκάθαρα να κάνει με τις μεγάλες ικανότητές της στην άσφαλτο. Είχε χυτούς αλουμινένιους τροχούς με στιβαρά street ελαστικά, που του χάριζαν σταθερότητα και ασφάλεια στις υψηλές ταχύτητες όταν ήταν φορτωμένο, χαμηλή σέλα-αεροδρόμιο για δύο άτομα και μια φαιριγκούκλα ΝΑΑΑΑΑΑ με το συμπάθιο, που προστάτευε από τον αέρα και το κρύο.

Καμία σχέση δηλαδή με περιπέτειες στα βουνά, τα λαγκάδια ή τις ερήμους, όμως μακράν η καλύτερη της κατηγορίας της για να κάνεις πάνω-κάτω την Ελλάδα και ολόκληρη την Ευρώπη καταπίνοντας πολλά χιλιόμετρα ασφάλτου.

Ακριβώς το ίδιο ισχύει για την βασική έκδοση του νέου V-Strom 800, η οποία μάλιστα έχει εμπλουτίσει το ρεπερτόριό της με κάποιες νέες και άκρως εντυπωσιακές ικανότητες, όπως ας πούμε να στρίβει σαν Supermoto!

Η μικρότερη διαδρομή αναρτήσεων και ο μικρότερος εμπρός τροχός έχουν αλλάξει σε σημαντικό βαθμό τη συνολική γεωμετρία της μοτοσυκλέτας (διαφορετικό μεταξόνιο, διαφορετικό ίχνος και κέντρο βάρους) με αποτέλεσμα αυτή η έκδοση να είναι ΠΟΛΥ πιο ευέλικτη από την DE και ΠΟΛΥ πιο άμεση στις αντιδράσεις της. Επίσης είναι ΔΕΚΑ ολόκληρα κιλά ελαφρύτερη και η σέλα της είναι 30mm πιο χαμηλή, κάνοντας όλους τους επιτόπιους χειρισμούς πανεύκολους για όλους. Ακόμα και η κίνηση να την σηκώσεις από το πλάγιο σταντ απαιτεί την μισή ακριβώς δύναμη σε σχέση με την DE.

Τα πράγματα γίνονται ακόμα καλύτερα όταν κάτσεις πάνω στη σέλα και αρχίζεις να οδηγείς καθημερινά επί ώρες εντός πόλης. Το “φτηνότερο” πιρούνι έχει μόνο προφόρτιση ελατηρίου στο αριστερό καλάμι, όμως έχει εξαιρετική ποιότητα λειτουργίας που αποτελεί μέτρο σύγκρισης σε αυτή την κατηγορία, ακόμα κι αν έχεις υψηλές απαιτήσεις στη γρήγορη οδήγηση και το συγκρίνεις με πολυρυθμιζόμενα upside/down ακριβότερων μοντέλων του ανταγωνισμού. Το πίσω αμορτισέρ έχει υδραυλική προφόρτιση ελατηρίου και ρύθμιση απόσβεσης επαναφοράς, με τις εργοστασιακές ρυθμίσεις να είναι υπερβολικά χαλαρές, όμως με τρία-τέσσερα κλικ το φέρνεις στα μέτρα σου.

Η θέση οδήγησης είναι της ευρωπαϊκής σχολής, με το τιμόνι να βρίσκεται στο ιδανικό ύψος και την ιδανική απόσταση από το σώμα σου για τέλειο έλεγχο της μοτοσυκλέτας στη γρήγορη οδήγηση, χωρίς να κουράζει στη χαλαρή βόλτα. Οι αναρτήσεις ισοπεδώνουν τις λακκούβες και η αφράτη σέλα με το ποιοτικό αντιολισθητικό κάλυμμα εξασφαλίζει πολλές ώρες άνετης οδήγησης. Το quick-shifter Up/Down έχει μείνει στη θέση του και αν το χρησιμοποιείς μετά τα 40km/h όπως λέει η Suzuki, βάζει τα γυαλιά σε επίπεδο ομαλότητας αλλαγών στο αυτόματο DCT της Honda. Δουλεύει πάντως και κάτω από τα 40km/h, αλλά σε αυτή την περίπτωση η αλλαγή 1^η-2^α είναι πιο απότομη. Το γεγονός πως δεν έχει χούφτες στο τιμόνι είναι θείο δώρο όταν περνάς ανάμεσα από τα ακινητοποιημένα αυτοκίνητα, αλλά τις κρύες ημέρες θα σου λείψουν. Η πλαστική ποδιά πάντως δεν θα λείψει σε κανέναν, αφού η απόσταση από το έδαφος είναι 185mm και φτάνει για να μείνουν ασφαλή τα κάρτερ όπου κι αν μπορέσεις να πας με on-off λάστιχα.

Πιο πολύ θα σου λείψει η αδυναμία πλήρους απενεργοποίησης του ABS που έχει το DE, καθώς η βασική έκδοση είναι ό,τι πρέπει για καγκουριές! Το Traction Control πάντως απενεργοποιείται πλήρως για να το λιώσεις στις σούζες και έχει άψογη λειτουργία στη θέση 1 αν θέλεις κορυφαία ασφάλεια και ταυτόχρονα σπορ συμπεριφορά.

Suzuki V-Strom 800
Η φτηνότερη έκδοση του Suzuki V-Strom 800 είναι και η καλύτερη αν δεν σε ενδιαφέρει να τρέξεις στο Dakar. Πολύ σύντομα έρχεται και η αναλυτική δοκιμή στο περιοδικό ΜΟΤΟ. #fyp #motomag #motomagazinegreece #newmodels #suzuki #suzukivstrom #suzukivstrom800 Suzuki Moto Greece
Posted by Moto Magazine Greece on Friday, November 24, 2023

Προφανώς έχει και κάποια μειονεκτήματα… Προφανώς δεν τα κάνει όλα τέλεια… Προφανώς υπάρχουν λόγοι που είναι φτηνότερη και θα τους αναλύσουμε έναν-έναν στο τεστ του ΜΟΤΟ που διαρκεί ημέρες πριν βγάλουμε την τελική ετυμηγορία…. Όμως εδώ έχουμε να κάνουμε με μια μοτοσυκλέτα όπου το “φτηνότερη” δεν αποκλείεται να σημαίνει και καλύτερη!

https://bit.ly/badilikia25