MotoGP – Τα πιο σημαντικά ορόσημα του Lusail, λίγο πριν την εκκίνηση της 75ης σεζόν

Ποιοι είναι οι πιο επιτυχημένοι αναβάτες στην πίστα του Κατάρ, τι έχει κάνει το κάθε εργοστάσιο, αλλά και σενάρια με το τι μπορεί να συμβεί φέτος
MotoGP 2024
Από τον

Αλέξανδρο Λαμπράκη

7/3/2024

Η 75η σεζόν του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος MotoGP αναμένεται να ξεκινήσει την Παρασκευή 8 Μαρτίου, με τον Francesco Bagnaia της Ducati Lenovo Team να υπερασπίζεται τον τίτλο του στην έρημο της Doha, απέναντι σε 21 ακόμα αναβάτες. Μεταξύ τους, και πέρα από τα κλασικά φαβορί ξεχωρίζουν για φέτος ο Marc Marquez, ο οποίος θα κάνει το αγωνιστικό του ντεμπούτο με τα χρώματα της Gresini Racing Team, αλλά και ο εξαιρετικά ταλαντούχος rookie, Pedro Acosta, με τα χρώματα της Red Bull GASGAS Tech3.

Λίγο πριν η αυλαία αυτής της επετειακής σεζόν ανοίξει, έχουμε την ευκαιρία να δούμε τα σημαντικότερα ορόσημα της πίστας του Lusail, που από το 2004 έχει φιλοξενήσει συνολικά 22 GP. Τα 18 εξ αυτών έχουν διεξαχθεί κάτω από τον νυχτερινό ουρανό της ερήμου, με τα φώτα της πίστας να δημιουργούν μία εντελώς ξεχωριστή ατμόσφαιρα, σε σχέση με ό,τι έχουμε συνηθίσει στους αγώνες μοτοσυκλέτας. Από την το 2007, η πίστα του Κατάρ αποτέλεσε τον εναρκτήριο αγώνα του Πρωταθλήματος, κάτι που συνεχίστηκε μέχρι και το 2022. Κάποιες εργασίες ανακαίνισης της πίστας δεν άφησαν το 2023 να συνεχιστεί η παράδοση, όμως το 2024 επιστρέφουμε στην έρημο της Doha, με το Lusail να παίρνει την παραδοσιακή του θέση, ως ο εναρκτήριος γύρος, με νέες εγκαταστάσεις για τους αγωνιζόμενους.

MotoGP – Τα πιο σημαντικά ορόσημα του Lusail, λίγο πριν την εκκίνηση της 75ης σεζόν

Το Κατάρ είναι μία από τις 8 ασιατικές πόλεις που έχουν φιλοξενήσει αγώνα GP, στην διάρκεια των 75 ετών του θεσμού. Στη λίστα βρίσκουμε ακόμη την Τουρκία, την Κίνα, την Ιαπωνία, την Μαλαισία, την Ταϊλάνδη, με πιο πρόσφατες προσθήκες αυτές της Ινδίας και της Ινδονησίας. Από τις 13 συνολικά πίστες, της πολυπληθούς ηπείρου που έχουν φιλοξενήσει κάποιο GP, το Lusail βρίσκεται στην τρίτη θέση, με 62 αγώνες, σε όλες τις κατηγορίες, να έχουν διεξαχθεί εκεί μέχρι στιγμής. Μπροστά του βρίσκονται το Motegi (69 αγώνες) και η Sepang (68). Ακολουθούν η Suzuka (56), η Shah Alam (21), η Shanghai (12), το Buriram (12), η πίστα Istanbul Park (9), το Fisco/Fuji (8), η Sentul (6), η Mandalika (6), η Johor (3) και το Buddh (3). Για το Lusail, 20 αγώνες αφορούν τη μεγάλη κατηγορία (ο Sprint του 2023 μένει εκτός), 15 την Moto2, 6 τα 250 κυβικά, 13 την Moto3 και 8 τα 125 κυβικά.

MotoGP – Τα πιο σημαντικά ορόσημα του Lusail, λίγο πριν την εκκίνηση της 75ης σεζόν

Στους αναβάτες με τις περισσότερες νίκες στο Lusail πρώτος είναι ο Jorge Lorenzo με 6 νίκες σε όλες τις κατηγορίες (3 στην MotoGP, 2 στα 250 κυβικά και 1 στα 125). Πίσω του ο Casey Stoner με 5 (4 σε MotoGP και 1 στα 250 κυβικά), με την πρώτη τριάδα να κλείνει ο Valentino Rossi με 4, όλες στην μεγάλη κατηγορία. Ο Maverick Vinales έχει δει τρεις φορές το ψηλότερο σκαλί του βάθρου (2 στη MotoGP και 1 στη Moto3), με τον Andrea Dovizioso να έχει 2 νίκες στη MotoGP κατηγορία. Μαζί του βρίσκεται ο Marc Marquez (1 στη MotοGP και 1 στη Moto2). Από 2 νίκες μοιράζονται και οι Sam Lowes στη Moto2, ο Nico Terol στα 125 κυβικά και ο Jaume Masia στη Moto3.

MotoGP – Τα πιο σημαντικά ορόσημα του Lusail, λίγο πριν την εκκίνηση της 75ης σεζόν

Από τους αναβάτες που βρίσκονται αυτή την στιγμή στην μεγάλη κατηγορία, 10 έχουν ανέβει έστω και μία φορά στο βάθρο της Lusail. Πρώτος είναι ο Marc Marquez με 5, ενώ ακολουθούν οι Francesco Bagnaia (2), Maverick Vinales (2) και Johann Zarco (2). Από μία φορά που έχουν πατήσει κάποιο σκαλί μοιράζονται οι Bastianini, Quartararo, Jorge Martin, Binder, Luca Marini και Di Giannantonio. Οι 6 από αυτούς έχουν σημειώσει και ταχύτερο γύρο στα προκριματικά, παίρνοντας την pole position. Από δύο έχουν οι Vinales και Martin, με τους M. Marquez, Zarco, Bagnaia και Marini να μοιράζονται από μία.

MotoGP – Τα πιο σημαντικά ορόσημα του Lusail, λίγο πριν την εκκίνηση της 75ης σεζόν

Το εργοστάσιο με τις περισσότερες νίκες στην έρημο της Doha είναι η Yamaha με 10, ενώ ακολουθούν οι Ducati (7) και Honda (3). Το εργοστάσιο της Iwata αποτελεί τον πιο επιτυχημένο κατασκευαστή, έχοντας τέσσερις αναβάτες στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου. Τις περισσότερες νίκες έχει ο Valentino Rossi (2005, 2006, 2010 και 2015). Δεύτερος έρχεται ο Jorge Lorenzo (2012, 2013 και 2016). O Maverick Vinales ακολουθεί (2017 και 2021). To 2021 ήταν μία περίεργη χρονιά, χάρη των περιορισμών για την COVID-19, με το Κατάρ να φιλοξενεί και δεύτερο αγώνα, όπου νικητής αναδείχθηκε ο Fabio Quartararo.

MotoGP – Τα πιο σημαντικά ορόσημα του Lusail, λίγο πριν την εκκίνηση της 75ης σεζόν

Η Ducati έχει 7 νίκες στην μεγάλη κατηγορία, με τέσσερις διαφορετικούς αναβάτες. Πρώτος είναι ο άνθρωπος που της χάρισε και το πρώτο της Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, ο Casey Stoner με 3 συνεχόμενες (2007, 2008 και 2009). Δύο μετρά ο Andrea Dovizioso (2018, 2019), ενώ Enea Bastianini και Fabio Di Giannantonio έχουν από μία, το 2022 και 2023, αντίστοιχα. Τρίτο εργοστάσιο σε νίκες στην εν λόγω πίστα είναι η Honda, με τρεις αναβάτες να μοιράζονται από μία. Ο Sete Gibernau τα κατάφερε πρώτος το 2004, την πρώτη χρονιά που το Κατάρ φιλοξένησε τα MotoGP. Στην συνέχεια ήρθε ο Casey Stoner το 2011, με τον Marc Marquez να ανεβαίνει στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου το 2014.

MotoGP – Τα πιο σημαντικά ορόσημα του Lusail, λίγο πριν την εκκίνηση της 75ης σεζόν

Το καλύτερο αποτέλεσμα της Aprilia στο Κατάρ ήταν η 4η θέση του Aleix Espargaro, το 2022. Ένα χρόνο αργότερα, το 2023 στην ίδια θέση βρέθηκε και ο ομόσταυλός του, Maverick Vinales. Τέλος, η KTM βρέθηκε για πρώτη φορά στο Κατάρ το 2017, σηματοδοτώντας την ένταξη των Αυστριακών στην υψηλότερη μορφή αγώνων με μοτοσυκλέτα. Το 2022 ο Binder έφερε το πορτοκαλί πρωτότυπο στην δεύτερη θέση, που παραμένει μέχρι και σήμερα το καλύτερο αποτέλεσμα της KTM στη συγκεκριμένη πίστα. Το 2024 θα μπορούσε να είναι η χρονιά που ένας από τους δύο παραπάνω κατασκευαστές θα σπάσει το ρόδι, ανεβαίνοντας στο πρώτο σκαλί του βάθρου, γράφοντας την πρώτη του νίκη στην έρημο της Doha.

MotoGP – Τα πιο σημαντικά ορόσημα του Lusail, λίγο πριν την εκκίνηση της 75ης σεζόν

Αν τώρα ο Marc Marquez κερδίσει τον εναρκτήριο αγώνα του 2024 στο Κατάρ, αυτό σημαίνει ότι θα βρεθεί στο πρώτο σκαλί του βάθρου μετά από 868 ημέρες, από την νίκη του στο GP της Emilia-Romagna το 2021. Το αμέσως επόμενο μεγαλύτερο διάστημα που ο Marc Marquez είχε να δει το χρυσό μετάλλιο ήταν 581 ημέρες. Το 2019 η τελευταία του νίκη πριν τον τραυματισμό του στο αριστερό του χέρι στη Jerez το 2020 ήταν στη Valencia, με την επόμενη φορά που αντίκρυσε πρώτος την καρό σημαία να έρχεται στο γερμανικό GP του 2021.

Στην περίπτωση που ο Ισπανός, ή κάποιος από άλλος από τους 8 συνολικά αναβάτες της Ducati, βρεθεί στους πρώτους τρεις της σχάρας εκκίνησης, τότε η πίστα του Lusail θα αποτελέσει το 61ο συνεχόμενο GP που κάποια μοτοσυκλέτα του ιταλικού εργοστασίου θα βρίσκεται στην πρώτη σειρά της σχάρας εκκίνησης. Ένα σερί που μετρά από τον γύρο της Valencia, το 2020. Η Ducati μετρά 46 συνεχόμενους γύρους, με τουλάχιστον έναν αναβάτη της να έχει βρεθεί στο βάθρο. Αν λοιπόν κάποιος αναβάτης της τα καταφέρει και στο Κατάρ, σενάριο καθόλου απίθανο, τότε το ρεκόρ του Borgo Panigale ανεβαίνει στα 47 GP.

MotoGP – Τα πιο σημαντικά ορόσημα του Lusail, λίγο πριν την εκκίνηση της 75ης σεζόν

O rookie της φετινής σεζόν στην μεγάλη κατηγορία, Pedro Acosta, την ημέρα του κυρίως αγώνα, την Κυριακή, θα είναι 19 ετών και 290 ημερών. Αυτό σημαίνει ότι αν ο Acosta καταφέρει να νικήσει στο Κατάρ, τότε θα γραφτεί στην ιστορία ως ο νεαρότερος αναβάτης που έχει κερδίσει αγώνα της μεγάλης κατηγορίας. Μέχρι τώρα, το ρεκόρ αυτό ανήκει στον Marc Marquez, ο οποίος πήρε την πρώτη του νίκη στο Austin, σε ηλικία 20 ετών και 63 ημερών. Στην περίπτωση που ο αναβάτης της GASGAS ανέβει σε κάποιο από τα άλλα δύο σκαλιά του βάθρου, τότε θα γίνει ο τρίτος νεαρότερος αναβάτης που το καταφέρνει. Μπροστά του στην λίστα θα βρίσκονται μονάχα ο Randy Mamola (19 ετών και 261 ημερών, στη Φινλανδία το 1979) και ο Eduardo Salatino (19 ετών και 274 ημερών, στην Αργεντινή το 1962).

Για τον Acosta η νίκη στο Κατάρ σημαίνει αυτόματα και την πρώτη του στη μεγάλη κατηγορία. Μαζί του, αυτή την στιγμή, υπάρχουν 5 ακόμα αναβάτες στην σχάρα εκκίνησης, που θα μπορούσαν στο Κατάρ να πάρουν την παρθενική τους νίκη στη MotoGP κατηγορία. Οι Alex Marquez, Raul Fernandez, Luca Marini, Takaki Nakagami και Augusto Fernandez, δεν έχουν ακόμα καταφέρει να δοκιμάσουν την γλυκιά γεύση του χρυσού μεταλλίου.

MotoGP – Τα πιο σημαντικά ορόσημα του Lusail, λίγο πριν την εκκίνηση της 75ης σεζόν

Από το 2019 έχουν υπάρξει πέντε διαφορετικοί νικητές στο Lusail, στη μεγάλη κατηγορία. Ο Andrea Dovizioso το 2019, ο Maverick Vinales (τον πρώτο του 2021), ο Fabio Quartararo (τον δεύτερο αγώνα του 2021), ο Enea Bastianini το 2022 και ο Fabio Di Giannantonio το 2023. Όπως γίνεται προφανές, αν το 2024 βρεθεί κάποιος άλλος στο πρώτο σκαλί του βάθρου, τότε θα μιλάμε για 6 διαφορετικούς νικητές.

MotoGP – Τα πιο σημαντικά ορόσημα του Lusail, λίγο πριν την εκκίνηση της 75ης σεζόν

Όπως έχουμε δει, πέραν του Maverick Vinales, ο οποίος μετρά ήδη νίκη στο Κατάρ, οι Alex Rins και Jack Miller είναι δύο αναβάτες που εκτός του ότι θα μπορούσαν να γίνουν ο 6ος νικητής, στο Κατάρ μπορούν να επιτύχουν κάτι ακόμα. Ένας από τους τρεις θα μπορούσε να γράψει το όνομά του στη λίστα με τους αναβάτες που έχουν κερδίσει με τρεις διαφορετικούς κατασκευαστές και ο πρώτος της τετράχρονης MotoGP εποχής, που ξεκίνησε το 2002. Αν τώρα η νίκη πάει σε ένα από τα αδέρφια Marquez, Marc ή Alex, τότε η Gresini θα δει την τρίτη της σερί νίκη στην ασιατική πίστα, μετά τον Enea Bastianini το 2022 και τον Fabio Di Giannantonio το 2023.

Οι βαθμοί για τη φετινή σεζόν υπολογίζονται συνολικά σε 777 για την πρώτη θέση της μεγάλης κατηγορίας, με τους 525 να ανήκουν στους αγώνες της Κυριακής. Οι 252, δηλαδή το 32,4% του συνόλου (σχεδόν το 1/3) βρίσκονται στους αγώνες Tissot Sprint του Σαββάτου. Από αυτούς, το Κατάρ φιλοξενεί τους πρώτους 37, συμπεριλαμβανομένων και των δύο αγώνων, Sprint και Κυριακής.

MotoGP – Τα πιο σημαντικά ορόσημα του Lusail, λίγο πριν την εκκίνηση της 75ης σεζόν

Ο αγώνας του Κατάρ στη MotoGP κατηγορία έχει δει πέντε φορές νικητή ο οποίος δεν προήλθε από την πρώτη σειρά της σχάρας εκκίνησης. Ο Valentino Rossi το έκανε δύο φορές, το 2006 και το 2015, με τους Casey Stoner (2008), Andrea Dovizioso (2018) και Fabio Quartararo (στον δεύτερο αγώνα του 2021) να το κάνουν από μία. Το GP της Doha μάλιστα (όπως ονομάστηκε ο δεύτερος γύρος που φιλοξενήθηκε στο Κατάρ το ‘21) ήταν ο πιο ανταγωνιστικός στη μεγάλη κατηγορία. Οι πρώτοι 15 αναβάτες είχαν μόλις 8,928 δευτερόλεπτα απόστασης μεταξύ του Fabio Quartararo στην 1η θέση και του Miguel Oliveira στην 15η.

Από το 2002, όταν η μεγάλη κατηγορία ονομάστηκε MotoGP, 10 αναβάτες έχουν κερδίσει τον πρώτο αγώνα της σεζόν. Εκτός του Loris Capirossi, όλοι οι υπόλοιποι το έχουν καταφέρει και στο Κατάρ. Οι Valentino Rossi, Casey Stoner, Jorge Lorenzo, Marc Marquez, Maverick Viñales, Andrea Dovizioso, Fabio Quartararo, Enea Bastianini και Francesco Bagnaia να έχουν γράψει το όνομά τους με χρυσά γράμματα. Μόλις έξι αναβάτες που πήραν τελικά τον τίτλο εκείνης της χρονιάς, δεν έχουν βρεθεί στο βάθρο στον εναρκτήριο αγώνα, από το 2001 και μετά.

Ξεκινώντας χρονολογικά, πρώτος ήταν ο Rossi το 2008, ενώ ακολούθησαν ο Lorenzo το 2015 και ο Marquez το 2017. Το 2020, ο αγώνας ακυρώθηκε λόγω κορωνοϊού, επομένως ο Mir, που κατέκτησε τον τίτλο εκείνη τη χρονιά δεν είχε την ευκαιρία να αγωνιστεί. Το 2021 ο Παγκόσμιος Πρωταθλητής εκείνης της χρονιάς, Fabio Quartararo, κατάφερε να δει πρώτος την καρό σημαία στο Κατάρ, όμως αυτό έγινε στον δεύτερο γύρο (Doha GP) και όχι στον εναρκτήριο (QatarGP). Τέλος, ο Bagnaia αν και το 2022 βρέθηκε στην πρώτη θέση της τελικής βαθμολογίας, στο Κατάρ έμεινε εκτός πρώτης τριάδας. Μάλιστα, ο Ιταλός και ο Mir, είναι οι μόνοι που βρέθηκαν και εκτός πεντάδας στον εναρκτήριο αγώνα. Ο αναβάτης της Suzuki το 2020 -και της Honda πλέον- Joan Mir σημείωσε πτώση στην αυλαία του Πρωταθλήματος, στο Ισπανικό GP, με τον Bagnaia να έχει την ίδια τύχη το 2022, στο GP του Κατάρ.

Αυτή τη στιγμή στην σχάρα εκκίνησης της μεγάλης κατηγορίας υπάρχουν 13 Παγκόσμιοι Πρωταθλητές των GP, μόλις ένας λιγότερος από το ρεκόρ που είχαμε το 2022. Μεταξύ τους οι παραπάνω μοιράζονται 26 Παγκόσμια Πρωταθλήματα, δύο περισσότερα από πέρυσι, με το ρεκόρ των 32, να έχει τεθεί το 2018. Από τους 22, οι 16 αναβάτες έχουν κερδίσει τουλάχιστον μία φορά στην μεγάλη κατηγορία, τρεις περισσότεροι από το 2023, ενώ μεταξύ τους έχουν 136 νίκες, 20 περισσότερες σε σχέση με πέρυσι. Όλοι οι αναβάτες του grid έχουν καταφέρει τουλάχιστον μία νίκη σε GP, σε κάποια κατηγορία. Συνολικά έχουμε 347 νίκες, 21 περισσότερες από τις 326 του 2023. Ο μοναδικός rookie για το 2024 στη MotoGP κατηγορία, είναι ο Pedro Acosta, ο οποίος μετρά ήδη δύο Παγκόσμια Πρωταθλήματα και 16 νίκες. Ο πρώτος του τίτλος ήρθε το 2021 στην Moto3, με το 2023 να τον στέλνει στην κορυφή και της Moto2 κατηγορίας.

MotoGP – Τα πιο σημαντικά ορόσημα του Lusail, λίγο πριν την εκκίνηση της 75ης σεζόν

Πριν από σχεδόν 20 χρόνια, το 2004, η πρώτη χρονιά που είδαμε στο καλεντάρι των MotoGP στην πίστα του Κατάρ, ήταν ταυτόχρονα δραματική για την κατηγορία των 125 κυβικών. Οι Jorge Lorenzo και Andrea Dovizioso πέρασαν τη γραμμή την ίδια ακριβώς στιγμή. Νικητής, όμως, αναδείχθηκε τελικά ο Ισπανός, καθώς είχε θέσει τον ταχύτερο γύρο του αγώνα. Τρία χρόνια αργότερα, στις 10 Μαρτίου του 2007, ο Casey Stoner κατάφερε ένα ακόμα σημαντικό ιστορικό ορόσημο, κερδίζοντας τον πρώτο του αγώνα με την Ducati. Αυτό, θα μπορούσαν να το επαναλάβουν φέτος ο Marc Marquez και ο Franco Morbidelli, στην ίδια πίστα.

MotoGP – Τα πιο σημαντικά ορόσημα του Lusail, λίγο πριν την εκκίνηση της 75ης σεζόν

Στις 8 Μαρτίου του 2008, ο Lorenzo είχε πάρει την pole position, μπροστά από τον James Toseland. Ήταν η τελευταία φορά που δύο rookie έκαναν το 1-2 στο ντεμπούτο τους, μέχρι και το ιταλικό GP του 2022, όταν ο Di Giannantonio βρέθηκε μπροστά από τον Bezzecchi. Την αμέσως επόμενη ημέρα, στις 9 Μαρτίου, ο Casey Stoner θα γινόταν ο πρώτος αναβάτης στην ιστορία που κέρδισε νυχτερινό αγώνα MotoGP, καθώς ήταν η πρώτη χρονιά που αντί για τον ήλιο, οι προβολείς θα αναλάμβαναν να φωτίσουν την άσφαλτο της πίστας στο Κατάρ. Στην ενδιάμεση κατηγορία, νικητής αναδείχθηκε ο Mattia Pasini, μπροστά από τους Hector Barbera και Mika Kallio. Η τρίτη θέση στον ίδιο αγώνα, του Stefan Bradl στην κατηγορία των 125 κυβικών, ήταν και η πρώτη του φορά που ανέβηκε στο βάθρο, στην διάρκεια της θητείας του στα GP.

MotoGP – Τα πιο σημαντικά ορόσημα του Lusail, λίγο πριν την εκκίνηση της 75ης σεζόν

Το 2024 αποτελεί την 75η σεζόν του MotoGP και την 15η φορά που η αυλαία θα ανοίξει στην φωταγωγημένη πίστα του Lusail (το 2020 ακυρώθηκε λόγω κορωνοϊού, ενώ το 2023 δεν ήταν ο πρώτος αγώνας της σεζόν). Εκεί θα γραφτούν νέες σελίδες της ιστορίας των GP, με μάχες σώμα με σώμα και προσπεράσεις στην κόψη του ξυραφιού, σε μία σεζόν που τα βλέμματα όλων είναι στραμμένα στον σύγχρονο θρύλο των αγώνων, Marc Marquez, που μετρά ήδη 8 Παγκόσμια Πρωταθλήματα και έχει θέσει ως στόχο το 9ο. Στις 8/3 η πίστα θα γεμίσει με μοτοσυκλέτες, με τις ελεύθερες δοκιμές να δίνουν το έναυσμα της εκκίνησης σε μια ακόμη συναρπαστική σεζόν του MotoGP!

Ετικέτες

Motul WSBK – Έφτασε τους 950 αγώνες στο ιστορικό Assen: Ευκαιρία για μια ιστορική αναδρομή

Το πρωτάθλημα Motul WSBK μετρά ήδη 36 χρόνια ιστορίας
motomagMotul WSBK – Έφτασε του 950 αγώνες στο ιστορικό Assen
Από τον

Αλέξανδρο Λαμπράκη

23/4/2024

Ο δεύτερος αγώνας στην θρυλική πίστα TT του Assen, σήμανε ταυτόχρονα και τον 950ο για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα SBK, που από το μακρινό 1988 γράφει ιστορία, προσφέροντας θέαμα με μάχες σώμα με σώμα, ενώ ταυτόχρονα βελτιώνει το είδος, δίνοντας μας σήμερα την ευκαιρία να αποκτήσουμε μία μοτοσυκλέτα πολύ κοντά σε αυτές που βλέπουμε στις οθόνες μας.

Η αρχή έγινε 36 ολόκληρα χρόνια πριν, το 1988, όταν για πρώτη φορά έκανε την εμφάνισή του το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα SBK. Η φιλοσοφία πίσω από την ίδρυσή του ήταν εντελώς διαφορετική από αυτή των GP, όπου έτρεχαν πρωτότυπες μοτοσυκλέτες με στόχο την εξέλιξη μέσα από τους αγώνες - και τις οποίες δεν μπορούσες να αγοράσεις. Τα Motul WSBK ήταν το αντίθετο, μοτοσυκλέτες παραγωγής, οι οποίες βέβαια σταδιακά ολοένα και δέχονταν περισσότερες και μεγάλης έκτασης τροποποιήσεις για να αγωνιστούν στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Με το ίδιο μοτίβο συνεχίζει να πορεύεται, γι’ αυτό και βλέπουμε τους κατασκευαστές που συμμετέχουν στα Motul WSBK να εμφανίζουν εξωτικές, πανάκριβες, πανίσχυρες και περιορισμένης παραγωγής εκδόσεις, όπως για παράδειγμα οι Ducati Panigale V4R και M 1000 RR των 240 ίππων και 51.000€ και 212 ίππων και 34.900€, αντίστοιχα. 

Motul WSBK – Έφτασε του 950 αγώνες στο ιστορικό Assen

Αρχικά, το πρόγραμμα περιλάμβανε 2 αγώνες σε κάθε γύρο, από το 2019 και μετά ήρθε να προστεθεί ένας ακόμα 10 γύρων, ο οποίος ονομάζεται Superpole. Από το 1990 και μετά, το πρωτάθλημα μεγάλωσε, με την κατηγορία WSSP να προστίθεται στην κατηγορία, με στόχο να συμπεριληφθούν στο Πρωτάθλημα και οι μικρότερου κυβισμού μοτοσυκλέτες. Ως υποστηρικτικές κατηγορίες υπήρξαν επίσης και η κατηγορία European Superstock 1000, που λίγα χρόνια αργότερα ακολούθησε η European Superstock 600. Η τελευταία σταμάτησε το 2015, ενώ από το 2017 έχει ενσωματωθεί στην πιο νέα προσθήκη, την WSSP 300. Το 2018, ήρθε και το τέλος της μεγαλύτερης Superstock 1000.

Motul WSBK – Έφτασε του 950 αγώνες στο ιστορικό Assen

Πρώτος νικητής του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος SBK ήταν ο Fred Merkel με την αγωνιστική έκδοση του VFR750F της Honda, την ιστορική RC30. Το 1989 ο Αμερικανός επανέλαβε για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά τον άθλο του. Το 1990 είχε έρθει η ώρα της αλλαγής των σκήπτρων, με τον Raymond Roche και την Ducati 851 να γίνεται ο δεύτερος κατά σειρά αναβάτης που παίρνει τον Παγκόσμιο τίτλο SBK στο σπίτι του.

Το 1991 και 1992 η Ducati συνέχισε να βρίσκεται στην μοναχική θέση της κορυφής με τον Doug Polen στην σέλα του 888. Οι τρεις αυτοί αναβάτες βρέθηκαν στο πρώτο σκαλί του βάθρου τα πρώτα πέντε χρόνια των Motul WSBK, με τον θεσμό να έχει περάσει από όλο τον κόσμο, από το Η.Β. μέχρι την Αυστραλία, την Νέα Ζηλανδία, τον Καναδά και παντού στο ενδιάμεσο.

Motul WSBK – Έφτασε του 950 αγώνες στο ιστορικό Assen

Μετράμε ήδη 100 αγώνες, όταν στα μέσα της δεκαετίας του ’90, τα WSBK ετοιμαζόντουσαν για την πρώτη τους “Χρυσή Εποχή”, με τον Carl Fogarty να είναι ο βασικός πρωταγωνιστής. Ο αναβάτης της Ducati έμελλε να μετατραπεί σε έναν από τους πιο επιτυχημένους αναβάτες, όχι μόνο για τα SBK, αλλά γενικότερα του μηχανοκίνητου αθλητισμού, αλλά και ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα αθλητών της Βρετανίας. O “Foggy” έφερε κόσμο στις κερκίδες, έχοντας ιδιαίτερο οδηγικό στυλ και μερικές από τις πιο έντονες αντιπαλότητες στην ιστορία του αθλήματος που προκάλεσαν και τράβηξαν τα βλέμματα πάνω τους. Μεταξύ των αναβατών ήταν οι Aaron Slight, John Kocinski και Pierfrancesco Chili.

Το 1994 πήρε τον πρώτο του τίτλο με την Ducati 916, κάνοντας το back-to-back με το εργοστάσιο του Borgo Panigale. Το 1996, ο Troy Corser με την δική του Ducati 916 έκοψε την φόρα στον Fogarty, χαρίζοντας έναν ακόμα τίτλο στο ιταλικό εργοστάσιο. Την επόμενη χρονιά, το 1997 ήταν η σειρά της Honda και του μεγάλου του αντιπάλου του Fogarty, τον John Kocinski καβάλα στο θρυλικό RC45. To 1998 και το 1999, ο “Foggy” επέστρεψε στην κορυφή, συγκεντρώνοντας συνολικά τέσσερις παγκόσμιους τίτλους. Το όνομά του βρίσκεται επίσης στην δεύτερη θέση με τις περισσότερες νίκες, έχοντας συνολικά 59 πρώτα βάθρα. Το 2011, ο Carl Fogarty πέρασε στο πάνθεον των θρύλων της FIM.

Motul WSBK – Έφτασε του 950 αγώνες στο ιστορικό Assen

Η στροφή της χιλιετίας, είδε τους ήδη γνωστούς από παλαιότερα Colin Edwards, Noriyuki Haga, Troy Corser και Pierfrancesco Chili να κοντράρονται για τον Παγκόσμιο τίτλο του 2000, χρονιά που ο ήχος των superbike μοτοσυκλετών άλλαξε, με ορισμένους κατασκευαστές να επιλέγουν την V2 διάταξη που μέχρι τότε ήταν χαρακτηριστικό κυρίως της Ducati. Παγκόσμιος Πρωταθλητής του 2000 αναδείχθηκε ο Edwards με την ολοκαίνουργια δικύλινδρη Honda VTR1000SP-2 – γνωστή και με την κωδική ονομασία, RC51.

Motul WSBK – Έφτασε του 950 αγώνες στο ιστορικό Assen

Η έκπληξη, όμως, ήρθε από τον νεοεμφανιζόμενο τότε Troy Bayliss, ο οποίος αντικατέστησε τον Fogarty, που μετά την πτώση του στο Philip Island της Αυστραλίας, τερμάτισε την καριέρα του. Η είσοδος του Bayliss θα είχε σαν αποτέλεσμα μία από τις μεγαλύτερες αντιπαλότητες όλων των εποχών με τον Colin Edwards. Οι δυο τους μάχονταν στις πίστες, χαρίζοντας θέαμα σε όσους παρακολουθούσαν, φτάνοντας στο αποκορύφωμα στον αγώνα της Imola το 2002. Με τους Bayliss/Ducati και Edwards/Honda να μετρούν από έναν τίτλο στην αυγή του 21ου αιώνα και μόλις 6 βαθμούς να τους χωρίζουν για την κατάκτηση του δεύτερου, το σκηνικό για έναν δραματικό τελευταίο γύρο της σεζόν είχε στηθεί. Νικητής τελικά θα ήταν ο Edwards, χαρίζοντας έναν ακόμα τίτλο στο Big H.

Motul WSBK – Έφτασε του 950 αγώνες στο ιστορικό Assen

Την επόμενη χρονιά, το 2003 η Ducati θα βρεθεί ξανά στο προσκήνιο, με τον Neil Hodgson και την 999 να παίρνουν τον τίτλο. Το 2004, ο James Toseland γράφει την δική του σελίδα στην ιστορία των WSBK, ως ο νεότερος αναβάτης που κατακτά τον τίτλο, με τον δεύτερο να έρχεται το 2007. Το 2005 βρίσκει τον Troy Corser να φέρνει τον τίτλο στην Suzuki, ενώ την επόμενη χρονιά ο Bayliss θα βρεθεί ξανά στην κορυφή. Ο τρίτος του τίτλος ήρθε το 2008, την χρονιά που αποχαιρέτισε το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, κρεμώντας την φόρμα του.

Motul WSBK – Έφτασε του 950 αγώνες στο ιστορικό Assen

Μία ακόμα αλλαγή ήρθε το 2009, όταν ο Ben Spies ήρθε στην Yamaha, φέρνοντας μαζί του τον δικό του υπεύθυνο ομάδας από την Αμερική, τον Tom Houseworth. Ο rookie της Iwata έκλεισε την πόρτα στον πολύπειρο Haga, παίρνοντας τον τίτλο εκείνης της σεζόν. Ένα χρόνο αργότερα, στο κλείσιμο της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα, ήταν ο ιταλικός μαγικός ζωμός των Max Biaggi και Aprilia που κυριάρχησε, με τον Carlos Checa και την Ducati 1098R να μην τον αφήνει να κάνει το back-to-back το 2011. Ο “Ρωμαίος Αυτοκράτορας”, Massimiliano Biaggi ήρθε το 2012 να διεκδικήσει ξανά τον τίτλο, ξεφεύγοντας μόλις από την καυτή ανάσα του Tom Sykes, που πήρε τελικά τον τίτλο το 2013. Η Aprilia με το RSV4 των 1.000 κυβικών βρέθηκε για τελευταία φορά στο βάθρο το 2014, με τον Sylvain Guintoli.

Motul WSBK – Έφτασε του 950 αγώνες στο ιστορικό Assen

Από το 2015 και έπειτα, ξεκινά η “πράσινη” κυριαρχία του Jonathan Rea με το εργοστάσιο του Akashi, κατατροπώνοντας  τον Chaz Davies και την Ducati. Ο τέταρτος τίτλος του Βορειοιρλανδού το 2018, κατέστησε τον Rea τον μοναδικό που κατάφερε κάτι τέτοιο, μετά τον Fogarty. Μόνο που εδώ μιλάμε για τέσσερις συνεχόμενους τίτλους. Ο Rea προχώρησε για να γίνει ο μόνος αναβάτης των Motul WSBK που έχει κερδίσει έξι συνεχόμενους τίτλους (2015-2020), ανεβάζοντας ταυτόχρονα το ρεκόρ για τις περισσότερες νίκες στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα.

Ήδη, όμως από το 2019, τα πράγματα φαινόταν ότι θα άλλαζαν. Φεύγοντας από τα MotoGP, ο Ισπανός αστέρας Alvaro Bautista, ήρθε στην οικογένεια των SBK και της εργοστασιακής ομάδας Aruba.it Racing – Ducati. Την ίδια χρονιά κατάφερε να κερδίσει του πρώτους 11 αγώνες, θέτοντας τα θεμέλια για την κατάκτηση του τίτλου. Η ατυχία, ωστόσο του χτύπησε την πόρτα, με πτώσεις και έναν τραυματισμό, που άφησαν το πεδίο ελεύθερο για τον Rea και τον πέμπτο του τίτλο.

Motul WSBK – Έφτασε του 950 αγώνες στο ιστορικό Assen

Η επισφράγιση για τον Βορειοιρλανδό της Kawasaki ήρθε στο Magny-Cours της Γαλλίας, εκεί που ένας ανερχόμενος και πολλά υποσχόμενος αστέρας έκανε την εμφάνισή του. Ο Toprak Razgatlioglu, που μετρούσε ήδη ένα τίτλο στα STK600 (ο τελευταίος νικητής για την κατηγορία), επέδειξε απίστευτες ικανότητες για να βρεθεί στο βάθρο. Με μία καταπληκτική μάχη στον τελευταίο γύρο, τόσο στον 1ο αγώνα (o 800ος για τα WSBK), όσο και στον Superpole – τη νέα προσθήκη για το 2019 – τον είδε να σκαρφαλώνει από την 16η θέση του grid, στο πρώτο σκαλί του βάθρου με την Kawasaki ZX-10R της Puccetti Racing. Το τέρας είχε ξυπνήσει και όταν ο Toprak βρέθηκε στην Yamaha, ήταν έτοιμος να πετάξει το γάντι στους αντιπάλους του.

Motul WSBK – Έφτασε του 950 αγώνες στο ιστορικό Assen

Η πρώτη του νίκη με τα χρώματα της Iwata ήρθε στον 1ο Αγώνα του Philip Island στην Αυστραλία, το 2020. Ήθελε, όμως, ακόμα χρόνο να προσαρμοστεί. Στο μεταξύ, ο Bautista είχε φύγει από την Ducati για την Honda, μένοντας πίσω στην διεκδίκηση του τίτλου. Ο αντικαταστάτης του στην Ducati, Scott Redding ήταν αυτός που προσπάθησε μέχρι και τον τελευταίο γύρο, όμως ο Rea και η Kawasaki αναδείχθηκαν για έκτη συνεχόμενη φορά νικητές. Αυτό που δεν κατάφερε το 2020 ο Toprak, ήρθε το 2021. Μετά από μία δύσκολη χρονιά, που ολοκληρώθηκε με μία μάχη μέχρις εσχάτων στην Ινδονησία, ο αναβάτης της Yamaha πήρε τον τίτλο στα χέρια του, διακόπτοντας έτσι το θεαματικό σερί του Rea. Μία από τις μεγαλύτερες αντιπαλότητες μεταξύ αναβατών είχε αρχίσει να διαμορφώνεται και θα ολοκληρωνόταν την επόμενη χρονιά.

Motul WSBK – Έφτασε του 950 αγώνες στο ιστορικό Assen

Με την επιστροφή του Bautista στην Ducati και τους Razgatlioglu και Rea να μένουν σε Yamaha και Kawasaki, αντίστοιχα, ετοιμαζόμασταν για μία τιτάνια μάχη των τριών. Το Titanic Trio, όπως ονομάστηκαν οι τρεις αναβάτες, δεν απογοήτευσε. Η σεζόν του 2022 μπήκε δυναμικά από την πίστα του Estoril με δυνατές μάχες μεταξύ των διεκδικητών. Στον 1ο αγώνα στην Mandalika της Ινδονησίας, ο Razgatlioglu είχε μία νίκη που του κράτησε ζωντανές τις ελπίδες για κατάκτηση του τίτλου. Στον 2ο αγώνα όμως, ο Bautista δεν άφησε κανένα περιθώριο και 16 χρόνια μετά τον τίτλο του στα 125 κυβικά, στέφθηκε για ακόμα μία φορά πρωταθλητής. Η κυριαρχία Ducati / Bautista συνεχίστηκε και το 2023, με τον Ισπανό να αμύνεται και τελικά να κρατά το ν.1 στην μοτοσυκλέτα του. Οι επιδόσεις του ήταν τέτοιες, που με την ολοκλήρωση της σεζόν του 2023, οι κανονισμοί άλλαξαν, με στόχο να βοηθήσουν τα υπόλοιπα εργοστάσια να γίνουν ξανά ανταγωνιστικά.

Motul WSBK – Έφτασε του 950 αγώνες στο ιστορικό Assen

Η σεζόν του 2024 έρχεται με νέους κανονισμούς, αλλαγές και νέα πρόσωπα στο grid και ανερχόμενους αστέρες. Οι περιορισμοί για το κατώτερο επιτρεπόμενο βάρος αναβάτη-μοτοσυκλέτας, η προσθήκη ενός ακόμα πρωταθλήματος αυτό των Ομάδων δίπλα στο Κατασκευαστών και Αναβατών, τον Toprak να πηγαίνει στην Yamaha και τον Rea να έρχεται να καλύψει το κενό στην Yamaha, έκαναν τα πράγματα να δείχνουν πολλά υποσχόμενα. Αν τώρα προσθέσουμε και την επιστροφή του Andrea Iannone, την είσοδο του Nicolo Bulega ο οποίος το 2023 στέφθηκε Παγκόσμιος Πρωταθλητής στην κατηγορία WSSP και την προσθήκη του Sam Lowes στην ELF Marc BDS Racing Team, βλέπουμε ότι η χρονιά προμηνύεται δυναμική. Μέχρι στιγμής, τα προγνωστικά δεν έχουν βγει έξω, μετρώντας 5 διαφορετικούς νικητές σε 9 αγώνες και 8 διαφορετικούς αναβάτες στο βάθρο, μαζί με την επιστροφή της BMW στην κορυφή. Και είμαστε ακόμα στην αρχή της σεζόν, με μόλις έξι πόντους να χωρίζουν τον πρωτοπόρο της βαθμολογίας, Alvaro Bautista με τον Toprak Razgatlioglu και τον rookie της φετινής σεζόν, Nicolo Bulega στην τρίτη θέση. Περιμένουμε με ανυπομονησία να μάθουμε τι μας επιφυλάσσει το μέλλον,  μέχρι και τις 20 Οκτωβρίου, όταν και θα ολοκληρωθεί η σεζόν του 2024.